december 2021 – Natur-El

Chlorella en de darm

De dikke darm is ongeveer 1,5 m lang met een diameter van 7 tot 8 cm. De buitenwand bestaat uit drie opeenvolgende lagen spiervezels die peristaltiek mogelijk maken, waardoor de ontlastingskom vooruitgaat. De binnenwand heeft twee lagen. Een slijmvlies waarvan het oppervlak in contact met de inhoud van het colon wordt versterkt door plooien, villi en microvilli. Een submucosa bestaande uit bindweefsel met een groot aantal haarvaten. Het vaatstelsel van de dikke darm komt voort uit de zijtakken van de abdominale aorta. De corresponderende peritoneale aderen voegen zich bij de poortader die vervolgens veneus bloed naar de lever transporteert.

Alles wat het spijsverteringskanaal stroomopwaarts niet heeft verteerd, komt in de dikke darm terecht, in het bijzonder de plantenvezels (cellulose, hemicellulose) en het chlorofyl dat wordt bewaard door zijn zeer resistente cytoplasmatische membraan. De dikke darm is de thuisbasis van micro-organismen die dankzij bacteriën de ultieme spijsverteringstaak met buitengewone efficiëntie volbrengen.

We praten over de darmflora. Dit zijn onze vrienden. Ze koloniseerden geleidelijk het terminale segment van ons spijsverteringskanaal in de dagen, weken en maanden nadat we waren geboren. Ze zijn zeer talrijk: onze dikke darm herbergt naar schatting 100.000 miljard bacteriën.

Zodra onverteerde voedselresten in de dikke darm terechtkomen tijdens de eerste fase van hun doorvoer door het spijsverteringskanaal, gaan onze bacteriën aan het werk. Deze producten verteren, breken af, hydrolyseren, transformeren, recyclen. .. .

Deze actie heeft een naam: fermentatie. Tijdens deze intense colonfermentatie worden gassen (waterstof, methaan, koolstofdioxide) geproduceerd die op natuurlijke wijze worden geëlimineerd. Dit zijn de winden.

Maar de bacteriële flora verteert niet alleen het colonsubstraat. Het heeft nog een andere beslissende functie: het speelt een beschermende rol door ziektekiemen zo tegen te gaan dat ze in een populatie met zo’n lage dichtheid behouden blijven dat ze geen gevaar voor ons vormen.

De competitie tussen onze endogene bacteriële flora en ongewenste kiemen vindt plaats op het niveau van adhesiereceptoren aan het darmslijmvlies. Onze bacteriën bezetten het land op een manier die niet toelaat dat de pathogene kiemen die we binnenkrijgen onze gezondheid schaden. Onze bacteriën zijn echter tot op zekere hoogte tolerant: ze tolereren pathogene kiemen op een zeer laag populatieniveau, en onze gastheercolon is als een gezonde drager.

Dit fenomeen heeft gevolgen bij het nemen van antibiotica (en andere antibiotische stoffen), die de darmflora verstoren: in een paar uur tijd vermenigvuldigt de pathogene stam die in de dikke darm slapend aanwezig was zich, waardoor een darmafbraak door reactie veroorzaakt. Daarom is het noodzakelijk om de dikke darm na antibiotica opnieuw te cultiveren om de regeneratie van onze flora te stimuleren.

Het wordt traditioneel gedaan met melkzuurfermenten. Maar je kunt het ook doen met chlorella die extreem rijk is aan chlorofyl! Het chlorofyl van chlorella heeft inderdaad het vermogen om de endogene darmflora te regenereren, in het bijzonder de bifidobacterie.

Chlorofyl is een bifido-actieve voorloper (of een element met een bifido-achtige werking). Door bij te dragen aan het opnieuw enten van het spijsverteringskanaal wanneer de natuurlijke flora wordt aangetast bij het nemen van bepaalde medicijnen (inclusief antibiotica), heeft chlorella, rijk aan chlorofyl, een probiotische werking: in de betekenis ten gunste van, de biotische uitdrukking van de ontwikkeling van levende wezens.

Deze eigenschap van chlorella is welkom in gevallen van diarree, ongeacht de oorzaak: het nemen van drastische laxeermiddelen, voedselvergiftiging, reizigersdiarree tot … van ‘bacteriële of parasitaire (amoeben) oorsprong’.

