Op de ingrediëntenlijst van voeding, zal je niet zo gauw een lijstje van huishoudelijke producten vinden… Ik hoef je er waarschijnlijk niet aan te herinneren dat cosmetische en gewone huishoudelijke producten geen “gewone” producten zijn. Neem eens een tube tandpasta, een fles shampoo, een reinigings- of hygiënisch product, en lees de ingrediëntenlijst luidop. Waarschijnlijk zal je halverwege ophouden om te vermijden dat je tong breekt bij de ongekende namen. Nochtans is dat niet nodig, maar het is nu eenmaal zo omdat er zoveel mogelijk winst moet gemaakt worden en de kostprijs zo laag mogelijk moet blijven. Ook heeft de consument hoge verwachtingen van een product, waardoor het in 1001 verschillende varianten moet beschikbaar zijn. Glansmiddelen, aromaten, en veel andere functionele ingrediënten hebben zich een plaats verworven in de formules, want we moeten er mooi uitzien en dat daar gezondheidsrisico’s aan vastzitten, nemen we erbij. Het is veel jaren geleden dat ik werd uitgenodigd om deel te nemen aan een serie over “Wat loopt er door mijn afvoerpijp”… Een goed initiatief, dacht ik. Mensen bewust maken om niet om het even wat te gebruiken in de huishouding. Niet alleen verspilling vermijden, maar vooral de kwaliteit benadrukken. Maar volgde op deze voordracht een andere die gericht was op “bezuinigen”. Dat kan ook nuttig zijn, maar het programma had een andere invalshoek en wou vooral meegeven dat er voor alles wel een “goedkopere variant” bestaat. Toen ik refereerde naar de eerste voordracht, om bewust te consumeren, en prijs ondergeschikt te maken aan de impact op het milieu en liever te bezuinigen op nutteloze uitgaven, ging ik mijn boekje te buiten en werd afgedankt…. Dat ik nog tal van goede feedback kreeg van de deelnemers waar ik nog de kans kreeg om me uit te spreken, mocht niet baten. Die ervaring deed me besluiten om voor 100% voor een groene levenswijze te gaan, waar ik altijd alles kon zeggen wat er te zeggen valt. Maar waarschijnlijk heb je nog niet door waarom de cosmetische en huishoudelijke ingrediënten ook bij de voedingsingrediënten zouden moeten gerekend worden. Dat is omdat ze tenslotte in de voeding terecht komen. Wist je dat in veel landen ongezuiverd rioolwater gebruikt wordt voor irrigatie van akkers en teeltgebieden? Als we in het buitenland zijn, proberen we altijd te weten te komen wat er plaatselijk wordt gekweekt en hoe. Je zou vermoeden dat landbouwgebieden maagdelijke stukken natuur zijn. Maar we zijn al vaak teleurgesteld geweest over de afschuwelijke stank die er hangt. En dan denken wordt hier die sla, die groenten, die granen… gekweekt met dergelijk water? Maar dat is het… En dan kan je raden wat het resultaat is.
Waarom vraagt de zorg voor lichaam en huis een ingewikkelde variatie van formules die niet gezond zijn voor het milieu en niet gezond voor het lijf? Hier in Spanje moeten we zien wat we doen met water. Al het water dat we hebben gebruikt voor keuken, was en persoonlijke zorg, wordt opgevangen en gebruikt voor het bevloeien van planten en bomen. Dat betekent dat we net als in het verleden toekijken op wat we in het water brengen. En er is ook geen enkel probleem om alles gedaan te krijgen, zonder dat het gepaard gaat met toxische ingrediënten. Het is altijd onze bekommernis geweest om zo weinig mogelijk vreemde substanties in de kringloop te brengen. Daarvoor zochten we al meer dan dertig jaar hoe we het wasmiddelen verbruik zo laag mogelijk konden houden. We probeerden van alles uit: wasballen, wasnoten, magneten, keramische korrels… naast het gebruik van ecologische wasmiddelen. Momenteel gebruiken we TheraWash, wat de pH van het water verlaagt, waardoor het water een verhoogd oplossend vermogen krijgt en gemakkelijker het vuil uit textiel verwijdert. De TheraWash-pad is goed voor zo’n 200 wasbeurten en bevat magnesiumkorrels die een langdurige inwerking hebben.
