Chronische Ziekten

Zoveel diagnoses

Het is met enige tegenzin dat ik dit bericht schrijf. Ik wou dat dit nieuwe project van NaturEl niet nodig was, maar we kunnen er niet omheen. Teveel mensen krijgen het te horen… en worden de speelbal van een systeem dat hen niet helpt.

Sinds meer dan 100 jaar zien we op alle mogelijke terreinen een geweldige vooruitgang. Gebeurde 100 jaar geleden nog vreemde ongelukken omdat pioniers probeerden met zelf gebouwde structuren de zwaartekracht te trotseren en zich in de lucht te begeven, enkele decennia later vloog de mens naar de maan en terug. Denk aan de vooruitgang in de communicatietechnologie: van telefoon via telegraﬁe en fax naar de modernste computers. Van oriëntatie door middel van ‘sterrenschieten’ tot de moderne navigatiesystemen. Overal zien we een explosie van nieuwe vindingen en ontwikkelingen, en naar de toekomst neemt de versnelling in de vooruitgang alleen maar toe.

Op deze algemene regel is naar mijn gevoel maar één opvallende uitzondering. 100 Jaar kankeronderzoek (en Middeleeuwse medische mentaliteit) heeft geen enkel belangrijk feit opgeleverd. Niet omdat er niet voldoende aandacht of middelen zijn voor dit onderwerp. Er zijn miljarden in dit onderzoek geïnvesteerd. Er werken meer mensen in het kankeronderzoek en de hulp aan kankerpatiënten dan het totaal aantal kankerpatiënten.

Maar in 1971 zou er een definitieve slag aan kanker worden toegebracht. President Richard Nixon kondigde zijn plan ‘the war on cancer’ af, en stopte nog meer miljarden in de onderzoekspot. Toen in 1978 die miljarden op waren, bleek het aantal Amerikanen dat aan kanker stierf van 1 op 6 in 1971 in 7 jaar tijd te zijn toegenomen tot 1 op 5..!

Vanaf het begin van het kankeronderzoek bedraagt de toename van het aantal kankerpatiënten maar liefst 1300%, en men verwacht dat over 20 jaar bijna 50% van alle sterfgevallen het rechtstreekse of onrechtstreekse gevolg zal zijn van de ziekte kanker. Naarmate het aantal slachtoffers toeneemt, neemt ook de bereidheid van de bevolking toe om nog meer miljarden te verzamelen voor nog meer onderzoek, waarvan later zal blijken dat het andermaal niets heeft opgeleverd. Zo gaat het al 100 jaar, en het wordt tijd man en paard te noemen.

100 Jaar kankeronderzoek in de meest geperfectioneerde laboratoria, gesteund door talloze miljarden, en dan niet in staat zijn om een sluitende en alomvattende definitie van kanker te geven, is niet normaal! Steeds vaker lees en hoor je de opmerking dat de oplossing van het kankerprobleem voor veel onderzoekers het einde zou betekenen van nieuwe professoraten, van onderscheidingen en onderzoekbaantjes. Is het daarom kwaad opzet dat “op de verkeerde plaats” wordt gezocht?

De eerste Groene Dag-activiteit rond kanker, was in 1984 met een voordracht door Jan Dries in Dilbeek over “Kanker Natuurlijk Genezen”. Er was rond dezelfde tijd het symposium over Biologische Kankerbestrijding in Antwerpen, waar het werk van Dr Kristine Nolfi in de kijker werd gezet. In 1999 vertaalde ik Tumeurs et Cancers van Albert Mosséri en vulde dit aan met teksten van Dr. HM. Shelton. Dat werd “Kanker en Voeding”. In 2020 bracht ik 40 jaar studie samen in de Module K – “Kanker en Chronische Ziekten” en ik had nooit eerder de tijd om op een systematische manier alle factoren (negatieve en positieve) te ordenen die bij kanker meespelen dan nu… En het is een complete map geworden met 85 uitgebreide digitale printbare flyers binnen de complete Module “Ziekten”.