Voedselvergiftiging neemt toe door de opkomst van collectieve catering en frequente onderbrekingen in de koelketen bij het vermarkten van producten uit de agro-food industrie.

Door de regeneratie van de darmflora te bevorderen, werkt het chlorofyl van chlorella, zoals gezegd, de verspreiding van de betreffende ziektekiemen tegen. Om een voorbeeld te noemen, dat van salmonella. Het werkingsmechanisme bevindt zich in de darm waar salmonella drie toxines afscheidt: endotoxinen, cytotoxinen en enterotoxinen.

Deze toxines dringen de cellen van het darmslijmvlies binnen en veroorzaken een heftige reactie van de laatste onder de toxische aanval, en het is onmiddellijk de ineenstorting: de dikke darm raakt plotseling leeg van zijn inhoud, het eerste teken van de gastro-enteritis.

De behandeling van gastro-enteritis – hier is een indicatie van chlorella waar men op het eerste gezicht niet aan denkt –

Als de endogene flora wordt gestimuleerd, gemobiliseerd door de inname van chlorelia, zijn de bacteriën waaruit het bestaat net zoveel soldaten die hun territorium verdedigen tegen de giftige indringer.

Het slijmvlies blijft behouden. Salmonella vindt geen kans om tot ontwikkeling te komen.

De belangrijkste pathogene bacteriën en de voedingsmiddelen die ze dragen zijn Salmonella (vlees, gevogelte, eieren, zuivelproducten), Listeria monocytogenes (vlees, zeevruchten), Campylobacter jejuni (vlees, gevogelte, rauwe melk, zeevruchten). Bacillus careus (droge producten, groenten), Staphylococcus aureus (gekoelde producten, eieren, zuivelproducten), Clostridium botulinum (groenten, vlees), Clostridium perfringens (vlees, gevogelte, peulvruchten), Escherichia coli (rauw vlees, rauwe melk, gefermenteerd vlees ). Yersinia enterocolitica (rauw vlees, gevogelte, groenten).

Bij al deze intoxicaties zal, naast het therapeutische protocol (het is noodzakelijk om in dergelijke gevallen de medicijnen te nemen), chlorella met groot voordeel worden genomen.

Preventief ook, op gezinsniveau. Voor een eenvoudige picknick, in de zomer, als het warm is, nemen we chlorella om het risico op vergiftiging te voorkomen. Chlorofyl zal ieders darmflora wakker maken door het op oorlogsvoet te zetten, klaar om de strijd aan te gaan met potentieel feestelijke onrustige ziektekiemen.

Chlorella heeft een regulerende rol bij de darmtransit. Hoewel het de darmflora kan regenereren die is aangetast door diarreedebacles, speelt het een tegenovergestelde rol, zonder dat dit een paradox is, wanneer iemand geconstipeerd is. Door de darmomgeving te zuiveren, bevordert het inderdaad de peristaltiek die verantwoordelijk is voor de progressie van de fecale massa in de dikke darm. Chlorella helpt dus om de darm vrij te maken in het geval van accidentele constipatie (veroorzaakt door een verandering in gewoonten, bijvoorbeeld tijdens het reizen, of door zwakte van de buikspier bij bedlegerigheid, ziekenhuisopname) of chronische functionele constipatie.

Er is één aandoening waarbij chlorella hardnekkige constipatie kan helpen voorkomen: zwangerschap. Tijdens de zwangerschap wordt het rectosigmoïde segment samengedrukt door de geleidelijke toename van de omvang van de baarmoeder, wat rectale dyschesie veroorzaakt. Om nog maar te zwijgen van de verhoogde secretie van progesteron die reflecteert op de peristaltische bewegingen door hun amplitude te verminderen. De darm wordt traag tijdens de zwangerschap. Chlorella zal dan meer dan welkom zijn.

Chronische functionele constipatie is nog vervelender wat betreft het permanente auto-intoxicatieproces dat het gevolg is van de strijd tussen de endogene flora en de exogene pathogene kiemen die te lang in de dikke darm stagneren voordat ze worden geëvacueerd. We zijn ons terdege bewust van de stigmata van een dergelijke pathologie: moeilijk ontwaken, beladen tong, korte ademhaling, galachtige en aardse huidskleur, vermoeidheid.

