Giuseppe Arcimboldo werd in 1527 geboren in de Italiaanse stad Milaan als zoon van een schilder. Samen met zijn vader maakte hij in zijn jonge jaren ontwerpen voor fresco’s en glas-in-loodschilderingen voor kerken en kathedralen. Toen Arcimboldo 35 jaar oud was, werd hij gevraagd om te komen werken als hofschilder voor het Habsburgse Rijk in Wenen en Praag. Dit heeft hij gedaan tot 1587, het jaar waarin hij terugkeerde naar Milaan.
Zijn schilderijen laten zich lezen als een wandeling door een tuin. Het zijn portretten opgebouwd uit groenten, fruit, kruiden, bomen, granen en bloemen. “Humoristisch” zou je ze op het eerste gezicht kunnen noemen, maar deze ingenieuze schilderijen zijn veel meer dan dat. Hoe langer je er naar kijkt, hoe meer details je ontdekt. Het is duidelijk dat deze schilder behalve een goed gevoel voor humor, ook een meesterlijk brein en veel liefde voor en kennis over de natuur had.
Het is nog enkele weken te vroeg om zwarte bessen te plukken, maar voor iedereen die minstens één struik daarvan in eigen tuin heeft, is het toevoegen van de aromatische (jonge) bladeren aan een smoothie of vruchtenbereiding, ook een geweldig gezonde praktijk. In tegenstelling tot de meeste andere groene blaadjes als jong meidoornblad of jonge lindeblad, geeft het toevoegen van zwarte bessenblad een exotische smaak. Bij de eerste bereiding dacht ik dat Riet passievrucht had toegevoegd… Pluk vier of vijf jonge bladeren per persoon voor een vruchtenbereiding (smoothie, vruchtenmoes… van 0,7-1 kg fruit).
En dan binnenkort zijn er de zwarte bessen, soms beter gekend als cassis, lid van de aalbessen-familie. Het aroma van zwarte bes is speciaal en kent voor- en tegenstanders. De hele plant, blad, hout en bessen hebben een diep aromatische geur en aroma. Deze vrucht is typisch voor noordelijke landen. Zwarte bessen zijn rijk aan jodium en boor. Je weet hoe belangrijk het is om het jodiumpeil in evenwicht te houden voor je schildklier. Recent is ook ontdekt dat boor een essentiële stof is voor de botopbouw.
Al die mensen die gedurende jaren calcium hebben ingenomen hebben tijd en geld verloren, omdat één van de voorwaarden voor de opname en geleiding van calcium onvoldoende voorhanden was.
Zwarte bessen zijn het rijkst aan jodium en boor. Maar ze hebben ook bijzonder veel vitamine C en een grote variëteit aan beschermende plantenchemicaliën. Houd in je gedachten dat deze fruitsoort typisch is voor de noordelijke landen en dat de kwaliteit van zwarte bessen op z’n best is indien gekweekt in noordelijke streken. Zwarte bes is een plant voor het koude klimaat en moet je niet halen uit het zuiden.
Zwarte bessen zijn eenvoudig te kweken en kunnen probleemloos biologisch worden gekweekt. Alleen biologisch gekweekte bessen hebben nog die onvervalste smaak van vroeger. Alhoewel er ook kruisingen zijn, waarbij dat typisch aroma is verzwakt en waarbij de vruchten groter zijn.
Al het zomers kleinfruit betekent een enorme verrijking van onze voeding en houdt voor onze gezondheid heel wat beloftes in. Om die reden werd zwarte bes ook opgenomen in de voedings-TOP 10, en dat is niet niets… Maar het is ook relatief. Het betekent niet dat wat onder deze TOP 10 niet wordt vernoemd niet nuttig zou zijn.
De bladeren van de zwarte bes verspreiden een sterke aromatische geur. Aan de onderkant zijn ze bezaaid met kleine, gele kliertjes. De bloemen verschijnen in april-mei in meestal kleine hangende trossen. De vruchten – kleine, ronde, zwarte bessen met een bijzonder aroma – beginnen eind juni te rijpen.
Men verzamelt de zwarte bessenbladeren voor kruidenthee in de tweede helft van augustus. Men moet natuurlijk niet te veel bladeren van één struik plukken, anders kan deze niet meer groeien. Of je plukt er elke dag een handje voor de smoothie (van mei tot augustus). Bij het plukken van de bladeren, ga selectief te werk. Soms moeten takken verwijderd worden en kan je dat meteen doen, terwijl je de bladeren in de voeding gebruikt. De bessen plukt men als ze goed rijp zijn.
