Rauwe soep

Voorbije zondag was de derde les in de cursus Natuur&Gezondheid. Het thema was anti-voeding. Twee weken eerder ging het over Voeding op zijn best – rauw ! Maar voor velen is het abstract en daarom streven we er voortaan naar om bij elke les iets praktisch toe te voegen. Dus begonnen we met iets super eenvoudig : rauwe soep ! Op uitzondering van het warme water zijn alle ingrediënten rauw : selderijstengels, wortel, groene kruiden, spinazie, avocado…

En na de droge zomer begonnen alle kruiden weer gretig te groenen… Wat maakt dat we nu een hele tuin vol jong groen hebben. Muur, postelein, jonge eenjarige brandnetel, kervel, raket, verschillende soorten bieslook, mariadistelblad… allemaal goed voor sap en soep… Waar wachten we op? Een voorjaarskruidenkuur in het najaar !

Dr. Bernard Jensen wist “When you’re green inside, you’re clean inside… Dus als al dat jonge groen zo zijn best doet om te groeien, gaan we daar niet aan voorbij !

De dood huist in de darm

“De dood begint in de darm”. 

Het was een vaste stelling van Dr Bernard Jensen, dat de darm in het middelpunt van onze gezondheid staat en dat onze gezondheid staat of valt met de goede werking van de darm. Ik geef toe dat de titel misschien provocerend klinkt, want je kunt het ook omkeren : “Het leven begint in de darm”. Dat is wat een goede darmwerking ondersteunt. Het is een bron van leven, een generator van levenskracht, een rivier van energie, de heler van ieder orgaan in het lichaam, inclusief de hersenen. Heldere gedachten, een opgewekt gemoed… kan het de darm zijn? 

Ik wil het niet zo voorstellen alsof je dikke darm in een donker hoekje op de loer ligt met een slagersmes, wachtend tot je een of andere abnormaliteit ervaart of afwijkt van de regels. In feite is de darm, net als het hele lichaam – extreem tolerant en verdraagzaam. Maar Dr Jensen’s oorspronkelijke bedoeling was ongetwijfeld om mensen bewust te maken van het belang van een goede spijsvertering, terwijl we in gedachten houden dat de perfectie een zeldzaamheid is.

Laten we beginnen met te stellen dat “de dood begint in de dikke darm” mogelijk overdreven is, maar het idee dat je algehele gezondheid veel te maken heeft met je spijsvertering, lijkt op zijn minst een behoorlijke hoeveelheid waarheid te bevatten.  Ik vergelijk het met Dr.Shelton’s stelling dat chronische ziekten als reuma, diabetes, hart- en vaatziekten en andere “in de wieg beginnen”. Daarmee geeft hij aan dat het niet uit de lucht valt, maar dat er een voorgeschiedenis is en niet “zomaar ineens daar is”… Dit onderwerp ligt mij na aan het hart – want hoeveel personen hebben niet een combinatie van coeliakie- en crohn en andere darmproblemen? Na het zien van mensen die me nauw aan het hart liggen, die jaren van pijnlijke complicaties en operaties doormaken, lijkt het erop dat onze spijsverteringskanalen erop uit zijn om ons te pakken te krijgen. Maar is het een mysterie? Is het zo dat er niets aan te doen  valt? Laten we dat vergeten. Een goede werking van de darm is geen mysterie.

Na jaren onderzoek, lezen en de punten met elkaar te verbinden, weet ik dat elke mens een verschil kan maken door aandacht te geven aan enkele van de belangrijkste fundamenten van de gezondheid, die te maken hebben met de werking van de darm en de spijsvertering:

1. Zie voeding die je eet als een zegen. Wees dankbaar voor het voedsel en neem je tijd voor je maaltijd. Wees niet tevreden met vervalste voeding, maar doe alles wat je kan voor echte voeding. (Zie “Echt Eten”) Kies waar mogelijk fruit en groenten, gekweekt in mineraalrijke grond.

2. Eet niet als je extreem vermoeid bent, of wanneer je boos, angstig, geënerveerd, opgewonden bent, of wanneer je worstelt met spanning.

