1 september – het is terug naar school…. alhoewel dat de school nooit dicht geweest is en het leven en de natuur één grote school zijn. Houd je ogen open, kijk om je heen, bestudeer, observeer, vergelijk, zie wetten aan het werk, lees, zoek op, stel vragen, vergelijk de antwoorden, laat je gezond verstand werken. Is het te vermoeiend? Dat zullen er nog gedacht hebben. Wie niet wil leren, gaat achteruit.
In alles wat ik over voeding, gezondheid & genezing geleerd heb, spelen Dr Shelton en TC Fry een grote rol. Daarom besloot ik om als abonnement voor 2023 aan te bieden : een verzameling van weinig gekende publicaties van Shelton, Fry, Mosséri en andere pioniers van de Natuurlijke Hygiëne. Daarvan zijn nu al een tiental publicaties klaar en zoals iedere maand, voegen we daar als uitbreiding voor de maand september twee boekjes aan toe :
Dit boekje brengt ons terug naar de geschiedenis en de ervaringen van Dr Nolfi, de ontdekking van haar kanker, haar beslissing om niet de klassieke weg te gaan en hoe dit door haar omgeving werd opgevat… maar vooral is het een bevestiging van waartoe levend voedsel in staat is. Aangevuld met bedenkingen van TC Fry over “De Zwarte Kunst van het Koken”.
In vogelvlucht maakt Teresa Shumacher duidelijk wat het verschil is tussen een gezonde, zuivere darm en een darm die geconstipeerd en vervuild is. Hieronder vind je alvast enkele citaten uit dit vlot leesbare boek… om je een “Nieuwe Start” te geven !
Beide digitale boekjes maken deel uit van het PurNatur abonnement 2023.
‘Auto-intoxicatie is een proces, waarbij het lichaam letterlijk zichzelf vergiftigt, door het aanleggen van een modderpoel van ontbindende materie in de darm. Dit inwendige moeras van schadelijke bacteriën is net zo problematisch als een moeras onder een huis. De toxines die door door de ontbinding worden vrijgemaakt, reizen met de bloedstroom mee doorheen het lichaam. Elke cel geraakt geaffecteerd en veel verschillende ziekten kunnen hieraan ontspruiten. Omdat dit het volledige systeem verzwakt, kan autointoxicatie een oorzaak zijn voor ongeveer iedere ziekte.’ (Robert Gray, The Colon Health Handbook, p. 13)
Volgens de befaamde dokter, auteur en onderzoeker, Dr Bernard Jensen, wordt auto-intoxicatie altijd opgewacht door een hoop miserie, waarover hij schrijft:
‘Ik geloof dat auto-intoxicatie de nummer één oorzaak is van menselijke ellende en verval, zoals we die kunnen vaststellen in onze huidige samenleving en cultuur. Het is de toegangspoort waardoor onzuiverheid, onevenwicht, ontregeling, perversies, ziekte, en aandoeningen binnen komen. Auto-intoxicatie wordt een krachtige meester in het lichaam en verhindert de bewoner om nog helder te denken, redelijk te oordelen, of op een vitale, gelukkige manier, samen met de mensen waarvan men houdt, te leven. Zijn beloningen zijn verwarring, bitterheid, teleurstelling, financiële chaos en verlies.‘ (Dr Bernard Jensen, Tissue Cleansing Through Bowel Management)
Er zijn nog drie maanden te gaan voor dit abonnement. Zolang blijft het als een volledig pakket beschikbaar.
Op 1 oktober gaat de nieuwe cursus Natuur&Gezondheid van start :
Deelname kosten serie (19 lessen) : 150 euro / pp
Afzonderlijke lessen :
Theoretische lessen : 10 euro pp per les
Verkorte theoretische lessen(1 uur) met praktijkgedeelte(1 1/2 uur) (rood gemarkeerd) : 20 euro pp/les
Praktijkgedeelten voor beperkt aantal deelnemers / inschrijvingen voor hele serie hebben voorrang. Elke les zal afzonderlijk worden aangekondigd.