Dit artikel is een onderdeel uit de nieuwe publicatie “De Groene Kracht“. Hierin wordt de rol van de groene factor van de voeding in relatie tot een goede gezondheid bestudeerd – zowel diepgroene groenten als groene voedingsaanvulling. Het boek kan worden gedownload na betaling van 5 euro op de Natur-El-rekening. Aanvragen

Volg je de cursus Natuur&Gezondheid ? Dan ontving je nu de link voor de Module K / Kanker & Chronische ziekten :

De aandacht op de KUUR? Ben je daar voorbij en heb je geleerd dat voorkomen beter is dan genezen? En als er toch genezen moet worden… is ‘natuurlijk’ een prioriteit? Module K biedt je een groene kijk op chronische ziekten en helpt de Gerson-therapie begrijpen. Kan je iets beter wensen voor alle mensen?

Chlorella, de groene parel

De primaire specificiteit van chlorella is de extreme rijkdom aan chlorofyl. We gaan daarom in deze brief over chlorella bespreken wat chlorofyl is en wat de werking ervan op het organisme is.

Chlorofyl is het pigment dat verantwoordelijk is voor de groene kleur van planten. Het speelt een fundamentele rol bij de fotosynthese en als zodanig is chlorofyl het belangrijkste element, de aanjager van leven, op het oppervlak van onze aarde.

Fotosynthese is het proces waarbij groene planten koolstofdioxide uit de atmosfeer van de aarde omzetten in zuurstof die essentieel is voor het leven van dieren in het algemeen en mensen in het bijzonder. Deze fotosynthese maakt gebruik van een energiebron: zonnestraling. Het is des te actiever als de atmosfeer warm en vochtig is.

Fotosynthese is daarom het belangrijkst in de intertropische zone. Daarom wordt het grootste beboste gebied op onze planeet (het Amazone-regenwoud) de long van de aarde genoemd. Met dit beeld kunnen we begrijpen dat ontbossing in het Amazonegebied op lange termijn een reële bedreiging vormt, omdat het leidt tot een afname van het gehalte van zuurstof in de atmosfeer, die we absoluut nodig hebben om te leven.

Deze ontwikkeling gaat gepaard met een intensivering van de vervuiling (industriële, stedelijke en auto-industrie) waardoor het gehalte aan kooldioxide en andere giftige gassen zoals kooldioxide in de atmosfeer toeneemt.

Er treedt dan een broeikaseffect op dat onze omgeving ondoorzichtig maakt en de fotosynthese verstoort, een echte vicieuze cirkel. Genetische mutaties zijn het gevolg, op menselijk niveau, wat leidt tot de zorgwekkende toename van degeneratieve pathologieën.

Als zodanig kunnen we zeggen dat de inname van chlorofyl, dankzij chlorella en andere diepgroene groenten, een heilzame benadering is om ons lichaam te beschermen tegen de meest ernstige ziekten. Deze preventieve indicatie mag niet over het hoofd worden gezien.

Aan de ene kant ontwikkelt de plantenwereld zich uitsluitend in een aquatisch milieu, inclusief chlorella algen, en produceert de energie die nodig is voor zijn ontwikkeling door fotosynthese. Aan de andere kant is de dierenwereld volledig afhankelijk van het eerste, omdat het niet in staat is om zijn eigen energie te produceren zonder eerst voedselprecursoren te consumeren.

Toelichting: in het woord fotosynthese zit synthese. Dit betekent dat het chlorofyl de synthese van voedingsstoffen in planten uitvoert, waardoor ze kunnen leven, alleen dankzij zonnestraling. De koolstof in koolstofdioxide in de atmosfeer wordt door chlorofyl omgezet in energiekoolhydraten die essentieel zijn voor de plant, die zuurstof (vrijgemaakt uit koolstof) en water produceert.

Chlorofyl is aanwezig in alle planten behalve schimmels. De concentratie is des te belangrijker omdat de groene kleur van de plant sterk is. Het is MAXIMAAL in chlorella. Chlorofyl is gelokaliseerd in organellen van het cytoplasma van plantencellen die daarom chloroplasten worden genoemd (het voorvoegsel chlor geeft hun functie aan: het opslaan van chlorofyl).

