Maand: mei 2023

MucusVrij

“Zonder mucushoudende voeding kan er geen ontsteking zijn” is een uitspraak van Prof. Ehret. Het belang ervan laat zich niet overschatten. Laten we het gros van alle ziekten overlopen en kijken in welke mate ontsteking een rol speelt bij sommige van deze aandoeningen… dan krijg je een gigantische verzameling waarbij ontstekingen betrokken zijn. Wie stelde ook dat “kanker een ontsteking is”? Ik laat in het midden of het een ontsteking “is”, of “gepaard gaat met”.

Maar als je al die ontstekingen op een rijtje zet, met al de pijnen en verzwakkingen die ze teweeg brengen… is de volgende vraag, van waar deze ontstekingen komen. Velen zullen nu zeggen : infecties, bacteriën, virussen, beschadigingen… Het kan een rol spelen, maar zijn ze de oorzaak?

Als Ehret stelt dat een voeding die slijm bevat of slijm veroorzaakt, dan moeten we weten wat dat is. Hij heeft het niet over lijnzaad of chia of planten zoals zomerpostelein of kaasjeskruid of heemst of zelfs psylliumvezels. Deze allen hebben eerder een slijm verdrijvende dan een slijmproducerende werking. Dit zijn plantaardige producten die juist beschermend werken. Het gaat om slijm van een heel ander karakter… een lijmachtige, taaie, kleverige massa, die al of niet al reeds met ontstekingsproducten bezoedeld is – zoals in het geval van zuivel. Twee substanties die in dit verband moeten worden genoemd, zijn caseïne en gluten en rauw zetmeel. Als je de voeding van veel mensen erop gaat naspeuren, heb je bij de meesten te maken met beide. Ga je deze substanties verminderen, dan verminder je het risico op ontsteking en eraan gerelateerde klachten. En soms is er geen andere oplossing, dan slijmvormende producten geheel uit te sluiten. Nu kan je dat een revolutie noemen in je voedingsgewoonten, maar soms heb je geen andere optie.

Hoeveel is je gezondheid je waard? We leren lezen en schrijven, we besteden jaren om een bepaalde materie onder de knie te krijgen… Maar hoeveel studie maak je van hoe gezondheid op een totaal natuurlijke manier onderhouden wordt?

Bestudeer bv wat je kunt doe om je voeding en levenswijze meer in harmonie te brengen, zodat ziektepreventie geen dode letter is. In Module O (ontstekingen en Pijnbestrijding) vind je in ieder geval al een hoop inspiratie en informatie. De Module bevat diverse digitale boeken (DMSO, Migraine, MucusVrij, Nooit Meer, Ontsteking en Pijn, PostaatVergroting, Vekoudheid en Infectieziekten…) naast tientallen artikels.

Dezer dagen staat het alarm op gloeiend rood als het gaat om ontstekingen, en dat is met een goede reden. Hartziekten, kanker, Alzheimer, huidziekten, darmziekten, longziekten… kunnen mogelijke consequenties zijn van teveel ontsteking in het lichaam, zeker wanneer het gaat om langdurige en destructieve ontstekingsprocessen.

Volgens Dr. Nicholas Perricone, een pionier voedingsdeskundige en dermatoloog die een boek schreef over hoe eten om ontstekingen te vermijden, is ons lichaam tijdelijk afhankelijk van ontstekingen om sommige beschadigingen of infecties te voorkomen. Als ontstekingen een chronisch karakter krijgen kan het immuunstelsel verkeerdelijk normale cellen bedreigen en het proces dat normaal gericht is op genezing, krijgt een destructief karakter.

Eén van de duidelijkste factoren die hier – maar ook in andere gezondheidsbezwaren – opduiken is een overmaat aan geïsoleerde suiker. Als er één actie is die moet worden ondernomen, is het beginnen met deze éne factor eruit gooien, liefst gevolgd door andere tegenstanders van een goede gezondheid als zuivel, wit meel, transvetten en alle gebakken producten. Ontstekingen kunnen je te pakken krijgen door tal van op het eerste gezicht onschuldige producten, die we soms zelfs zien als ‘gezond’. Denk maar aan yogurt, tarwe en glutenrijke granen, seitan, pinda’s, industrievoeding met geïsoleerde suiker op nr 1…

De doorbraak in Alzheimer

Nu is de echte oorzaak van Alzheimer ontdekt! Tot nu toe heeft de medische wereld net gedaan alsof ze niet wisten wat de ziekte van Alzheimer veroorzaakt. Maar de oorzaken zijn geen mysterie meer!