Veel gebruikelijke wasmiddelen hebben gevaarlijke kantjes. Alles wat we kunnen vermijden aan input in de natuur, moeten we doen.
Ik had de bedoeling een heel overzicht te maken van alle chemicaliën die worden gebruikt in keuken- onderhouds- en cosmetische producten, maar ik ben ermee gestopt omdat het te deprimerend is om te zien hoe alle traditionele formules ermee verzadigd zijn. Maar ik weet dat de lezers hun gezond verstand gebruiken en niet om het even wat gebruiken… dat maakt me blij en hoopvol !
Mensen moeten keuzes maken : ofwel voeding met een toekomst; ofwel doorgaan met zijn eigen graf te eten plus dat van anderen… Nieuwsbrief 52 / 12/11/2017
De gigantische oppervlakten die nodig zijn om voer te kweken voor de vleesbehoefte, vernietigen de planeet De aanhoudende wereldwijde vraag naar vlees heeft een verwoestende impact op het milieu, door de productie van gewassen voor het voer voor dieren. Een nieuw rapport waarschuwt voor de ecologische impact – wellicht de allergrootste waar we mee te maken hebben.De enorme schaal van gewassen als soja om kippen, varkens en andere dieren groot te brengen, legt een enorme druk op de natuurlijke hulpbronnen, leidend tot grootschalig verlies van land en soorten, volgens de studie van WWF. Intensieve en industriële veeteelt resulteert in minder voedzaam voedsel, en het rapport benadrukt dat zes intensief gefokte kippen vandaag minder omega-3 hebben als slechts één kip in de jaren zeventig.De studie met de titel Appetite for Destruction werd geïntroduceerd op de Extinction and Livestock Conference in Londen in samenwerking met Compassion in World Farming (CIFW), en waarschuwt voor de enorme hoeveelheid land die nodig is om de gewassen voor veevoer te laten groeien. Het citeert een aantal van ’s werelds meest kwetsbare gebieden zoals de Amazone, het Congobekken en de Himalaya. Het rapport en de conferentie komen tegen een achtergrond van verontrustende onthullingen van industriële landbouw. Verleden maand liet een onderzoek van de Guardian / ITV zien hoe het personeel van “kippenfabrieken” in het Verenigd Koninkrijk essentiële voedselveiligheids-informatie manipuleerde. Eiwitrijke soja wordt in zulke enorme hoeveelheden geproduceerd dat de gemiddelde Europeaan onrechtstreeks jaarlijks ongeveer 61 kg consumeert, grotendeels indirect door het eten van dierlijke producten zoals kip, varkensvlees, zalm, kaas, melk en eieren, om niet te spreken van alle andere voedselbronnen.In 2010 had de Britse veehouderij een gebied ter grootte van Yorkshire nodig om de soja te produceren die in voer wordt gebruikt. Maar als de wereldwijde vraag naar vlees groeit zoals verwacht, zou volgens het rapport de sojaproductie tegen 2050 met bijna 80% moeten toenemen. De wereld consumeert meer dierlijke eiwitten dan ooit en dit heeft een verwoestend effect op de natuur, “zei Duncan Williamson, van het WWF. 60% van het wereldwijde biodiversiteitsverlies komt door het voedsel dat we eten. We weten dat veel mensen zich ervan bewust zijn dat een op vlees gebaseerd dieet invloed heeft op water en land, en dat het broeikasgassen uitstoot, maar slechts weinigen weten dat het grootste probleem van alles komt van het op gewassen gebaseerde voer dat de dieren eten. Daarnaast is er de energetische kostprijs, de gigantische productie van mest, de verschraling van de grond, de verstoring van de biotopen, de ontbossing en veel andere aspecten die als een verwoestende trein de natuurlijke buffers vernietigen…Met 23-60 miljard kippen, kalkoenen, ganzen, eenden en parelhoenders op de planeet (permanent meer dan drie per wereldburger, is de grootste gebruiker van op voer gebaseerd voer wereldwijd is pluimvee. De op een na grootste, met 30% van het voeder voor de hele wereld in 2009, is de varkensindustrie. En het is niets nieuws. Vijfentwintig jaar geleden werd het al geschreven door Harvey Diamond. Dit alles doet de tweede vervuilende industrie rijkelijk floreren: de medische kosten houden gelijke tred met de consumptie van dierlijk voedsel. In “Je hart – Je wereld” wordt het duidelijk: de beloning voor al die vraatzucht zijn de hart- en vaatziekten en kankers van vandaag.