3. Kauw goed en grondig, zonder je voeding door te spoelen, dat verhoogt de speekselproductie, zeker wanneer je zetmeel eet. Zetmeel zou altijd zo droog mogelijk moeten gegeten worden en met speeksel nat gemaakt worden. Zo heb je een goede voorvertering.
4. Eet zoveel mogelijk rauwe voeding. Fruit en groenten zijn onontbeerlijk om een goede gezondheid te verzekeren. Heb je weinig tijd om te eten, drink dan vers geperst sap. Vergeet zeker ook niet je dagelijkse portie “groen”. Denk eraan hoe Dr. Jenssen het beschreef : “When you’re green inside, you’re clean inside!”

5. Het zijn niet in de eerste plaats de voedingssupplementen die het verschil kunnen maken. Supplementen kunnen nodig zijn, maar kunnen nooit de gebreken van industrievoeding compenseren.

6. Vermijd bewerkte, gezuiverde en geconcentreerde anti-voedingsstoffen en voedselallergenen. Geïsoleerde suiker hoort in een natuurlijke voeding niet thuis. Indien nodig, vermijd gluten en glutenrijke producten.

7. Werk aan een optimaal functionerend spijsverteringsstelsel dat deze voedingsstoffen kan opnemen en goed kan gebruiken in het lichaam. Dat kan ondersteund worden door darmsanering, bv. door darmspoeling, vasten, een paar dagen sappen…

8. Indien nodig, ondersteun de darmwerking door enzymen en probiotica. De ervaring leert dat bijna iedereen een ontoereikende enzymenbank heeft door de jarenlange uitputting en misbruiken.

9. Verminder stress door positieve gedachten en elke situatie vanuit zijn beste hoek te bekijken. Regelmatig sporten op een manier waar je blij van wordt, is ook een prima idee.

Ziekte is NIET te wijten aan “een gebrek aan voldoende geneesmiddelen” (als je ze al zo kan noemen), ongeacht hoeveel ze worden geadverteerd als de nieuwste voedingsgroep. Ik verwacht dat de stuurgroep voedingszaken de voedselpiramide zal herzien om ze op te nemen – het is onvermijdelijk. Maar wat we nodig hebben is vitale stoffen en gunstige omstandigheden om je lichaam toe te laten indien nodig, zelf de correcties, herstel, genezing te doen.

Lees er meer over in “Gezonde Darm, Gezond Leven”… want er is nog zoveel meer te zeggen over hoe een goede darmwerking je gezondheid positief beïnvloedt en wat je nog meer kunt doen om op basis van voedselkeuze, voedselcombinaties, hoeveelheid, tijdstip, conditie… te komen tot een gezonde darm, die er alles aan doet om het LEVEN te ondersteunen.

Wat is er mis met Lijnzaad

Een paar weken geleden kreeg ik van een van onze lezers een mail mbt het tijdschrift HILDEGARD-KOERIER nr. 126 (2de kwartaal 2022). Daarin staat een artikel over VLOZAAD, dat héél gezond is, gevolgd door een artikel over LIJNZAAD, dat volgens het artikel enkel uitwendig gebruikt mag worden en héél slecht is voor de darm. Haar vraag was : “Gezien wij en onze kinderen en kleinkinderen lijnzaad gebruiken, ben ik toch ongerust. Graag zou ik erachter willen komen, of er enige waarheid in de beweringen staat, want er staan geen bronnen bij van wetenschappelijke studies.”

Het is niet de eerste keer dat een artikel of publicatie een schaduw probeert te werpen over het gebruik van lijnzaad en ik kan alleen betreuren op welke manier dit gebeurt. Nadat een loftrompet wordt geheven over vlozaad – psyllium (dat ik ondersteun, maar waar ik bedenkingen heb bij de manier waarop ze dat beschrijven en adviseren) – wordt het gebruik van lijnzaad als voedingsmiddel en bron van omega-3 in de grond geboord. “Enkel uitwendig gebruiken” is het advies, alleen staat er niet één motivatie of argument waarom dit zo zou zijn.

Laat me vertellen wat ik vermoed dat ze in gedachten hadden, en dat is de aanwezigheid van amygdaline, wat al tientallen jaren een voorwerp is van heksenjacht. In diezelfde zin las ik ook een artikel dat waarschuwde om wanneer men een appel eet, er zeer goed op te letten om zeker de pitten niet te eten. Welnu, laat me zeggen dat ik er alles aan doe om zeker de pitten niet weg te gooien en die te eten mèt de appel, bv in een vruchtenmoes meegemixt.