Onderzoekers hebben ontdekt dat de ziekte van Alzheimer wordt veroorzaakt door afwijkende genen!

De eerder genoemde oorzaken die sinds 1906 zijn geformuleerd, gaan allemaal op de fles. Aluminium vernietigt geen hersencellen. Fluoriden vernietigen geen hersencellen, verstoren niet het DNA en vernietigen geen acetylcholine. Natriumhydroxide (loog) is onschuldig aan het vernietigen van hersencellen. Reader’s Digest en andere tijdschriften hebben het bij het verkeerde eind gehad door alcohol aan te wijzen als het massaal doden van hersencellen. Kwik en kwikdampen doden geen hersencellen zoals verondersteld en eerder aangekondigd. Lood is onschuldig aan vernietiging van hersencellen. Chemicaliën en kankerverwekkende stoffen hebben niets te maken met de ziekte van Alzheimer. Het zijn altijd al slechte genen geweest.

In het nummer van 28 augustus 1995 van het tijdschrift NEWSWEEK schreven Wetenschappers – zo noemen ze zich – dat deze “ontdekking de ontwikkeling van medicijnen kan versnellen om de hersenvernietigende aandoening te bestrijden.” En sinds die dag is het niet anders. Dag na dag, jaar na jaar… doorbraak na doorbraak !

Het is natuurlijk heel wetenschappelijk om bij voorbaat te veronderstellen dat de antwoorden in medicijnen te vinden zijn. Het is heel wetenschappelijk om hoop uit te stralen, dat de ziekte van Alzheimer omkeerbaar is en dat de patiënten hersteld kunnen worden. Het is heel wetenschappelijk om te suggereren dat de aandoening behandelbaar is, wanneer zoveel van de hersenen zijn vernietigd dat de patiënt niet meer normaal kan functioneren. Het is heel wetenschappelijk om oorzaken te negeren door alleen behandelingen te ontwikkelen en zo miljoenen anderen in dezelfde val te laten lopen.

Het is jammer dat de ziekte van Alzheimer een onomkeerbare degeneratieve aandoening is, aangezien hersencellen slechts zeer moeizaam of niet kunnen worden geregenereerd. Het lichaam stopt met de aanmaak ervan als ze halverwege de twintig zijn en begint dan aan het langzame proces van uitputting. Bij het normale tempo van een persoon in goede gezondheid zou naar schatting 5% tot 7% van de hersencellen verloren gaan tijdens een mensenleven van 150 jaar. Veel van onze mensen verliezen meer dan de helft van hun hersencellen tegen de leeftijd van 50 tot 75 jaar!

Compassie en zorgzaamheid zouden moeten beginnen wanneer we zien dat onze medemensen, familie, buren, verwanten… zich halsoverkop in deze en andere ziekten storten, of dat we als maatschappij voorbijgaan aan al de risico’s. We moeten een praktische manier vinden om ze te waarschuwen voor wat ze zichzelf aandoen. En we moeten de wijsheid hebben om de kennis die we al hebben over de oorzaken onmiddellijk in de praktijk te brengen. Heel onze manier van leven en eten en uitputting van ons systeem, is een aaneensluiting van oorzaken geworden – maar we zijn op zoek naar een medicijn dat ons toestaat om gewoon door te gaan?

Want het is gemakkelijk om uit te brengen dat zes minuten per dag intensief sporten kan alzheimer mogelijk met tien jaar vertragen. Is het waar dat nieuw bloedonderzoek de ziekte mogelijk veel sneller kan opsporen? En dan, wanneer ze opgespoord is? En is het waar dat een veelbelovend alzheimermedicijn goedgekeurd is? en dat zelfs een team onderzoekers van de KULeuven/VIB “een nieuwe doorbraak gerealiseerd hebben in het onderzoek naar de ziekte van Alzheimer.”

