De eerste pogingen die ik veertig jaar geleden ondernam om mijn energie en gezondheid weer op het goede spoor te zetten, zette ik in de wereld van de kruiden. Dat was een formidabele ervaring, maar het leerde me vooral de weg naar een gezonde voeding. Nadat ik had geleerd op welke manier brandnetels, muur, heermoes, paardebloemblad enz. te integreren in de voeding werd groeneen constante aanwezige. Waar mogelijk vers, indien niet voorhanden, gedroogd, maar elke dag zochten we ernaar om groen een goede plaats te geven. Maar kruiden zijn veel meer dan zomaar wat groene kruiden. Veel kruiden worden geïntegreerd in de voeding, andere vinden hun plaats in het therapeutisch domein, inwendig of uitwendig. Zelfs gewone keukenkruiden als tijm, rozemarijn, marjolein, basilicum, peterselie, kervel… hebben bijzondere therapeutische mogelijkheden. Is je geheugen een bron van zorgen? Dan kan je bij rozemarijn terecht. Tal van studies wijzen rozemarijn aan als het kruid bij uitstek voor het versterken van de hersenactiviteit. Wat zo mooi is, is dat kruiden geen medicijnen zijn, zoals wij ze kennen, maar voedingsstoffen bieden die tegemoet komen om de verzwakte functies en verzwakte organen hulp te bieden. Van over de hele wereld is er een levendige kruidenhandel om ons te voorzien in heerlijke aroma’s en hulpmiddelen voor de keuken. Kurkuma heeft internationale erkenning gekregen. Kaneel is in de kijker gezet. Fenegriek is ons geen onbekende meer… Olijfblad werd ondertussen nauwkeurig onderzocht… Het onderzoek vult niet langer de kasten van de bibliotheken, maar wordt opgeslagen op de computers en wacht op praktische toepassingen van therapeuten en publiek. We gaan niet voorbij aan de echte bouwers van gezondheid. We zoeken in de kruiden niet de nevenwegen naar gezondheid, zonder de oorzaken van ziekte aan te raken. Van daar dat er drie stappen zijn in het plan naar een betere gezondheid, zonder dewelke het moeilijk is om een blijvende positieve impact te krijgen.
Wilfried verwees me naar een andere invalshoek tegen ontsteking, en daarom besloot ik om ook dit toe te voegen aan ons Dossier Ontstekingen en Natuurlijke Pijnbestrijding
Ik zal het nooit vergeten, de vele keren dat Mieke in Vloesberg op blote voeten langs kwam. ‘Dapper’, dacht ik toen, maar met wat ik lees en weet, zouden we er allemaal een voorbeeld kunnen aan nemen. Bekend als “aarding”, wanneer de huid in contact komt met de grond, wordt het menselijk lichaam een spons die negatief geladen elektronen uit de aarde opzuigt. Deze praktijk verdient snel erkenning als een nieuwe manier om je gezondheid te beschermen en de nadelen van onze huidige levensstijl te bestrijden. Het moderne concept van aarding maakte zijn debuut in 2010 met de uitgave van het boek van Clint Ober: Earthing: The Most Important Health Discovery Ever? Wilfried verwees me ook naar een andere invalshoek tegen ontsteking, en daarom besloot ik om ook dit toe te voegen aan ons Dossier Ontstekingen en Natuurlijke Pijnbestrijding Ik zal het nooit vergeten, de vele keren dat Mieke in Vloesberg op blote voeten langs kwam. ‘Dapper’, dacht ik toen, maar met wat ik lees en weet, zouden we er allemaal een voorbeeld kunnen aan nemen. Bekend als “aarding”, wanneer de huid in contact komt met de grond, wordt het menselijk lichaam een spons die negatief geladen elektronen uit de aarde opzuigt. Deze praktijk verdient snel erkenning als een nieuwe manier om je gezondheid te beschermen en de nadelen van onze huidige levensstijl te bestrijden. Het moderne concept van aarding maakte zijn debuut in 2010 met de uitgave van het boek van Clint Ober: Earthing: The Most Important Health Discovery Ever?