Op deze folder kunt u het overzicht vinden van de flyers over Natuurlijke Kankerpreventie en -bestrijding. Tegen betaling van 30 euro op de Natur-El – rekening IBAN: BE43 9733 7932 4901 BIC: ARSPBE22 ontvangt u de link voor download. (De link verwijst naar de flyers Ziekten (Algemeen) en de Map Kanker / samen 105 flyers)

Constipatie

In de serie Natuurlijke Hygiëne – kopstukken, publiceerden we verleden jaar “Happy Colon / Een darm die je dankbaar is”. Hierin vind je ervaringen van mensen die van koers veranderden en oa afrekenden met constipatie. Ja, constipatie is een rekbaar begrip en velen zijn tevreden als ze elke dag – of om de paar dagen – een ontlasting hebben.

Als constipatie een dergelijke bijdrage levert in de auto-intoxicatie; die op zijn beurt een oorzaak is voor aandoeningen zoals zenuwspanning, depressie, hartziekten, spijsverteringsklachten, huidaandoeningen… hoe moeten we dan deze aandoeningen behandelen? Zou onze eerste zorg niet moeten zijn, om de darm te reinigen en de regelmatige lediging te verzekeren, eerder dan op zoek te gaan naar nieuwe voorschriften voor kalmeermiddelen en pillen voor de hartklachten, poedertjes voor de maag, en zalfjes voor de huid?

Het lijkt me een prioriteit om als eerste maatregel, de darmspoeling ter hulp te roepen, zodat het lichaam geholpen wordt om zichzelf te ontgiftigen. Op die manier worden de klachten bij de wortel aangepakt. De wereld is zo begaan met de strijd tegen de symptomen, terwijl de oorzaken blijven bestaan. Zo dienen de klachten zich steeds opnieuw te herhalen. Als de toestand van de darm veronachtzaamd blijft, en de toxische kringloop te weinig kansen krijgt voor de afvoer van de afvalproducten, moeten we weinig blijvende verbeteringen verwachten. Als we doorgaan met symptomen te zien als geïsoleerde fenomenen, zonder relatie met een diepere oorzaak, zullen we strijden tegen griep en infectieziekten, astma, hooikoorts en allergie… en de basis leggen voor de verdieping van de ziekte. Er blijft dan maar één optie : afhankelijk blijven van medische onderdrukkingsmiddelen en ze zien als redders in nood. Voor iedereen die van geen oorzaken wil weten, zijn het heilige pillen en poedertjes.

Jaren nadat voor de eerste keer aan zieken had moeten gevraagd worden: “heb je een dagelijkse stoelgang?”, gaan we even onverschillig door met het voorschrijven van pijnstillers tegen hoofd- en spierpijn… omdat we die relatie niet hadden begrepen.

Happy Colon Een gekend naturopaat vertelt . . .

“Constipatie wordt niet bekeken als een ziekte. Toch is het de directe of indirecte oorzaak van veel ziekten. Zijn gevolgen kunnen nauwelijks ingeschat worden. De directe gevolgen impliceren o.a. appendicitis, ﬁstels, colitis, zweren, darmontsteking, gal- en leveraandoeningen, slecht ruikende adem en lichaamsgeur (twee zaken die commercieel worden geëxploiteerd), nierdegeneratie en diabetes. Constipatie is ofwel totaal veronachtzaamd, ofwel afgedaan als iets zonder belang, terwijl het aan de wieg ligt van fysieke en mentale aandoeningen. De studie van eminente onderzoekers, leert wat constipatie heeft gedaan in de geschiedenis van elke patiënt. Indien mensen voedsel zouden gebruiken dat de darmwerking onderhoudt, dan zouden er nog slechts weinig gevallen zijn van darmkanker. Interne vergroeiingen moeten het leven van een mens die intelligent eet niet terroriseren.” (George Teasdale, Nature Heals!)

