Dr Shelton

De vroegste sporen van de hygiënistische beweging, vinden we in 1832, in de praktijk en de voordrachten en boeken van Dr. Issac Jennings en Dr Sylvester Graham. Hoewel deze beide dokters compleet los van elkaar hun systeem op punt stelden, hadden zij grote verwantschap in hun idee over hoe een natuurlijke levenswijze er moest uitzien. Zij legden de basis voor een systeem dat volledig los staat van wat op dat moment zeer erg bedreven werd, nl. diverse vormen van alternatieve geneeskunde. Het hygiënisme kende zijn hoogte- en dieptepunten. Toen Dr Shelton in 1924 de Natuurlijke Hygiëne ontdekte, was het een beweging die op sterven na dood was. 

Een 30-tal verschillende personen hebben mee het werk van Dr. Shelton bepaald. Opvallend is dat nagenoeg allen, op uitzondering van Sylvester Graham, klassiek geschoolde dokters waren, die een andere weg waren opgegaan, nl. deze van het natuurlijke leven. Zij hadden ingezien dat een gezonde levens- en voedingswijze noodzakelijk is voor het behoud of het herstel van de gezondheid.

Het waren mensen die zich voldoende bewust waren van de gevaren van de vergiftigende praktijken op de rand van het bed; en ze hebben al deze kennis overboord gegooid, naarmate zij doordrongen werden van andere waarheden.

Over zijn medische ervaringen vertelt Shelton: “Er was niet de minste overeenstemming over wat voor behandeling bij een bepaalde aandoening diende te worden verstrekt. Wat door de ene werd aanbevolen, werd door weer anderen afgewezen. Op de keper beschouwd was geen enkele behandeling, noch in medisch, noch in menselijk opzicht een succes. We weten niet wat we doen, maar we doen toch iets…” Tegen deze ingesteldheid heeft Shelton zich verzet. Zijn heldere opmerkzame geest, die wist te verzamelen, te vergelijken, te analyseren, te synthetiseren… lieten deze onduidelijke, verwarrende toestand niet toe. Zijn contacten met zoekende medici over de gehele wereld, hebben hem in staat gesteld de standpunten en de kennis over de natuurlijke hulpverlening en de opvoeding omtrent gezond leven te vergelijken en bij te schaven. Hij onderzocht nauwkeurig alle voedingssystemen en zuiverde ze uit tot één levens- en voedingswijze die voor gezonden en zieken een beveiliging en een heropleving betekenen.

Dr. Shelton heeft waarschijnlijk méér mensen begeleid bij vastenkuren, dan wie anders Vandaar ook dat het vasten een beetje vereenzelvigd is met de Natuurlijke Hygiëne. Shelton zelf heeft deze opvatting ten zeerste bestreden. “We moeten ophouden met de idee te verspreiden dat Natuurlijke Hygiëne vasten is, of dat vasten Natuurlijke Hygiëne is. Natuurlijke Hygiëne is een uitgebreid, verantwoord en samengesteld systeem, dat niet tot één enkel idee te herleiden is.”

“Ons motto is: gezondheid door natuurlijk leven.

De belangrijkste bijdrage van Dr. Shelton is niet in de eerste plaats de inhoud die hij aan de Natuurlijke Hygiëne heeft gegeven, maar de wijze waarop hij een beweging, die op sterven na dood was, nieuw leven heeft ingeblazen. In de beginfase stond hij met al deze ideeën alleen, maar na verloop van tijd werd het Hygiënisme een sterke beweging. De beginfase was gekenmerkt door een herbronning: het herontdekken van de grondbeginselen van de gezondheid en de grondregels die tot revitalisatie en genezing leiden. Dit kostbare erfgoed was bijna vergeten. “De waardevolle literatuur uit meerdere decennia voor mij, stond op het punt verloren te gaan. Dankzij hard werk en de steun van velen die mij hierbij geholpen hebben, zijn vele pioniers, die reeds gestorven zijn, opnieuw tot leven gekomen.”

Dr. Herbert Shelton schreef 40 boeken. Het zijn boeken met een gefundeerde, wetenschappelijke inhoud, omtrent voedings- en levenswijze. Het eerste boek was “Basisregels van de natuurgeneeskunde.” Later heeft hij dit boek hertiteld tot: “Inleiding tot de Natuurlijke Hygiëne.”