Bijna 12 jaar eerder ontdekte Ober, een gepensioneerde pionier van de Amerikaanse kabel-tv-industrie, dat hetzelfde systeem van aarding dat wordt gebruikt om telecommunicatie en draden te stabiliseren, ook de atomen in het menselijk lichaam zou kunnen stabiliseren, waardoor de functie van alle lichaamssystemen zou verbeteren.
Aarding is al in praktijk sinds het begin van de tijd toen het voorgeslacht op blote voeten liep of met geleidende leren mocassins of sandalen. Misschien is dit een verklaring voor hun lange levensduur en een relatief goede gezondheid.
Na de uitvinding van schoenen met rubberen zolen werd een niet-geleidende barrière opgericht tussen het lichaam en onze grootste bron van elektronen – de aarde. Omdat ons directe contact met de aarde vervaagt door het routinematige gebruik van synthetische vloeren en schoenen, bedreigt elektromagnetische instabiliteit onze gezondheid.
Al onze cellen zijn gemaakt van atomen. Atomen bezitten unieke positieve en negatieve ladingen die zijn gebaseerd op het aantal negatieve elektronen of positieve protonen die zij dragen. Veel gezonde atomen hebben een negatieve lading omdat ze meer elektronen bezitten; deze atomen kunnen echter elektronen hebben “gestolen” van hen, waardoor ze zeer reactief en schadelijk blijven. In deze toestand worden ze vrije radicalen genoemd. Aangezien schadelijke vrije radicalen in cellen en weefsels infiltreren, neemt onze gezondheid af. De enige manier om dit destructieve proces te stoppen is door het lichaam te voorzien van neutraliserende antioxidanten of een grote dosis negatieve elektronen, door middel van aarding.
Aarding neutraliseert vrije radicalen
Vrije radicalen worden gegenereerd door ontsteking, infectie, celbeschadiging, trauma, stress en een toxische omgeving. Ze dwingen ons immuunsysteem om te reageren op deze bedreigingen. Een actief immuunsysteem produceert meer vrije radicalen en al snel probeert ons lichaam branden te blussen, maar het heeft onvoldoende middelen om dit te doen. Bovendien hebben industrialisatie en onze technologische wereld ons in een labyrint van elektromagnetische velden gestort, die de elektrische balans van onze cellen verstoren. Een overvloed aan vrije radicalen, instabiele ladingen, ontstekingen en immuunactivatie zijn verantwoordelijk voor onze meest bedreigende chronische aandoeningen zoals kanker, hart- en vaatziekten, diabetes, chronische pijnsyndromen en auto-immuniteit.
Aarden is een eenvoudig, goedkoop middel waarmee de meesten van ons deze destructieve krachten kunnen bestrijden. De negatieve elektronen die door de aarde worden opgenomen, blussen de vrije radicalen, ondersteunen het immuunsysteem en blussen de branden. Nobelprijswinnaar Richard Feynman beschreef een paraplu-effect gecreëerd toen we “geaard” waren. Hij beweerde dat aarding het elektronische potentieel tussen het lichaam en de aarde gelijk maakte, zodat het lichaam een uitbreiding van het magnetisch veld van de aarde wordt. Dit potentieel “annuleert, reduceert en duwt elektrische velden van het lichaam weg”.
Voor verbeterde slaap, pijnbeheersing en stress
Aarding lijkt de slaap te verbeteren, pijn te helpen beheersen en cortisol (een stresshormoon) te normaliseren om de stressreactie te verminderen.
Het zenuwstelsel is een elektrisch systeem van het lichaam en beïnvloedt al deze activiteiten. Van een instroom van negatieve elektronen van de aarde is aangetoond dat het het zenuwstelsel kalmeert door het autonome zenuwstelsel te verschuiven van de sympathieke, “vecht-of-vlucht” -tak naar de parasympatische “rust-en-vertering” -tak.
