Ecologisch en duurzaam eten

Klonk vorige mail een beetje te negatief over Rauw Eten? Weet, dat heb ik zeker niet bedoeld. Ik houd van rauwe voeding en ik heb alle respect voor al diegenen die het aandeel van rauw eten met de jaren hebben uitgebreid tot 60, 70, 80 en meer % van hun voeding. Wat ik wou zeggen is dat voor die paar % meer om te komen tot 90 of 100% mensen een zware druk leggen op de ecologie. En dat is precies waar we iets willen aan doen, met deze lijst met aanvullende tips om je in staat te stellen ecologischer en duurzamer te eten en meer rauwe groenten en fruit in je voeding op te nemen – waar je ook woont:

1- Pluk bessen en ander fruit in het seizoen en vries ze in voor gebruik in de herfst of winter – Bessen zijn van de meest voedzame en anti-oxidantrijke voedingsmiddelen die je kunt eten. Om de consumptie van te veel geïmporteerd voedsel in de winter te vermijden, raad ik je aan om een enorme hoeveelheid rijpe, lokale, biologisch geteelde verse bessen in te vriezen wanneer ze in het seizoen zijn. Ik vries persoonlijk veel eigen bessen in, bramen, frambozen, zwarte bes… Gebruik ze dan de hele winter door in je recepten. Een leuke troef bij deze woning is een boom met heerlijke minipruimpjes die zo zoet en smakelijk zijn en die zelfs door een niet-pruimenfan erg gewaardeerd worden. Daarvan hebben we er minstens 20 kg ontpit en ingevroren. Je kunt bevroren fruit van tevoren ontdooien om het negatieve effect van het consumeren van koud voedsel te voorkomen.

2- Ga aan de slag met gekiemde zaden — Kweek verse, gifvrije ontkiemde zaden, zoals alfalfa- en zonnebloemscheuten, om in de winter een voorraad goedkope, verse, lokale groenten te krijgen!

3- Vermijd fruit dat buiten het seizoen is — Sommige soorten fruit zijn mogelijk beschikbaar in je groentewinkel, maar kunnen op dat moment van de andere kant van de wereld komen. Als je in Europa woont, eindigt het seizoen voor druiven meestal in september of oktober. Druiven na die datum worden gewoonlijk geïmporteerd uit landen op het andere halfrond, zoals Chili of Zuid Afrika, waar de seizoenen zijn omgedraaid. Vermijd dat! Leer de seizoenen van verschillende soorten groenten en fruit kennen en kies ervoor om voedsel uit zulke verre oorden te vermijden.

4- Maak salades en heerlijke warme groentegerechten in de winter — In een van onze receptenboeken – oa in Echt Eten – vind je in ieder geval al een paar ideeën. Elders vind je verschillende soorten vetarme of vetvrije dressings, afhankelijk van het seizoen. In de winter raad ik salades aan die gemaakt zijn met kool, wortelen en andere wortelgroenten. En vergeet niet, dat er in de winter meer groene groenten zijn, dan je zou denken. Vanaf oktober heb ik in de koude kas winterpostelein, raket, kervel, veldsla en zoveel andere malse groene groenten – de hele winter lang. In de zomer gebruik ik meer sla, tomaten en bladgroenten. Jij zou hetzelfde kunnen doen!

5- Zoek het niet teveel bij exotische vruchten — Exotische vruchten zoals durian, verse jonge kokosnoten en lychees kunnen geweldig zijn om te proberen, maar ze komen onvermijdelijk uit verre landen zoals Thailand. Behalve dat ze een enorme ecologische impact hebben voor de import van tot nu toe, worden ze ook redelijk bespoten met chemicaliën. Vooral de doerian is daar berucht om. Probeer ze voor het plezier, gewoon om ze eens te leren kennen, maar blijf bij groenten en fruit zo lokaal mogelijk – in ieder geval vanaf een plek waar je naartoe zou kunnen rijden.

