april 2022 – Natur-El

Wilde groenten

Nadat ik in 1975 de kruidenwereld begon te ontdekken en daar mijn hoop op stelde voor het oplossen van een veelvoud aan ongemakken, las ik in 1977 in Knack een artikel : “Gezondheid groeit langs de kant.” Hierin werd gewezen op wilde groenten die kunnen gegeten worden. Het artikel benadrukte de waarde van spontaan opgroeiende planten in het onderhouden van de hele natuur. Muur, paardebloemblad, brandnetels en ander groen kwamen op het appèl. Hoewel “groen” niet bepaald mijn tand was, probeerde ik het. Ik zocht gelegenheden op waar ik planten kon vinden, methodes om ze in voeding te verwerken, ik probeerde de planten te herkennen en ik at ze. Maar het ontbrak me aan ervaring, kennis en ruimte om mijn experimenten uit te voeren. Ondertussen leerde ik Riet kennen, en samen zochten we een en ander uit. Het eerste contact dat wij in 1978 legden was in het jammer genoeg niet langer bestaande en gewaardeerde natuureethuis “De Keupvogel” in Lennik. Veerle en Luk waren bezielde mensen die op een spontane, eerlijke manier hun werk deden. Ik herinner me de zondagmiddagen waarop de zaak vol was; de gesprekken van andere mensen aan de tafeltjes; de borden die ze met zoveel liefde serveerden; de kruiden die Luk voor de maaltijden ging plukken en de gesprekken die we hadden op momenten dat we helemaal alleen in de zaak zaten.

Daar leerden we onder andere dat natuurlijk erg lekker kan zijn. En dat werd de basis voor het groene experiment dat we sindsdien houden. En wat ons erg gelukkig maakt is dat veel mensen ons daarin gevolgd zijn. We blijven herhalen: eet je groene portie, vergeet het geen enkele dag. Zoek zoveel mogelijk gerechten waar groen in geïntegreerd kan worden. Ga de natuur in, leer de planten kennen en waarderen. Nee, ze smaken niet naar een reep chocolade, maar daar moeten we vanaf. Maar integendeel zijn ze heel gezond. Eender waar je beroep op doet: brandnetels, muur, heermoes, hondsdraf… of madeliefjes.

Nooit geproefd? Waar wacht je op. Steek die madeliefjes in je mond. Pluk een handvol bloemen en kauw ze tot het alleen nog een pak pulp is en spuw die uit. Je sapmachine is aan het werk geweest en heeft al die waardevolle substanties gehaald uit iets dat gratis voor iedereen groeit. (Eet nooit gekweekte madeliefjes of cultivars)

nu volledig herwerkt en uitgebreid: Het Wilde Groentenboek – het inspiratieboek voor het verzamelen van bijzonder voedsel uit de natuur. Digitaal / 9 euro op rekening van Natur-El Aanvragen

Zou je dit verwachten van Madeliefjes ?

en natuurlijk hoef je je niet te beperken tot de bloemen, maar eet je ook de bladeren.

Dag van de Aarde

De Dag van de Aarde werd gelanceerd in 1970, nadat de Amerikaanse senator Gaylord Nelson het idee had bedacht voor een nationale dag om zich op het milieu te concentreren, na het zien van de vernietiging veroorzaakt door een olieramp in Santa Barbara, Californië, het voorgaande jaar. Sommigen wijzen op vredesactivist John McConnell die hielp om de bal aan het rollen te krijgen toen hij op een UNESCO-conferentie in 1969 een dag voorstelde om de aarde en het concept van vrede te eren op de eerste lentedag van het volgende jaar, benadrukt de Earth Day Wikipedia-pagina .