Slaap- en stressvermindering zijn essentieel voor het beheersen van pijn en het verminderen van de risico’s van veel chronische gezondheidsproblemen. In een piloot-studie van 60 proefpersonen die lijden aan slaapstoornissen en chronische spier- en gewrichtspijn gedurende ten minste zes maanden, zorgde een nacht elke nacht voor een verbetering van 74 tot 100 procent van de kwaliteit van de slaap, zich uitgerust voelen na het ontwaken, spierstijfheid en pijn, chronische rug- en gewrichtspijn en algemeen welzijn. Aarding helpt om ’s nachts een normaal cortisolniveau te bereiken, wat slaap, pijn en stress verbetert.
Wat aarding kan betekenen bij ontsteking en voor de immuniteit
Nieuwe onderzoeken tonen aan dat aarding een positieve invloed heeft op de ontstekingsreactie en het immuunsysteem, wat verreikende gezondheidsvoordelen kan hebben. We weten al dat aarden de cortisolspiegel verbetert. Aangezien een hoge cortisol, geassocieerd met chronische stress, leidt tot systemische ontsteking in het lichaam, kan aarding de ontsteking verbeteren omdat het cortisol normaliseert.
De toestroom van vrije negatieve elektronen van de aarde bestrijdt positief geladen vrije radicalen die door ontstekingsfactoren worden gegenereerd als ze reageren op letsel, infectie, trauma of stress. Omdat aarding vrije radicalen neutraliseert, kalmeert de immuunrespons. Genezing vindt sneller plaats in afwezigheid van destructieve vrije radicalen. Wanneer het lichaam een tekort aan negatieve elektronen heeft, zijn cellen en weefsel kwetsbaar voor vernietiging, leidend tot vrije radicalen, systemische ontsteking en chronische immuunactivatie. Deze omgeving verhoogt het risico op kanker, auto-immuniteit, infecties, chronische pijnaandoeningen en een algemene achteruitgang van de gezondheid.
Er zijn veel manieren om aarding aan te moedigen. Er is een overvloed aan grondmaterialen van lakens tot schoenen. De meest eenvoudige en goedkope manier voor iedereen om te aarden is om minstens een periode van de dag gewoon op blote voeten over de grond te lopen. Vocht is een superieure geleider en daarom bieden nat gras, vuil, een strand of meer de beste basiservaring. Het is ook nuttig om te weten dat leer, metaal, katoen geleidend zijn. Echter, bestrating, hout, plastic, rubber, synthetische of geïsoleerde materialen blokkeren de gezonde negatieve lading van de aarde.
Men zegt dat die mensen meer weerstand hebben. Is het virus dan een duivel die het begrepen heeft op weerloze mensen ?
De waarheid is dat virussen en microben niet de oorzaak zijn.
De krant “Femina” van zondag 16 november 1997 meldt ons dat :
“Verleden jaar heeft de griep tussen de 7 à 8 miljoen mensen besmet, overwegend jongeren tussen 20 en 40 jaar.”
“Deze stedelijke bevolking, legt dokter Manuguerra uit, maakt gebruik van het openbaar vervoer, werkt in oververwarmde en druk bezochte bureau’s, om niet te spreken van de ouders van jonge kinderen die de virussen mee naar huis brengen, is meer blootgestelt dan anderen aan besmetting.”
“Het volstaat om een niesbui mee te maken, of een babbeltje te slaan of een contact te hebben met een andere persoon, om het virus zich te laten verspreiden door de lucht en het toe te laten in het organisme te dringen door de neus of mond, waar het zich ten slotte gaat vastzetten op de slijmvliezen en de ademwegen.”
Maar de microben en virussen zijn overal in de lucht, wanneer we ademen en men kan niet vermijden er contact mee te hebben. Als de virussen werkelijk de oorzaak zijn van griep, dan kan niemand uit de hele wereld eraan ontsnappen.