In “World without cancer” schrijft Edward Griffin over amygdaline (B17), een cyanide achtige substantie in quasi alle pitten: “Het woord cyanide maakt heel wat mensen bang omdat ze weten dat het een giftige stof is. En ze denken: Hoe kunnen we cyanide nemen en leven? Ze zijn er bang van. En vooral als ze artikels uit de pers lezen waarin staat: Eet geen leatrile of abrikozepitten want er zit cyanide in!” Dat is de reden waarom abrikozenpitten uit de handel werden genomen, en dat zelfs gewaarschuwd werd voor het eten van lijnzaad. Vooral gemalen lijnzaad kwam in een negatief daglicht.

Hij schrijft verder : “De mensen zijn een gemakkelijke prooi om bang te maken want er is een truc hier! Cyanide is giftig in zuivere vorm, dus de gasvorm. Daar kun je mensen mee doden. Maar als de cyanide vastzit in een molecule samen met andere stoffen, dan kan het wel of niet giftig zijn. En in de meeste gevallen is het niet giftig.

Bijvoorbeeld in het geval van vitamine B12, de officiële naam is cyanocobalamine. Daar zit ook cyanide in. Er zijn vele voedingsstoffen waar cyanide inzit. Ze zijn niet alleen NIET GIFTIG voor ons maar zelfs LEVENSNOODZAKELIJK voor ons. Men kan niet leven zonder vitamine B12. Dus het feit dat er cyanide inzit is helemaal niet alarmerend, het is gewoon iets dat je kan verwachten. Het kan een vitamine zijn of een voedingsmiddel. Maar de vraag is hier, wat zou de cyanide kunnen vrijstellen? Als de cyanide en de benzaldehyde, die trouwens ook giftig is, zouden vrijgesteld worden uit de amygdaline-molecule, dat zou dat een zeer giftige gebeurtenis zijn. Dus de vraag is, wat stelt het dan vrij? En het verbazingwekkende antwoord hierop is dat er één bepaald enzym bestaat dat de amygdalin molecule openbreekt, en deze stoffen vrijstelt, en dit enzym kan men vinden in kankercellen, en hoofdzakelijk alleen maar in kankercellen. Hetgeen betekent dat als je voedsel eet waarin een zeer kleine hoeveelheid, spoorelementen maar, amygdalin zit, en het komt in contact met een kankercel, dan komt het ook in contact met dit enzym dat de amygdalin moleculen openbreekt, waardoor de benzaldehyde en de cyanide vrijgesteld worden, en deze de kankercel aanvallen.

“Als je een appelzaadje eet, erin bijt en op kauwt, dan smaakt dat zeer bitter. En dat is de smaak van amygdaline. Er zijn veel bronnen van amygdaline, maar het probleem is dat het een bittere smaak heeft, en daarom lust men het meestal niet als men een overvloedige keus heeft in een rijkere leefomgeving. Men kiest de zoetere vruchten.”

Ik lees bij het voedingscentrum :

“In de kwark of yoghurt, door een salade of in een smoothie: lijnzaad geeft er een extra bite aan. Toch kun je er beter niet te veel van eten. Lijnzaad bevat van nature namelijk cyanogenen. Deze kan het menselijk lichaam omzetten in de giftige stof cyanide, oftewel blauwzuur.

Volgens het Voedingscentrum kan een beperkt en tijdelijk gebruik van 15 tot 45 gram gebroken lijnzaad per dag geen kwaad. Maar eet vooral geen grote hoeveelheden.

Niet alleen lijnzaad bevat cyanogenen. Ook bijvoorbeeld vlierbessen, bittere amandelen en cassave bevatten deze stof. Als het lichaam deze stof omzet in de gifstof cyanide kunnen mensen klachten krijgen. Een hoge dosis kan de ademhaling belemmeren en een hartstilstand veroorzaken. Bij vierbessen is dat gekend en het lichaam reageert hierop door een afstotingsreactie (diarree). omdat het om een andere variant gaat.

Bij lijnzaadolie speelt de problematiek veel minder. De cyanide die in lijnzaad voorkomt blijft in de pulp achter bij het persen van de olie. Eventuele kleine resten die overblijven in de lijnzaadolie vormen geen risico.”