Nochtans is het perfect mogelijk om diervrij te eten. Dat heeft economische, ecologische, ethische, religieuze en andere voordelen en consequenties.
Voor het herstel van de gezondheid van zieken, heeft de natuur geen andere middelen dan deze die gezonde mensen gezond houdt. Veel mensen vragen naar remedies. Tilden was erg kritisch voor remedies : “Alleen maar proberen de symptomen en ongemakken te verzachten, is de basis leggen voor nieuwe ziekten.” Nieuwsbrief 23/9/2018
Veel mensen vragen: kan de Natuurlijke hygiëne een aantal praktische richtlijnen geven om een goede gezondheid te bereiken en te behouden? Wat zijn de richtlijnen in geval van ziekte? Hoe ga je ermee om? Daarom deze week enkele do’s en don’ts. Als je ziek of acuut ziek bent, raadpleeg een dokter met kennis van het hygiënisme, zodat je ondersteund wordt in je streven om natuurlijk gezond te blijven of te worden. Het is een hele ervaring om te begrijpen dat diverse kleine acute ziekten een deel zijn van het genezingsproces, en niet de vijand die bestreden moet worden – zelfs al komt het je nu erg ongelegen. Eet niet als je je lichamelijk, geestelijk of emotioneel ongemakkelijk voelt. Laat een paar maaltijden weg, indien mogelijk voor twee of drie dagen of, als het niet zo makkelijk gaat, eet licht, verse fruit- of groentesappen, of eet gewoon wat vers fruit. Wees alert. Als je je niet goed begint te voelen, vraag jezelf dan af: Waarom ben ik ziek? Zit ik onder stress? Doe ik te veel en overschrijd ik de grenzen van mijn energie? Put ik mijn krachten uit? Neem ik voldoende slaap en rust? (Houd altijd in gedachten dat bovenstaande uitspraak van Huxley een immense waarheid inhoudt, die voor veel mensen een enorm verschil maken.) Denk ik teveel negatieve gedachten, vol bezorgdheid, zorgen, angst, en roer ik teveel in het potje van verleden, toekomst, schuld, verlies, lijden…, zonder dat het een oplossing brengt? Ga ik correct? D.w.z. mijn lichaamshouding, mijn houding in staan, zitten, lopen. Eet ik te veel of te weinig? Waaruit bestaat mijn voeding? Gebruik ik medicijnen, die me mogelijk langzaam vergiftigen? Of het nu gaat om medicijnen voorgeschreven door de arts of in de vorm van sociale vergiften zoals zwarte thee, koffie (inclusief cafeïnevrij gemaakte brouwsels), cacao, chocolade, alcohol, tabaksrook, benzinedampen, additieven en chemicaliën onder het mom van conserveermiddelen, kleurstoffen, smaakstoffen, enz. Stel je de vraag: bestaat mijn leven uit voldoende activiteit en oefening – of ben ik overactief en geef ik mezelf onvoldoende kans om te recupereren? Is het grootste deel van je dagelijkse voedselinname gezond – of gedevitaliseerd, gedemineraliseerd, voorgekookt en verpakt? Is het grootste deel van je voedsel geconcentreerd, bijvoorbeeld brood, granen, vlees, zuivelproducten en zo ja, tot welk percentage? 75% -80% van onze voedselinname moet rauw fruit en groenten zijn, om een goede toevoer van voedingsstoffen te behouden. Dat betekent niet dat er geen gekookt voedsel gegeten mag worden. Maar als gekookt voedsel werd gegeten, moet het conservatief worden gekookt. Veel mensen ontwikkelen een schuldcomplex als ze zich niet houden aan 100% rauw. Dat is nergens voor nodig. Soms doet dit meer kwaad dan goed. Granen, knollen, peulvruchten kunnen niet rauw worden gegeten, dus koken biedt ons een ruimere waaier aan voedingsmiddelen. Wat je voedselkeuze ook is, eet niet te veel als je lichaam er niet in slaagt om de voedingsstoffen die erin zitten behoorlijk te verteren en te assimileren. De uitwerking van te overvloedig eten weerspiegelt zich in de vitaliteit – zowel lichamelijk en geestelijk. Een gezonde mens is actief en vol bewustzijn.