Waarom krijgen bepaalde personen nooit griep ?
Men zegt dat die mensen meer weerstand hebben. Wel dan ? Is het virus dan een duivel die het begrepen heeft op weerloze mensen ?
De waarheid is dat virussen en microben niet de oorzaak zijn.
Integendeel zelfs. Dàt zijn de schoonmakers van het terrein. De oorzaak is het terrein. Wat vergiftigt het terrein ? Volgens de Hygiënisten is wat het terrein vervuilt, het misbruik van ongezonde stoffen, brood, pasta, vlees, vis, kip enz. Het brood en het gebak vinden hun uitwerking in de vernietiging van het bloed.
Laten we terugkeren naar het artikel :
“Informatie die waarschijnlijk slecht aankomt, want slechts ongeveer 5% van de personen beneden de 40 jaar laat zich vaccineren (1997). Dat is spijtig, want als men bedenkt dat een zieke volwassene op zijn beurt een andere kwetsbare persoon kan besmetten, bv. iemand die oud is, een nierprobleem heeft, aan diabetes lijdt of een hartkwaal heeft…”Daar ziet u wat men vindt van mensen die zich niet laten vaccineren ! Waarschijnlijk zal men hen beschuldigen voor onverantwoordelijk gedrag en de reden van griep bij zwakke personen leggen bij de niet-gevaccineerden !
Maar al diegenen die zich laten vaccineren, moeten het volgende weten : het vaccin bezoedelt het bloed en verlaagt de lichaamsweerstand in zijn strijd tegen de toxines. Als het waar is dat het vaccin verhindert om griep te hebben, wat in het geheel nog niet bewezen is, dan mag men toch niet vergeten dat het vaccin in ieder geval de vitaliteit van het lichaam doet dalen en het lichaam zal op een later tijdstip verkiezen om een gunstige uitscheiding op gang te brengen. Welnu, het doet niets anders dan de situatie verergere, terwijl het doorbreken van chronische ziekten er dikwijls het gevolg van is.
“Vergeten wij niet, zo vervolgt de krant, dat griep één van de belangrijkste oorzaken is van sterfte door besmettelijke ziekten : ieder jaar sterven er twee tot vijfduizend mensen aan. “
Maar griep doodt in geen geval de mensen. Het is de medische behandeling van de griep die mensen doodt.
Eigenlijk verloopt de behandeling van griep op een Hygiënistische manier volkomen rimpelloos, zonder gevolgen en lost zich op binnen de kortst mogelijke tijd. Voeg daaraan toe dat een persoon die niet vervuild is, nooit griep opdoet, maar ook geen verkoudheid, in het geheel niets, zelfs als hij leeft in het midden van duizend griep-patiënten of verkouden mensen. Laten we terzake komen : Hoe krijgen dokters en verplegers het voor elkaar dat ze nooit griep krijgen ? We zien meteen wat de oorzaken zijn van de vergiftiging die ons vatbaar maakt voor griep.
De symptomen
“De echte griep is verschillend van een banale “grieperigheid” die veel meer voorkomt. De symptomen variëren volgens de aggressiviteit van het virus, de weerstandsvermogens en de gezondheidstoestand van iedereen. Maar de typische koorts, samengaand met huiveringen, verhoogt snel tot 39 of 40°C gedurende verschillende nachten of op piekmomenten. Voeg daaraan toe de hoofdpijn, de spier- en gewrichtspijnen, soms keelpijn en hoest, stijfheid, pijn in de onderbuik, braken e.v.a.”