Eiwitten zijn de bouwstenen van het planten- en dierenrijk. Het menselijk lichaam voegt ongeveer 100.000 verschillende eiwitten samen, en gebruikt die voor de opbouw van organen, zenuwen, spieren en vlees.
Enzymen – de alles overkoepelende katalisatoren van al deze chemische processen – zijn gespecialiseerde eiwitten die gebonden zijn aan actieve zuurstofcomponenten.
22 soorten, een oneindige combinatie
Alle eiwitten zijn combinaties van slechts 22 aminozuren, waarvan er 8 “essentieel” voor de mens zijn. Hiermee wordt bedoeld dat de mens die niet zelf kan aanmaken. Als de essentiële aminozuren in de voeding aanwezig zijn, dan kan het lichaam gewoonlijk de andere “niet-essentiële” aminozuren zelf aanmaken; maar als er ook maar één essentiëel aminozuur niet in zit, of te weinig ervan, dan is het lichaam niet in staat om de andere eiwitten die het nodig heeft, zelf te synthetiseren, zelfs als de totale eiwitinname hoog is. Natuurlijk is het niet zo dat alle essentiële aminozuren in één keer moeten gebruikt worden. Ons lichaam heeft mogelijkheden om de aminozuren op te slaan, wat wij gewoonlijk de “aminozurenpoel” noemen, en wanneer het lichaam toe is aan het herstel of aan de formatie van nieuw weefsel, is er behoefte aan het volle spectrum van aminozuren. Afhankelijk van welk weefsel moet opgebouwd worden, komt er al snel of op lange termijn gebrek aan één bepaald aminozuur dat niet kan vervangen worden. Dit resulteert in gebrekkige eiwitstructuren en de pathologische verschijnselen die dat met zich meebrengt. Het is mogelijk om voldoende eiwitten, zelfs veel te veel eiwitten te eten, en toch nog gebrek te hebben aan de gepaste aminozuren.
Zwavelhoudende aminozuren
Van bijzonder belang voor de gezondheid van de hersenen en het zenuwstelsel zijn de zwavelhoudende aminozuren – methionine, cysteine, en cystine – die het meest overvloedig in eieren en vlees voorkomen. Deze aminozuren komen ook voor in alfalfa, wortelen en andere groentesoorten en verder in brazilnoten en hazelnoten. Sommigen kunnen aminozuren die “niet-essentiëel” zijn moeilijk aanmaken, zoals taurine en carnitine, en moeten die uit voedingsbronnen verkrijgen, hoewel dit een zeldzaamheid is.
Betrokken bij alle lichaamsfuncties
Eiwit is essentiëel voor normale groei, de aanmaak van hormonen, voor het bloedstollingsproces en voor de vorming van melk tijdens de lactatie. Eiwitten helpen het zuur-basen evenwicht van weefsels en bloed in evenwicht houden. Als er eiwit in de voeding ontbreekt, dan onstaat er in het bloed en weefsels de neiging om ofwel te zuur of te alkalisch te worden, afhankelijk van de zuurgraad of alkalische graad van het voedsel wat we eten. Een onjuist zuur-basen evenwicht is vaak een probleem, en dat zowel onder vegetariërs en niet-vegetariërs. Als vegetariërs teveel nadruk leggen op granen en peulvruchten of fabrieksmatige producten, resulteert dit vaak in verzuring. Bij vleeseters zien we eenzelfde fenomeen, als daar tegenover geen grote porties groenten staan. Maar wat opmerkelijk is, is de verzuring bij extreme hoeveelheden zuur fruit. Dit heeft te maken met het gelimiteerde vermogen om vrije zuren te neutraliseren.
