Nadat ik in 1975 de kruidenwereld begon te ontdekken en daar mijn hoop op stelde voor het oplossen van een veelvoud aan ongemakken, las ik in 1977 in Knack een artikel : “Gezondheid groeit langs de kant.” Hierin werd gewezen op wilde groenten die kunnen gegeten worden. Het artikel benadrukte de waarde van spontaan opgroeiende planten in het onderhouden van de hele natuur. Muur, paardebloemblad, brandnetels en ander groen kwamen op het appèl. Hoewel “groen” niet bepaald mijn tand was, probeerde ik het. Ik zocht gelegenheden op waar ik planten kon vinden, methodes om ze in voeding te verwerken, ik probeerde de planten te herkennen en ik at ze. Maar het ontbrak me aan ervaring, kennis en ruimte om mijn experimenten uit te voeren. Ondertussen leerde ik Riet kennen, en samen zochten we een en ander uit. Het eerste contact dat wij in 1978 legden was in het jammer genoeg niet langer bestaande en gewaardeerde natuureethuis “De Keupvogel” in Lennik. Veerle en Luk waren bezielde mensen die op een spontane, eerlijke manier hun werk deden. Ik herinner me de zondagmiddagen waarop de zaak vol was; de gesprekken van andere mensen aan de tafeltjes; de borden die ze met zoveel liefde serveerden; de kruiden die Luk voor de maaltijden ging plukken en de gesprekken die we hadden op momenten dat we helemaal alleen in de zaak zaten.
Daar leerden we onder andere dat natuurlijk erg lekker kan zijn. En dat werd de basis voor het groene experiment dat we sindsdien houden. En wat ons erg gelukkig maakt is dat veel mensen ons daarin gevolgd zijn. We blijven herhalen: eet je groene portie, vergeet het geen enkele dag. Zoek zoveel mogelijk gerechten waar groen in geïntegreerd kan worden. Ga de natuur in, leer de planten kennen en waarderen. Nee, ze smaken niet naar een reep chocolade, maar daar moeten we vanaf. Maar integendeel zijn ze heel gezond. Eender waar je beroep op doet: brandnetels, muur, heermoes, hondsdraf… of madeliefjes.
Nooit geproefd? Waar wacht je op. Steek die madeliefjes in je mond. Pluk een handvol bloemen en kauw ze tot het alleen nog een pak pulp is en spuw die uit. Je sapmachine is aan het werk geweest en heeft al die waardevolle substanties gehaald uit iets dat gratis voor iedereen groeit. (Eet nooit gekweekte madeliefjes of cultivars)
nu volledig herwerkt en uitgebreid: Het Wilde Groentenboek – het inspiratieboek voor het verzamelen van bijzonder voedsel uit de natuur. Digitaal / 9 euro op rekening van Natur-El Aanvragen
Zou je dit verwachten van Madeliefjes ?
Prachtig, hartelijk dank,
Alleen blijf ik met de vraag zitten :
Wat als zo het groene kruid in de bermen ons weer verlaat.
Als je dan weer last krijgt van verzakkingen pijnen van baarmoeder en darm in de onderbuik?
Er zijn altijd manieren waarop men het hele jaar door wilde groenten kan eten. Je kunt wat je nodig hebt zo nodig invriezen of drogen en/Of het verwerken in een kruidenrijtje dat je regelmatig gebruikt in respectievelijke hoeveelheden. De kunst bestaat erin om een variatie van wilde kruiden het hele jaar door te hebben. Ook in de winterperiode kan je onder beschermde omstandigheden – behalve in langdurige vorstperioden – diverse wilde groenten oogsten.