Welnu, volgens de hygiënistische benadering is koorts werkzaam in het verbranden van het lichaamsafval; de samentrekkingen van de huid tijdens huiveringen, wijst op een verhoogde concentratie van inwendige activiteiten waarvoor bloed onttrokken wordt aan de huidzones, ten gunste van de inwendige processen; de hoofdpijnen zijn signalen van vervuild bloed; de hoest is daar om het lichaam te helpen zijn slijmprodukten uit te drijven via de longen en de abdominale pijnen zijn worden voortgebracht door niet verteerde produkten in de darm, die gaan fermenteren. De braakneigingen zijn de lichaams reacties op een gefermenteerde of rottende maaltijd, wat het lichaam zo snel mogelijk wil uitstoten. Men ziet dus dat elk van deze symptomen pogingen zijn van het lichaam om ongewenste stoffen uit te drijven, en dat men deze lichaamsactiviteit niet mag onderbreken of onderdrukken.
De medische behandeling
“Eens men ziek is… is er niet veel meer aan te doen. De enige behandeling bestaat erin te rusten, een aspirine te nemen, een grog drinken, en veel water te nemen om het verlies aan vloeistof dat men tengevolge van koorts kwijtraakt te compenseren. Houd rekening met een vermoeidheidsgevoel dat soms verschillende weken kan duren. Wat zou er nog op tegen zijn om zich te laten vaccineren ?”
Tussen al deze raadgevingen, zit ook goede raad : bv. zich te bed houden, veel water drinken enz. Andere raadgevingen zijn ronduit schadelijk : de grog, de aspirine… Maar ik ben verbaasd over het feit dat hier de gebruikelijke adviezen ontbreken, nl. : “Roep uw dokter en hij zal u antibiotica geven.”
Is dat niet de gebruikelijke behandeling van griep ? In plaats van te spreken over antibiotica zegt men heel eenvoudig : “spijtig voor diegenen die zich niet hebben laten vaccineren…”
De doeltreffendheid van het griepvaccin
In een afzonderlijk kadertje kan men deze bevreemdende taal lezen :
“Is het vaccin werkelijk efficiënt ? Alles hangt ervan af wat men ervan verwacht. Bij oudere personen en al diegenen die aan chronische ziekten lijden, wordt het vaccin gebruikt om ernstige complicaties – soms dodelijke – te vermijden.. In die gevallen is de werkzaamheid 80 %.
Daarentegen, voor jonge volwassenen wordt het gebruikt om de ergste gevallen van koorts, vermoeidheid en werkverlet te voorkomen. In die gevallen mogen we rekenen op een werkzaamheid van ongeveer 60 % goede resultaten.”
En dat allemaal om te zeggen dat een vaccin geen enkele daadwerkelijke positieve werkzaamheid heeft. In realiteit helpt een vaccin geenszins bij het vermijden van complicaties bij risicogevallen en draagt in geen enkel geval bij tot het vermijden van risico op sterfte bij ouderen. Deze laatsten zijn trouwens altijd voor rekening van hun medische behandelingen. Men zegt dus dat het in 80 % van de gevallen werkzaam is… Het zou interessant zijn te weten hoe ze tot dat cijfer zijn gekomen. In de regel zijn de statistieken gemanipuleerd om hen te laten zeggen wat men wil.
Carlyle zegt dat er drie soorten leugens in omloop zijn : “De leugens, de gekkenpraat en de statistieken.”En tenslotte, voor de jongere volwassenen vermoedt men een werkzaamheid van 60 %, ‘t is te zeggen dat het niets waard is.
Bezwaren & schaduwzijden van vaccins :
“Wordt men toch ziek ? gaat men verder in het bewuste kadertje… het provokeert soms een gematigde koorts en pijn bij de inspuiting. Maar dat zijn toch maar kleine ongemakken, in vergelijking met wat men van een echte griep mag verwachten !”
Men zegt niets van de chronische ziekten die door de vaccinaties worden opgewekt. In feite zal men, wanneer het bloed vervuild is, altijd een verzwakte gezondheid kennen.
Hygiënistische zorgverstrekking bij griep
Om griep te behandelen op een zuivere hygiënistische manier, moet men begrijpen waarom griep ontstaat en hoe men op de beste manier met de natuur kan meewerken.
