Maand: december 2019

Verzuring en ziekte

Ziekten hebben een oorzaak: aanleg, verkeerde voedingsgewoonten, leefstijl, o.a. roken, alcohol, gebrek aan beweging, enz..  

Gezonde voeding is een belangrijke factor als het om gezondheid gaat. Welke therapie men ook volgt in geval van ziekte, de basis moet altijd gezonde voeding zijn. Daarom willen wij wat dieper ingaan op algemeen geaccepteerde zienswijzen over gezonde voeding.

Het menselijk lichaam werkt als een chemische fabriek. Er vinden aan één stuk door reacties plaats door tussenkomst van enzymen.

Gezonde Voeding en Ziekte

Als voedsel ons lichaam binnenkomt, krijgt het een eerste voorbewerking door de inwerking van ons speeksel.  

Daarna komt het voedsel in de maag,  waar een mengsel van zoutzuur en pepsine voor verdere vertering zorgt.  

Dan is het de beurt aan de twaalfvingerige darm, waarin gal en alvleeskliersappen aan de voeding worden toegevoegd. 

Vervolgens komt het voedsel in de dunne darm, waar onder invloed van verschillende soorten enzymen de verdere vertering plaats vindt. 

Gaat er in de lange weg van omzettingen in de spijsvertering iets mis, dan krijgen we een onvolwaardig eindproduct met alle gevolgen van dien.

Om goed te functioneren moet ons lichaam geregeld “bijtanken”, want er wordt steeds voedsel verbruikt om energie te leveren, lichaamsfuncties te laten plaatsvinden, reparaties uit te voeren en er worden voorraden aangelegd die zo nodig later kunnen worden aangesproken.  

Dat gebeurt ons leven lang, dag en nacht en wij vinden het zo vanzelfsprekend dat we er helemaal niet bij nadenken. En dan “opeens” worden we ziek”. Het lichaam verplicht ons om te rusten, te vasten, te bewegen, het uit te zweten…  En het zou kunnen dat we het vervelend vinden. Het komt ongelegen, je had nog zoveel te doen… 

Maar, voorkomen is beter dan genezen, laten we daarom nadenken over wat we kunnen doen om met veel plezier en gemak door het leven te gaan zonder teveel onaangename verrassingen !

H E T   Z U U R – B A S E N   E V E N W I C H T

Om iets te begrijpen van het zuur-base evenwicht in het lichaam kunnen we de vergelijking maken met onze auto, als we daar regelmatig verkeerde benzine in gooien, gaat er wat mis.  Zo gaat het ook met ons lichaam. Het maakt uit wat we eten om ons lichaam van de nodige voeding te voorzien.

Natuurmensen aten veel fruit, groenten, wortels en zaden en het eiwit- en vetgehalte van hun voeding was lager dan van de hedendaagse voeding. ‘Welvaartsziekten” kwamen niet voor. Geleidelijk aan is de voeding een industrieproduct geworden en de reclame zorgt ervoor dat bij mensen de behoefte wordt gekweekt aan producten die niet nodig zijn om ons lichaam in stand te houden; denk aan snoep, frisdrank, chips, sigaretten en alcohol.

Door het veranderd voedingspatroon treedt een verandering op in het evenwicht in ons lichaam. Wij gooien eigenlijk verkeerde benzine in onze tank. Wij vervuilen en langzaam maar zeker worden de gevolgen daarvan zichtbaar in de vorm van ziekten en kwalen.

De Zwitserse arts Paracelsus (1493-1541) was de eerste die de “oververzuring” van ons lichaam als basis van ziekten beschouwde. Wij vinden dat dit niet opgaat voor ziekten die door erfelijke aanleg ontstaan en een aantal ziekten veroorzaakt door bacterie- en virusinfecties, maar dat was in de tijd van Paracelsus nog niet bekend.