De bladeren bevatten emulsine. Ze geven een gele kleur af. De vruchten geven een blauwe kleur (met alkalische stoffen) of een purperviolette kleur (met tinzouten) af. Ze bevatten appelzuur, citroenzuur, invertsuiker en 2,5 % saccharose. Ze bevatten zeer veel vitamine C (197 tot 218 mg per 100 g sap, dat wil zeggen drie keer zoveel als sinaasappelsap). Bovendien is de vitamine C uit de zwarte bes bijzonder stabiel en blijft goed behouden, in tegenstelling tot de vitamine C die in andere planten voorkomt.
We zouden natuurlijk nog even kunnen doorgaan met voeding in relatie tot infecties. Zeker nu wordt er gevraagd naar ‘verzachtende middelen’, en dat kunnen we zeker vinden in zoethout. Zoals ik eerder meldde, maak een sterk aftreksel van tijm en zoethout. Laat het voldoende lang trekken (minstens 10 minuten) en drink hiervan gespreid over de dag telkens een slokje. Het geeft niet dat de thee afgekoeld is – tenzij je het prettiger vindt dat het een warme drank is. Een andere optie is, om droog, gemalen zoethoutpoeder in de mond te nemen (1 koffielepel) en dit te mengen met speeksel en zo lang mogelijk in de mond te houden. Herhaal dat enkele keren per dag. Is er geen nadeel aan het gebruik van zoethout? Zoethout is een uiterst goedaardige remedie. Alleen bij ernstige hartritmestoornissen moet het matig gebruikt worden.
Meer voedingsadvies om je witte bloedcellen niet nodeloos uit te putten is bv. Verhit nooit vetten — De voorbije jaren heeft men bibliotheken vol ge- schreven over bijzondere oliën en vetten. Het leek wel of vet ineens bevorderd was tot “geneesmiddel”. Nochtans zijn deze vetten oneven- wichtige geïsoleerde substanties, die zijn losgekoppeld van hun drager. Geïsoleerde vetten – olijfolie, lijnolie, kokosolie enz – moeten met mate gebruikt worden en in ieder geval moet vermeden worden om ze te verhitten. Alle noodzakelijke vetzuren kunnen worden verkregen uit natuurlijke producten, zoals avocado’s, noten, zaden en pitten, hennepzaad, pompoenpitten enz.
Bovendien helpt het om vetgebruik in het algemeen onder controle te houden. In De Weg naar Genezing (als niets hielp, probeer dit), is een hoofdstuk gewijd aan vetreductie. Minder vet is beter. – Teveel vet in de voeding veroorzaakt oa insuline resistentie. Dit verlaagt je gezondheid, legt de basis voor candidiasis, en andere. Zelfs natuurlijke vetten (met hun drager) moeten met mate worden gebruikt en hun aandeel in je calorieën zou niet meer dan 15% moeten zijn.
En dan hoop ik nog dat dit compleet overbodige raad is : Weg met industrieel bereid voedsel — Moet het nog gezegd worden, hoe de ziel is weggerukt uit overbereid en gefractioneerd en gehercomposeerd voedsel ? Als de naam “dood voedsel” ergens van toepassing is, is het hier. Vermijd voedsel dat op één of andere manier gewijzigd is. Je hebt alle redenenen om fabrieksproducten te wantrouwen.
En laat me nog maar eens in herhaling vallen door je aan te moedigen om Meer fruit te eten. Als je de negatieven moe bent, hier is dan een positiefje : meer fruit. En niet zomaar een beetje meer. De statistieken tonen een ondergewaardeerde positie van fruit in de voeding. Ook onder raw-fooders is het gebruik van fruit te gering. Als het je bedoeling was om een betere weerstand te krijgen, is dat erg moeilijk met een beperkt fruitaandeel ! Fruit beschermt je als geen ander. Is je vitaliteit in een dipje? Houd je dan een hele dag aan fruit. Leer alles wat je kan over deze voeding bij uitstek. Word zelf een fruit-consulent die ook anderen met raad en daad advies geeft over levend voedsel. Je zal kritieken horen over de afstand waar dit voedsel vandaan gehaald wordt. Maar één principe is altijd geldig : houd minstens 50 % uit eigen streek. Het overige is het beste uit zonrijke gebieden – een beetje zon naar hier gebracht…. En dit laatste is nog altijd ecologischer dan een vacinatiespuit of een chemisch cocktail, of een ziekenhuisverblijf. Houd je wel aan enkele basisregels voor het eten van fruit. Wil je die regels samengevat zien? Je vindt de Fruit lovers-card in de Natuur & Gezondheid – ledenmap en in de Module H (Helende Kracht, of De Geneeskracht van Voeding).