Sir William Arbuthnot Lane, M.D., bevestigt het vermoeden dat constipatie de onderliggende oorzaak is voor veel ziekten. Hij suggereert dat er een sterk verband is tussen constipatie en kanker. “Indigestie en constipatie zijn de eerste oorzaken van de beschavingsziekten. Als je met een quasi zekerheid kanker bij een persoon wil opwekken, voorzie dan aan geconstipeerde patiënten een overvloed aan vleesproducten en gebruik voor hun constipatie, de gekende irriterende purgeermiddelen.” (The Diet System, p. ll)

De reden waarom Sir Arbuthnot Lane vlees in het bijzonder vermeldt, is omdat vlees geen vezelstoffen bevat, terwijl het veel gifstoffen produceert. Daarom is vlees, als het niet gegeten wordt samen met vezelrijke voeding, een van de meest constiperende voedingsmiddelen, maar in de constipatie het gevaarlijkst van alle.

Uit de cursus Voeding en Gezondheid – deel 1, hoofdstuk 5 citeer ik een andere tekst van Sir Arbuthnot Lane :

“Kanker is het zwaard van Damocles, dat dreigend boven de beschaafde mensheid hangt en deze bedreiging neemt met reuzenschreden toe. Ik zal niet aan kanker sterven, ik neem mijn maatregelen om dit te voorkomen. Wat ik doe, kan iedereen doen. Hetgeen ik doe moest iedereen doen, indien hij geen risico wil lopen aan een ziekte te sterven, die verschrikkelijker is dan tuberculose, syﬁlis en veel andere ziekten. Met de beschaving is kanker gekomen, doch wat deze heeft gebracht, kan zij ook teniet doen. Wij kunnen evengoed vrij blijven van kanker als de natuurvolken, die deze ziekten nagenoeg niet kennen. Natuurvolkeren krijgen eerst dan kanker, wanneer zij onder invloed van een beschaving zijn gekomen, waardoor zij hun lichaam, evenals het onze, verkeerd behandelen. Men heeft thans meer inzicht in het kankervraagstuk gekregen.Wij weten waardoor deze ziekte wordt veroorzaakt. Het is niet een bacil, waarnaar de wetenschappers zólang hebben gezocht zonder hem te vinden. Kanker (of ziekte) wordt veroorzaakt door gifstoffen, die zich in het lichaam ontwikkelen uit het voedsel dat wij eten. Ik bedoel dit uiteraard in algemene zin. Sommige gevallen van kanker worden veroorzaakt door beschadiging van buitenaf, door stoten, doch het is de vraag of de stoot ooit kanker zou hebben veroorzaakt, indien het gif niet eerst zijn werk in het weefsel had verricht. Wat is de oorzaak, dat de gifstoffen zich in het lichaam ophopen? Slechte reiniging, anders niets ! Het lichaam is nooit bestemd geweest voor wandelende bewaarplaats van gemakkelijk te bederven stoffen, waarvan het de afvalproducten gedurende een etmaal zou moeten bewaren. Ons organisme is niet geschapen om deze behandeling te ondergaan en wij verdragen deze ook niet. Wij kweken kanker en een groot aantal andere ziekten, welke alle dezelfde oorsprong hebben. Er is slechts één oorzaak van ziekte, nl. de gifstoffen.Wij eten drie keer per dag en soms vaker. De stoelgang zou in overeenstemming hiermee drie- of meermalen per dag moeten plaats vinden. Dit behoeft men de dieren niet te leren en de natuurvolkeren zeker niet te vertellen. Wij zullen hieromtrent moeten worden voorgelicht.

“Wij eten dikwijls, hebben te zelden ontlasting en tijdens het verteringsproces worden gifstoffen in ons organisme gevormd. Deze gifstoffen worden door de bloedsomloop meegenomen. Elk deel van het lichaam wordt bereikt. Elk afzonderlijk deel van het lichaam lijdt hieronder. Het organisme vecht hiertegen en sterft onder hardnekkige tegenstand. Het sterft niet op dezelfde dag, waarop het gif ontstaat. Het voert jarenlang een verloren strijd, doch bij een bepaalde gelegenheid komt de ineenstorting. Het is onbegrijpelijk, zoals de moderne mensen tegen zichzelf zondigen; ik kan maar constateren, dat zij niet weten wat zij doen. Wij nemen de ziekten als iets vanzelfsprekend. Wij veronderstellen dat dit het onafwendbare lot van de mens is. Niets is verder van de waarheid verwijderd. Het menselijk leven moet langzaam uitdoven, zoals een zandloper leegloopt.