Leren je eigen typische zwakke plekken herkennen. In het opsporen en verbeteren van onze ‘eigenaardigheden’ en gedrag, zetten we een oer logische stap in het leren een goede hygiënist te zijn en voor ons mentale, emotionele en fysieke welzijn te zorgen. Het is waar dat het in onze huidige maatschappij moeilijk is om een hygiënisch leven te leiden dan onze ouders en grootouders 50-100 jaar geleden. Hoe ijverig we ook zijn, er zijn altijd gebieden waar we onszelf kunnen verbeteren. Stadsbewoners zouden bijvoorbeeld in het weekend uit de omgeving van de stad op in het platteland moeten komen om een frissere lucht en een minder vervuilde atmosfeer te krijgen. Mensen die de hele week verdiept zijn in mentaal werk, zouden de vrije momenten moeten gebruiken voor krachtige fysieke activiteit. Degenen die handwerkers zijn, moeten het tegenovergestelde doen, ontspannen, leren schilderen of luisteren naar opbeurende muziek, of goede boeken lezen of de hersenen te gebruiken, of een of andere vorm van creatief werk, zoals het lezen of schrijven van poëzie… Elk onderdeel van onze levenswijze doet zijn deel aan het scheppen van een ziekte – of het herstel ervan of het behoud van een goede gezondheid. De kunst bestaat erin om naar het lichaam te luisteren, maar Huxley heeft het bij het rechte eind : Leven ligt in de actie, het dynamisch, vitaal gebruik van de slaap. Een leraar van me had het ooit over “dat nutteloze derde van het leven” (de slaap), maar dat is een vergissing. Als dat “derde deel” (acht uren op een dag of meer indien nodig), de kans krijgt om de inwendige chaos te herstellen… is de bijdrage daarvan aan gezondheid en genezing enorm.
Albert Mosséri’s wonderbaarlijke ontdekking : het halfvasten informatie die je nodig hebt als je vasten wil aangrijpen als de ultieme bron van genezing Albert Mosséri, mag wel de levende “David” van de Natuurlijke Hygiëne genoemd worden, gezien hij de Sheltoniaanse techniek van het vasten verfijnd heeft tot op het punt waarop vasten veilig is en een veel effectievere uitwerking heeft, dan wat ooit door iemand voordien werd bereikt. Ongelukkig genoeg is zijn werk zo goed als onbekend buiten de franstalige landen. Misschien kan dit ene hoofdstuk van één van zijn boeken over vasten je honger doen krijgen naar méér. “Le Jeûne, Meilleur Remède de la Nature” “In 1986 deed ik een wonderbaarlijke ontdekking op het domein van het vasten, die me dwong om mijn Sheltoniaanse methode te herzien. Dit is hoe ik tot deze ontdekking ben gekomen : Een 37 jaar oude man kwam om onder mijn supervisie te vasten. Hij had 104 verschillende tranquilizers genomen voor zijn zenuwconditie gedurende de voorafgaande 14 jaren. Zo snel als een medicijn geen effect meer opleverde, schreef zijn dokter hem een ander medicament voor. Vandaar dit haast ongelofelijke aantal van verschillende tranquilizers die hij ooit had gebruikt … Nu verlangde hij ernaar om zichzelf te genezen zonder enige vorm van drogeermiddelen. Daarom vastte hij gedurende 29 dagen… Toen werd hij zo gevoelig, onmogelijk om zich te ontspannen of te slapen, en niet bekwaam om water te drinken, ondanks zijn intense dorst en een acute nierpijn. Ik zei hem dat hij op die manier niet kon verder gaan, zelfs al had hij nog heel veel te elimineren. Zijn tong was nog steeds erg beslagen, zijn urine nog donker, zijn adem onwelriekend en hij had pijn in de nierstreek, ondanks al het water dat hij dronk. Hij antwoordde hierop dat hij nog veel tijd had en dat hij ernaar verlangde om zijn ontgiftiging volledig af te werken. Daarom dacht ik dat nu de gelegenheid zich voordeed, om hem in een eerste periode een detoxificatiedieet te laten volgen. Elke keer als