De chlorella-alg is een hoger eukaryoot eencellig organisme, in tegenstelling tot de lagere prokaryotische organismen. Chlorofyl is, net als in elke andere plant, geconcentreerd in de chloroplasten van het cytoplasma van chlorella, dat een perfect gedifferentieerde kern omringt en de genetische code in zijn deoxyribonucleïnezuur draagt.

Chlorofyl heeft een originele moleculaire structuur: het is een eiwitmacromolecuul met in het midden een magnesiumatoom. Het chlorofylmolecuul lijkt op een neuron, met een centraal cellichaam rondom het magnesiumatoom en een staart die doet denken aan het neuronale axon. De aanwezigheid van magnesium in elk chlorofylmolecuul is nuttig om bepaalde specifieke eigenschappen van chlorella te begrijpen, aangezien dit essentiële mineraal bijdraagt aan de belangrijkste cellulaire stofwisselingsprocessen.

Magnesium helpt calcium en fosfor te fixeren, normaliseert het zenuwevenwicht, geeft impulsen door aan spieren, reguleert hartcontracties, voorkomt atherosclerotische degeneratie en neemt deel aan het afweerproces van het lichaam. We zullen daarom chlorella – rijk aan magnesium – in veel omstandigheden gebruiken: spasmofilie, neuromusculaire aandoeningen, hypertensie, hartkloppingen, angina pectoris, atherosclerose, huidveranderingen, endotheliale genezingsproblemen, stress, infectieziekten (microbieel en viraal), gegeneraliseerde immunosuppressie van het lichaam.

Chlorella heeft een bijzonderheid: de chlorofylische macromoleculen hebben het vermogen om te combineren om holochrome complexen te vormen die worden gekenmerkt door hun uitzonderlijke absorptiespectrum van zonnestraling. Daarom heeft chlorella deze kleur, diepgroen. En dit verklaart ook de chlorofylconcentratie zo intens, zo gunstig voor mensen die chlorella-algen consumeren, als geen ander in de natuur.

Chlorofyl wordt vaak “plantaardig bloed” genoemd en dat is terecht. Inderdaad, het chlorofylmolecuul en het hemoglobinemolecuul verschillen slechts door één atoom: magnesium voor chlorofyl, ijzer voor hemoglobine. En we zullen de verwantschap van deze twee stoffen opmerken wat betreft de intimiteit met zuurstof: het is dus hemoglobine dat het middel is voor het transport van zuurstof in het menselijk lichaam.

Naast zijn rijkdom aan magnesium heeft chlorofyl een belangrijke functie in het lichaam: het beschermt ons tegen de invasie van opportunistische ziekteverwekkers. Dit wordt het barrière-effect genoemd.

En om het extreme belang van deze actie te begrijpen, is het noodzakelijk om het chlorofyl te situeren in de omgeving waar het optimaal werkt: de dikke darm. Dat is wat Dr. B. Jenssen – een enthousiaste chlorellapropagandist – had uitgedrukt in zijn befaamde zin “When you’re green inside, you’re clean inside” en als je vanbinnen zuiver bent, heeft ziekte geen reden van bestaan.

Dit artikel is een onderdeel uit de nieuwe publicatie “De Groene Kracht“. Hierin wordt de rol van de groene factor van de voeding in relatie tot een goede gezondheid bestudeerd – zowel diepgroene groenten als groene voedingsaanvulling.
In volgende brief bestuderen we hoe de darmwerking verbetert door dagelijks meer groen te gebruiken. Elke verhoging van de groene portie is waardevol !

Dag Stefaan & Riet,
Na het stopzetten van de inspirerende samenkomsten in Vloesberg bleef ik wel mijn kennis gebruiken maar kreeg nooit de motivatie om 100% vegan te gaan.
Meerdere maanden geleden kreeg ik twee filmen te zien op Netflix. What the health en The Gamechangers. Hierin werd oa een test gedaan met brandweerlui. Hun bloed werd getrokken voor en dan een week na het vegan leven. De resultaten voor hun cholesterol waren zeer gunstig. Hierdoor raakte ik geïnspireerd. In het verleden probeerde ik reeds met voeding mijn cholesterolwaarden te verbeteren zonder goed resultaat. Mijn huisarts zei dat ik met voeding geen grote waarden kon bereiken. 100% vegan wou ik nu wel eens proberen en in de film bleek dat het reeds na een week gemeten kon worden. Ik had nog enkele bloedtest papieren liggen dus kon ik aan de slag.