De dood moet, op hoge leeftijd vredig en in het algemeen gedurende de slaap komen. Vele ziekten zijn er een overtuigend bewijs van, dat de leefwijze verkeerd was. Onze gebreken zijn een aanklacht tegen onszelf. Het merendeel van onze kwalen hebben wij aan onszelf te danken. Iedereen kan zorg dragen, dat het huis, waarin zijn cellen leven, een behoorlijke afvoer heeft. Hij, die hiervoor niet zorgt, inviteert zelf dood en vernietiging, welke over hem moeten komen, aangezien slechte reiniging van het menselijk lichaam de oorzaak is van kanker en de meeste andere ziekten, die de mensheid teisteren. Neem de oorzaak weg en daarmee zullen wij een einde maken aan de meeste ziekten. Waarom reinigt het lichaam zichzelf niet voldoende ? Ons lichaam werd volkomen geschapen, maar wij hebben onze leefwijze veranderd. Wij noemen deze verandering civilisatie. – Sir William Arbuthnot Lane in “Levend Voedsel”

Interessant om weten is, dat, Dr Bernard Jensen het werk van Sir Arbuthnot Lane vermeldt : . . .

‘Zij die twijfelen aan de directe relatie tussen het colon en de functionaliteit van verschillende organen, moeten zich verdiepen in het gedurfde en vranke woord van Sir Arbuthnot Lane, in Engeland. Hij bewees die relatie omdat hij chirurgisch het grootste deel van de dikke darm bij patiënten verwijderde, terwijl daardoor hun symptomen van artritis, reuma, enz., verdwenen in de loop van de volgende weken. Schildkliervergrotingen reageerden onmiddellijk, tuberculose werd gemilderd… verdere chirurgische ingrepen en amputaties waren overbodig… Zelfs in het geval van de ziekte van Raynaud, waar er gangreen was in de vingers, werden de handen hersteld tot een perfecte conditie, een korte tijd na het verwijderen van deze brandhaard van infecties en met toxines belaste darm.’ (Bernard Jensen D.C.,N.D., The Science and Practice of Iridology, p. 312)

De doorbraak in Alzheimer

Nu is de echte oorzaak van Alzheimer ontdekt! Tot nu toe heeft de medische wereld net gedaan alsof ze niet wisten wat de ziekte van Alzheimer veroorzaakt. Maar de oorzaken zijn geen mysterie meer!

Onderzoekers hebben ontdekt dat de ziekte van Alzheimer wordt veroorzaakt door afwijkende genen!

De eerder genoemde oorzaken die sinds 1906 zijn geformuleerd, gaan allemaal op de fles. Aluminium vernietigt geen hersencellen. Fluoriden vernietigen geen hersencellen, verstoren niet het DNA en vernietigen geen acetylcholine. Natriumhydroxide (loog) is onschuldig aan het vernietigen van hersencellen. Reader’s Digest en andere tijdschriften hebben het bij het verkeerde eind gehad door alcohol aan te wijzen als het massaal doden van hersencellen. Kwik en kwikdampen doden geen hersencellen zoals verondersteld en eerder aangekondigd. Lood is onschuldig aan vernietiging van hersencellen. Chemicaliën en kankerverwekkende stoffen hebben niets te maken met de ziekte van Alzheimer. Het zijn altijd al slechte genen geweest.

In het nummer van 28 augustus 1995 van het tijdschrift NEWSWEEK schreven Wetenschappers – zo noemen ze zich – dat deze “ontdekking de ontwikkeling van medicijnen kan versnellen om de hersenvernietigende aandoening te bestrijden.” En sinds die dag is het niet anders. Dag na dag, jaar na jaar… doorbraak na doorbraak !

