Iemand probeerde uit te vinden hoeveel de impact was van gezond leven en eten. “Zeer weinig” was haar conclusie. “Wat moet komen, zal komen. Als het jouw beurt is, houd je dan maar vast”. Ze toonde me een artikel met de niet mis te verstane titel: “22-jarige overleeft ternauwernood een griepaanval, ondanks gezonde levenswijze”.
Mijn eerste gedachte bij het lezen van die kop was: “Wat verstaat men onder haar ‘gezonde levensstijl‘”? In het artikel stond: “Ze waarschuwde jonge mensen van in de twintig om voorzichtig te zijn, vooral gezien het feit dat ze erg ziek was ondanks een gezonde levensstijl, zonder onderliggende aandoeningen en elke dag lichaamsbeweging.” Maar hoe zag haar dieet eruit en hoe leefde ze? Veel mensen die ervan uitgaan dat ze gezond eten en leven, doen dat in werkelijkheid niet. Laten we naar aanwijzingen zoeken. Misschien heb je dat ook al ervaren welk ruim begrip mensen hebben van wat een gezonde levensstijl is. Bekijk hun maaltijden, dranken, tussendoortjes, hun leefomgeving, hun dagelijkse gewoonten…
In het artikel: “De eerste paar dagen waren de symptomen beheersbaar. Ik had koorts, lichte hoest, koude rillingen, hoofdpijn en een loopneus. Op de derde dag kon ik niets meer binnenhouden. Ik moest constant overgeven.”
Dat is een aanwijzing waar het fout ging. Ondanks dat ze geen eetlust had, at ze toch. Hoe weet ik dat ze geen eetlust had? Haar symptomen. Het is onmogelijk dat het lichaam enig signaal geeft van een behoefte aan eten met deze symptomen, en daarom kan ze uiteindelijk geen honger hebben gehad, en toen de infectie zo ernstig werd dat ze levensbedreigend werd, gooide haar lichaam het voedsel dat ze had had gegeten terug naar buiten. Maar voorafgaand aan het braken, toen ze de spijsvertering dwong door te eten, beroofde dit het lichaam van energie die had kunnen worden gebruikt voor de bestrijding van de toxines, maar dat gebeurde niet, en hierdoor kon het virus zich krachtig uitbreiden op het vermogen van het lichaam om er effectief mee om te gaan, en de symptomen verergerden. Dat wordt gezegd “Ik ga de ziekte ver-eten of verdrinken”… Maar dit is kennis die op niets is gebaseerd. In een herstelproces moet men zeer voorzichtig zijn met voeding, en zelfs al liggen mensen daar zielig ziek, zal eten hen in die momenten niet versterken – maar verzwakken, omdat dit niet het moment is om de spijsvertering te belasten, terwijl alle energie moet gericht worden op verdediging, herstel en reiniging.
Eten zonder honger is geen grondbeginsel van gezond leven. Als je de wens van je lichaam om te eten of niet te eten niet respecteert, zaait dit de kiem voor een minder dan optimale gezondheid. Uit het artikel kon ik op geen enkele manier opmaken hoe haar dieet eruit zag, maar op basis van haar ervaring durf ik te wedden dat ze niet het gezondste dieet volgde en ervoor zorgde dat ze genoeg binnen kreeg van alle voedingsstoffen die de vrouw nodig had om de organen die betrokken zijn bij het immuunsysteem optimaal te laten functioneren om de beste kansen te hebben om met een virale infectie om te gaan en te voorkomen dat men in het ziekenhuis wordt opgenomen.
Ze was nu uit het ziekenhuis en een week klachtenvrij, maar zegt: “Ik heb nog steeds niet al mijn kracht en energie terug omdat ik ziek ben en zo lang niet heb gegeten.”
Een kennis had te maken met een virale infectie. Hij had drie dagen te maken met koorts. Hij kroop in bed en at vier dagen niet (omdat hij geen eetlust had), en toen hij weer eetlust kreeg en weer begon te eten, keerde zijn normale energieniveau onmiddellijk terug. En dat was op 60-jarige leeftijd. Maar hij leefde waarschijnlijk een heel andere levensstijl dan deze persoon.
‘Amy weet niet waarom ze zo ziek is geworden door het virus. ‘Ik denk dat het zo variabel is wie welke symptomen krijgt en hoe ernstig ze zijn. Ik heb gelezen over gezonde mensen van mijn leeftijd die aan de ziekte overlijden.’
Mijn mening is: mensen die echt gezond zijn, sterven niet aan een virusinfectie. En omdat veel mensen het ontbreken van een gediagnosticeerde ziekte of aandoening gelijkstellen aan een ‘goede gezondheid’, kunnen veel mensen denken dat ze gezond zijn, terwijl dat niet zo is. Het gezondheidsspectrum is geen aan/uit-toestand waarin je wel of niet gezond bent. Er zijn veel niveaus tussen doodziek en perfecte gezondheid, en een grote groep mensen denkt dat een niveau van vijf op een schaal van één tot tien een negen of tien is, terwijl het in werkelijkheid een vijf is. En als het gaat om hoe het lichaam omgaat met een infectie, is er een enorm verschil tussen een vijf en een negen of tien.
Dus als je nog eens een discussie hebt “of dat gezond eten-gedoe” nu echt wel een verschil zal maken, kan ik maar één ding besluiten: je moet het zelf ervaren hebben. Alleen zijn veel mensen heel tevreden als ze al ‘iets’ doen, want waarom meer doen? Kijk eens naar al die mensen die helemaal ‘niets’ doen… en die zijn dikwijls beter af. We moeten geen appels met citroenen vergelijken. Maar de biologische leeftijd en het gezondheidskapitaal van mensen kan geweldig verschillen. We maken allemaal fouten, maar het doel is om er een groeiproces van te maken, waardoor fouten steeds meer worden vermeden. Is dat saai? Helemaal niet. Het is een hele uitdaging met steeds nieuwe domeinen om te verkennen.