Tot slot wil ik u aanmoedigen om de beste keuzes voor je gezondheid te blijven maken. Gewoonlijk kan dat betekenen:

Verser, lokaal geteeld commercieel voedsel eten in plaats van oud, geïmporteerd biologisch voedsel.
Ga aan de slag in een eigen tuintje. Is dat niet thuis? Dan is er zeker een gemeenschappelijk terrein dat je kunt delen met een buur of vriend, of een volkstuin waar een plaatsje vrij komt…
Rijp, lokaal commercieel voedsel eten in plaats van onrijp, geïmporteerd biologisch voedsel. Het klinkt misschien wat tegendraads, maar het kan toch een ecologischer keuze zijn in vergelijking met voeding die een lange afstand moet afleggen.
En wat gekookt, warm “lokaal” voedsel eten in plaats van teveel geïmporteerd fruit kan wellicht mensen tevreden stellen. Een gestoomde groenteschotel, de toevoeging van in de schil gekookte aardappels of zoete aardappels, de toevoeging van wat gekookte gierst, boekweit, rijst of quinoa, kan net dat verschil maken om je goed in je vel te voelen en een groene ecologische voetafdruk te houden.
Elke persoon moet zich bewust zijn van de gevolgen van zijn eigen keuzes en zich realiseren dat er niet één maat is die voor iedereen past.

Echt Eten wil zeggen dat er ook On-echt eten is, voedsel dat die naam niet verdient. We zoeken het niet bij industrievoeding maar bij voeding waarop ganse bevolkingsgroepen hebben geleefd en waarop ze wisten te gedijen.

Voor u die het allemaal wil nalezen hebben we deze digitale brochure beschikbaar voor 5 euro. Aanvragen

Rauwe voeding in de winter

Is zuiver rauw eten het duurzame dieet dat het beweert te zijn? Ben je zo ver in je ontdekking van Echt Eten, dat je vindt dat een volledig rauwe voeding het ultieme, meest logische, beste dieet is voor de hele mensheid, waar ter wereld ze ook leven? Het lijkt mij dat dit het impliciete idee is dat door veel aanhangers en de raw food-websites, boeken en seminars is overgebracht.

Het idee is: rauw voedsel is goed, gekookt voedsel is slecht, en de wereld zou een betere plek zijn als iedereen alleen rauw zou eten. Het is mogelijk dat ik het misschien een beetje te zwart/wit stel, maar vaak is dat de toon van veel van de berichten van de raw food-wereld en ik heb in die zin ooit verwijten gekregen omdat ik “mààr 80% van mijn voeding rauw eet”. Is dit echt waar dat puur en alleen rauw eten voorziet in de beste voedingsvoorwaarden en als geen ander voorziet in alle behoeften? Of is er een tussenoplossing waar rauw eten een groot deel van uitmaakt, aangevuld met een deel – weliswaar gekookte – echte volwaardige voeding?

En dan is er de ecologische impact. Zou het mogelijk zijn dat de middelen die nodig zijn om die voedingsmiddelen te vervoeren, een zuiver rauwe voeding behoorlijk onecologisch maken, gezien het feit dat het eten van papaja’s en mango’s in België of Nederland of noordelijker niet de meest natuurlijke keuze is?

Hoeveel voeding heb je nodig als je alleen maar rauw eet? Het is bekend dat iedereen die besluit om op een duurzame manier alleen rauw voedsel te eten (voor de gezondheid of uit principe), een behoorlijke hoeveelheid verse groenten en fruit moet eten, ongeacht het seizoen. Om voldoende calorieën uit groenten en fruit te halen, zonder te veel vet te gebruiken (wat je zeker als schadelijk voor de gezondheid moet zien), volgt hier de gemiddelde hoeveelheid voedsel die nodig is: Voor een voedingsbehoefte van 2000 calorieën: 5 kg per dag (met pel en al). Voor een voedingsbehoefte van 3000 calorieën: +7 kg per dag (met pel en al). Ik heb die cijfers gebaseerd op de gemiddelde consumptie die de meeste 100% rauw eters op een normale dag doormaken (behalve zij die een detox-programma volgen!).

Dus gemakkelijk 35 tot meer dan 50 kg voedsel per week! Dat is een hele hoop. Waar komt dat eten vandaan? Als we een nauwkeuriger beeld willen krijgen van de ecologische impact die het eten van een grote hoeveelheid geïmporteerd fruit zou hebben ten opzichte van een kleinere hoeveelheid lokaal geteelde gekookte groenten (bv aardappels of pompoen…) of granen zoals gierst of quinoa, zouden we veel variabelen moeten analyseren. Ik heb geen nauwkeurige schatting kunnen vinden. Maar omdat ik weet dat het meeste geïmporteerde fruit van vrij ver komt en dat er grote hoeveelheden nodig zijn bij een volledig rauwe voeding, kan ik de voor de hand liggende conclusie trekken dat op deze manier eten niet per se de meest logische, natuurlijke en ecologische keuze is.