een vastende zijn vasten stopzet, wil hij vertrekken en heeft hij geen controle meer over zijn eetlust… Terwijl, wanneer mensen komen voor genezing, mijn grootste bekommernis erin bestaat om de reïntroductie van voeding te vergemakkelijken. Daarom moeten de hoeveelheden elke dag afgemeten worden, stilaan vermeerderend, of het type voedsel veranderend al naargelang de situatie. Ik doe dit allemaal terwijl ik de verschillende symptomen die me kunnen leiden, observeer. Ik heb echter zelden de kans, maar ik had het geluk om zo een bepaalde man onder mijn hoede te kunnen hebben. Drie dagen na zijn vasten, kwam ik zijn kamer binnen om hem enkele kleine appels te brengen. Hij zei me : “Mr. Mosséri, kijk eens naar mijn tong… en inderdaad, ze was zo zwart als kool ! Het duurde echter niet lang om deze verrassing te begrijpen. Ik had reeds enkele gevallen gezien waarbij de tong zwart werd tijdens het vasten… maar deze man was opnieuw aan het eten! Maar wees er zeker van dat de kleur geen toeval was… Ik had dit nu uitgelokt met dit “detoxificatiedieet”… Ik herstartte zijn eliminatie, de diepgaande eliminatie die eigen is aan het vasten. Ik realiseerde me dat ik dit al veel vroeger had kunnen doen, bv. een week eerder – op de 20e dag van het vasten. Eigenlijk had hij tien dagen verloren, een periode waarin zijn eliminatie zeer zwak was… Zijn tong bleef gedurende enkele dagen zwart; daarna ging de kleur over in mosterdgeel en dat voor verschillende weken, alvorens ze weer naar gezond rose over-ging. Gelijk hiermee kwam zijn honger terug – echte honger – en de nierpijnen verdwenen. Vanaf dat moment zette ik hem op een normale voeding. Ik vroeg me af of dit geval nu een uitzondering was, of dat dit zo dikwijls kon herhaald worden als mogelijk bij andere vastenpatiënten. Het is duidelijk dat dit “halfvasten” zijn eliminatie terug op snelheid had gebracht; maar één ervaring betekent op dat vlak natuurlijk niet veel. Ik moest dit kunnen nagaan in talrijke andere gevallen. Ik begon opnieuw op dezelfde manier bij twee zusters die kwamen na de man. En inderdaad, de dag nadat zij hun vasten beëindigden vertoonde hun tong een bruin beslag. Sindsdien zie ik bij 90% van mijn patiënten de ontwikkeling van een gekleurde tong, volgend op het beëindigen van het vasten en de overgang naar halfvasten. De 10% anderen vertonen dat tijdens hun tweede vastenkuur. Dit halfvasten moet natuurlijk worden voortgezet, zolang als de tong zelfs nog maar een klein beetje verkleurd is. Een zwarte tong is het duidelijk signaal dat de eliminatie verdiept is, en het cellulaire niveau bereikt, waar het medicamenten en toxines van tientallen jaren oud ten voeten uit aanpakt. Andere vragen kwamen mij natuurlijk ook voor de geest : op welk moment moeten we het vasten beëindigen en overgaan naar halfvasten? Welke hoeveelheid rauw voedsel moet aan de patiënten worden gegeven ? Ik had het natuurlijk al talrijke keren kunnen observeren, en daardoor wist ik dat er een dag komt waarop het gewicht van een patiënt ophoudt te verminderen, maar nu wist ik ook waarom ! Ook in het bepalen van de hoeveelheid voedsel, was het maar na veel proberen en vergissen, dat ik kwam tot zekere hoeveelheden, min of meer aangepast aan de grootte van een persoon. In de klassieke methode, zoals zij door Shelton werd gepromoot, moest vasten gebeuren met water en rust te bed. Maar als vasten wordt voortgezet, en als het lichaamsgewicht niet verder daalt, wordt verdere lichaamsreiniging zo onbetekenend en verliest men gewoon zijn tijd. Als men zou vaststellen dat een vaster slechts 200 gram per dag verliest en dat de eliminatie nog nauwelijks verder gaat, zou je kunnen argumenteren dat het