De hoopvolle berichten over de strijd tegen alzheimer volgen elkaar in rap tempo op. Is het einde van de ziekte nabij? Edo Richard, neuroloog bij het Radboudumc, heeft er vraagtekens bij “Ik zie mezelf als een rasoptimist. Maar als je mij vraagt of we in een stroomversnelling óf in een patstelling zitten, zou ik kiezen voor dat laatste.”

“Elke maand verschijnen ruim vijfhonderd wetenschappelijke publicaties over dementie, waar alzheimer de meest voorkomende vorm van is. Ze noemen elk onderzoek een kleine stap. Bovendien moet vervolgonderzoek de bevindingen verifiëren. “En heel weinig van wat gepubliceerd wordt, is uiteindelijk relevant voor de behandeling”.

  • Maar het blijft zoeken naar een “behandeling”, zoals altijd – en niet naar kennis over – en vermijding van – oorzaken. Nochtans zijn er al heel wat feiten gekend over factoren die hersenceldegeneratie in de hand werken – zie eerder – maar het moét een behandeling worden zodat we oorzaken kunnen verrassen, zodat ze geen gevolgen meer hebben.
  • De ziekte van Alzheimer is een hersenaandoening waarbij geleidelijk steeds meer hersenweefsel verdwijnt. Dat leidt tot het verlies van hersenfuncties.Dit gebeurt doordat schadelijke eiwitten (amyloid) zich ophopen in de zenuwcellen, die daardoor kapotgaan. Dat gebeurt vaak het snelst in het gedeelte dat herinneringen aanmaakt, waardoor het kortetermijngeheugen en later ook het langetermijngeheugen verdwijnt. Wetenschappers proberen medicijnen te ontwikkelen die de schadelijke eiwitten kunnen ondervangen.
  • Dr Shelton heeft zoveel geschreven over amyloïde plaque en ik heb de indruk dat het onderzoek geen enkele vordering maakt, want dat komt nog altijd overeen met de vaststellingen van Shelton. Het onderzoek staat te trappelen en te popelen om met een wondermedicijn uit te pakken, de zoveelste illusie en bijkomende toevoeging van alle problemen die er al zijn, omdat men zoekt waar niets te vinden is. Nochtans zijn de fondsenwervingsmachines volop bezig de centen aan het binnenrijven. Met hun eigen woorden : “Maar zoals de wetenschappers zeggen : we zijn er nog niet, er moet nog veel bijkomend onderzoek en testen gebeuren om uiteindelijk komen tot een medicatie. Daarom ook onze oproep : blijf het onderzoek steunen want u kan mee het verschil maken !”
  • Ik heb geen glazen bol, maar ik durf te voorspellen dat met geen 100.000 miljard aan onderzoeksgeld en niet over 100 jaar een oplossing zal zijn gevonden. Maar dat is de bedoeling, want anders droogt de bron op.

Dit artikel maakt deel uit van de toegevoegde artikels in het digitale boekje “Verhoog de Kracht van het Brein”. Dit boekje is een onderdeel van het Natur-El-abonnement 2023 waarin alle nieuw uitgebrachte publicaties worden opgenomen.

Voor meer info, zie “abonnement 2023”

Verleden week hadden we het over Kanker (preventie). Nu hoorde ik gisteren dat het zo goed gaat met de kankertherapie en dat we iedere week op een of andere manier een “doorbraak” kennen. Dat is merkwaardig, geen woord over preventie, alleen over therapie en dat we gul moeten geven, want het is zo erg nodig voor het onderzoek. De deelnemers van verleden week hebben het gehoord: zolang er oorzaken zijn, zullen er ziekten zijn en als de ziekte wordt gedwarsboomd in haar doel, wordt het een steeds hopelozere ziekte. Zijn er geen hulpmiddelen? Ja, die zijn er, maar die zijn niet de basis, maar een ondersteuning.

Tandzeep

In 2001 las ik voor de eerste keer over “Toothsoap”. Het werd aangekondigd als dé oplossing voor de mondhygiëne, ter versterking van het glazuur…

De eerste versie daarvan waren dunne sliertjes zeep die al poetsend in de mond werden opgelost en ondertussen een hoop schuim produceerden. Het moet worden toegegeven dat het resultaat wel een mond frisse tanden gaf, maar de bittere zepige bijsmaak was minder. Eigenlijk vond ik dat een heel gedoe en 25 dollar voor zo een klein potje met een beetje zeepslierten vond ik toch een beetje met het haar getrokken. Ik probeerde zelf Marseillezeep te raspen, maar de smaak was nog slechter.