De Zweedse natuurkundige Dr. Ragnar Berg publiceerde in 1913 zijn theorie over het evenwicht tussen zuren en basen in het menselijk lichaam. Hij ging er vanuit dat wanneer de voeding teveel zuur vormende stoffen bevat in verhouding tot stoffen die basen vormen in het lichaam, slakken worden gevormd die worden afgezet in de weefsels, voornamelijk het bindweefsel. Volgens hem was de goede verhouding 80% basen 20% zuren.  Deze stelling is inmiddels aanvaard door alle deskundigen op dit gebied.

Onder zuren worden in dit verband stoffen verstaan die na de omzetting van onze voeding in het lichaam een zure reactie geven.  Het is niet zo dat zuur smakende voeding ook een zuur vormt in het lichaam, het is zelfs zo dat over het algemeen zuur smakende producten zoals b.v. fruit na het omzettingsproces in het lichaam basen vormen.

Welke voedingstoffen vormen zuren in het lichaam? Dat zijn alle granen, bloem, bonen, erwten, brood, suiker (ook verborgen in allerlei producten zoals jam, koekjes, frisdrank), vlees, vis, schaaldieren, ei, kaas en alle noten. Verder melkproducten en vetten. 

Ook alcohol, tabak en chemische medicijnen geven een zure reactie.

Daarbij moet nog worden opgemerkt dat de voedingstoffen met een zure Ph (zuurgraad) nog onderling sterk verschillen.  De hoogste zuurgraad heeft vlees, het laagste scoren zure melkproducten. Basenvormend in ons lichaam zijn alle vruchten en groenten, wortelgewassen, zuidvruchten, sojaproducten en amandelen. Als we het voedingspatroon van de meeste mensen bekijken dan moeten we constateren dat bij de meesten de balans doorslaat naar een te zure voeding.

Amerikaanse onderzoeken hebben aangetoond dat de verhouding zuur-base daar gemiddeld 80-20 is, het omgekeerde van de gewenste 20 % zuren en 80% basen! 

Een vloed van zuur vormende voeding komt naar ons toe in de vorm van zoetigheid, meelspijzen, snoep, frisdrank, junkfood, alcohol en tabak.

Wat gebeurt er in ons lichaam als er teveel voedsel wordt gebruikt dat zuren vormt?

Om onze lichaamscellen te beschermen zorgt het regelsysteem in ons lichaam ervoor dat de zuurgraad (Ph) van ons bloed en het extracellulaire vocht constant tussen 7,2 en 7,4 blijft. Als er teveel zuren worden aangeboden is ons lichaam verplicht om aanpassingen te maken als noodmaatregel om het bloed en het extracellulaire vocht op het juiste peil te houden.

Dat gebeurt door het teveel aan zuren te binden aan lichaamseigen mineralen zoals calcium, magnesium, ijzer en zink. Door een te zure voeding verliezen we belangrijke mineralen! Deze mineralen worden voornamelijk onttrokken aan haren, huid, botten en tanden.

Mineralen zijn belangrijk voor de aanmaak van enzymen.

Zink bijvoorbeeld is betrokken bij de aanmaak van meer dan 80 verschillende enzymen. Als we teveel zuurvormend voedsel eten, gaat ook onze enzymproductie achteruit waardoor ons lichaam op tal van punten slechter gaat functioneren. Ook onze nieren en onze ademhaling zijn betrokken bij de afvoer van het teveel aan zuren. Als het om kleine hoeveelheden gaat dan kan ons lichaam dat wel regelen.   Als er echter, zoals tegenwoordig dikwijls het geval is, een overvloed aan zuurvormende voeding wordt geconsumeerd, dan kunnen we in de problemen komen en zijn allerlei ziekten en kwalen het gevolg.

De verbindingen die gemaakt worden om zuren te binden noemen we stofwisselingsslakken. Ze worden opgeslagen in de lichaamsweefsels, in eerste instantiein bindweefsel en vet en als dat verzadigd raakt komt het spierweefsel aan de beurt. Kleine hoeveelheden bindweefselslakken kunnen afgevoerd worden naar de nieren. Dit proces vind ’s nachts plaats.  Als er echter meer zure eindproducten van de stofwisseling worden gevormd dan we kunnen afvoeren dan begint een proces van zelfvergiftiging dat zich uit in allerlei ziekten en kwalen.