Het is natuurlijk heel wetenschappelijk om bij voorbaat te veronderstellen dat de antwoorden in medicijnen te vinden zijn. Het is heel wetenschappelijk om hoop uit te stralen, dat de ziekte van Alzheimer omkeerbaar is en dat de patiënten hersteld kunnen worden. Het is heel wetenschappelijk om te suggereren dat de aandoening behandelbaar is, wanneer zoveel van de hersenen zijn vernietigd dat de patiënt niet meer normaal kan functioneren. Het is heel wetenschappelijk om oorzaken te negeren door alleen behandelingen te ontwikkelen en zo miljoenen anderen in dezelfde val te laten lopen.

Het is jammer dat de ziekte van Alzheimer een onomkeerbare degeneratieve aandoening is, aangezien hersencellen slechts zeer moeizaam of niet kunnen worden geregenereerd. Het lichaam stopt met de aanmaak ervan als ze halverwege de twintig zijn en begint dan aan het langzame proces van uitputting. Bij het normale tempo van een persoon in goede gezondheid zou naar schatting 5% tot 7% van de hersencellen verloren gaan tijdens een mensenleven van 150 jaar. Veel van onze mensen verliezen meer dan de helft van hun hersencellen tegen de leeftijd van 50 tot 75 jaar!

Compassie en zorgzaamheid zouden moeten beginnen wanneer we zien dat onze medemensen, familie, buren, verwanten… zich halsoverkop in deze en andere ziekten storten, of dat we als maatschappij voorbijgaan aan al de risico’s. We moeten een praktische manier vinden om ze te waarschuwen voor wat ze zichzelf aandoen. En we moeten de wijsheid hebben om de kennis die we al hebben over de oorzaken onmiddellijk in de praktijk te brengen. Heel onze manier van leven en eten en uitputting van ons systeem, is een aaneensluiting van oorzaken geworden – maar we zijn op zoek naar een medicijn dat ons toestaat om gewoon door te gaan?

Want het is gemakkelijk om uit te brengen dat zes minuten per dag intensief sporten kan alzheimer mogelijk met tien jaar vertragen. Is het waar dat nieuw bloedonderzoek de ziekte mogelijk veel sneller kan opsporen? En dan, wanneer ze opgespoord is? En is het waar dat een veelbelovend alzheimermedicijn goedgekeurd is? en dat zelfs een team onderzoekers van de KULeuven/VIB “een nieuwe doorbraak gerealiseerd hebben in het onderzoek naar de ziekte van Alzheimer.”

De hoopvolle berichten over de strijd tegen alzheimer volgen elkaar in rap tempo op. Is het einde van de ziekte nabij? Edo Richard, neuroloog bij het Radboudumc, heeft er vraagtekens bij “Ik zie mezelf als een rasoptimist. Maar als je mij vraagt of we in een stroomversnelling óf in een patstelling zitten, zou ik kiezen voor dat laatste.”

“Elke maand verschijnen ruim vijfhonderd wetenschappelijke publicaties over dementie, waar alzheimer de meest voorkomende vorm van is. Ze noemen elk onderzoek een kleine stap. Bovendien moet vervolgonderzoek de bevindingen verifiëren. “En heel weinig van wat gepubliceerd wordt, is uiteindelijk relevant voor de behandeling”.