Ongeveer een jaar later kwam de vloeibare versie van Toothsoap op de markt. Dat lag al een heel stuk beter, was praktischer en efficiënter en de smaak van de zeep was zachter. Maar de gedachte bleef bij mij, waarom een flesje met 50 ml plantaardige zeep 25 dollar moet kosten… Dat daar vijf druppels etherische olie aan toegevoegd werden, kon dat niet verantwoorden.

Ik begon uit te zoeken wat er op de markt was aan zuivere plantaardige zepen (geen zepen van frituurvet, dierlijke smeltvetten of mengsels!), maar laat me zeggen dat er maar weinig echte zuivere ongeparfumeerde zepen bestaan. En dat het zoeken was als naar een speld in een hooiberg. Dat heeft vijf jaar geduurd, tot ik in 2010 zuivere biologische Castillezeep vond, waarvan de smaak niet bitter was en waar zo weinig mogelijk andere ingrediënten dan de natuurlijke olie of vetten (olijfolie, zonnebloemolie en/of kokosolie en soms een beetje citroenzuur als bewaarmiddel) werden aan toegevoegd. Opgepast, ik weet dat sommigen plantaardige glycerinezeep verkiezen, maar dat is niet geschikt om de tanden te poetsen.

Castillezeep ben ik beginnen te gebruiken als tandzeep, als shampoo, als douchezeep… maar telkens in een aangepaste dosering en met toevoeging van andere natuurlijke producten.

Na ruim vijftien jaar, is de tandzeep in verschillende varianten gebruikt geweest. Het volgende was de eerste versie :

50 ml biologische Castillezeep (van verzeepte kokos) 1 druppel etherische olie van marjolein ; 1 druppel etherische olie van rozemarijn ; 3 druppels etherische olie van venkel ; 5 druppels etherische olie van groene munt in een flesje van 60 ml met druppelpipet.

werd mijn eerste recept

Pro Zuivel

Beste Stefaan, Ik was recent verbaasd om uit de mond van een homeopate te vernemen dat er geen enkel bezwaar is tegen het gebruik van zuivel en dat er geen enkele indicatie is dat melk zou verantwoordelijk zijn voor de vorming van (ontsteking)slijm. Er zou volgens haar geen enkele studie zijn die een probleem signaleert over het gebruik van zuivel. Ze adviseerde me om zuivel te gebruiken van een merk… dat via de natuurwinkels wordt verdeeld. Dat verbaasde mij om dat te horen, dus leg ik het even aan jou voor wat ik met zo’n advies moet doen?

Homeopaten zijn dokters met een klassieke scholing, die daarnaast hun homeopatische bijscholingen hebben doorlopen. Wat ze weten over voeding kan zijn door andere opleidingen of door datgene wat toevallig op hun weg komt. In ieder geval zou ik zwijgen over voeding als men niets beter te vertellen heeft.
Natuurlijk weet ik dat een homeopaat er meestal van uitgaat dat men alles mag eten “als men gezond is” en dat zij er ook van uitgaan dat – mits de nodige homeopatische ondersteuning – daar voor gezorgd wordt. Ik heb in lang vervlogen jaren toen ik homeopaten nog meer volgde homeopaten het drinken van koffie en zelfs het roken weten verdedigen. Nochtans las ik bij Hahnemann dat “koffie een pure medicinale substantie is” en dus vermeden moet worden. Dat alleen maar om te zeggen dat de homeopatische praktijk niet altijd de ideale plaats is om voeding ter sprake te brengen – in de overtuiging dat zo iemand die het alternatief label draagt, de waarheid zal vertellen of op dat vlak een autoriteit is…