In de cursus Gezondheidsopvoeding zijn talrijke pagina’s vertaald opgenomen. De brochure “Baby- en Kindervoeding” is grotendeels ontleend aan Shelton’s boek over dit thema. Zijn beschrijvingen zijn logisch, helder, ongecompromitteerd. De natuur is geen mysterie. 

“Het drama van onze cultuur is, dat wij duizenden en duizenden jonge mannen en vrouwen hebben, die met idealen beginnen aan hun studies, maar die later afstuderen aan universiteiten,  en ze zijn gewillig en begeren om de kennis die ze op gedaan hebben aan de universiteit te gebruiken in dienst van de industrieën. Ze nemen het geld en doen datgene waarvoor ze betaald zijn: het beliegen van het publiek, omdat hun job berust op het verspreiden van de leugen.  Soms denk ik dat het ergste in onze beschaving onze opvoeding is. Soms denk ik dat het medische beroep het ergste in onze beschaving is. De werkelijke bron van al onze problemen ligt bij de chemische industrie. Zij vertellen aan de universiteiten wat ze moeten onderwijzen. Ze schrijven de schoolboeken. Ze vertellen aan de dokters wat ze moeten voorschrijven en hoeveel. Ze hebben hun tijdschriften en hun rapporten en bezoeken de dokters en voorzien ze van literatuur. Ze schenken aan gewillige dokters aantrekkelijke beloningen. Die chemische industrie, die de medicamenten ontwikkelt en promoot, leidt de opvoeding en geeft trainingen om dit soort middelen hun weg te laten vinden naar de massa. Deze mensen houden zichzelf voor wetenschappers. En ze komen aan de rand van je bed met hun pistolen en hun messen en zagen en hun chemicaliën, zonder de oorzaken te verwijderen. Ze moeten behandelen, ze cultiveren de illusie dat ze genezers zijn. Neem nu een man die aan de drank is en je vindt een middel om hem nuchter te maken, zodat hij weer kan drinken. Dat is het verhaal.”

Dr. H.M. Shelton in de voordracht “Herstel je gezondheid” – vertaald door Natuur-El – verkrijgbaar op CD

Sap voor genezing

Sap, krachtige vernieuwer van het lichaam

Soms groeit dit langzaam, soms ineens, dat besef dat je er iets moet aan doen… Je voelt je niet meer optimaal, je kracht en uithouding laten het afweten… Is er iets dat ik kan gebruiken? Een pilletje, een magische molecule, of één van de nieuwste vondsten die de cruciale schakel voor gezondheid kan bieden, een product dat je lichaam helpt om in alle omstandigheden de balans te maken? 

Zoek het niet in dode pillen en chemische substanties. Het beste wat de natuur je kan bieden is sap. Iets beter is er niet. Maar onderschat vers geperste sappen niet. Gecombineerd met de andere acht essentiële gezondheidsprincipes, kan sap een wonder verrichten. Waar geen hoop weer was, schijnt weer licht, de cellen veren op, het leven bereidt zich voor op een revival. 

Heb je nooit afgevraagd waarom sappen dat kunnen?

De waarheid is dat niet alle sappen dat kunnen. Van sappen uit een fles, of uit een brik moet je dat nooit verwachten. Zelfs al zijn er grote kwaliteitsverschillen en zijn er sappen die gaan van zeer schadelijk voor het lichaam, tot een aanvaardbare drank… toch kunnen ze niet wat vers geperste sappen kunnen. 

Enkel vers geperste sappen, correct gebruikt op een lege maag – als maaltijd – zijn in staat om weer “leven” te brengen in een wegkwijnend lichaam. Van je organen wordt weinig gevraagd om ze op te nemen, terwijl sappen zoveel levende substanties in zijn meest toegankelijke vorm geven aan alle cellen. Vers geperste sappen kan je daarom met recht “levend levenswater” noemen.

Misschien heb je de inspanning om ze te maken nog niet voldoende onderzocht, om met te beseffen dat het de moeite waard is.

Zoiets moet je eerst zelf ondervinden.   

Spreek er me niet van, ik ga het niet drinken !