Er wordt gezegd dat dierlijk eiwit onze enige bron van compleet eiwit is. Alle essentiële aminzozuren, en vele “niet-essentiële” zijn aanwezig in dierlijke producten. Toch zijn de eiwitstructuren waarin ze voorkomen zeer complex en moeten afgebroken worden tot de bouwstenen. Eiwit-leveranciers van het plantenrijk bevatten eenvoudige eiwitstructuren die eenvoudig ontleed kunnen worden. Het nadeel is dat ze in één of meer van het hele spectrum aan aminozuren laag scoren, zelfs als het totale eiwitgehalte hoog ligt.
In ‘The happy truth about protein’ bekijkt Hannah Allan dat anders. Zij gaat uit van de vele plantaardige eiwitbronnen en gaat ervan uit dat mensen gebruik maken van een grote variatie aan eiwitbronnen. In het geheel daarvan komen snel alle essentiële en niet-essentiële aminozuren veelvuldig voor en zelfs sommige plantaardige voedingsmiddelen (groenten, fruit, noten) bevatten het volledige spectrum. Dit boekje werd de basis voor onze publicatie over Eiwitten in de Voeding. Dat werd trouwens uitgebreid met een grote hoeveelheid actuele informatie.
De ontwerper van de theorie van de “volledige eiwitten” Frances More Lappé stelde dat alle essentiële aminozuren ineens moesten worden gebruikt om te kunnen worden opgenomen. Gezien dat praktisch alleen kon met dierlijk eiwit, onderbouwde dit de theorie van de noodzaak tot het eten van veel vlees.
Amper enkele jaren na zijn ontdekking kwam hij op deze theorie terug toen hij had onderzocht dat ook vegetariërs “complete eiwitten” konden gebruiken, echter nog altijd als geheel. Zijn theorie was ondertussen echter door de hele wereld al geaccepteerd en er was geen terugweg mogelijk. Het vervolg van Lappé’s onderzoek heeft zijn kansen niet meer waargemaakt.
Volgens Lappé was het eiwitvraagstuk samen te vatten in : “Het lichaam moet al de essentiële aminozuren samen innemen teneinde al deze te kunnen gebruiken. De twee beste bronnen aan eiwit in het plantenrijk zijn peulvruchten en granen, maar al het plantaardig voedsel scoren gering in tryptofaan, cystine en threonine.”
Peulvruchten zoals bonen, pinda’s en cashews zijn rijk aan het aminozuur lysine, maar arm in methionine. Granen hebben een tegenovergesteld profiel. Om de best mogelijke eiwit-combinatie uit plantaardige bronnen te verkrijgen zouden peulvruchten en granen samen gegeten moeten worden en moeten worden gecombineerd met op zijn minst een kleine hoeveelheid dierlijk eiwit. De meeste op granen gebaseerde keukens houden dit principe er op na. Bijvoorbeeld, dierlijke producten plus mais zijn een hoofdgerecht in de mexicaanse keuken, zoals ook kikkererwten en onverwerkte tarwe in het Midden-Oosten dat zijn, en rijst en soyaboonproducten in Azië.
Toch zijn er bedenkingen bij deze combinatie en vooral bij het gebruik van bonen als eiwitleverancier. Het is mogelijk dat het onderzoek oplevert dat plantaardige eiwitten moeilijk opneembaar zijn. Dat kan moeilijk verbazen, want alle onderzoeken gaan uit van het princiepe dat eiwitten volledig vertegenwoordigd moeten zijn in iedere inname, en dat bijna ieder onderzoek uitgaat van de combinatie granen-peulvruchten.
De ervaring leert dat peulvruchten moeilijk verteren, zelfs uitmonden in rotting en gisting met sterke vorming van gassen. Zouden eiwitten doorheen dat verstoord chemisch proces toch opgenomen worden ? Het zou bijna een wonder heten. Bovendien extra gecombineerd met granen vormt dit een bijkomende moeilijkheid. Geen enkel onderzoek spreekt zich uit over alfalfa, wortels en bladgroenten, met een wijd spectrum aan aminozuren, wellicht omdat men dit een ‘onrealistische bron van eiwitten’ zal noemen. Ook in de vegetarische wereld zijn groenten niet altijd het meest populair.