Door de “verslakking” van het lichaam ontstaan een reeks van klachten zoals b.v. allergieën, infectiegevoeligheid, huidproblemen, haaruitval, jicht, reuma, spierkrampen en hart- en vaatklachten. 

Ook geven deze lichaamsslakken vermoeidheid en een vergrote pijngevoeligheid. Ons lichaam reageert nu eenmaal met pijn en vermoeidheid om aan te geven dat er iets niet in orde is.

Een bekend voorbeeld van verzuring is jicht. Urinezuurkristallen worden afgezet op de gewrichten waardoor hevige pijn ontstaat.

Dus: als we teveel zuurvormend voedsel eten, beroven we ons lichaam van een aantal belangrijke mineralen die ook nodig zijn voor de vorming van enzymen en er ontstaan afvalproducten in de vorm van slakken die zich afzetten in onze weefsels, waardoor vermoeidheid en pijn ontstaat. Op langere termijn kunnen zich allerlei ziekten en kwalen gaan ontwikkelen.

We hebben al onze informatie over verzuren en ontzuren nu in één digitaal document samengebracht : “Je Lichaam is te Zuur !”

9 euro / Voor betalingen : abonnement Natuur & Gezondheid, digitale brochures ea : 
IBAN: BE43 9733 7932 4901    
BIC: ARSPBE22  tnv Natur-El

zie ook : digitaal dossier “Verzuring en Verzuringsziekten”

Ziekte Voorkomen

Het is vanzelfsprekend : “preventie”. Als dat betekent oorzaken vermijden, OK, maar als preventie gevolgen opruimen wordt… kijk uit !

  • Wat zijn de voor en tegens van vrijwillige preventieve borstamputatie bij risicogroepen? 
    “Steeds meer vrouwen opteren voor vrijwillige borstverwijdering (bilaterale prophylactische mastectomie) na het positief testen op wat men noemt “het borstkankergen”.  Dit is geen eenvoudig onderwerp waarop men een conclusie kan maken die iedereen zal tevreden stellen. Maar ik heb het gevoel dat in alle overwegingen misschien wel de grootste factor buiten beschouwing werd gelaten, nochtans is het geen kleintje en het zou wel eens de cruciale factor kunnen zijn.. 

    Vrouwen met een mutatie in de gekende borstkankergenen  BRCA1, en een sterke familiegeschiedenis in borstkanker, zouden een 80% hoger risico lopen op het ontwikkelen van borstkanker in de loop van hun leven. Maar wanneer het gen aanwezig is – zonder de sterke familiegeschiedenis – zou het risico op borstkanker slechts 10% zijn.  Als we goed kunnen rekenen, is er dus een interpretatieruimte van 1 op 8. Of laten we het anders stellen: zonder de familiegevoeligheid komen we op een risico voor vrouwen met het gen, dat niet hoger ligt dan bij vrouwen zonder het gen. Dus wat is dan de rol dat dit gen speelt in de ontwikkeling? 

    Als het niet het gen is, wat dan over de familiale gevoeligheid? Ik weet niet wat u verstaat onder familiegeschiedenis? ‘Het zit in de familie’ komt voor velen ook overeen met de genen…  Maar dat is het niet. 
    Het betekent wel dat je : 
    – samen met je familie leeft / werkt in dezelfde omgeving
    – niet alleen de genen erft, maar ook dezelfde voeding (of erger) en dezelfde levensstijl