Het is niet moeilijk om argumenten te vinden tégen het gebruik van sap. Je vindt het misschien een verspilling dat er zoveel cellulose en pulp wordt weggegooid… of je komt af met het argument ‘dat sap niet verzadigt’… 

Je kunt daar nog een aantal alles behalve motiverende ideetjes aan toevoegen… Maar je hoort ze alleen uit de mond van mensen die voeding niet begrijpen en die blijven hangen bij de refreinen van veel cellulose – die ze toch niet nemen – en het belang van trage suikers. 

Want als je het goed nagaat is het lichaam gevoed als nooit tevoren, met vers sap. Het beantwoordt helemaal aan de lichaamsefficiëntie. Helemaal opneembaar, zonder moeite. Je spijsvertering is een vloeistoffenkringloop en het gebruik van sap is een manier om je spijsvertering op rust te zetten en de voedingsstoffen en de elektrische lading van de vers geperste groenten en vrucchten in je op te nemen. 

Men vroeg ooit aan de befaamde kankerspecialist Dr. Gerson, op welke manier het lichaam goed gevoed zou zijn en hoe een voedingsschema er zou uitzien voor mensen die kanker hebben of kanker willen voorkomen. 

Dat is waar Dr. Gerson zich jaren mee bezig hield. Het resultaat was een verklaring die veel mensen zal verbazen. Gerson stelde dat je zes tot zeven kilo fruit en groenten nodig hebt, en dat je dan over een gigantische voeding en bescherming beschikt. 

Zes of zeven kilo, zal je zeggen, dat kan toch niemand eten? Precies. Maar dat is ook waarom Gerson twee groepen maakte : 

– de eerste groep, bestaande uit fruit en zachte vruchtgroenten, die je probleemloos vers en rauw kunt eten. Koken of bereiding of bewerking is niet nodig. Het kan natuurlijk wel en het is niet verboden om een gedeelte ervan te verwerken in een smoothie of een fruitmoes of fruitsaus… Niemand zal er moeite mee hebben om op een dag twee of drie kilo verse, rijpe vruchten te eten. Het zal in ieder geval een vitale ervaring zijn. 

– de tweede groep, zijn de groenten. Even belangrijk, voor de mineralen, enzymen, beschermende stoffen… Ook zo’n drie à vier kilo per dag… Maar hier haken mensen af. Dat kan er niet in… letterlijk en figuurlijk ! Op één van de filmpjes van ‘Juicing Jim’ demonstreert hij wat het resultaat is … Twee liter sap en twee kilo pulp… Tussen haakjes, dit vertegenwoordigt de hoeveelheid stoelgang die men zou hebben… En dat terwijl de meeste mensen nauwelijks tien gram cellulose per dag eten. Met zo’n hoop groenten, zou je darm niet gelukkig zijn. 

Ik had net een bezoeker die me vertelde geen sla te kunnen verteren. Dat geloof ik en het is ook mogelijk jouw probleem. Maar sla en bladgroenten en wortels en andere groenten, gebruikt als sap, maken het hele verschil. 

Het zou kunnen dat dit argument je nog niet overtuigt. Misschien ga je rekenen en vind je zes tot zeven kilo fruit en groenten teveel. Misschien kom je op twintig of dertig euro voor een dag… Vind je dat veel in de behandeling van een kankerpatiënt, of voor iemand die het wil voorkomen, of voor een kuur of een verwendag ? 

Ja, je voelt je ‘licht’, maar voeding had ook nooit de bedoeling om je een zwaar gevoel te geven. Als je toch een zwaar gevoel hebt, kan de reden zijn dat het een quasi hopeloze taak is voor de spijsvertering om uit die waardeloze en gemengde massa in je maag en darm nog iets opbouwend te maken, zonder dat het je teveel kost aan energie en kracht. Je zult er even moeten aan wennen, want natuurlijk voedsel heeft niet de bedoeling om een hele dag op je maag te liggen en je de illusie van stevige voeding te bezorgen. 

Dat is zo mooi aan sap. Het is eten en drinken. Het is vloeibare energie. Het leven van verse planten en vruchten wordt in geen tijd overgedragen op die vermoeide en vervuilde cellen, die spoedig aan een come back beginnen te denken !

Een schat van informatie over sappen in de brochure : 

een parel van informatie en aanmoediging ! 7,50 euro + verzendkosten

Verzuring en ziekte

Ziekten hebben een oorzaak: aanleg, verkeerde voedingsgewoonten, leefstijl, o.a. roken, alcohol, gebrek aan beweging, enz..  