De plantaardige voeding heeft erkenning verkregen. Openbare restauranten, en ook klassieke eetgelegen bieden vegetarische maaltijden aan. Het is een evolutie die niet stop te zetten valt. Maar hoe zal de vegetarische voeding er uitzien ? In ieder geval heeft hun stem een invloed in de hele voedingswereld. Voedingsdeskundigen pleiten voor een begrenzing of complete eliminatie van dierlijke producten, en verkrijgen daarmee veel aandacht in de pers. Jammer genoeg leggen zij nadruk op granen; terwijl wetenschappelijk bewijs argumenteert tegen te veel op granen en peulvruchten als bronnen van eiwit, of voor het sterk reduceren van dierlijke producten in het diëet.
Het verschuiven van dierlijke eiwitten naar granen en peulvruchten berust vooral op ethische gronden, w.o. het respect voor het leven van het dier en het lijdt geen twijfel dat het dier in zijn bestaan is miskend door onze huidige productiemethoden. Dat is ook te merken aan de kwaliteit van de dierlijke voeding.
Landbouw heeft mogelijk gemaakt dat wij onze voedselkeuze afhankelijk stelden van slechts enkele plantensoorten en slechts enkele zaden. Dit heeft ons losgemaakt van de noodzaak om voedsel te vergaren, en te voorzien in ruime proporties en zelfs schaarsteperiodes te overbruggen. De keerzijde is dat al onze planten zodanig van hun natuurlijke samenstelling zijn afgeweken dat weinig planten nog compleet zijn. Er blijft daarom altijd de noodzaak om in de voeding een deel wilde planten toe te voegen.
Meer info :
Er zijn weinig onderwerpen die zoveel emoties oproepen als eiwitten. Het lijkt erop dat het de negenproef is van gezonde voeding. De realiteit is dat eiwitten voor 90% van alle mensen een probleem is: door teveel niet assimileerbaar eiwit van slechte kwaliteit, creëren ze de ergste en hardnekkige toxines die een nefaste impact hebben op iemands gezondheid.
In Eiwitten in Voeding en Gezondheid lees je over ‘de gelukkige waarheid over eiwitten’: eet er minder en beter.
Bijna op hetzelfde moment vond ik twee boeken met ongeveer dezelfde titel: “There are no incurable diseases” (Er zijn geen ongeneeslijke ziekten). De benadering van de twee boeken is compleet verschillend. Het boek van Dr Schulze richt zich op een compleet detoxprogramma, terwijl het boek van Jon Burras uitlegt wat er nodig is om het lichaam zichzelf te laten genezen. En dat doet hij door de complete verschillende zienswijze op genezen uit te leggen tussen de klassieke benadering en een holistische benadering.
De informatie uit beide boeken vond ik ronduit interessant en werd het patroon waarop ik “Terug naar Natuurlijke Gezondheid” heb gemaakt : “Een beproefd plan voor herstel van de gezondheiden vernieuwing van de vitaliteit“. Het werd rijkelijk aangevuld met artikels en een programma waarmee je direct aan de slag kunt.
Als niets hielp, probeer dan dit
“Het lichaam is zelf herstellend. Geef het lichaam die kans door een verlengde rust (vasten) en het zal zijn taken uitvoeren – een algemene schoonmaak van het huis… Het zal de opgestapelde afvalstoffen en schadelijke plaque naar buiten gooien. Het zal de belaste organen weer normaal laten functioneren. Het lichaam herstelt zichzelf als de oorzaken van de problemen worden stopgezet.” – Dr. Herbert M. Shelton in Fasting Can Save Your Life.
