De sterkste motieven voor een plantaardige voedingswijze
Dr. Michael Klaper
A Diet For All Reasons is een krachtige documentaire en tegelijk getuigenis van het wat, waarom en hoe van een compleet traditioneel geschoold en getraind dokter, door de feiten gedwon gen werd om zijn medische opdracht volledig te herzien. Hij demonstreert hoe de voedingsmiddelen die we eten ons kunnen helpen een goede gezondheid te onderhouden, of ziekte veroorzaken, chronische condities en zelfs de dood… De video toont de verwoestende werking van een op dierlijke producten gebaseerde voeding, tegenover de positieve, herstellende gezondheidsvoordelen van plantaardige voeding. Twee werelden op de weegschaal…
Dr. Michael Klaper, is een toonaangevende mentor in plantaardige voeding en integratieve geneeskunde. Dr. Klaper beoefende 40jaar geneeskunde in Nieuw-Zeeland en maakt momenteel deel uit van het personeel van het TrueNorth Health Center in Santa Rosa, Californië, een op voeding gebaseerde medische instelling die gespecialiseerd is in therapeutisch vasten en gezondheidsverbetering door middel van volledig voedsel, plantaardig dieet. Hij is de auteur van een succesvol boek over cholesterolvrije voeding en heeft bijgedragen aan het maken van twee PBS-televisieprogramma’s Food for Thought en de bekroonde Diet for a New America-film gebaseerd op het gelijknamige boek van John Robbins.
Op basis van zijn medische ervaringen, ziet hij de gezondheidseffecten van een dierlijk dieet als volgt:
1. Coronaire hartziekte – Dierlijke vetten verstoppen je aders
2. Obesitas – Dierlijke vetten maken je dik
3. Kanker van de dikke darm, borst en prostaat – Dierlijke vetten veroorzaken kankers
4. Osteoporose – Dierlijk voedsel bevat te veel proteïne, te veel proteïne veroorzaakt ernstig calciumverlies. Alle planten hebben calcium
5. Hoge bloeddruk – Het eten van vlees zorgt ervoor dat slagaders verstopt raken en vernauwd worden, natrium komt voor in alle vlees- en zuivelproducten
6. Diabetes bij volwassenen – Dierlijk vet veroorzaakt vet en diabetes
Klaper vat de menselijke voedingsbehoeften samen als “Alles wat u nodig heeft om het menselijk lichaam perfect draaiend te houden en gezond te blijven” :
1. Beperkte eiwitten – Alle plantaardige proteïnen zijn op zichzelf al volledig proteïne, ze hoeven niet te worden gecombineerd met ander voedsel. Eet plantaardig voedsel, waaronder granen, peulvruchten, noten, zaden, kiemgroenten en groene groenten
2. Water – van fruit en sappen, beperkte toevoeging van zuiver water
3. Vitaminen – van groene en bladgroenten en fruit
4. Mineralen – van planten en peulvruchten
5. Energie – uit koolhydraten uit granen, fruit en zetmeelrijke groenten
6. Vetten van volkoren granen, groenten en fruit
7. Bulk (ruwvezel) – van volle granen, peulvruchten, bonen, groenten en fruit
De voorbije week heb ik Norman Cousins’ “Anatomy of an Illness” bestudeerd, gedigitaliseerd en de fouten uit de digitalisatie weggewerkt. Dat heeft me met grote bewondering doen kijken naar een andere manier om medische zorg te bedrijven. Cousins wijst erop hoe belangrijk het is, wanneer ziek, om een positief, gezond, genezingsklimaat te hebben. Als dokters je weinig hoop geven, je omgeving geen signalen van leven meer geeft, hoe kan je dan ooit uit dat dal omhoog klauteren? En als hoop en positieve gedachten dan al geen levensverlengers zijn, dan kunnen ze toch maken dat die laatste maanden of jaren geen ‘wachten op de dood’ worden, maar geleefd worden. In dat boek staat een hoofdstuk over pijn, en hoewel het helemaal interessant is, vertaal ik hier de inleiding :
Mensen in de westerse wereld zijn waarschijnlijk de meest pijnbewuste mensen op aarde. Jarenlang hebben we het in de pers, op radio, via televisie, in alledaagse gesprekken in ons laten trommelen – dat elke zweem van pijn moet worden uitgebannen alsof het het ultieme kwaad is. Als gevolg hiervan worden we een natie van pillenpakkers en hypochonders, waarbij de geringste pijn escaleert tot een verschroeiende beproeving.