Gezonde voeding is een belangrijke factor als het om gezondheid gaat. Welke therapie men ook volgt in geval van ziekte, de basis moet altijd gezonde voeding zijn. Daarom willen wij wat dieper ingaan op algemeen geaccepteerde zienswijzen over gezonde voeding.

Het menselijk lichaam werkt als een chemische fabriek. Er vinden aan één stuk door reacties plaats door tussenkomst van enzymen.

Gezonde Voeding en Ziekte

Als voedsel ons lichaam binnenkomt, krijgt het een eerste voorbewerking door de inwerking van ons speeksel.  

Daarna komt het voedsel in de maag,  waar een mengsel van zoutzuur en pepsine voor verdere vertering zorgt.  

Dan is het de beurt aan de twaalfvingerige darm, waarin gal en alvleeskliersappen aan de voeding worden toegevoegd. 

Vervolgens komt het voedsel in de dunne darm, waar onder invloed van verschillende soorten enzymen de verdere vertering plaats vindt. 

Gaat er in de lange weg van omzettingen in de spijsvertering iets mis, dan krijgen we een onvolwaardig eindproduct met alle gevolgen van dien.

Om goed te functioneren moet ons lichaam geregeld “bijtanken”, want er wordt steeds voedsel verbruikt om energie te leveren, lichaamsfuncties te laten plaatsvinden, reparaties uit te voeren en er worden voorraden aangelegd die zo nodig later kunnen worden aangesproken.  

Dat gebeurt ons leven lang, dag en nacht en wij vinden het zo vanzelfsprekend dat we er helemaal niet bij nadenken. En dan “opeens” worden we ziek”. Het lichaam verplicht ons om te rusten, te vasten, te bewegen, het uit te zweten…  En het zou kunnen dat we het vervelend vinden. Het komt ongelegen, je had nog zoveel te doen… 

Maar, voorkomen is beter dan genezen, laten we daarom nadenken over wat we kunnen doen om met veel plezier en gemak door het leven te gaan zonder teveel onaangename verrassingen !

H E T   Z U U R – B A S E N   E V E N W I C H T

Om iets te begrijpen van het zuur-base evenwicht in het lichaam kunnen we de vergelijking maken met onze auto, als we daar regelmatig verkeerde benzine in gooien, gaat er wat mis.  Zo gaat het ook met ons lichaam. Het maakt uit wat we eten om ons lichaam van de nodige voeding te voorzien.

Natuurmensen aten veel fruit, groenten, wortels en zaden en het eiwit- en vetgehalte van hun voeding was lager dan van de hedendaagse voeding. ‘Welvaartsziekten” kwamen niet voor. Geleidelijk aan is de voeding een industrieproduct geworden en de reclame zorgt ervoor dat bij mensen de behoefte wordt gekweekt aan producten die niet nodig zijn om ons lichaam in stand te houden; denk aan snoep, frisdrank, chips, sigaretten en alcohol.

Door het veranderd voedingspatroon treedt een verandering op in het evenwicht in ons lichaam. Wij gooien eigenlijk verkeerde benzine in onze tank. Wij vervuilen en langzaam maar zeker worden de gevolgen daarvan zichtbaar in de vorm van ziekten en kwalen.

De Zwitserse arts Paracelsus (1493-1541) was de eerste die de “oververzuring” van ons lichaam als basis van ziekten beschouwde. Wij vinden dat dit niet opgaat voor ziekten die door erfelijke aanleg ontstaan en een aantal ziekten veroorzaakt door bacterie- en virusinfecties, maar dat was in de tijd van Paracelsus nog niet bekend.

De Zweedse natuurkundige Dr. Ragnar Berg publiceerde in 1913 zijn theorie over het evenwicht tussen zuren en basen in het menselijk lichaam. Hij ging er vanuit dat wanneer de voeding teveel zuur vormende stoffen bevat in verhouding tot stoffen die basen vormen in het lichaam, slakken worden gevormd die worden afgezet in de weefsels, voornamelijk het bindweefsel. Volgens hem was de goede verhouding 80% basen 20% zuren.  Deze stelling is inmiddels aanvaard door alle deskundigen op dit gebied.