Als je een basis wil om een oordeel te vellen over de zin of onzin van zuivel, raad ik aan om ZuivelVrij te lezen of onze Module Z / Zuivel en Eiwitten. Hierin staan tal van redelijke argumenten waarom Zuivel zoals we dat vandaag kennen geen normaal onderdeel is van de menselijke voeding, maar alleen maar verdedigd wordt met commerciële, culturele, emotionele argumenten. Zijn kracht schuilt in een bewust uitgekiende promotie-strategie, met claims en associaties die niet kunnen onderbouwd worden. Er is een hele cultuur rond gebouwd, maar het hoort normaal niet in de voeding van volwassenen thuis – en zoals het nu is, ook niet in de voeding van babies en kinderen. Dat is voor veel mensen moeilijk om aan te nemen, gezien het – behalve door veganisten – bijna door iedereen massaal wordt gebruikt.

Natuurlijk kan je denken dat ik vooringenomen ben, maar ik noem mezelf een proefkonijn na tot mijn zestien jaar trouw lid van de Melkbrigade en wie kan beter dan ik, die tien jaar lang elke dag anderhalve liter melk dronk, het verschil voor en nà beschrijven? Maar ik weet ook dat één ervaring niet genoeg is om daaruit verregaande conclusies te trekken, maar kan dat aanvullen met de honderden kennissen die dezelfde stap hebben gezet en het vaststellen van de veranderingen op lange termijn. Bovendien is er geen gebrek aan onderzoeken, waarvan sommige gevoerd door boerenjongens, denk maar aan Prof. T.Collin Campbell ea.

Het is moeilijk te berekenen wat het aandeel van zuivel is in de verschillende ziektebeelden, omdat er nog tal van andere risico’s zijn in voeding en levenswijze waaraan mensen zich dagelijks blootstellen, en men mag de vergelijking niet maken van melk “vroeger” en “nu”. Dat heeft te maken met de technieken in de melkveehouderij die nu zoveel “efficiënter” zijn, waardoor melk vandaag gemiddeld 4x meer hormonen bevat dan normaal, en dat is net zo in de biologische zuivelproducten. Hoe dat interfereert met iemands hormoonwerking hangt op zijn beurt af van verschillende individuele condities, maar gewoonlijk kan je daar op termijn weinig goeds van verwachten.

Bestudeer de natuur en je zult zien dat geen enkel dier melk drinkt van een andere soort. Ook is er geen enkel dier dat na gespeend te zijn, nog melk drinkt, ook niet uit angst dat leven zonder melk de botontwikkeling zou in het gedrang komen… Daarnaast is er de voeding van de koeien, en tenslotte zou er nog een moeten gezegd worden over het pasteuriseren van de melk.

Ik raad je zeker aan om ZuivelVrij te bestuderen. Daar vind je ook het hoe en het waarom van al deze claims.

Over slijmvorming lees ik bv : “Zuivelproducten kunnen extreem ontsteking opwekkend zijn en ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken, zoals: eczeem, astma, acne, stemmingsstoornissen, autisme, schizofrenie, veel auto-immuunziekten, met name diabetes type 1, inflammatoire darmaandoeningen en nog veel meer.” – Darou Wellness

Ook als je de fracties bestudeert die melk bevat (zeker van koeien die niet hun normale voeding = gras kregen), zou dat al een belletje moeten doen rinkelen. Maar er zijn nog veel meer problemen w.o. het pasteuriseren, de caseïne en veel andere. De Slijmvrije voeding – zoals gepresenteerd door Professor Ehret – heeft 100 jaar de kans gekregen om zich te bewijzen en lang voor dokters het verslijmend karakter van melkproducten onderzochten, stond zuivel op nummer 1 van Ehrets’ zwarte lijst van ontsteking opwekkende producten. Ondertussen is Ehret lang niet meer alleen in zijn standpunten over de optimale voeding en de omschrijving van nefaste producten. Sinds die tijd zijn er honderden studies die de nadelen van zuivelproducten hebben benadrukt, alleen worden deze studies weinig geciteerd, omdat daardoor commerciële belangen worden geschaad.

Toen Ehret zijn complete cursus over genezen met slijm-vrije voeding publiceerde, was melk zelfs nog niet eens zo ongezond als vandaag. Maar de witte mythe is hardnekkig. Nochtans zal er een moment zijn waarop we van de koe af moeten. Maar daarvoor moet het licht nog worden uitgevonden…