We weten heel weinig over pijn en wat we niet weten, maakt het des te meer pijn. In feite is geen enkele vorm van analfabetisme zo wijdverspreid of duur als onwetendheid over pijn – wat het is, wat het veroorzaakt, hoe ermee om te gaan zonder paniek. Bijna iedereen kan de namen van op zijn minst een dozijn medicijnen noemen die de pijn door alle mogelijke oorzaken kunnen verzachten – van hoofdpijn tot aambeien. Er is veel minder kennis over het feit dat ongeveer 90 procent van de pijn zelflimiterend is, dat het niet altijd een indicatie is van een slechte gezondheid, en dat het meestal het gevolg is van spanning, stress, zorgen, luiheid, verveling. , frustratie, onderdrukte woede, onvoldoende slaap, te veel eten, slecht uitgebalanceerd dieet, roken, overmatig drinken, onvoldoende lichaamsbeweging, muffe lucht of elk van de andere vormen van misbruik die het menselijk lichaam in de moderne samenleving tegenkomt.
Het meest genegeerde feit over pijn is dat de beste manier om het te elimineren, het elimineren van misbruik is. In plaats daarvan grijpen veel mensen bijna instinctief naar de pijnstillers – aspirines, barbituraten, codeïnen, kalmerende middelen, slaappillen en tientallen andere pijnstillers of desensibiliserende medicijnen.
De meeste doktoren maken zich grote zorgen over de mate waarin de medische wereld tegenwoordig de attributen van een pijnstillende industrie aanneemt. Hun kantoren zijn overladen met mensen die er ziekelijk, maar ten onrechte van overtuigd zijn dat er iets vreselijks met hen gaat gebeuren. Het is maar al te duidelijk dat de campagne om mensen bij de eerste tekenen van pijn naar een dokter te laten rennen, een enorme vlucht heeft genomen. Artsen vinden het moeilijk om voldoende aandacht te geven aan patiënten die echt een deskundige diagnose en behandeling nodig hebben, omdat hun tijd wordt opgeslokt door mensen die niets mis met hen hebben, behalve een tijdelijke ongesteldheid of psychogene pijn.
Patiënten voelen zich vaak verontwaardigd en beledigd als de arts hen vertelt dat hij geen organische oorzaak voor de pijn kan vinden. Ze hebben de neiging de term ‘psychogeen’ te interpreteren als een klaagzang over niet-bestaande symptomen. Ze moeten worden voorgelicht over het feit dat veel vormen van pijn geen onderliggende fysieke oorzaak hebben, maar het resultaat zijn, zoals eerder vermeld, van spanning, stress of vijandige factoren in de algemene omgeving. Soms kan pijn een manifestatie zijn van ‘conversiehysterie’, zoals eerder vermeld, de naam die Jean Charcot heeft gegeven aan fysieke symptomen die hun oorsprong hebben in emotionele stoornissen.
Het is duidelijk dat het dwaasheid is als iemand symptomen negeert die een waarschuwing kunnen zijn voor een mogelijk ernstige ziekte. Sommige mensen zijn zo bang om slecht nieuws van een dokter te krijgen dat ze hun malaise laten verergeren, soms voorbij het punt waarop geen terugkeer mogelijk is. Totale verwaarlozing is niet het antwoord op hypochondrie. Het enige antwoord moet meer voorlichting zijn over de manier waarop het menselijk lichaam werkt, zodat meer mensen in staat zullen zijn om een intelligente koers te varen tussen promiscue pillen en onverantwoord negeren van echte symptomen.
