Waarom volwaardige voeding meer is dan de som van de bestanddelen.
Wat maakt een appel zo goed voor jou? Is het zijn vitamine C? Vitamine K of B6? Zijn het de oplosbare vezels (pectine) of juist zijn bulkvormende cellulose? Of is het de kalium of de phytosterolen?
Het is een interessante benadering… Maar hoe erg we ook zoeken naar een afzonderlijk deel en hoe dat zijn geneeskracht of voedingskracht vormt… het zit niet in een afzonderlijk gedeelte, maar in het geheel.
Dertig jaar geleden maakte ik al de vergelijking. We kennen bijna alles van wat in een appel zit: de hoeveelheid water, de vitamines, mineralen, enzymen, cellulose, antioxidanten. Stel dat we dat allemaal kunnen namaken en we nemen een glas water en voegen daar alles bij elkaar wat we denken dat in een appel hoort… dat geeft ons nog altijd geen appel. Laat me uitleggen waarom dat zo is.
De westerse wetenschap is geobsedeerd door het deconstrueren van voedsel, het onderzoeken en analyseren van de samenstellende delen, het isoleren van de ‘actieve ingrediënten’, het herverpakken ervan in pillen of poeders en het voorschrijven van dagelijkse doses. Maar volgens Dr Annemarie Colbin, auteur van Food and Healing, staat deze op chemie gebaseerde voedingstheorie volledig op zijn kop.
Dr. Colbin, oprichter en CEO van het Natural Gourmet Institute for Health and Culinary Arts, heeft haar eigen voedingstheorie opgesteld op basis van meer dan 30 jaar voedingspraktijk en onderwijs. Ze vergelijkt voeding liever met de systeemtheorie en gelooft dat een heel voedsel, net als de mens die het consumeert, complex is en veel groter dan de som der delen.
“Compleet voedsel”, aldus dr. Colbin, zijn die “voedingsmiddelen die de natuur biedt en alle eetbare delen.” Ze beperkt ze tot voedingsmiddelen met één ingrediënt, zoals planten/groenten, volle granen, bonen, fruit, noten en zaden.
Dierlijk voedsel is lastiger te identificeren. Eieren zijn een volwaardig voedsel, maar steaks zijn dat niet tenzij je de hele koe eet. Ze omvat kleine vissen als je de kop en de botten eet, en kleine vogels zoals kwartels. Volle melk is inbegrepen, maar magere zuivel niet.
Waarom doet het ertoe om het voedingsmiddel “helemaal” te eten ?
De theorie van Dr. Colbin is dat ons lichaam het verschil kent tussen een heel voedsel en een verzameling geïsoleerde voedingsstoffen. Het menselijk lichaam is zo ontworpen om het voedsel te eten dat de natuur aanbiedt en als dat voedsel uit elkaar is gehaald of “gefragmenteerd”, weet het lichaam het en gaat het op zoek naar de ontbrekende delen.
Dr. Colbin suggereert bijvoorbeeld dat als je gefragmenteerde tarwe eet, zoals witbrood, waar de zemelen en kiemen van het volkoren zijn verwijderd, je lichaam nog steeds honger zal hebben en het ontbrekende deel van het voedsel zal zoeken, dat wil zeggen iets met vezels. Evenzo wanneer mensen tarwekiemen of tarwezemelen afzonderlijk verslinden, zullen ze ook het gevoel hebben dat er iets ontbreekt en kunnen ze ’s nachts hunkeren naar geraffineerd meel in de vorm van cake.
Echt compleet voedsel kan helpen om verslavingen te overwinnen
Wanneer we slechts een deel van een voedsel eten dat “gefragmenteerd” is, d.w.z. afgebroken in zijn samenstellende delen, weten en willen onze lichamen wat er ontbreekt. Volgens dr. Colbin kan dit ervoor zorgen dat we een drang hebben om dit aan te vullen. .
Als voorbeeld nemen we tafelsuiker. Het is een gefragmenteerd voedsel dat uit het hele voedsel wordt gehaald, suikerriet. Zo weinig van het suikerriet komt in het eindproduct dat Dr. Colbin berekent dat er 5 meter suikerriet nodig is om een kopje suiker te maken. Wat ontbreekt, is vooral het watergehalte in natuurlijk suikerriet, en het resultaat is dat suiker je dorstig maakt. Als je frisdrank drinkt, die 12 theelepels suiker in een portie bevat, heb je daarna dorst en blijf je meer drinken, waardoor een vicieuze cirkel ontstaat.
In feite kan dit probleem zowel mensen die gezond proberen te zijn, als mensen die junkfood eten, treffen. Dr. Colbin waarschuwt voorzichtig te zijn met vitamines en mineralensupplementen. Hoewel ze op bepaalde momenten een plaats kunnen hebben om een aandoening of tekort te behandelen, zijn het ook fragmenten van voedsel. Het lichaam, zegt ze, kan moeite hebben om deze geïsoleerde voedingsstoffen buiten het hele voedsel te verwerken. Zeker als supplementen er voor zorgen dat je minder snel groenten wilt eten en dat je trek krijgt in junkfood om te veel vitamines of mineralen in evenwicht te brengen, hebben we het omgekeerde gedaan van waar het om gaat. Een publiciteit vertelde ooit dat het equivalent van 500 gram groente of 500 gram fruit, te vinden was in slechts twee kleine capsules… Dit is een gevaarlijke redenering en nooit zal je lichaam deze ‘logica’ volgen!
Het draait allemaal om het behoud van het natuurlijke evenwicht in het voedsel dat de natuur biedt. Streef naar minstens 70% complete voedingsmiddelen in je voedingswijze om alles in evenwicht te houden. Vooral fruit en groenten, een kleine toevoeging van noten, zaden en pitten, en traditioneel bereide granen en peulvruchten. Wat we ooit nog meer zullen te weten komen over de substanties in fruit en groenten, maakt niets uit. Het is het geheel dat telt… een levend voedingsmiddel.
Dag Stefaan,
Uit eigen ervaring weet ik dat dit een waarheid is… de complexe samenstelling van natuurlijke voedingsmiddelen zorgt ervoor dat ons lichaam er heel creatief mee omgaat en de kansen op herstel groter worden. Teveel geisoleerde voedingsstoffen brengen ons uit balans en verstoren de natuurlijke verhoudingen van het lichaam en de geest. Het kan wel zijn dat je van bepaalde voedingsstoffen en of vitamine,mineralen te weinig hebt maar vooraleer men daar grote hoeveelheden van gebruikt moet men zeker zijn van de tekorten en heel goed de invloed ervan op het lichaam kennen…..aanvankelijk dus eerder bewust en spaarzaam de tekorten aanvullen is zeker geen slecht idee.
Dank voor jouw verhelderende berichten.