Vanaf het moment waarop de eerste symptomen van griep zich voordoen, zou men te bed moeten blijven, afstand doen van elke vorm van voedsel en nog alleen lauw water drinken ( 2 à 3 liter per dag).
De eerste dag waarop de koorts gezakt is tot 36.5°C mag men een warm aftreksel van groenten (groentenbouillon) gebruiken en dat tot 3 maal per dag een halve liter per keer.
De tweede dag kan het in plaats van een groenten-aftreksel een echte groentensoep zijn, 3 maal per dag een halve liter.
En vanaf de derde dag kan men gespreid over de dag kleine fruitmaaltijden nemen, en de dag afsluiten met een rauwkostsalade aangevuld met wat gestoomde groenten.
Op deze manier riskeert men geen enkele complicatie en men herstelt binnen enkele dagen.
Griep is niet besmettelijk
Begin januari wordt een griepepidemie aangekondigd in Texas. Zonder twijfel verspreidde deze epidemie zich over een veel groter territorium dan de staat Texas, maar ik heb er geen enkel rapport over gelezen. Deze epidemie zorgde voor verkoudheden en koorts. Men beschuldigde het vochtige en koude klimaat ervan een rol te spelen. Infeite was de lucht helder en de temperatuur zeer goed, voor de epidemie uitbrak. Laten we duidelijk zijn : in San Antonio was het klimaat zelfs totaal verschillend en men kan dus moeilijk volhouden dat dat de oorzaak was. Het goede klimaat hield meer dan een maand aan… koude of vochtigheid hadden er niets mee te maken.
Een meer steekhoudende verklaring kunnen we vinden in het feit van de feestelijkheden van Kerstmis en nieuwjaar met de bekende overdaad en brasserijen. De vergissingen die men tijdens dergelijke periodes maakt op het vlak van voeding, zijn werkelijk wraakroepend : overdaad, slechte combinaties, overdreven gebruik van eiwitten in werkelijk overmeten proporties, zetmeelrijk voedsel en traktaties die werkelijk typerend zijn voor dergelijke feestdagen. Verder is men veel onderweg, men rust niet voldoende uit, men windt zich op, men is uitgelaten… Al deze bijkomende factoren van enervering, vermeerderen de toxemie die de crisis uitlokken.
Kinderachtige medische aanbevelingen
De autoriteiten van volksgezondheid geven aan de bevolking aanbevelingen om de verspreiding van een epidemie tegen te gaan. Deze aanbevelingen zijn werkelijk op kinderlijke maatstaven gemaakt. Besmette personen zouden de hand van anderen niet moeten schudden, en zich vervolgens veelvuldig de handen wassen. Ze leggen uit dat de ware oorzaak van de ziekte een virus is, of misschien zelfs twee virussen. Deze die Texas platgelegd had was de meest agressieve, zij het minder sterk als deze die aan de basis ligt van de epidemie van 1918/1919. Voor deze datum kenden zij exact de microbe die griep veroorzaakt. Maar vandaag weet men niet meer welke microbe te beschuldigen. Vandaar dat ze beslist hebben de oorzaak te wijten aan een virus. Daar eindigt hun zoektocht naar de oorzaak.
Het enige waar ze tegenwoordig behoefte aan hebben, is een vaccin dat de hele wereld immuun kan maken tegen het virus, en alles zal dan beter gaan in de hele wereld !
Moet men zieken voeding geven ?
Als men aan zieken eiwitten- en zetmeelrijke voeding geeft, in het streven de zieke te ‘versterken’, speelt men een gevaarlijk spel dat al veel te lang duurt. Men zoekt om de zieken te doden… en het heeft miljoenen voortijdig het leven gekost.
Als men koorts heeft en krachteloos is, is het verteringsvermogen bijna niets. Iemand willen voorzien van voeding in dergelijke omstandigheden kan niets anders dan de weinige krachten die nog beschikbaar zijn verder doen aftakelen, en totaal tevergeefs.
