Naar een artikel van Stanley Bass uit de Life Science cursus
De mens is in wezen opgebouwd uit het voedsel en de vloeistoffen die zijn lichaam binnenkomen. Wanneer voedsel wordt gegeten, wordt er een diepgaand effect op de consument uitgeoefend in zowel de gevoels- als de denkaard, afhankelijk van of de oorsprong van het voedsel afkomstig is uit het planten- of dierenrijk. Het plantaardige voedsel wekt een staat van rust en vrede op, in zowel voelen als denken, zonder enige neiging tot geweld tegen zowel de mens als enig levend wezen. Het dierenvoer wekt een gevoel van vluchtigheid en rusteloosheid op in het gevoel, de passionele en mentale aard met een neiging tot woede en geweld. De manifestatie van deze kenmerken vindt zijn oorsprong in twee bronnen. Ten eerste vanwege de intrinsieke aard van het voedsel zelf.
Als de persoon bijvoorbeeld vlees eet, worden de gevoelens en emoties zoals angst en angst die het dier ervoer voordat het werd geslacht, samen met zijn weefsels naar de consument getransporteerd. Aan de andere kant, volgens veel religies, zouden de passie-opwindende eigenschappen die geassocieerd worden met alle dierlijke producten in het bloed zitten. Ook hebben we hier een eiwit dat ooit in leven was, maar nu dood is en gevuld met de producten van ontbinding, bacteriën en toegevoegde chemicaliën. De neigingen die hierdoor worden veroorzaakt zijn traagheid, verdoving en verminderde waarneming. Dit alles komt neer op een assortiment van verontrustende kenmerken van mentale, gevoelsmatige en emotionele dingen die samen met het vlees dat wordt geconsumeerd wordt ingenomen. Dezelfde overeenkomstige interactie is van toepassing op al het andere voedsel dat wordt gegeten. De meeste anorganische mineralen, chemicaliën of conserveringsmiddelen die uit het mineralenrijk worden toegevoegd, zijn niet rechtstreeks door het lichaam te gebruiken, tenzij ze eerst in het plantenrijk zijn opgenomen. Hun aanwezigheid in anorganische vorm werkt irriterend voor het lichaam en manifesteert zich als gedachten en gevoelens van prikkelbaarheid, hyperactiviteit, rusteloosheid, gevoeligheid en gevoelens van onzekerheid.
De tweede oorsprongsbron van sommige mentale en emotionele neigingen heeft betrekking op onze gemoedstoestand wanneer we eten. Op een vreemde en vooralsnog onverklaarbare manier komen de gedachten en gevoelens die we hebben op het moment dat we eten binnen en combineren zich met het eten. Ze worden samen met het voedsel vervoerd en worden opgenomen in de vorming en fixatie van de cellen die voortdurend in alle delen van het lichaam worden gesynthetiseerd. Daar blijven ze gevangen om onderbewustzijn of bewuste gedachten, gevoelens en gedragsneigingen bij het individu uit te oefenen.
Wanneer iemand besluit een ontgiftingsproces te ondergaan, hetzij door de voedselinname te beperken, hetzij door de kwaliteit van het geconsumeerde voedsel te verbeteren, treedt er een interessant proces op. Wanneer de lichaamsintelligentie ziet dat er een hogere kwaliteit van voedsel binnenkomt dat superieur is aan het materiaal waarvan de weefsels zijn gemaakt, begint het onmiddellijk te desintegreren en elimineert het zijn inferieure weefsels om plaats te maken voor dit betere materiaal in een nieuwe weefselvorming. Wanneer deze cellen worden opgelost, komen de herinneringen, gevoelens en gedachtenneigingen die oorspronkelijk waren geassocieerd met de vorming van deze cellen vrij in de bloedbaan. Daarin circuleren ze door het hele lichaam en worden ze uiteindelijk in de hersenen getransporteerd. Wanneer ze de hersenen binnenkomen, worden deze herinneringen en gedachten opnieuw opgespoord terwijl het individu zich er weer bewust van wordt. Een catharsis of uitwassen van deze gedachten en gevoelens treedt op en hun greep op het individu wordt verbroken uit het onderbewuste weefsel. Een gevoel van lichtheid, bevrijding en vrijheid wordt ervaren en daarmee komt een gevoel van bevrijding dat men voelt wanneer een levensfase volledig is afgesloten.
Het duurt 2-5 jaar om elke cel van het lichaam te veranderen en volledig te vervangen. Wanneer we bijvoorbeeld door vasten het lichaam ontgiften, omdat bepaalde cellen van 2 tot 5 jaar oud uiteenvallen, ervaren we opnieuw herinneringen die toen bestonden, maar sindsdien zijn vergeten. Als oude vloeistoffen in de lymfe worden uitgestoten, gaan hun bijbehorende herinneringen met hen mee. Als een persoon 20 jaar lang geen chocolade heeft gegeten, maar de chocolade is verankerd in lymfenodules of vetcellen, zal de smaak en geur van de chocolade het lichaam verlaten en zowel de buitenstaanders als de persoon – beiden ruiken de chocolade. De herinneringen die verband houden met de tijd dat het werd geconsumeerd, zullen weer in het bewustzijn van de persoon flitsen.
Hoe vreemd deze theorie ook klinkt, ik heb de waarheid die ermee gepaard gaat al meer dan 25 jaar in mijn eigen leven opgemerkt en in de levens van honderden anderen die verward waren over de begraven onderbewuste herinneringen die vrijkwamen toen ze hun lichaam zuiverden .
De moraal van dit verhaal is dat het ons moet leren dat: (a) voedsel meer is dan alleen de chemie ervan (eiwitten, koolhydraten, mineralen, vitamines, enz.); (b) de gevoelens, emoties, gedachten en karakter van een individu zijn op een subtiele manier nauw verbonden met de kwaliteit van het voedsel dat we eten; en (c) het is belangrijk dat rekening wordt gehouden met het element tijd bij de overgang van een individu van een lagere naar een hogere kwaliteit van de voeding.
Als het lichaam verandert, verandert ook de kwaliteit van de gevoelens, emoties, gedachten en doelen. Het proces is subtiel en kost tijd. Met verandering van bloed- en weefselchemie komt verandering van karakter. Hierin is de ware alchemie van de ‘steen der wijzen’, de verandering van onedel metaal in goud, zo gretig gezocht door de middeleeuwse alchemisten. Het past ons allemaal om moderne alchemisten te worden door te leren het beste voedsel van de natuur om te zetten in het beste karakter-materiaal dat mogelijk is, wat ons zonder mankeren naar het hoogst mogelijke geluk zal leiden.
Dit artikel verscheen in “Overcoming Compulsive Habits”