In de film dook Dr Barnard op wiens naam ik zocht op Spotify voor podcasts en nadien op YouTube. Hij had het ook over een onderzoek op Harvard University door Gerald Shulman met een MRS scanner waarmee ze effectief kunnen zien wat Dr Barnard verkondigt. Hier is een wetenschappelijk onderzoek dat ze deden https://journals.physiology.org/doi/full/10.1152/physiol.00007.2004
Mogelijk kan mijn getuigenis wel helpen om anderen te overtuigen 🙂 Ben

Immuniteit

Het is mogelijk dat ik deze titel al eerder heb gebruikt, of dat je ondertussen dit woord al zo vaak hebt gehoord, gelezen en er de vreemdste dingen over ontdekt hebt. Ik moet toegeven dat het behoorlijk verwarrend is op welke manier “Immuniteit” wordt beschreven, alsof het iets is om te “hebben” en te “houden”, in plaats van het iedere dag te verdienen.

Ik herinner me een dame die dertig jaar geleden tientallen keren contact met ons nam. De eerste keer had ze het over een einde maken aan haar leven na drie jaar blaasontstekingen, helse pijnen, extreme jeuk, zo erg dat ze niet meer wist wat nog doen… de details ga ik je besparen, maar toen voedingsveranderingen ter sprake kwamen, was dat onmogelijk, tenzij, ja, als ze dan een korte tijd later weer normaal kon eten.

OK, ik kreeg haar zover dat ze iets ging doen. Gaandeweg had deze dame verbeteringen, door eenvoudige maatregelen, oa door het gebruik van ABC, een groen mengsel van alfalfa, gerstgras en chlorella, het verwijderen van kaas en zuivel en suiker… En langzaam werd de pH van de urine minder agressief en genas haar uitzichtloze situatie in enkele maanden.

Ondertussen zijn er meer dan dertig jaar verlopen, en ik leer elke dag bij, over levenswijze, kruiden, voeding, voedingstekorten, kritische feiten die het verschil kunnen maken… En dankzij die eeuwigdurende school, ben ik blij dat ik in Module O ook tientallen andere hulpmiddelen mag aankondigen.

Ik hoop dat je ze – net als ik – ernstig wil overwegen en ze een kans geven. En dat je niet meteen nee zegt – bv omdat het een familiaal probleem is, of iets anders. Als ik kijk naar mijn grootvader, die zich haaks kon houden met een hele fles astmatone : één, twee of soms drie flessen per week ! En dan mijn vader die ik nooit anders gekend heb als worstelend met slijmen en ze ophoestend…

Dus had ik ook kunnen zeggen dat het in de familie zit of dat het de genen zijn, wanneer ik elke dag dat slijm zag passeren en al het ongemak van het hoesten, en de loopneuzen en ontstekingen moest bijnemen.
Alhoewel ik dat slijm ophoesten nooit heel ernstig heb genomen. Dat was kinderspel in vergelijking met al de rest : mijn acné, mijn hoofdpijn, slapeloosheid, evenwichtsstoornissen, pijnen, spierspanningen, om er maar enkele te noemen…

Maar ik leerde een ding : klagen helpt niet.
En toen ik van Coué leerde “Spreek nooit met iemand over je klachten of ongemakken – negeer ze – zet ze zoveel mogelijk op het achterplan.” heb ik dat goed begrepen en ik heb er nooit iemand mee lastig gevallen. Er waren altijd wegen om de klachten minder te voelen en zelfs te vergeten… en ik geloof nog altijd dat Coué gelijk heeft, dat we van een klein probleem geen immense olifant moeten maken, door er teveel aandacht aan te besteden.
Maar dat laat niet na, dat ik altijd heb gezocht om te begrijpen hoe – behalve de geestelijke kant – er fysieke aanleidingen waren voor het bestaan van fysieke ongemakken.

Ik ben 100% akkoord dat we nooit uit angst of dwang moeten handelen, maar alles moeten doen uit liefde voor het leven, wetend dat dat leven door diverse soorten wetten wordt geleid.

Kunnen we meer kwaliteit aan het leven toevoegen door een open, positieve optimistische geest, dan moeten we dat doen, maar we moeten onze ogen niet sluiten voor fysieke invloeden die de kwaliteit van het leven dragen. Ik ga de discussie niet voeren over de kip of het ei.