Destijds werden delen van Amerika gebruikt om actie te ondernemen, aan het einde van de oorlog in Vietnam. Hoewel deze vredesbijeenkomsten en soms volledige protesten die gewelddadig werden, de aandacht van de Amerikanen trokken, vooral omdat televisienieuwsprogramma’s in aantal kijkers en populariteit groeiden, duurde het nog vele jaren voordat deze oorlog eindigde. In het huidige tijdperk van klikken, liken en delen ontbreekt dit soort viscerale ervaring van staan en zweten en schreeuwen met even gepassioneerde zielen als onderdeel van een gemeenschappelijke ervaring – en dingen worden snel vergeten omdat er zoveel lawaai is. Dit gezegd hebbende, is er nog steeds waarde in digitaal activisme, met de energie van massale klikken, likes en shares die projecten naar voltooiing helpen stuwen.

Ik herinner me dat ik voor het eerst over De Dag van de Aarde hoorde, toen dit evenement wereldwijd ging en de recyclinginspanningen een grote en noodzakelijke boost kregen. Ik herinner me een man met wit haar die netjes met touw gebonden stapels kranten afleverde om week na week te recyclen. Ik herinner me ook dat ik verbijsterd was, toen ik hoorde dat recyclinginspanningen grotendeels voor de show waren vanwege de sorteeruitdagingen waarmee de scholen en/of de afval- en recyclingafdelingen van de stad te maken hadden. Gelukkig is daar een kentering in gekomen en wordt er steeds meer herbruikt, al is het nog altijd veel beter dat iets nooit geproduceerd moest worden, en daardoor nooit afval zou kunnen worden…

Een van onze vrienden zei me hoe het hele bewustwordingsproces bij hem begon na de eerste Story of Stuff-video in 2008. Twee jaar later keek hij naar Food.Inc. en elimineerde rood vlees, met grotere en betere veranderingen die snel daarna kwamen, waarbij hij veganist en toen rauw veganist werd in minder dan een jaar. De Dag van de Aarde wijst op enorme uitdagingen waar we voor staan. Als je studie begint te maken van de milieuproblemen van onze planeet en serieus begint mee te werken om de planeet te helpen redden, kom je ongetwijfeld op het spoor van rauwe veganistische voeding!

Toen ik Cowspiracy voor het eerst zag, in 2015, schokte het me tot in mijn kern. Ik heb nog steeds niet gezwegen over deze keiharde documentaire, die een opzienbarend beeld schetst van de leugens, corruptie en schade die verband houden met veeteelt.

Cowspiracy blinkt uit in het opstellen van statistieken met behulp van real-life en geïllustreerde voorbeelden om ons te helpen begrijpen wat er met onze omgeving gebeurt. Toen ik de film voor het eerst zag, viel één statistiek op: de veeteelt is verantwoordelijk voor 51 procent van alle uitstoot van broeikasgassen. Deze studie heeft echter enige kritiek gekregen en in de NetLix-snit, geproduceerd in samenwerking met Leonardo DiCaprio, is deze statistiek vervangen door een statistiek uit een andere studie, die 18 procent documenteert.

Hoe verhoudt deze 18 procent zich tot het autogebruik? Alle 1 miljard auto’s op de planeet zijn verantwoordelijk voor 14 procent van de uitstoot van broeikasgassen. Het is vermeldenswaard dat de uitstoot in de veehouderij naar verwachting met 80 procent zal toenemen in 2050. De afhankelijkheid van mensen van dieren en hun bijproducten als voedsel heeft de toekomst van de planeet als een duurzaam huis met zware littekens belast.

En nochtans kunnen we van iedere dag van het jaar – vanaf vandaag – een Dag van de Aarde maken. We volgen gewoon het grote plan van de Schepper, en zeggen dank voor elke wonderbaarlijke smaakervaring wanneer we genieten van dat heerlijke fruit en die sappige groenten…

volgende activiteit in Erwetegem :

Wilgenroosje

uit Houvast / april 2022

Van de 12 soorten Epilobium (basterdwederik) in onze flora is het smalbladige wilgenroosje de mooiste en meest bekende. Hoe zouden de open plekken in een bos, de wegranden in bossen en gebergten er uitzien zonder deze fraaie plant met de lange, purperrode bloemtrossen die op slanke stengels in de wind heen en weer wiegen. Uit een kruipende wortelstok ontspruiten in het voorjaar rechtopgaande, ronde, krachtige, soms roodachtige stengels die veel bladeren hebben en tot 1,5 meter hoog worden. Deze bladeren zijn zittend en smal. Ze lijken op die van de wilg, vandaar de naam.

