Vijgen worden sinds mensenheugenis gekweekt voor hun heerlijke zoete vruchten. Hun populariteit is nog steeds even groot als altijd en met modern transport is het verse fruit een vertrouwd product geworden naast het traditionele gedroogde product. Alhoewel er niets beter is dan een rijpe vijg direct van de boom te plukken, zijn velen al tevreden met een glimp uit het paradijs uit de winkel. Maar wat je zelf kweekt is met niets te vergelijken.
Vijgen zijn voor het eerst gekweekt in het gebied rond het oostelijke Middellandse Zeegebied en Zuidwest-Azië, maar zijn nu op veel plaatsen in de wereld een belangrijk gewas. Turkije staat bekend om zijn gedroogde vijgen, maar Californië en Brazilië zijn ook grote commerciële producenten van verse vijgen en vijgenproducten.
Waarschijnlijk hebben de Romeinen vijgen in noordelijkere streken geïntroduceerd. Het eerste duidelijke bewijs dat ze in Groot-Brittanië werden geplant, was door kardinaal Pole in Lambeth Palace rond 1552. Tegen de negentiende eeuw waren ze erg populair fruit voor de teelt in Victoriaanse kassen. Ook de oranjerieën leenden zich buitengewoon voor de teelt en zo werden vijgen al spoedig een gegeerde teelt voor de rijke burgerij, alhoewel het aankwam op het kiezen van de juiste variant die geen bestuiving nodig heeft van de vijgenwesp.
De plant vormt een grote bladverliezende struik of kleine boom en heeft prachtige groot gelobde bladeren die een exotisch tintje geven aan de tuin. Ze bloeien goed als ze worden gekweekt in een onverwarmde kas of tegen een warme, op het zuiden gerichte muur. Vruchtvorming wordt aangemoedigd door het plantgat te omringen met tegels om worteluitbreiding te beperken. Ze kweken in grote potten werkt ook goed.
Hoewel er veel verschillende benoemde selecties van vijgen bekend zijn, worden sommige van deze in België en Nederland betrouwbaarder en rijkelijker geoogst dan andere. Goede vruchtselecties zijn oa Brown Turkey, Brune d’Enghien, Ronde de Bordeaux, Del Portugalo, Celeste, Pingo de Mel, Brunswick en Hardy Chicago. Heb je plaats voor meer dan één vijgenboom, dan is het interessant om verschillende soorten te planten. Dat breidt de periode uit waarin je kunt oogsten en de smaak is toch altijd een beetje verschillend.
In feite hoef je niet bang te zijn bij de aanplant van een vijgenboom, of je kennis van planten wel goed genoeg is, of je wel voldoende groene vingers hebt… Vijgen zijn een bijzonder gemakkelijke vrucht om te kweken en worden soms de luie mansvrucht genoemd, om maar te zeggen dat je geen expert moet zijn om toch te genieten van een rijke oogst. Behalve dat ze enigszins lijden onder de koudste winters, hebben ze zelden last van plagen en ziekten en verdragen ze verwaarlozing beter dan de meeste fruitbomen. In 1986 plantten we onze eerste vijgenboom. Sindsdien hebben we er honderden gekweekt en bijgeplant, hebben we de verschillende rassen beter leren kennen, hun zwakke en sterke kanten, hun manier van groeien en vruchtzetting… Ik heb het voorbije jaar diverse experimenten gedaan met de standplaats, de manier van vermeerderen, groei, vruchtzetting, snoei… en heb dit allemaal verzameld in ons boekje “Vijgen uit eigen tuin”.
Als de vrucht perfect rijp is, begint de schil van de vrucht te barsten en zakt de vrucht naar beneden, wat aangeeft dat hij onmiddellijk geplukt moet worden, want je moet weten dat vogels en wespen de zoete vrucht net zo aantrekkelijk vinden als wij.
We zijn nu eind augustus, en als je nog ergens een zonnig plekje hebt en volgend jaar al wat vijgen wil proeven, en dan de volgende jaren heel veel, dan is het nu nog mogelijk om een goede soort te planten.
Heb je een vijgenboom en gaf hij nooit vruchten? Je ziet de vruchten wel, maar ze worden nooit rijp? Dan heb je pech, want je hebt een boom die alleen in zuiderse landen tot rijping zal komen. En als je toch vruchten wil, zit er niets anders op dan een andere boom te planten.
Planten voor uw Voedselbos : aanbiedingen