Van alle vormen van pijn is er geen belangrijker voor het individu om te begrijpen dan de “drempel”-variëteit. Bijna iedereen heeft een veelbetekenende pijn die wordt geactiveerd wanneer spanning of vermoeidheid een bepaald punt bereikt. Het kan de vorm aannemen van een migraine-achtige hoofdpijn of een knellende pijn diep in de buik of krampen of pijn in de onderrug of zelfs pijn in de gewrichten. De persoon die heeft geleerd hoe hij de correlatie tussen dergelijke drempelpijnen en hun oorzaak kan maken, raakt niet in paniek wanneer ze zich voordoen; hij of zij doet iets aan het verlichten van stress en spanning. Als de pijn aanhoudt ondanks het ontbreken van een duidelijke oorzaak, zal de persoon de dokter bellen.
Als onwetendheid over de aard van pijn wijdverbreid is, is onwetendheid over de manier waarop pijnstillende medicijnen werken zelfs nog groter. Wat over het algemeen niet wordt begrepen, is dat veel van de geroemde pijnstillers de pijn verbergen zonder de onderliggende aandoening te corrigeren. Ze dempen het mechanisme in het lichaam dat de hersenen erop attent maakt dat er iets mis is. Het lichaam kan een hoge prijs betalen voor het onderdrukken van pijn, ongeacht de fundamentele oorzaak.
Professionele atleten worden soms ernstig benadeeld door trainers die tot taak hebben hen in beweging te houden. Hoe bekender de atleet, hoe groter het risico dat hij of zij wordt blootgesteld aan extreme medische maatregelen als hij of zij letsel oploopt. De sterhonkbal-werper wiens arm pijnlijk is vanwege een gescheurde spier of weefselschade, heeft mogelijk meer dan wat dan ook, langdurige rust nodig. Maar zijn team strijdt om een plaats in de World Series; dus de trainer of dokter, die wordt opgeroepen om zijn magie te bewerken, reikt naar een sterke dosis butazolidine of andere krachtige pijnonderdrukkers. Presto, de pijn verdwijnt! De werper neemt zijn plaats op de heuvel in en doet het uitstekend. Dat zou echter de laatste wedstrijd kunnen zijn, waarin hij met volle kracht een bal kan gooien. De medicijnen hebben de gescheurde spier niet gerepareerd of het beschadigde weefsel genezen. Wat ze deden was de pijn maskeren, waardoor de werper hard kon gooien en de gescheurde spier nog meer beschadigde. Geen wonder dat zoveel topatleten op hun best worden gekapt, meer de slachtoffers van overijverige behandeling van hun verwondingen dan van de verwondingen zelf.
De koning van alle pijnstillers is natuurlijk aspirine. De Amerikaanse Food and Drug Administration staat toe dat aspirine zonder recept wordt verkocht, maar het medicijn kan, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, gevaarlijk zijn en, in hoge doses, potentieel dodelijk. Aspirine wordt door meer mensen zelf toegediend dan enig ander medicijn ter wereld. Sommige mensen zijn aspirine-poppers en nemen er tien of meer per dag in. Wat ze niet weten, is dat de kleinste dosis interne bloedingen kan veroorzaken. Nog ernstiger is misschien het feit dat aspirine antagonistisch is voor collageen, dat een sleutelrol speelt bij de vorming van bindweefsel. Aangezien veel vormen van artritis het uiteenvallen van het bindweefsel met zich meebrengen, kan het constante gebruik van aspirine (en pijnstillers) de onderliggende artritische aandoening zelfs versterken.
Norman Cousins gaat verder in zijn boek over de visie op pijn en hoe mensen deze totaal verkeerd inschatten. Hij geeft voorbeelden van hoe de afwezigheid van pijn (bv in geval van lepra) ernstige gevolgen heeft, en de conclusie is dat pijn ons iets wil vertellen. Het verdoven van het waarschuwende knipperlicht brengt in ieder geval geen genezing!