De eiwitrijke voedingsmiddelen als vlees, kaas, eieren enz. zullen rotten in het spijsverteringskanaal en in plaats van voedingsstoffen worden bijkomende gifstoffen opgenomen.
Tegenwoordig zijn er nog zo een paar verlichte geesten die blijven vertellen dat eiwitten de weerstandskracht opbouwen… Enkele jaren geleden hoorden we hetzelfde over calcium, en het heeft ook al de ronde gedaan dat vitamine C zo goed is voor de immuniteit… Als het zo is dat al deze “voedingsrijke kost” de weerstandskracht opbouwen, waarom worden goedgevoede mensen dan ziek ?
Indien de eiwitten – eiwitrijke voeding – de weerstand tegen griep verhogen, hoe kunnen dan epidemiën voorkomen juist na Kerstmis en nieuwjaar, juist nadat de massa zich volgepropt heeft met massa’s vlees, vis, kaas, kip, en veel andere zware kost ?
En zeg me eens, hoe het mogelijk zou kunnen zijn aan zo’n voeding om de weerstand te versterken, als ze niet eens goed verteerd en opgenomen worden ? …
En water ?
Ik ben getroffen geweest te zien dat men tegenwoordig niet meer zoals jaren geleden geneigd is om mensen aanbevelingen te geven omtrent hun inname van vloeistoffen.
Heeft het medisch corps dan toch eindelijk ingezien dat het gekheid is om mensen te forceren meer dranken te gebruiken ?
Laat de symptomen noemen zoals ze willen : griep, pneumonie, koorts, of een andere naam… men moet altijd voortgaan op zijn eigen dorstgevoelens en water toevoegen naar behoefte. Men moet drinken, zoveel als de dorst te kennen geeft.
Mensen vragen wat de meest effectieve antimicrobiële behandeling is voor chronische Lyme-ziekte en co-infecties. Hoewel antibiotica en antiparasitaire medicijnen door de meeste Lyme-artsen doorgaans als voorkeursbehandelingen zijn beschouwd – heb ik geconstateerd dat de afgelopen jaren meer artsen en patiënten zijn overgestapt op alternatieven om Lyme te beheren, omdat antibiotica niet iedereen helpt te herstellen. Toegegeven, antibiotica zijn belangrijk en noodzakelijk voor sommige mensen, misschien vooral die met zeer agressieve en / of ernstige gevallen van neurologische ziekte van Lyme. De natuurgeneeskundige Wayne Anderson, heeft vastgesteld dat slechts 20% van zijn patiënten – die met een ernstige neurologische ziekte van Lyme, absoluut antibiotica nodig hebben. Artsen kunnen ze voorschrijven als onderdeel van een protocol dat andere antimicrobiële stoffen omvat, of alleen gedurende bepaalde intervallen tijdens het behandelingsproces.
Sommige Lyme-artsen stellen dat het net zoveel uitmaakt welke behandelingen je gebruikt om de infecties aan te vallen als wat je nog meer doet om het lichaam te ondersteunen en te genezen. De theorie hierachter is dat als je het lichaam en het immuunsysteem voldoende ondersteunt, het lichaam de infecties kan overwinnen, ongeacht welke antimicrobiële middelen je gebruikt om de infecties te verwijderen. Daar hebben we, wat we altijd hebben gezegd : het scheppen van een genezingsklimaat, op zoveel mogelijk fronten, zoals we dat zo uitgebreid hebben beschreven in het Nieuwe Start-programma.
Mijn ervaring met de ziekte van Lyme, is dat er niet zoiets bestaat als een universele behandeling voor iedereen en dat het van vitaal belang is om de genezing van het hele lichaam te ondersteunen – en niet alleen richten op infectieuze behandeling.