Onder zuren worden in dit verband stoffen verstaan die na de omzetting van onze voeding in het lichaam een zure reactie geven.  Het is niet zo dat zuur smakende voeding ook een zuur vormt in het lichaam, het is zelfs zo dat over het algemeen zuur smakende producten zoals b.v. fruit na het omzettingsproces in het lichaam basen vormen.

Welke voedingstoffen vormen zuren in het lichaam? Dat zijn alle granen, bloem, bonen, erwten, brood, suiker (ook verborgen in allerlei producten zoals jam, koekjes, frisdrank), vlees, vis, schaaldieren, ei, kaas en alle noten. Verder melkproducten en vetten. 

Ook alcohol, tabak en chemische medicijnen geven een zure reactie.

Daarbij moet nog worden opgemerkt dat de voedingstoffen met een zure Ph (zuurgraad) nog onderling sterk verschillen.  De hoogste zuurgraad heeft vlees, het laagste scoren zure melkproducten. Basenvormend in ons lichaam zijn alle vruchten en groenten, wortelgewassen, zuidvruchten, sojaproducten en amandelen. Als we het voedingspatroon van de meeste mensen bekijken dan moeten we constateren dat bij de meesten de balans doorslaat naar een te zure voeding.

Amerikaanse onderzoeken hebben aangetoond dat de verhouding zuur-base daar gemiddeld 80-20 is, het omgekeerde van de gewenste 20 % zuren en 80% basen! 

Een vloed van zuur vormende voeding komt naar ons toe in de vorm van zoetigheid, meelspijzen, snoep, frisdrank, junkfood, alcohol en tabak.

Wat gebeurt er in ons lichaam als er teveel voedsel wordt gebruikt dat zuren vormt?

Om onze lichaamscellen te beschermen zorgt het regelsysteem in ons lichaam ervoor dat de zuurgraad (Ph) van ons bloed en het extracellulaire vocht constant tussen 7,2 en 7,4 blijft. Als er teveel zuren worden aangeboden is ons lichaam verplicht om aanpassingen te maken als noodmaatregel om het bloed en het extracellulaire vocht op het juiste peil te houden.

Dat gebeurt door het teveel aan zuren te binden aan lichaamseigen mineralen zoals calcium, magnesium, ijzer en zink. Door een te zure voeding verliezen we belangrijke mineralen! Deze mineralen worden voornamelijk onttrokken aan haren, huid, botten en tanden.

Mineralen zijn belangrijk voor de aanmaak van enzymen.

Zink bijvoorbeeld is betrokken bij de aanmaak van meer dan 80 verschillende enzymen. Als we teveel zuurvormend voedsel eten, gaat ook onze enzymproductie achteruit waardoor ons lichaam op tal van punten slechter gaat functioneren. Ook onze nieren en onze ademhaling zijn betrokken bij de afvoer van het teveel aan zuren. Als het om kleine hoeveelheden gaat dan kan ons lichaam dat wel regelen.   Als er echter, zoals tegenwoordig dikwijls het geval is, een overvloed aan zuurvormende voeding wordt geconsumeerd, dan kunnen we in de problemen komen en zijn allerlei ziekten en kwalen het gevolg.

De verbindingen die gemaakt worden om zuren te binden noemen we stofwisselingsslakken. Ze worden opgeslagen in de lichaamsweefsels, in eerste instantiein bindweefsel en vet en als dat verzadigd raakt komt het spierweefsel aan de beurt. Kleine hoeveelheden bindweefselslakken kunnen afgevoerd worden naar de nieren. Dit proces vind ’s nachts plaats.  Als er echter meer zure eindproducten van de stofwisseling worden gevormd dan we kunnen afvoeren dan begint een proces van zelfvergiftiging dat zich uit in allerlei ziekten en kwalen.

Door de “verslakking” van het lichaam ontstaan een reeks van klachten zoals b.v. allergieën, infectiegevoeligheid, huidproblemen, haaruitval, jicht, reuma, spierkrampen en hart- en vaatklachten. 

Ook geven deze lichaamsslakken vermoeidheid en een vergrote pijngevoeligheid. Ons lichaam reageert nu eenmaal met pijn en vermoeidheid om aan te geven dat er iets niet in orde is.

Een bekend voorbeeld van verzuring is jicht. Urinezuurkristallen worden afgezet op de gewrichten waardoor hevige pijn ontstaat.