Is het dan wel veilig om dagelijks lijnzaad gemalen te eten? Het is een vraag die me bekend is. In één week tijd na het plaatsen van een artikel in een eerdere nieuwsbrief kreeg ik drie vragen over dit onderwerp.

Een moeder heeft een dochter in een instelling. Jarenlang kreeg het meisje een bokaaltje mee met daarin de dertig gram gemalen lijnzaad, om ’s middags voor de rest van haar voeding te gebruiken. Dat resulteerde in regelmatige stoelgang, glanzend haar, gezonde huid… Maar op een dag kwam het potje terug met de opmerking van de directeur dat ze de verantwoordelijkheid voor de toediening daarvan niet op zich konden nemen, gezien de toxiciteit – zeker niet in gemalen vorm.

Zijn er gevallen gekend van intoxicatie door (gemalen) lijnzaad? Niet echt. Deze alert is er gekomen na misbruik van abrikozenpitten die een veelvoud aan cyanogene verbindingen hebben. Zeker na de berichtgeving over het gebruik van abrikozenpitten tegen kanker, omwille van de laetrile of de B17, is men alles gaan opsporen dat cyanogene verbindingen heeft – en kwam ook lijnzaad in het vizier. In feite is lijnzaad volkomen veilig en vooral de oplosbare vezels maken dat deze verbindingen nauwelijks opgenomen worden. Men zal ze nooit in het bloed kunnen aantonen. De waarheid is dat ongeveer alle voedingsmiddelen die we kunnen eten – zelfs de beste – bepaalde sporen van toxines bevatten. Meestal worden deze “toxines” pas toxines, wanneer ze geïsoleerd en geconcentreerd worden, en zijn ze zolang ze in hun natuurlijk verband geconsumeerd worden, mede verantwoordelijk voor de heilzame eigenschappen van het voedingsmiddel. Zeker in het geval van lijnzaad ken ik geen betere bron van omega-3. Wat men ook schrijft, visolie kan er niet eens aan tippen. Dus denk ik dat het zonde zou zijn als je zou stoppen met deze bijzondere bron van voeding.

In tegenstelling tot lijnzaad, zijn er honderden nefaste voedingsproducten die in dergelijke tijdschriften in de kijker zouden moeten gezet worden, die door de meeste van die schrijvers van dergelijke artikels worden gegeten en die de bron zijn van ziekte en achteruitgang en die mensen blijven eten omdat ze verslavend zijn.

Zorgen maken

Je zorgen maken over gezondheid en de prijs die dat kost

Het engelse woord “worry” (zorgen) komt oorspronkelijk van het Latijnse “wyrgan” en betekent “wurgen”. Dat gebeurt wanneer wij ons zorgen maken. Wij versmachten onze creativiteit, ons vermogen om rustig na te denken, we ontwrichten onze kracht, ons uithoudingsvermogen, onze flexibiliteit, ons immuunsysteem en zelfs onze gezondheid. 

“Joy” (vreugde) anderzijds komt van het Latijnse “juwel” (vreugde). 

Zorgen tegen vreugde. De wurggreep van de zorgen tégen het juweel van de vreugde, van het leven, tegen gezondheid en gelukkig zijn…

Gezien zorgen ons wurgen is het beter voor ons om zorgeloos (on-wyrgan) te zijn, dit is leven zonder dat zorgen ons wurgen. Verantwoordelijk leven, dat wel, enthousiast en spontaan opkomen voor alles wat de moeite waard is… Blij, spontaan en betrokken. Kiezen voor het goede, zonder compromissen… en dan ervaren wat een zegeningen het brengt!

 Laten we door het leven gaan als juwelen van vreugde, dankbaar voor alles wat op ons pad komt. Als we alles op een rijtje zetten, hebben we toch altijd wel iets om dankbaar, tevreden en gelukkig te zijn. Dankbaarheid is de antidote van de wurgende wereld, waarin wij voelen te worden opgeslokt door het gevoel tekort te schieten,  of andere deprimerende gedachten. 

Je hoeft niet te leven met die krop, met die baksteen of die last. Maak het nooit zwaarder, maar altijd lichter. Kijk dan omhoog en zing je lied.

In ieder geval, in plaats van je zorgen te maken, en het te laten woekeren, is het veel beter je positief te informeren – alles leren over wat je zelf kunt doen om het maximum te halen uit je leven – en risico’s te vermijden, niet uit angst, maar uit respect voor je leven.