Maar het blijft zoeken naar een “behandeling”, zoals altijd – en niet naar kennis over – en vermijding van – oorzaken. Nochtans zijn er al heel wat feiten gekend over factoren die hersenceldegeneratie in de hand werken – zie eerder – maar het moét een behandeling worden zodat we oorzaken kunnen verrassen, zodat ze geen gevolgen meer hebben.
De ziekte van Alzheimer is een hersenaandoening waarbij geleidelijk steeds meer hersenweefsel verdwijnt. Dat leidt tot het verlies van hersenfuncties.Dit gebeurt doordat schadelijke eiwitten (amyloid) zich ophopen in de zenuwcellen, die daardoor kapotgaan. Dat gebeurt vaak het snelst in het gedeelte dat herinneringen aanmaakt, waardoor het kortetermijngeheugen en later ook het langetermijngeheugen verdwijnt. Wetenschappers proberen medicijnen te ontwikkelen die de schadelijke eiwitten kunnen ondervangen.
Dr Shelton heeft zoveel geschreven over amyloïde plaque en ik heb de indruk dat het onderzoek geen enkele vordering maakt, want dat komt nog altijd overeen met de vaststellingen van Shelton. Het onderzoek staat te trappelen en te popelen om met een wondermedicijn uit te pakken, de zoveelste illusie en bijkomende toevoeging van alle problemen die er al zijn, omdat men zoekt waar niets te vinden is. Nochtans zijn de fondsenwervingsmachines volop bezig de centen aan het binnenrijven. Met hun eigen woorden : “Maar zoals de wetenschappers zeggen : we zijn er nog niet, er moet nog veel bijkomend onderzoek en testen gebeuren om uiteindelijk komen tot een medicatie. Daarom ook onze oproep : blijf het onderzoek steunen want u kan mee het verschil maken !”
Ik heb geen glazen bol, maar ik durf te voorspellen dat met geen 100.000 miljard aan onderzoeksgeld en niet over 100 jaar een oplossing zal zijn gevonden. Maar dat is de bedoeling, want anders droogt de bron op.

Dit artikel maakt deel uit van de toegevoegde artikels in het digitale boekje “Verhoog de Kracht van het Brein”. Dit boekje is een onderdeel van het Natur-El-abonnement 2023 waarin alle nieuw uitgebrachte publicaties worden opgenomen.

Voor meer info, zie “abonnement 2023”

Verleden week hadden we het over Kanker (preventie). Nu hoorde ik gisteren dat het zo goed gaat met de kankertherapie en dat we iedere week op een of andere manier een “doorbraak” kennen. Dat is merkwaardig, geen woord over preventie, alleen over therapie en dat we gul moeten geven, want het is zo erg nodig voor het onderzoek. De deelnemers van verleden week hebben het gehoord: zolang er oorzaken zijn, zullen er ziekten zijn en als de ziekte wordt gedwarsboomd in haar doel, wordt het een steeds hopelozere ziekte. Zijn er geen hulpmiddelen? Ja, die zijn er, maar die zijn niet de basis, maar een ondersteuning.

Enzymen en kanker

Enzymen zijn natuurlijke eiwitten die biologische reacties in het lichaam stimuleren en versnellen. Enzymen, waarvan er vele in de alvleesklier worden gemaakt, breken voedsel af en helpen bij de opname van voedingsstoffen in het bloed. Metabolische enzymen bouwen nieuwe cellen en repareren beschadigde cellen in het bloed, weefsels en organen. Hoewel de Americaanse Kanker Society zegt dat er geen goed ontworpen onderzoeken zijn die aantonen dat enzymsupplementen effectief zijn bij de behandeling van kanker, hoeven we niet verder te zoeken dan het voordeel dat voortkomt uit het stimuleren en versnellen van zoveel biologische reacties.

De meeste alternatieve gezondheidswerkers begrijpen het belang van het nemen van spijsverteringsenzymen. Dit wordt voor veel mensen van cruciaal belang naarmate ze ouder worden. De meeste mensen denken dat enzymen (als ze er al aan denken) alleen nodig zijn voor diegenen die te maken hebben met spijsverteringsproblemen zoals GERD, hiatale hernia’s, zweren, enz. Enzymen zijn echter uiterst belangrijk voor de behandeling van kanker en mogen niet over het hoofd worden gezien. Enzymen zorgen ervoor dat de ene stof in een andere stof wordt omgezet en ondersteunen de functie van de alvleesklier, de lever en het immuunsysteem.