    Een vergelijkend onderzoek kwam tot de conclusie dat je, wanneer je opgroeit op een boerderij, jij; je zussen, je moeder…  een 200-400 percent verhoogd risico hebt op borstkanker. Er zijn tal van studies die een verhoogd gebruik van zuivel associëren met de toename van het risico op borstkanker. Dat heeft te maken met de moderne manier van veehouderij (ook bio!) die  recordhoogtes aan dierlijke oestrogenen en groeihormonen  in hun producten hebben. Als zuivel ‘in de familie zit’, heb je hier al een eerste mogelijke verklaring.
    Maar er zijn zoveel andere factoren : de hygiëne, de toxiciteit van de omgeving, de zware metalen, de basisgezondheid…. Ik ga het nog eens herhalen: de mate waarin je lichaam de kans krijgt om zich te reinigen. 
    En er is niet alleen de voorstelling van die geschiedenis, maar vooral hoe je de nadelen van die geschiedenis kunt verminderen, door te detoxen, door de voedingskeuze, door de levenswijze. Zelfs met slechte genen en een belastende familiegeschiedenis is de keuze voor borstverwijdering ineens onbeduidend in voordeel. De studies zeggen het vlakaf: er is geen aangetoond voordeel bij borstverwijdering. Omdat de onderliggende oorzaak niet werd aangepakt, zijn nog andere plaatsen in het lichaam vacant om het over te nemen.”
    Wat zullen we trouwens doen met de andere kankerlocaties? kunnen nog andere organen preventief worden verwijderd… want wat je niet hebt, kan niet worden getroffen door kanker?

100 jaar later

Zal de nieuwe Voedingsdriehoek
 terug 20 jaar overleven, om dan de volgende stap te zetten? 
Honderd jaar na de ‘Basic Seven’
Op 19/9(2017) was er goed nieuws te bespeuren. De Nieuwsberichten kondigden de ‘Nieuwe Voedingsdriehoek’ aan. Benieuwd wat ze er nu van bakken, dacht ik, maar ik viel bijna van mijn stoel toen ik de verantwoordelijke zijn boodschappenkarretje zag uitpakken… Geen vlees? De nadruk op plantaardige voeding – weinig dierlijke voeding – en een verzameling producten in de rode lijst (wat Groene  Dag al dertig jaar de “Anti-Voeding” noemt). 
In 1917 – precies honderd jaar geleden werd in de VS de eerste Voedingsschijf gepresenteerd… “The Basic Seven”, met precies dezelfde accenten. Maar die Basic Seven heeft het niet lang overleefd en kreeg oppositie van de industrie die stelde “dat de voorgestelde adviezen niet overeenkwamen met de actuele productie en daardoor toeleveringsbedrijven en productieproblemen veroorzaakt, en daardoor niet realistisch is.” 
Wat me blij maakte is, dat de verschillende sprekers benadrukten dat deze driehoek was samengesteld op onafhankelijke basis, zonder inmenging van de belangengroepen, zonder dat er gesprekken zijn geweest met de zuivel- of vleesindustrie of andere actoren die anders graag meespreken. En precies vanuit die hoek kwam dan al direct de nodige tegenwind. VLAM lanceerde de dag nadien een campagne ter promotie van rundvlees… Daarom ben ik benieuwd hoe lang deze driehoek zal stand houden en welk resultaat dit zal hebben op het voedingsgedrag van het publiek. In ieder geval is het nu, nog geen week later onheilspellend stil rond dit project… of gaat het binnenkort de doofpot in? 
Wat opvalt is dat de voedingsdriehoek, in tegenstelling tot de vorige, op zijn kop staat. De voedingsmiddelen staan niet langer gerangschikt volgens de voedingsstoffen die ze aanbrengen, maar volgens hun effect op de gezondheid. Vroeger stonden rood vlees, gevogelte, eieren, vis, peulvruchten en noten allemaal in het groepje van ‘eiwitrijke producten’. In de nieuwe driehoek worden ze uit elkaar gehaald. Noten en peulvruchten krijgen een aparte, prominentere plaats, en er wordt onderscheid gemaakt tussen rood vlees, gevogelte en bereide vleeswaren “omdat ze een verschillend effect hebben op de gezondheid.”
Hoe minder bewerkt, hoe beter
Hoe hoger in de driehoek, hoe belangrijker de voedingsmiddelen. Groente en fruit staan nu bovenaan, in de donkergroene zone, samen met volle granen, peulvruchten, noten en plantaardige olie. Het  Vlaams Instituut Gezond Leven raadt aan om deze middelen zo veel mogelijk te eten, omdat je er het grootste gezondheidsvoordeel uithaalt.  Voor deze zones geldt: hoe minder bewerkt, hoe beter. Neem beter een stuk fruit dan fruitsap en eerder een volkoren brood dan een wit. Het Vlaams Instituut Gezond Leven maakt zich sterk dat het aan de verwachtingen zal voldoen. Zo benadrukt ze dat ze voor het nieuwe model niet over één nacht ijs zijn gegaan. Er zijn een resem experts geraadpleegd, er is naar het buitenland gekeken, er is uitgebreide test geweest bij 300 burgers. Ook stakeholders zijn achteraf ingelicht – gaande van mutualiteiten tot hogescholen tot ministers.