Dus: als we teveel zuurvormend voedsel eten, beroven we ons lichaam van een aantal belangrijke mineralen die ook nodig zijn voor de vorming van enzymen en er ontstaan afvalproducten in de vorm van slakken die zich afzetten in onze weefsels, waardoor vermoeidheid en pijn ontstaat. Op langere termijn kunnen zich allerlei ziekten en kwalen gaan ontwikkelen.

We hebben al onze informatie over verzuren en ontzuren nu in één digitaal document samengebracht : “Je Lichaam is te Zuur !”

9 euro / Voor betalingen : abonnement Natuur & Gezondheid, digitale brochures ea : 
IBAN: BE43 9733 7932 4901    
BIC: ARSPBE22  tnv Natur-El

zie ook : digitaal dossier “Verzuring en Verzuringsziekten”

Ziekte Voorkomen

Het is vanzelfsprekend : “preventie”. Als dat betekent oorzaken vermijden, OK, maar als preventie gevolgen opruimen wordt… kijk uit !

  • Wat zijn de voor en tegens van vrijwillige preventieve borstamputatie bij risicogroepen? 
    “Steeds meer vrouwen opteren voor vrijwillige borstverwijdering (bilaterale prophylactische mastectomie) na het positief testen op wat men noemt “het borstkankergen”.  Dit is geen eenvoudig onderwerp waarop men een conclusie kan maken die iedereen zal tevreden stellen. Maar ik heb het gevoel dat in alle overwegingen misschien wel de grootste factor buiten beschouwing werd gelaten, nochtans is het geen kleintje en het zou wel eens de cruciale factor kunnen zijn.. 

    Vrouwen met een mutatie in de gekende borstkankergenen  BRCA1, en een sterke familiegeschiedenis in borstkanker, zouden een 80% hoger risico lopen op het ontwikkelen van borstkanker in de loop van hun leven. Maar wanneer het gen aanwezig is – zonder de sterke familiegeschiedenis – zou het risico op borstkanker slechts 10% zijn.  Als we goed kunnen rekenen, is er dus een interpretatieruimte van 1 op 8. Of laten we het anders stellen: zonder de familiegevoeligheid komen we op een risico voor vrouwen met het gen, dat niet hoger ligt dan bij vrouwen zonder het gen. Dus wat is dan de rol dat dit gen speelt in de ontwikkeling? 

    Als het niet het gen is, wat dan over de familiale gevoeligheid? Ik weet niet wat u verstaat onder familiegeschiedenis? ‘Het zit in de familie’ komt voor velen ook overeen met de genen…  Maar dat is het niet. 
    Het betekent wel dat je : 
    – samen met je familie leeft / werkt in dezelfde omgeving
    – niet alleen de genen erft, maar ook dezelfde voeding (of erger) en dezelfde levensstijl

    Een vergelijkend onderzoek kwam tot de conclusie dat je, wanneer je opgroeit op een boerderij, jij; je zussen, je moeder…  een 200-400 percent verhoogd risico hebt op borstkanker. Er zijn tal van studies die een verhoogd gebruik van zuivel associëren met de toename van het risico op borstkanker. Dat heeft te maken met de moderne manier van veehouderij (ook bio!) die  recordhoogtes aan dierlijke oestrogenen en groeihormonen  in hun producten hebben. Als zuivel ‘in de familie zit’, heb je hier al een eerste mogelijke verklaring.
    Maar er zijn zoveel andere factoren : de hygiëne, de toxiciteit van de omgeving, de zware metalen, de basisgezondheid…. Ik ga het nog eens herhalen: de mate waarin je lichaam de kans krijgt om zich te reinigen. 
    En er is niet alleen de voorstelling van die geschiedenis, maar vooral hoe je de nadelen van die geschiedenis kunt verminderen, door te detoxen, door de voedingskeuze, door de levenswijze. Zelfs met slechte genen en een belastende familiegeschiedenis is de keuze voor borstverwijdering ineens onbeduidend in voordeel. De studies zeggen het vlakaf: er is geen aangetoond voordeel bij borstverwijdering. Omdat de onderliggende oorzaak niet werd aangepakt, zijn nog andere plaatsen in het lichaam vacant om het over te nemen.”
    Wat zullen we trouwens doen met de andere kankerlocaties? kunnen nog andere organen preventief worden verwijderd… want wat je niet hebt, kan niet worden getroffen door kanker?