In het begin van de 20e eeuw ontdekte Dr. John Beard uit Engeland dat pancreasenzymen kankercellen vernietigden. In 1911 testte hij pancreasenzymen voor het stoppen van kanker bij muizen en het werkte. Decennia later las Dr. William Donald Kelley, een Texaanse tandarts, over zijn werk en genas hij zichzelf van kanker met behulp van pancreasenzymen en begon hij kankerpatiënten te behandelen en te genezen met behulp van pancreasenzymen. Dr. Nicholas Gonzales, uitgestuurd om Dr. Kelleys’ praktijken te onderzoeken, vond wat hij zag zo indrukwekkend dat hij tot op de dag van vandaag kankerpatiënten behandelt met pancreasenzymen.

Nadat hij zichzelf had genezen met dezelfde therapie, was Dr. Nicholas Gonzalez in 1981 een tweedejaars student geneeskunde aan de Cornell University Medical College, toen hij de kans kreeg om Dr. Kelley te ontmoeten, die in dat stadium al 20 jaar kanker had behandeld patiënten met gecompliceerde voedingstherapie op basis van de enzymbehandeling volgens de inzichten van Dr. Beard. Dr. Kelley staat erom bekend meer dan 33.000 terminale patiënten van allerlei soorten kanker te genezen zonder operatie, bestraling of chemotherapie. Dr. Gonzalez praktiseert in New York en is een van de auteurs van de studie, “Pancreatic Enzyme Extract Improves Survival in Murine Pancreatic Cancer” (Pancreas. 2004 May;28(4):401-12).

Dr. Reza Ghaffurian vertelt het verhaal van Dr. Gonzalez en zijn adviseur bij Cornell, Dr. Robert A Good, voorzitter van het Memorial Sloan-Kettering Cancer Center in New York:

“Onder leiding van Dr. Good onderzocht Gonzalez Kelleys’ werk tijdens zijn derde en vierde jaars medische studie. Hij bekeek 10.000 patiëntendossiers van Kelley en interviewde meer dan 500 patiënten bij wie de diagnose kanker in een vergevorderd stadium was gesteld en die door Kelley waren behandeld. Dit onderzoek stelde Gonzalez in staat de bevindingen van Dr. Kelley op een georganiseerde manier te documenteren en dit onderzoek verder te zetten voor zijn fellowship-training. Het doel van het onderzoek was om te bewijzen dat de methode van Dr. Kelley werkte. Het kostte Dr. Gonzalez vijf jaar om de studie te voltooien, wat resulteerde in een rapport van 301 pagina’s waarin staat dat het genezingspercentage 100% was voor alvleesklierkanker en 97% voor alle andere vormen van kanker. Het rapport werd geboycot. In 1986 gaf Dr. Kelley, onder niet aflatende druk van dis-crediteuren, het onderzoek en de patiëntenzorg op en stierf in januari 2005.“

De kankercel is gecoat en zeer goed beschermd door een eiwitlaag (of bedekking). Wanneer deze eiwitomhulling wordt verwijderd, staat de kankercel bloot aan de natuurlijke afweer van het lichaam. Leukocyten (witte bloedcellen) treden in werking en doden de kankercellen. Als het lichaam niet in staat is om de eiwitcoating van de kankercel binnen te dringen en af te breken, zullen de (kanker)cellen zich vermenigvuldigen en verspreiden (metastaseren) door het lichaam en zullen zich verschillende tumoren vormen als het lichaam probeert de cellen te isoleren van verspreiding.

Maar als je chemo- en bestralingstherapie doet, – levens- en enzymdodende behandelingen – dan is het bijna vruchteloos om te proberen je levenskracht op te drijven met enzymen terwijl je alleen maar je lichaam vernietigt.

Het spijsverteringsstelsel is ontworpen om rauw voedsel te verwerken. Rauw voedsel, wanneer het rijp wordt geplukt, bevat enzymen die helpen bij het afbreken van dat voedsel in de bovenbuik waar het 30-45 minuten verblijft. De enzymen in het voedsel verteren dat voedsel voor. Dan scheidt de alvleesklier meer enzymen uit.