toch 200 gram is en dat dit beter is dan niets. Maar men zou moeten kunnen zien dat er mogelijkheden zijn om de eliminatie opnieuw op te starten, inplaats van ter plaatse blijven te trappelen zonder vooruitgang te maken in iemands conditie. Als het vasten in een toestand van stagnatie komt en het gewicht nog nauwelijks afneemt, eindigt het eliminatieproces, omdat het lichaam gebrek heeft aan vitamines en enzymen om te overleven, en we hebben eerder gezien dat de lichaamsreserves onevenwichtig zijn… Ondanks het feit dat er nog voldoende vetten en nog meer uit te scheiden toxines zijn, zijn er te weinig essentiële elementen. Als deze uitgeput raken, gaan we naar de volgende fase : het half-vasten. Het resultaat is dat de tongverkleuring weer aangeeft dat de eliminatie in 90% van de gevallen weer is herbegonnen in een tweede vasten. Ik kon niet de juiste redenen achterhalen, maar als je dit met de klassieke Sheltoniaanse methode vergelijkt, waar het zeldzaam is dat de tongkleur nog optreedt nadat ze eenmaal is verdwenen, zelfs als men het vasten zou aanhouden tot 60-70 dagen. Als bij het halfvasten de tongkleur (zwart, bruin, mosterdgroen, beige) weer optreedt, moet men doorgaan tot de kleur van de tong weer overgaat in natuurlijk rose. Dat is, tot het einde van de eliminatie. Pas daarna kan men terug meer geconcentreerde voedingsmiddelen introduceren. De tong wordt roze op het ogenblik dat het spuwen eindigt. De urine wordt helder, de adem wordt weer aangenaam, de hoofdpijnen verdwijnen… Het halfvasten kan één week duren, of over een zeer lange periode gaan, afhankelijk van de intoxicatiegraad. Met deze nieuwe methode wordt vasten aangenamer, met minder risico’s en problemen en met groter succes. Het vasten wordt mathematisch precies en wetenschappelijk, zonder blinde vlekken en verrassingen. Deze belangrijke ontdekking veroordeelt lang vasten tot een gevaarlijk tijdsverlies. Ik noemde het tweede deel dat volgt op het watervasten, “halfvasten”, maar in werkelijkheid is het een eliminatiedieet, omdat ongeveer 1 kilogram voedsel per dag wordt gegeten, de helft fruit, de helft groenten. Ik hield eraan om het een halfvasten te noemen omdat dit tegemoet komt aan de verbeelding van de vastende persoon. Hij zou anders geneigd zijn te denken dat zijn vastenperiode ten einde is, en dat hij nu kan eten wat hij wil in ongelimiteerde hoeveelheden. Hij moet echter in de overtuiging blijven dat zijn ontgiftiging blijft doorgaan en dat zijn genezing ook voortgaat, zij het nu in een andere, minder intense vorm dan tijdens het vasten. De redenen voor deze methode is, dat elke keer als men stopt met eten, de eliminatie terug opstart, wat we kunnen opmerken door een witte, met mucus bedekte tong, een onaangename adem en een slechte smaak in de mond. Verder zijn ook verlies van lichaamsgewicht en andere meer persoonlijke symptomen, indicaties dat tijdens het vasten op een zeker moment de ontgiftiging gaat vertragen of tot stilstand komt omdat de voorhanden zijnde vitamines, mineralen en essentiële elementen opgebruikt zijn. De persoonlijke reserve aan essentiële stoffen is voldoende voor ongeveer 7 tot 20 dagen. Op het einde van die periode vertraagt de ontgiftiging, wat zich vertaalt in volgende kenmerken :
het verlies aan lichaamsgewicht gaat naar 500 tot 1000 gram per week met een correctie iedere drie dagen… terwijl het voordien 500-1000 gram per dag was. Het verlies aan gewicht betekent een sterke eliminatie van toxines en opgehouden water, wat via de urine verdwijnt. Wanneer de ontgiftiging verzwakt, urineert men niet veel meer. Deze stabilisering van het lichaamsgewicht is het signaal om aan het half-vasten te beginnen.