Het is geen Hygiënistisch concept, maar ik hoop toch dat diëtisten, dokters en gezondheidswerkers gewillig genoeg zullen zijn om de boodschap onverkort door te geven aan het publiek… en dan hopen dat over 20 jaar deze voedingsdriehoek voorbijgestreefd zal zijn – net als de vorige – omdat het publiek progressiever is dan de adviesraden…
Maar als je toch iets beter wil dan zelfs dit gedurfde advies, dan kan Natur-El je altijd helpen om verder te gaan dan de compromissen die overheidsbedrijven moeten maken…

Wat kruiden kunnen doen

De eerste pogingen die ik veertig jaar geleden ondernam om mijn energie en gezondheid weer op het goede spoor te zetten, zette ik in de wereld van de kruiden. Dat was een formidabele ervaring, maar het leerde me vooral de weg naar een gezonde voeding. Nadat ik had geleerd op welke manier brandnetels, muur, heermoes, paardebloemblad enz. te integreren in de voeding werd groeneen constante aanwezige. Waar mogelijk vers, indien niet voorhanden, gedroogd, maar elke dag zochten we ernaar om groen een goede plaats te geven. Maar kruiden zijn veel meer dan zomaar wat groene kruiden. Veel kruiden worden geïntegreerd in de voeding, andere vinden hun plaats in het therapeutisch domein, inwendig of uitwendig. 
Zelfs gewone keukenkruiden als tijm, rozemarijn, marjolein, basilicum, peterselie, kervel… hebben bijzondere therapeutische mogelijkheden. Is je geheugen een bron van zorgen? Dan kan je bij rozemarijn terecht. Tal van studies wijzen rozemarijn aan als het kruid bij uitstek voor het versterken van de hersenactiviteit. Wat zo mooi is, is dat kruiden geen medicijnen zijn, zoals wij ze kennen, maar voedingsstoffen bieden die tegemoet komen om de verzwakte functies en verzwakte organen hulp te bieden. 
Van over de hele wereld is er een levendige kruidenhandel om ons te voorzien in heerlijke aroma’s en hulpmiddelen voor de keuken. Kurkuma heeft internationale erkenning gekregen. Kaneel is in de kijker gezet. Fenegriek is ons geen onbekende meer… Olijfblad werd ondertussen nauwkeurig onderzocht… Het onderzoek vult niet langer de kasten van de bibliotheken, maar wordt opgeslagen op de computers en wacht op praktische toepassingen van therapeuten en publiek.
We gaan niet voorbij aan de echte bouwers van gezondheid. We zoeken in de kruiden niet de nevenwegen naar gezondheid, zonder de oorzaken van ziekte aan te raken. Van daar dat er drie stappen zijn in het plan naar een betere gezondheid, zonder dewelke het moeilijk is om een blijvende positieve impact te krijgen.