Ik weet wel dat veel fysieke belastingen of intoxicaties in staat zijn om grote psychische ontregelingen uit te lokken en ik ben in het geheel niet verbaasd over depressies, en ander psychisch leed. Daarom denk ik dat iedereen er baat bij heeft om alles te doen voor een zuiver, gezond en vitaal lichaam, helemaal in harmonie met de natuur. Dat zal comfort, geluk en voldoening brengen.

Ik weet dat mensen op hun manier lezen en luisteren, en dat ze gemakkelijke wegen kiezen en zelfs proberen op te vangen wat ze gewoon kunnen blijven verder doen, zoals ze altijd deden. Minimale inspanningen in de hoop dat dat maximale resultaten biedt. Maar waarom niet objectief een analyse maken van wat moet gedaan worden? Ziekte, ongemak, pijn, hoesten, koorts, lopende neus, niezen, dat ellendig gevoel, een zwaar hoofd… zo prettig is het niet en het is begrijpelijk dat je dat liefst NOOIT MEER hoeft te voelen. Kan, maar het zal van jezelf afhangen.

Dus ik ben blij, dat deze Module er is, en dat de finale beslissing om het samen te stellen er kwam op een moment waarop ik zelf bijna weer mijn stem verloor en voor de zoveelste keer het hele scenario zou doormaken…

Ik hoop dat je het interessant vindt. Ik hoop dat je het begrijpt en dat je de moed hebt om eraan te beginnen. Mocht je het ooit vergeten zijn, bestudeer het dan terug. Tot je het nooit meer zult vergeten.

De Cursus Natuur&Gezondheid bestaat uit 20 Modules die elk een eigen onderwerp behandelen. Module O staat voor Ontstekingen en Pijn. Deze Module bevat verschillende pdf’s (digitale boeken), waaronder Verkoudheid & Infectieziekten, ProstaatVergroting en MucusVrij. Laat Ehret je vertellen wat de iedere oorzaak van 99% van alle ontstekingen zijn. Luister ook naar “Nooit Meer”, en ontdek waarom & hoe Verkoudheid en Griep kan vermeden of geminimaliseerd worden.

Denk ondertussen ook eens aan deze wijze woorden :

Nooit meer

Is het mogelijk om jezelf immuun te maken voor verkoudheid, “griep” en honderden kleine ziekten met eenvoudige maatregelen ?

Het zou natuurlijk kunnen dat je erg sceptisch bent over wat ik ga zeggen, en dat kan ik helemaal begrijpen. Waarom zou je me trouwens geloven? Toch kan ik je op een blaadje geven dat de enige motivatie die ik heb – en dat al 40 jaar lang, zo lang als ik in de weer ben om mensen gezondheidsonafhankelijker te maken, hen te wijzen op de relatie voeding gezondheid en het feit dat oorzaken gevolgen hebben. Daarnaast wil ik mensen leiden naar de natuur en aantonen hoe in de natuur hulp kan gevonden worden die veel wijzer is dan wat alle menselijke wijsheid bij elkaar kan verwezenlijken.

Oorzaken en gevolgen – nee het komt niet vanzelf, er zit iets achter. Dat is niet wat je in de meeste medische literatuur vindt. Daar lees je als een refrein dat de oorzaak niet bekend is. Maar vergis je niet. Het gaat nooit om één enkele oorzaak. Zoals dr Shelton schreef gaat het altijd om een verzameling van risico’s en overtredingen boven de draagkracht van een persoon.

En vergis je ook niet als je graag de ene mens met de andere vergelijkt. We zijn allemaal gelijk maar onze reacties zijn geweldig verschillend.

Het constitutietype en de mogelijkheid om gemakkelijk en efficiënt het lichaam te reinigen en toxisch afval af te voeren, maken een enorm verschil. En zelfs binnen het constitutietype en de conditie van het lichaam, liggen enorme verschillen en je vraagt je af WAAROM?

Waarom wordt iemand ziek? Waarom verkouden? Waarom ben ik het altijd? Ik doe nochtans zo mijn best. Ik eet niet zoals mijn vrienden of familie. Ik laat al zoveel staan en toch nog dit. Het is niet eerlijk.