Van gedroogde bladeren kan een gezonde, aromatische thee worden gezet die door iedereen kan worden gedronken. Wanneer het de bedoeling is om iets te doen aan prostaatklachten, kunt u het best gebruik maken van de kleinbloemige soorten

Eetbaarheid van wilgenroosje en culinair gebruik

In het noordwesten van de VS wordt wilgenroosje gebruikt als voedselbron voor zowel dieren als mensen. Wilgenroosje kan op veel manieren worden geconsumeerd, waaronder als groente of als oliezaad. De bladeren van deze eetbare wilde bloem worden het meest gebruikt om thee of salades te maken. Inheemse Amerikanen hechtten veel waarde aan wilgenroosje voor thee en als voedselbron.

De vlezige scheuten worden geoogst en gegeten als lentegroente, vergelijkbaar met asperges. Vanwege het feit dat klein wilgenroosje erg klein is in vergelijking met andere planten en wilde bloemen, wordt het meestal niet geoogst voor eetbare doeleinden. Toch kan de hele plant worden gegeten, behalve de wortels die giftige alkaloïden kunnen bevatten.

De bladeren kunnen rauw worden gegeten, tot thee worden gekookt of gedroogd en vermalen tot een poeder voor later gebruik. Wilgenroosje heeft een lange geschiedenis in Rusland, waar het beter bekend staat als “Korporye-thee”. Tijdens de Russische bezetting had het een bloeiende wilgenroosje-thee-industrie.

Als je van plan bent om thee te zetten, moet je de bladeren verwerken voordat je ze trekt, vergelijkbaar met zwarte thee zonder cafeïne. Wilgenroosjethee wordt gemaakt door de bladeren van de stengels te doen, de bladeren te pletten en ze te laten oxideren en fermenteren voordat ze worden gedroogd. Je kunt de theebladeren dan trekken zoals je zou doen met zwarte theebladeren. Wilgenroosjethee heeft een smaak die lijkt op zwarte thee met een fruitig, ananasachtig aroma.

Wilgenroosjebloemen genereren een enorme hoeveelheid nectar die kan worden geoogst om pittige honing, siropen en gelei te creëren. Wilgenroosjegelei wordt gemaakt door eerst wilgenroosjebloembloesems te nemen en deze in water te koken totdat de kleur van de bloesems is verwijderd.

Gezondheidsvoordeel van wilgenroosje

Wilgenroosje zit boordevol antioxidanten en staat bekend om zijn vermogen om ontstekingen te verminderen. Wilgenroosje wordt ook gebruikt vanwege zijn vermogen om pijn, tumoren en vergrote prostaat te verminderen. “Vuurkruid”thee wordt gebruikt om gastro-intestinale pro-blemen zoals diarree en dysenterie te behandelen.

De samentrekkende eigenschappen van Wilgenroosje maken het ideaal voor de behandeling van aandoeningen zoals colitis, slijmvliezen en prikkelbare darm syndroom. Uitwendig wordt het gebruikt om lichte brandwonden, zweren, huiduitslag en andere huidaandoeningen te behandelen.

De scheuten die in het voorjaar worden geoogst, bevatten veel vitamine A en C, waardoor het een gezonde aanvulling op uw voeding is. Het vermogen van Wilgenroosje om grote hoeveelheden nectar te produceren, maakt het bijzonder gunstig voor bijenpopulaties, waardoor het gunstig is voor het bevorderen van de groei van fruit, groenten en andere voedselgewassen. We verzamelen de jonge scheuten; kenners graven de ondergrondse spruiten uit. Deze worden bereid als asperges. Jonge bladeren zijn geschikt bij salades. Door hun lichtzure smaak zijn ze goed bruikbaar voor gemengde groenten.