“Anatomy of an Illness” is ooit gepubliceerd in het Nederlands, maar ik heb niet het geluk gehad een Nederlands exemplaar te vinden… Ondertussen heb ik deze Engelse versie toegevoegd aan de digitale Module P – Positief Denken, waarin al mij n info over positief denken, stressbeheersing, ademhaling… is samengebracht; die nog steeds te koop is voor de prijs van 30 euro.
Module P is een uitgebreide verzameling rond Positief Denken, Relaxatie, Ademhaling en alles wat kan helpen om dat deel van het gezondheidsprogramma te versterken? Deze Module bevat pareltjes van inspiratie om van iedere dag “Het Beste” te maken. Alles kan veranderen. De realiteit van alles wat we ervaren, wordt gevormd in het brein. Deze Module kost 30 euro. Na betaling op de Natuur-El-rekening ontvang je de downloadlink. Aanvragen (30 euro)
Betaal op de Natur-El – rekening : IBAN: BE43 9733 7932 4901 BIC: ARSPBE22 tnv Natur-El. Laat ons ook per mail weten via welk email-adres je toegang wil krijgen.
In deze brief wil ik één van de pioniers uit de Europese Reformbeweging voorstellen, Dr. Max-Oskar Bircher Benner (1867-1939)
“De voeding is niet het hoogste in het leven, maar zij is de voedingsbodem, die ten sterkste kan ondersteunen of verwoesten.”
Bircher-Benner was de grondlegger van de moderne voedingstherapie. Hij ging ervan uit dat de mens plantaardig voedsel moet gebruiken en verdedigde met kracht het vegetarisme. Hij wordt de grondlegger van het lacto-vegetarisme genoemd. Het gebruik van rauwkost was voor Bircher-Benner essentieel en vormde de basis van zijn therapie.
Dr. Bircher Benner was Zwitser van nationaliteit en heeft het vegetarisme als een voedingswijze aanzien, maar meende dat het gebruik van melk en eieren geen afbreuk kon doen aan de ethiek, namelijk, het niet doden van dieren. Het basisprincipe van zijn voeding is dat de mens door het eten van plantaardig voedsel gesublimeerde zonneënergie tot zich neemt. Hij baseerde zich daarvoor op de uitspraak van een onderzoeker die ervan uitging dat planten lichtenergie opvangen, wat later door de Russische geleerde Gurwitsch is bevestigd .
Dr. Bircher Benner was de tweede zoon van een notarisgezin in Aarau, Zwitserland. Op amper 7 maanden zou hij als een zwakke baby ter wereld zijn gekomen. Als student leed hij aan slaapproblemen. Van medicijnen echter moest hij niets weten. Een eenvoudige waterbehandeling sprak hem meer aan. In 1891, 24 jaar, vestigde hij zich als arts in een arbeiderswijk in Zurich. Hij beoefende zijn praktijk zoals hij dat aan de universiteit had geleerd. De totale omschakeling in denk- en geneeswijze deed zich voor uit eigen ervaring met een patiënt met ernstige maagklachten. Zijn patiënt kon geen hap voedsel meer verdragen. Dr. Bircher Benner voelde zich machteloos als jonge arts. Men had hem aangeraden eens te proberen met vegetarische voeding. Hij heeft deze raad opgevolgd en gaf de doodzieke patiënt fijngemaakte rauwkost. Wat merkte hij: de maagpatiënt herstelde en was na enkele weken volkomen genezen. Dit was voor Dr. Bircher Benner een belangrijke ervaring en hij begon heel sterk te twijfelen aan de reguliere geneeskunde. Een nieuw tijdperk was aangebroken. Op 28-jarige leeftijd begon hij te werken als voedingstherapeut. Zijn resultaten waren verrassend. Omwille van de enorme afwijkende praktijk in die tijd, werd hij uit de orde van geneesheren gestoten. Men lasterde hem met het feit dat hij onwetenschappelijke zou omgaan met zijn patiënten.