“Je lichaam heeft een blauwdruk, een schema van wat een perfecte gezondheid is en probeert constant deze perfecte gezondheid voor jou te bereiken.”– Dr. Richard Schulze
Gezond Leven… is niet iets wat je begint te doen als je ziek bent. Niemand hoeft te wachten om veranderingen in te voeren. Zodra je de beschermende invloed van gezonde praktijken bewust bent, zou men er alles moeten aan doen om ze te integreren in de dagelijkse routine.
Is iemand ziek? Vooral dàn mag er geen tijd verloren gaan en vooral nu moet er niet gezocht worden naar compromissen, maar moet alle moed bij elkaar gehaald worden om iedere oorzaak om te draaien en iedere kans op gezondheid aan te grijpen.
Vanaf bladzijde 81 vind je “Een plan voor gezondheid”. Een daarin zegt Dr Schulze : “Ik zag wat ze aan een patiënt gaven op een dag, maar liet de dosis verhogen met acht keer ! Ziekten geven zich niet zo gemakkelijk gewonnen. Mensen zijn moeilijker dan je denkt. Als je naar de levens kijkt van deze zogenaamd zwakke patiënten, was de manier waarop ze leefden en voor zichzelf zorgden voor ze ziek werden heel intens. Deze mensen dronken liters schadelijke dranken, rookten sigaretten en schepten rijkelijk op van het dierlijk voedsel en industrievoeding… plus andere slechte attitudes. Ze hebben nooit stil gestaan bij alle manieren waarop ze zichzelf probeerden te doden. Ze hebben nooit getwijfeld wanneer ze hun zevende biertje openden. Ze hebben het royaal laten vloeien. Ze hebben nooit een vraag gesteld bij hun vettige chips of rommelige snacks, of zich bekommerd over een dosering – toen ze de volgende zak open scheurden, het naar beneden kauwden en de tv-zender veranderden. Ze hebben de fabrikant niet gebeld of ze het misschien wel juist gedaan hebben. Ze feesten er duchtig op los. Sigaretten, drank, koffie, suiker, chocolade, fast food, recreatieve drugs, medicijnen op recept, alles wat kunstmatig is, huishoudelijke gifstoffen, milieuverontreinigende stoffen, slechte relaties en het vullen van gedachten met afval – zonder stil te staan bij of het ooit wel eens te veel was!
Maar nu, bij de genezing, maken we ons zorgen over het nemen van een overdosis kruiden. We zijn bang dat een kopje teveel gemberwortelthee, of een voetbad te zwaar zal zijn.
Als mensen de helft van hun vastberadenheid gebruiken, de helft van hun energie en intensiteit van deze die ze feestend gebruikten, konden ze bijna onmiddellijk een genezingswonder verrichten.
Misschien heb je honderden gezondheidsprogramma’s, routines en formules geprobeerd. Maar hoé heb je het gedaan? Met een half hart? Denkend dat enkele druppeltjes van een remedie – naast een tsunami van belastende oorzaken – je van schuld kan bevrijden? Ik ga je vragen om je dagen en nachten te vullen met genezende routines. Het wordt je fulltime baan voor de komende 30 dagen. (En hopelijk wordt dit zo aanstekelijk, dat je ook na die dertig dagen niet wil afwijken van die wonderbare krachten die je op gang hebt gebracht.)
Als je echt ziek bent, stop dan met je baan of neem verlof. Je moet dit programma 110% geven. Je moet jezelf voor al het andere plaatsen.
Dat bracht me bij de Detox-T. En gezien jullie bezorgd waren dat het recept zou verloren gaan, deel ik het nu graag zodat je kunt ervaren wat het doet, naast je dagelijkse inspanningen in voeding en levenswijze :
paardebloem blad, 100 gram
paardebloem wortel, 100 gram
kliswortel, 100 gram
gember feinschnit, 100 gram
Lapacho/ Pau d’arco, 100 gram
kaneel feinschnit, 100 gram
venkelzaad, 100 gram
zoethout, 100 gram
jeneverbes, 100 gram
meidoornbes, 100 gram
meidoorn bloesem, 100 gram
vlierbloesem, 100 gram
brandnetel, 100 gram
beredruifblad, 100 gram
artisjokblad, 50 gram
zwarte bessenblad, 50 gram
Hoe de thee zetten :
Deze kruiden zijn hoofdzakelijk harde, houterige wortels en kruiden. Het volstaat niet om warm water op te gieten en een paar minuten te laten trekken. Om het meeste voordeel te halen uit dit kruidenmengsel, pas de volgende procedure toe :
– Neem 1 opgehoopte theelepel kruiden per tas (ongeveer 2 gram).