de dorst verdwijnt en het is moeilijk om water te drinken. Voordien veroorzaakte de ontgiftiging de behoefte om te drinken om de uit te drijven toxines te verdunnen en uit te drijven met de urine.
Het beslag van de tong wordt lichter van kleur en is dunner; de slechte smaak in de mond vermindert.
Ook andere meer specifieke en persoonlijke tekens kunnen aangeven dat de ontgiftiging zijn activiteit vertraagt. Daarom, als dergelijke symptomen van vertraagde of stopgezette ontgiftiging optreden, moet er een weg gezocht worden om de ontgiftiging opnieuw op te starten of middelen te geven. Het stopzetten van het vasten, en het voorzien van het lichaam met voedingsstoffen in de vorm van natuurlijke, rauwe voedingsmiddelen, voorziet in de ideale omstandigheden voor een nieuwe ontgiftigingsronde. Doe dit als volgt :
500 gram vers en rauw fruit, gespreid over de namiddag – de hoeveelheid kan aangepast worden volgens de grootte van een persoon.
500 gram rauwe groenten en salades, in twee porties, in de loop van de late namiddag of avond.
De hoeveelheid moet niet verhoogd worden, om indigestie te vermijden en er voor te zorgen dat iemands energie, die zo erg nodig is voor de ontgiftiging, niet verspild wordt.
De patiënt drinkt veel water tussen middernacht en de middag, omdat de ontgiftiging in deze periode op zijn sterkst is. Indien men niet in staat is om te drinken (op zijn minst één liter zuiver water), dan kan men aan het water een beetje citroensap toevoegen om het op smaak te brengen. De fruitsoort die ik verkies zijn appels, omdat ze als een bezem in de darm werken. Soms moet men ook een waterrijke vrucht zoals meloen of watermeloen geven. Van zodra we overschakelen naar half vasten en het ontgiftigen terug versterken, moet de tong iedere morgen nagekeken worden, alvorens we iets in de mond stoppen. Men moet de tong niet spoelen. Binnen een paar dagen, of soms zelfs binnen een paar uur, kleurt de tong opnieuw zwart, mosterdkleurig, of bruinrood. Het half vasten is voltooid als de tong roze kleurt en de eliminatiesymptomen (dorst, slechte smaak in de mond bij het ontwaken, slecht ruikende adem, het opgeven van slijm enz. verdwijnen. Het gebeurt echter niet, als gelijkertijd de honger terugkeert of niet; omdat het instinct gewoonlijk defect is bij de geciviliseerde mens. Vanaf de ontdekking van het vasten in lang vervlogen tijden, is deze ontdekking op het vlak van de gezondheid de wonderbaarlijkste die ooit is gemaakt. Het is de verloren wijsheid die vandaag opnieuw het levenslicht ziet.” Uit het boek: “Le jeune, meilleur remede de la nature”. Vertaling : “Vasten, de beste remedie van de natuur.” Het boek is te koop in brochurevorm : gedrukt : 15 euro + verzendkosten (in pdf : 10 euro) Begin nooit aan vasten langer dan 5 dagen, voor je de informatie uit dit boek hebt gelezen !