Omdat de voeding van de meeste mensen zo ver verwijderd is van de originele rauwe en onbeschadigde vorm, worden veel biologische processen drastisch belemmerd vanwege ernstige tekorten aan enzymen. Voeg chemo en bestraling toe en we kunnen gemakkelijk één reden zien waarom de ontwikkelingen zo dramatisch aflopen met orthodoxe kankerbehandelingen.

Zelfs de orthodoxe oncologie dipt haar tenen in de enzymtherapie wanneer ze pancreastumoren proberen te behandelen – een van de dodelijkste en meest resistente vormen van kanker. Door muizen te injecteren met een molecuul dat de taaie structuur rond de tumor doet smelten, kon een standaard chemotherapiemedicijn beter doordringen en kankercellen vernietigen. De strategie wordt nu getest bij mensen. Dat is wat enzymen doen: ze smelten het kapsel van cellen die daar niet thuishoren, inclusief kankercellen. Enzymen zijn in staat om de cellen waar ze tegenaan stoten aan te raken, ze te testen, ermee te communiceren, waarbij ze onderscheid maken tussen gezonde cellen en defecte of kankercellen.

Dr. Roni DeLuz schreef: Hoe meer enzymen er in het lichaam aanwezig zijn, hoe groter de kans dat het immuunsysteem individuele kankercellen kan identificeren. Mensen met een verhoogd risico op kanker kunnen hun risico verkleinen door enzymen te gebruiken. Enzymtherapie moet voor onbepaalde tijd worden voortgezet voor de beste resultaten. Voor mensen met kanker zijn hogere doses enzymen nodig. En voor regelmatig onderhoud zijn lagere doses nodig.

We kunnen het verleden niet ongedaan maken. Al de acties waarmee het lichaam werd beschadigd, de uitputtingen, de voeding die niet aangepast was aan de optimale condities van het lichaam… Maar enzymtherapie, als ondersteuning van een herstelde voeding en levenswijze, is een niet te onderschatten instrument voor de genezing. In dit werk gaat het verder dan de invloed op de spijsvertering (als dat al niet voor zichzelf spreekt)… Deze digitale uitgave kost 9 euro (op rekening van Natur-El, of vind je in Module S (Supplementen). Contacteer info@natur-el

“De ernst van deze ziekte (kanker) kan niet worden geminimaliseerd en het kan enige tijd duren voordat we alle feiten begrijpen die bijdragen aan het ontstaan ervan. Het moet echter duidelijk zijn dat de beste bescherming tegen de ontwikkeling ervan een manier van leven en zorg is die het lichaam in een gezonde conditie houdt. Maar zelfs waar de ziekte al zijn intrede heeft gedaan, ligt onze beste hoop op remissie of beheersing ervan in het aannemen van het levenswijze dat ik bepleit om het ontstaan ervan te voorkomen, op voorwaarde dat de genezende krachten van het lichaam nog niet zijn afgebroken tot het punt waarop een ommekeer niet meer mogelijk is. Dit is aangetoond in mijn eigen praktijk en in de praktijk van andere artsen die deze benadering gebruiken bij de behandeling van deze ziekte.” – Dr Max Warmbrand

“De bevindingen van deze wetenschappers werden gepubliceerd in het Zwitserse wetenschappelijke tijdschrift Experientia, en terwijl ik bleef nadenken over hun conclusie, realiseerde ik me hoe dicht dit in de buurt komt van wat de natuurlijke gezondheidsbeweging al die jaren benadrukt. Het herhaalt dat de enige manier waarop we onszelf kunnen redden van kanker of een van de andere ernstige of levensbedreigende aandoeningen is door van onze hedendaagse ongezonde leefgewoonten over te gaan naar een gezonde manier van leven. Het herhaalt ook wat enkele van de meest bekende autoriteiten op het gebied van gezondheidseducatie voortdurend hebben benadrukt, namelijk dat interne zuiverheid de basis is van alle gezondheid.” -Mandy Neville in No More Illness