Dr. Bircher Benner kreeg voldoende belangstelling door het feit dat hij veel patiënten, door de reguliere geneeskunde opgegeven, toch heeft kunnen helpen. Dit was voor hem een reden om een eigen kliniek op te starten, die trouwens nog altijd draaiende is. Zijn zoon, Ralph, die ook arts werd, zette het werk van zijn vader verder. Er zijn talrijke boeken in de handel verkrijgbaar omtrent de Bircher Benner voeding. Het is alvast de moeite waard om ze er eens op na te lezen. Een pionier zoals deze heeft een enorme verandering gebracht in de voedingswereld.
Ik weet niet of je ooit hoorde van beenderschurft – wellicht niet – Nochtans heb ik deze naam niet uitgevonden en staat dit voor een naam die we wèl kennen, nl. osteoporose. Waarom wordt de naam “Broze Botten” gebruikt en niet wat het werkelijk is? Dr. Suzanne Humphries is resoluut: “Osteoporose is blenderschurft en géén calciumdeficiëntie”.
“Een blij hart is een goed medicijn, maar een gebroken geest verdroogt de botten.” ~ Spreuken 17:22
Ze zegt : “Het doet me verdriet om oudere vrouwen met de diagnose “osteopenie” of “osteoporose” te zien luisteren naar hun doktoren en aanvullende calcium en zelfs problematische medicijnen die bisfosfonaten worden genoemd, gebruiken. Dit zijn irrationele, dogmatische, schadelijke benaderingen van het probleem van botafbraak naarmate we ouder worden. In de tijd dat ik nefrologie en inwendige geneeskunde beoefende, zag ik talloze patiënten die leden aan vaatziekten terwijl ze de aanbevolen doses calcium innamen. Röntgenfoto’s toonden perfecte contouren van verkalkte bloedvaten en verkalkte hartkleppen.“
Ze toont een verkalkte slagader in de borst, vaak gezien bij vrouwen die worden behandeld voor hypertensie. Het belangrijkste medicijn dat wordt gebruikt bij hoge bloeddruk, een thiazidediureticum, zorgt ervoor dat het lichaam calcium vasthoudt en magnesium en kalium verliest. “We zien dit soort verkalkingen incidenteel in de grote slagaders van het hele lichaam, niet alleen in de borsten. Ik geloof dat deze problemen te vermijden zijn.”
De matrix van bot zal calcium en voedingsstoffen opnemen waar ze horen, zolang de juiste hormonen en voedingsstoffen aanwezig zijn. Onnodig te zeggen dat zwaartekracht in de vorm van gewichtdragende oefeningen essentieel is en de basis zou moeten zijn voor een gezond skelet. Wees niet bang om te oefenen met wat gewicht in een rugzak als je geen discusziekte of lage rugpijn heeft.
Je moet steeds kijken naar wat je qua voedingswaarde en in interpersoonlijke relaties kunt doen om je lichaam te helpen zichzelf te genezen. Supplementen zijn geen vervanging voor goede voeding. Wetenschappers ontdekken constant nieuwe dingen over voedsel en de interacties met het lichaam die we niet kennen.
Het zou natuurlijk kunnen dat je geen tweede opinie behoeft en tevreden bent met het voorschrift, of het zou kunnen dat wat ik ga zeggen je zo vreemd in de oren klinkt… Begin je dan te verdiepen op elke manier die je mogelijk acht. Ga googlen of in naslagwerken zoeken om voedingsmiddelen te vinden die rechtstreeks in vitamine C, vitamine K2, magnesium en minder belangrijke mineralen zoals boor en silica zitten. Silica is belangrijk voor botten. Bedenk ook dat depressie vele oorzaken heeft. Soms kan de oorzaak voedingstekorten zijn en soms kan depressie het gevolg zijn van beknelling in een ongezonde gezinsdynamiek. Controversieel zou ik ook zeggen dat depressie ook een geestelijke oorsprong kan hebben.
Maar als de tijd van wezenlijk belang is, dan is suppletie een route die kan worden gevolgd. Terwijl de medische beroepen calcium en fosomax aanvullen, zou naar mijn mening een meer constructieve suppletie kunnen bestaan uit vitamine C, vitamine K2, vitamine D3 (in de wintermaanden, zon in de zomer) en boor, silica en magnesium. Deze zijn veel belangrijker om fracturen te voorkomen en bot gezond te houden dan calcium.