Soms is het vermoeidheid, soms heeft het te maken met overmacht, met gebrek, overbelaste organen… of met diverse factoren die samen het herstel van de integriteit van het lichaam hinderen.

Verkoudheid of griep kunnen dan een plaatsvervangende eliminatie zijn – zoals Dr Tilden dat zo mooi beschrijft in zijn boek Toxemia – The basic Cause of Disease. Het is een mogelijkheid die het lichaam aangrijpt om het systeem te zuiveren. Maar het moet kunnen dat dit niet eens nodig is.

Ik weet wat het is om verkouden te zijn. Het is natuurlijk een magere troost te weten “dat je niet eerder van ziekte mag genezen, dan voor ziekte je beter heeft gemaakt.” Op zich is dat een mooi principe en het zou voor miljoenen mensen betekenen dat wanneer ze de acute ziekten niet zo gemakkelijk en systematisch de kop indrukken, dat de chronische ziekten grotendeels zouden kunnen vermeden worden.

Ik heb heel mijn leven gestreden tegen de latente aanwezigheid van ontstekingen en er was bitter weinig nodig om die ontsteking weer naar de oppervlakte te roepen. Ik weet wat Ehrets ideeën over slijmvrije voeding waard zijn… en ik kan begrijpen dat sommige mensen er erger aan toe zijn en denken dat hun probleem op te lossen is met een tabletje, een siroop of een kruidenthee – in ieder geval met iets zeer eenvoudig, en liefst zonder iets te moeten veranderen aan de voeding of levenswijze.

In 2015 hoorde ik “Flumminity” van Roger Haeske, en dat deed mij een verband ontdekken, waar ik nooit eerder aandacht had aan besteed. Zou dat mogelijk zijn dat slechts één ding het verschil kon maken? Spoedig daarna had ik de gelegenheid om het uit te testen… Ik kon het met moeite geloven en ik begon verder onderzoek te doen naar wat daarover geschreven werd. De stemmen klonken unaniem. Ik verwerkte dat toen in het programma “Nooit Meer!”, dat nu een onderdeel is van de Module O / ontsteking – Pijn. Het is een formidabele bundel voor mensen die met laaggradige ontstekingen te maken hebben, voor mensen met fibromyalgie, reuma en veel andere aandoeningen (en welke heeft er eigenlijk niets mee te maken?). Daar werd nu ook de nieuwe publicatie van Verkoudheid en Infectieziekten aan toegevoegd. Dus, actueler dan ooit.

Deze nieuwe publicatie is nu beschikbaar als pdf (9 euro) en maakt deel uit van de Module O, waar ook andere publicaties deel van uitmaken als MucusVrij (Ehret), Migraine, ProstaatVergroting, de audio versie van Nooit Meer… (samen 30 euro).

Aanvragen

Een vraag die deze week werd gesteld : of het echt zo is dat Enzymen van levensbelang zijn? Daar kan ik alleen maar bevestigend op antwoorden en ik ben de voorbije maand iedere dag bezig geweest met het verwerken van gegevens over de toepassingsterreinen van enzymtherapie – en dat is ongeveer ELKE ziekte: tegen verkoudheid, tegen cariës (er is geen betere cariësoplosser), tegen artritis, tot de toepassingen bij kanker. De nieuwe publicatie heeft als ondertitel “Miljoenen lijden aan spijsverteringsstoornissen – bent u één van hen ?” Dat doet vermoeden dat enzymen een eerstelijnsinstrument zijn bij spijsverteringsproblemen van alle soorten. Ja dat is zo, maar daar houdt het niet op ! In januari zal dit nieuwe digitale boek worden voorgesteld. Daarachter zal het digitale boek een deel uitmaken van de cursus Natuur&Gezondheid – Module S, of afzonderlijk kunnen aangevraagd worden. Mijn eerste ervaringen met enzymen zijn meer dan 45 jaar geleden… maar ondertussen is er heel wat gebeurd in de ontwikkeling van enzymen. Enzymen maken ook een belangrijk onderdeel uit van de Gerson-therapie, alleen zie ik dat daar nog steeds gebruik gemaakt wordt van dierlijke enzymen, terwijl we nu beschikken over stabiele plantaardige producten die minstens net zo goed werken. Nog even geduld en je verneemt er alles over !