Enkele van de meer effectieve en populaire behandelingen voor Lyme omvatten, naast antibiotica: · Intraveneuze ozontherapie · Colloïdaal zilver · Botanische remedies, zoals kaardebol en kattenklauw, en andere plantaardige detox-middelen. · Essentiële oliën · Hyperbare zuurstof (of H2O2 als alternatief)of EWOF · Hyperthermie
Ik heb opgemerkt dat slimme en ervaren Lyme-beoefenaars zich niet alleen concentreren op het gebruik van slechts één type behandeling voor hun patiënten. Integendeel, de meesten zullen meerdere behandelingsmodaliteiten combineren na verloop van tijd, omdat hun patiënten steeds grotere hoeveelheden of doseringen van behandeling verdragen. Een fout die sommige artsen en patiënten hebben gemaakt bij de behandeling van de ziekte van Lyme, is de patiënten te veel, te vroeg of slechts één type behandeling te geven tijdens het herstelproces. Maar, zoals verschillende Lyme-beoefenaars in hun interviews zeggen, kunnen strategieën met teveel behandeling ervoor zorgen dat patiënten sterke Herxheimer of microbiële afstervingsreacties hebben – wat geen goede zaak is. Zo is het één type behandeling niet effectief.
Een Herxheimer-reactie betekent in feite dat het lichaam giftig is en dat de toxines die door de microben worden gegenereerd tijdens de detox- of afstervingsreactie terug in het lichaam worden gebracht in plaats van naar buiten te worden gebracht. Kortom, de organen voor eliminatie worden overbelast. Beoefenaars die dit begrijpen, behandelen hun patiënten op basis van of hun patiënten na verloop van tijd verbeteren met een behandeling, in plaats van dat ze een ernstige reactie op de behandeling hebben. Tegelijkertijd begrijpen ze het belang van het geven van meerdere behandelingen aan hun patiënten; laten we zeggen antibiotica in combinatie met sommige kruidenmiddelen en / of ozon, maar niet allemaal tegelijk, maar in de loop van de tijd op een gelaagde manier.
Degenen die geloven in een sterkere benadering van de behandeling zullen beweren dat microben snel resistentie tegen antimicrobiële remedies ontwikkelen en daarom zijn hoge doseringen van meerdere medicijnen vanaf het begin belangrijk. Met andere woorden, je moet echt “de insecten meppen” en overrompelen. Maar degenen die pleiten voor langzamere doseringen van behandeling en het “stapelen” van remedies, hebben ontdekt dat een effectieve behandelingsbenadering meer gebaseerd is op het geven van een breed scala aan remedies aan de patiënt en het in de loop van de tijd roteren van die remedies. Dit is zodat de patiënt sterk en functioneel kan blijven, en zodat de microben geen kans krijgen om resistent te worden tegen slechts één type behandeling. Herxheimer-reacties kunnen nog steeds optreden met dit soort aanpak, maar als de behandelingen correct worden uitgevoerd, kunnen ontgiftingsreacties worden geminimaliseerd en beheerd, zodat de energie van de patiënt in plaats daarvan kan worden gericht op het verwijderen van microben in plaats van te proberen een back-up van biotoxines te verwijderen. Weet dat de zware, snelle aanpak die artsen vaak gaven, nooit echt hebben gewerkt en mensen zich zelfs slechter voelden – maanden achtereen ! Houd je aan één kleine capsule van het probioticum, vervolgens dagelijks één theelepel bentonietklei om de schimmels in het lichaam te binden. Indien nodig, vervolg met neussprays om de schimmel in de sinussen op te ruimen en eventuele biofilms en staph-infecties te verbreken.
Laat dit volgen door een schimmelbehandeling voor het saneren van de darmen, in het begin niet meer dan een theelepel colloïdaal zilver, en verhoog dit over vier maanden naar 3 x daags 15-20 ml. Ik weet dat een gecombineerd programma dat meerdere soorten behandelingen omvat het beste is – en hoe groter de variëteit, hoe beter, maar niet allemaal tegelijk, en niet in doseringen die patiënten bedlegerig maken of naar het ziekenhuis sturen. Inderdaad, veel Lyme-artsen hebben een zachtere benadering ook als een effectievere benadering voor hun patiënten ervaren.