Brandnetels

Het is voorjaar en ik zie nog steeds al die mensen grijpen naar hun kopje thee of koffie om de dag te beginnen… Wist je dat Brandnetel meer energie kan leveren dan een kopje koffie? Meestal als een aftreksel, maar liever nog in sap, en later ook in soep, maar ook gemalen in voeding of als supplement (zelfs in gedroogde vorm), bevat dit kruid grote hoeveelheden mineralen en vitaminen. Traditioneel worden netels gebruikt voor stressreductie en energie, omdat ze de extra bonus geven voor de opname van meer ijzer in de bloedbaan. (Zie “Zeitschrift Fur Phytotherapie” waar Duitse onderzoekers in de studie aantoonden hoe patiënten die brandnetelthee dronken, meer ijzer in het bloed kregen en daardoor weerbaarder werden).

HOE BRANDNETELS GEBRUIKEN ?

Rauwe brandnetel

In de lente kan men de jonge topjes rauw gebruiken. Zij bevatten nog maar weinig netelzuur. Met spinazie en andere groene bladgewassen vormen ze een goede combinatie. Mix deze jonge topjes met spinazie in de blender. Voeg de gemixte puree toe aan een warme of rauwe saus, aan soepen of maak een volledig rauwe soep met brandneteltopjes en andere groenten.

Hoewel gekookte brandnetelsoep of gestoofde brandnetel wel erg lekker kan zijn, verliezen ze door bereiding grotendeels hun voedings- en geneeswaarde.
Brandnetelsap
Men kan de jonge blaadjes en scheutjes plukken en persen. Het sap wordt met zuiver water verdund in een verhouding van 1/5. Men kan 1 eetlepel /5 eetlepels water gebruiken of men voegt gewoon 1 eetlepel brandnetelsap aan een glas groentenap toe, 2 à 3 maal/dag.
Liefst op nuchtere maag en tussen de maaltijden. Het is aan te raden langzaam te drinken en het sap een tijdje in de mond te houden alvorens door te slikken. Zo krijgen de zeer fijne deeltjes de gelegenheid om direct in de slijmvliezen binnen te dringen en door het bloed opgenomen te worden.
Brandnetelthee
Men neemt verse of gedroogde brandnetels en giet hierover heet water en laat dit aftreksel 10 minuten trekken. Bij gedroogde brandnetelthee gebruikt men 1 koffielepeltje per tas. Men drinkt 3 tassen per dag. Men mag zoeten met honing.
Brandnetel als keukenkruid
Zowel droge als verse brandnetel kan men in sausjes, mayonaise of soep verwerken. Gedroogde brandnetels kan men verpulveren met de vingers en in soep strooien nadat ze gekookt is. Gedroogd brandnetelblad is ook in poeder te koop en kan op het einde van de bereidingstijd aan talrijke recepten toegevoegd worden. Verse brandnetels kunnen zoals kervel of peterselie gebruikt worden. Ze moeten evenwel zeer fijn gemalen worden.
Op die wijze behoudt de brandnetel zijn geneeskrachtige waarde. Wie van brandnetelsoep houdt kan het beter op deze manier doen in plaats van de brandnetels mee te koken.

Gemengde brandnetelthee
Bij vervuild bloed is het aan te raden de brandnetel als thee te gebruiken. In de meeste gevallen is het aan te raden de brandnetel in combinatie met andere kruiden te gebruiken. Het mengen van kruiden vraagt een zekere kennis en ervaring.

Ontzurende thee
Tegen reuma, jicht, artrose of ontsteking van de ischias alsook voor mensen die erg verzuurd zijn. Personen die bv. veel vlees, vis, peulvruchten, kaas of granen hebben gegeten.*
1 deel MEIDOORNBLAD
1 deel BERKENBLAD
1 deel GULDENROEDE
1 deel BRANDNETEL
- ….en natuurlijk moet je ook iets doen aan die verzurende voeding.