Calcium komt uiteindelijk terecht in de spieren van het hart, de hartkleppen en de bloedvaten, wat leidt tot hart- en vaatziekten. Als je echter voldoende vitamine C, D3 en K2 krijgt, zal je lichaam het calcium dat je binnenkrijgt uit het voedsel leiden naar waar het thuishoort, niet naar het hart en de bloedvaten.
Vitamine C doet verschillende dingen om botten te versterken
Het mineraliseert het bot en stimuleert de groei van botvormende cellen
Voorkomt te veel afbraak van bot door botabsorberende cellen te remmen.
Dempt oxidatieve stress, wat veroudering is.
Is essentieel bij de synthese van collageen.
Als vitamine C laag is, gebeurt precies het tegenovergestelde. Botcellen die bot afbreken, octeoclasten genaamd, prolifereren, en botcellen die mineraal en nieuw bot afbreken, osteoblasten genaamd, worden niet gevormd.
Studies hebben aangetoond dat oudere patiënten die botbreuken hadden, significant lagere vitamine C-waarden in hun bloed hadden dan degenen die niet gebroken waren. [1] Botmineraaldichtheid – wat de tests meten, is hoger bij degenen die vitamine C gebruiken, onafhankelijk van de oestrogeenspiegel. [2], [3]
Vitamine K2 is bij voedingskundigen bekend als belangrijk voor de gezondheid van hart en bloedvaten en botten. Dit aanvullen is een goed idee als bot- of hartproblemen een probleem zijn.
En natuurlijk helpt de goede oude vitamine D3 met een gehalte van 50-70 mg / ml het immuunsysteem goed te laten functioneren en de botten sterk.
Dit lijkt misschien veel supplementen, en het zou natuurlijk wenselijk zijn om zoveel mogelijk uit voeding te bekomen. Maar het lijkt mij in geval van nood een inspanning die de moeite waard is en die veel meer zal bekomen dan de botten sterk maken. Mocht je gaan kijken naar de gemiddelde inname van Vitamine C in de gemiddelde voeding, ligt dat behoorlijk beneden de optimale aanbevelingen. Hoe is het mogelijk om voldoende vitamine C binnen te krijgen met alleen voeding? Daar zijn we dan weer met vers fruit. Ik kan er niet omheen. Aangevuld met bladgroenten en kruiden, hebben we daar de basis van de voeding. Houd rekening met de giftige belastingen die we allemaal hebben, zelfs met de meest ongerepte voeding, en je begrijpt dat we meer vitamine C nodig hebben dan onze voorouders. Het klassieke advies voor volwassenen is om 2-5 gram natriumascorbaat per dag als supplement in te nemen. Raadpleeg eerst je arts als je actieve nierstenen of een nierziekte hebt. Maar weet dat fruit veel meer heeft dan alleen maar vitamine C en dat alle testen laten zien dat de vitamine C langs alle kanten wordt aangevuld door volwaardige voeding.
Mensen, apen en cavia’s maken geen vitamine C. Hierdoor moeten we in de voeding een bron van vitamine C hebben. Katten die slechts ongeveer 5-6 kg wegen, synthetiseren meer dan 15 keer de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid vitamine C voor mensen. Geiten zijn ongeveer zo groot als een volwassen mens en zonder stress synthetiseren ze 13 gram per dag. Onder stress kan het oplopen tot 100 gr. Wees niet bang om vitamine C in te nemen. Het is een van de onschuldigste niet-giftige en veilige supplementen die we kennen. Gebruik natriumascorbaat of ascorbinezuur. Als je de voorkeur geeft aan een natuurlijke, plantaardige bron, werd camu camu gepromoot omdat het rijk aan vitamine C is. De oogst vormt echter een bedreiging voor het regenwoud, dus dat advies moet met voorzichtigheid worden geuit.