Zet de kruiden in koud water en laat 12 tot 24 uur vooraf inweken.
Breng aan de kook en laat nog 10 minuten trekken.
Zeef de kruiden af en gebruik de thee warm of koud
Drink hiervan volgens behoefte 3 tot 5 koppen per dag.
Terug naar Natuurlijke Gezondheid is één van de meer dan 100 publicaties van Natur-El. Samen vormen ze de cursus Natuur&Gezondheid. De fysieke cursus werd afgerond, maar deze digitale cursus of de afzonderlijke onderdelen zijn permanent beschikbaar voor u die de krachten van de natuur maximaal wilt benutten en niet bang bent om andere wegen te gaan.
in de ruim veertig jaar dat ik probeer om mensen te informeren over gezonde voeding en levenswijze, was de moeilijkste klus om mensen ertoe te bewegen om meer fruit te eten. Het is natuurlijk winter en er valt niet veel te plukken. Dit is niet het paradijs… die weg ligt onbetreden. Maar kan het wel? Is het goed? Is het vol te houden?
Met dat in mijn achterhoofd, nam ik veertien dagen geleden een boekje in mijn handen, dat ik dertig jaar geleden kocht van Victoria BidWell, als onderdeel van een hele serie; het vertelt het verhaal van Essie Honiball, die na een uitputtende tijd van behandelingen, en een verleden van achteruitgang was gekomen op het finale punt. Die dag wees haar iemand op het eten van fruit als de laatste strohalm… Met de nodige inzichten, argumenten en motivatie, liet ze zich begeleiden en ging door de hel van de genezing… Nadat ze letterlijk haar valse lichaam liet afbreken en kwam tot nog slechts 30,3 kg lichaamsgewicht, kwam er rust in haar lichaam en hernamen haar krachten. Anderhalf jaar later kwam ze tot 58 kg en dat bleef zo. Fruit bleef levenslang haar steunpilaar, maar dat kwam ter ore aan een team van universitaire, die het zo’n lachwekkend idee vonden om alleen van fruit te leven. Hun idee was dat zoiets onmogelijk was… Tenslotte werd Essie een proefkonijn van een team van de universiteit van Pretoria, en werd ze zes maanden lang opgevolgd. Daarnaast werd een groep testpersonen uitgezocht, met een variatie aan medische feiten, die in diezelfde zes maanden dezelfde voeding als Essie moesten eten. de verwachting was, dat het niet lang zou duren voor gebreken aan het licht zouden komen, dat de symptomen van al die zieken zou verergeren… maar het omgekeerde gebeurde.
Ik vond het verhaal te mooi om onbekend te blijven… en met deze nieuwe vertaling doe ik terug een poging om het eten van fruit onder de aandacht te brengen. Als hulp in geval van ziekte? Ja, maar veel liever om ziekte te voorkomen.
Dit boekje werd toegevoegd aan Module E / Energie, maar zou net zo goed thuis horen bij helende kracht of therapie. Module E kan als geheel aangevraagd worden (met daarin Energie uit je voeding, het boek van Dr Shelton over fruit, het boek van Abramowski Fruit Geneest, Leven met meer energie, en het nieuwe boekje Altijd Moe). Deze digitale Module, waar ook veel andere publicaties inzitten, kost 30 euro. Alleen Ik leef van Fruit, kost 9 euro.
