- Ik heb niets nieuws uitgevonden. In feite ben ik dankbaar en erkentelijk aan al die mensen die de basis hebben gelegd voor het begrijpen van het leven, zijn functies en verloop, voor zij die de levenswetten hebben beschreven, en al diegenen die op hun beurt mij hebben aangemoedigd om het verder te onderzoeken.
- Dat ging met vallen en opstaan, want ik ben niet anders dan een ander… We struikelen over alle kennis die we hebben verzameld en die dikwijls een verzameling van tegenspraken is. Dat is wat ik elke dag hoor. “Wat moet je nog geloven? Wat is de waarheid?”. Dat heeft geleid tot de Roomse conclusie dat de waarheid niet bestaat en dat het “ieder zijn waarheid is”.
- Het is waar dat er individuele fysieke of psychologische factoren zijn, omstandigheden, invloeden… maar dat neemt niet weg dat er universele wetten zijn, die mogelijkheden of beperkingen vormen, en die het kader scheppen dat voor alle mensen gelijk is. Omdat het (menselijk) leven zo complex is , kunnen de wetten die het leven bestuderen niet verkeerd begrepen worden. Dat deed Dr. Shelton besluiten “Laten we op de bres staan voor de waarheid, tot de hemelen met gedruis neerstorten”.
- Veertig jaar geleden was ik een beginneling die niets wist over voeding, levenswijze of gezondheid. Integendeel, wat ik dacht te weten was bagage die me tien jaar voor de voeten liep. Maar dan kwam de uitdaging, de cursus Life Science van TC Fry, die me deed besluiten, zoiets moet ook in het Nederlands bestaan ! En ik begon eraan en maakte een samenvatting van honderden boeken, artikels, cursussen. Rijkelijk voorzien van nooit eerder in het Nederlands uitgegeven vertalingen van de levens- en therapeutische wijsheid van de pioniers op het vlak van Voeding & Gezondheid uit de vier wind-streken : Dr. H.M. Shelton, Prof Ehret, Dr. Norman Walker, Arshavir ter Hovannessian, Dr. Ann Wigmore, Dr. Bircher-Benner, Dr. Lovewisdom, Dr. Tobe, Dick Gregory, T.C. Fry, Victoria BidWell, Dr. Jack Goldstein, Johanna Brandt, John Crawford, Dr. R. Bernard, Prof. Hilton Hotema, Dr. Hereward Carrington, Dr. Sharma, Manfred Langer, e.v.a.
- Er zijn honderden doelgroepen die we nooit bereikten. Vanaf mijn handicap in 2005 werd de publieke actie beperkt, en ik ben blij wanneer zich nieuwe voortrekkers aandienen die ook andere gegadigden weten te bereiken met deze stille revolutie.
- Ik hoop binnenkort daarover meer informatie te kunnen verschaffen, maar ondertussen houd ik er met Natur-El de vlam in.
Als het Natur-El mag zijn…
Appèl voor een appel
Dieprood lagen ze daar, of goudgeel, vrolijk gevlekt of maagdelijk zuiver,
met een ruwe bronzen tint, met hemelse handen gevormd
met perfecte rondingen, of knoestig, bonkig, hoekig, vol karakter
en zin om zich te onderscheiden… een mand vol, een schat
in het midden van de kamer, in het midden van het hart.
Niet één voor elke dag, maar appels naar behoefte, één, twee, drie.
We begonnen te tellen en wilden niet ophouden.
Het zou zonde zijn om dit festijn af te breken. Het werd stil.
Er werd niet gesproken. Ieder mediteerde bij de smaak van een appel,
die niet onder woorden te brengen viel. Een stuk werd aangereikt.
‘Probeer dat eens. Dit is het beste wat ik al heb gehad.’
Ik kon het beamen, alhoewel.
Waarom minachtend doen over de rinse, licht bittere smaak?
Dat mengsel van matig zuur met matig zoet, verpakt in een sappige vrucht
die werd aangeboord met een zalige verrukking.
Het was geen rijstpap met gouden lepeltjes, maar rode appels
met een vruchtvlees dat iedere verbeelding tart.
De verbeelding maakte een reis doorheen de seizoenen.
Van dode, naakte takken, waarin ogenschijnlijk geen spoor van leven
te bespeuren viel. Maar aan het einde van de takken en in ieder oksel
wachtten stil en geduldig de knoppen.
En alsof ze werden aangeraakt door een onbekende kracht, gingen de knoppen open.
Blad en bloem ontvouwden zich tot een wonderlijk schouwspel
dat je voor de hemel hield. Het gevoel van kille winter maakte plaats
voor nieuw leven dat met een ongemene gulheid werd uitgestrooid.
Zo dicht was de hemel bij de aarde gekomen,
dat een wonderland vol belofte openging.
Maar die schoonheid maakte plaats en deed iets wat geen oog geloofde.
Ontelbaar werd de zwaartekracht getart tot voorzichtige handen
de diamanten verzamelden om ze voor te zetten
aan koningskinderen.
Stefaan de Wever