Denk er eens aan dat druiven uit Chili, bananen uit Costa Rica, mango’s uit Brazilië… een hele weg hebben afgelegd voor ze op je bord terecht komen. Als dat een aanvulling is van je voeding, is de impact beperkt, maar als dat de basis van je voeding is en je gebruikt daarvan iedere dag x kilo’s, weegt het wel door. Hoe erg ik ook van al die fruitsoorten (en van rauw voedsel in het algemeen) houd, vind ik toch dat lokale producten op de eerste plaats moeten komen, en voedsel van verre bestemmingen zijn dan de “beloning van de gezonde voeding”. Dat is het toetje.

Alle fossiele brandstoffen die worden gebruikt om al deze voedingsmiddelen te vervoeren, hebben een impact, die de mogelijke milieuvoordelen van het kiezen van een lokaal dieet dat zowel rauw, gekookt, plantaardig als zelfs beperkt dierlijk voedsel zou bevatten, kan compenseren of zelfs tenietdoen. Het is me altijd duidelijk geweest dat een voeding van volledig rauw voedsel in midden Europa op veel niveaus minder zin heeft dan het samengaan van rauw met gekookt voedsel, meer lokaal voedsel en minder geïmporteerd fruit. En ook omdat deze vruchten in veel gevallen onrijp worden geplukt, is de zuurgraad te hoog en de voedingswaarde te laag.

Is de oplossing voor mensen die helemaal rauw willen eten om naar de tropen te verhuizen? Ik denk het niet! Velen hebben het geprobeerd, maar ontdekten ook daar andere bezwaren. Mijn punt is:

Het is niet nodig om gekookt voedsel van tafel te vegen en af te wijzen als onvolwaardig of onnatuurlijk. (Wist je dat zelfs het voedingssysteem van Dr. Gerson niet 100% rauw is?)
Een voedingswijze die zowel rauw als gekookt voedsel bevat, is op veel niveaus heel logisch. Je hoeft niet 100% rauw te eten. Een puur rauwe voeding kan onnatuurlijk zijn, als we daar teveel hoog geconcentreerde vetrijke producten moeten aan toevoegen om onze calorieën op niveau te krijgen om een beetje verzadigd te raken.
100% rauw voedsel eten in noordelijke gebieden is niet altijd de meest natuurlijke en duurzame keuze en zeker geen oplossing die aan de hele wereld kan worden voorgesteld!
Volg de seizoenen – Veel mensen hebben, als de zomer nadert, de wens om meer rauw voedsel in hun voeding op te nemen. Maar in de winter, in plaats van dood te vriezen, kiezen ze ervoor om iets meer gekookt voedsel op te nemen. Dat is prima, natuurlijk en voor de meeste mensen zelfs wenselijk.
In Echt Eten heb ik dat proberen duidelijk te maken. Dit is een publicatie die je vindt in Module V – Voedingspraktijk – van de cursus Natuur&Gezondheid.

Echt eten… we hebben er allerlei namen voor: volwaardig, natuurlijk, gezond, niet geraffineerd, niet gewijzigd in zijn samenhang. Het is de tegenpool voor industrievoeding (voeding die in al zijn fracties is ontbonden en gehercomposeerd tot één van de tienduizenden producten die we vandaag ‘voeding’ noemen).

Echt eten laat je kennis maken met die voeding die echt bedoeld is als voeding voor mensen. De geschiedenis van volkeren heeft bewezen dat dit een goede gezondheid onderhoudt – zelfs al is het niet 100% rauw.

Wil je het bestuderen? Voor 5 euro kan je de pdf downloaden. Aanvragen

We wensen de lezers een gezegend 2022 – beginselvast, met durf om voor jezelf te denken.

Voor het geval je al vooruit denkt aan een warme zuiderse vakantie :

Vraag en Antwoord

In plaats van de vier publicaties in 2020 in de Natuur&Gezondheid-serie, is er in 2021 de Vraag&Antwoord. Deze Module is compleet en kan aangevraagd worden bij Natur-El. Aan de hand van vragen en opmerkingen die in de loop van de voorbije jaren kwamen, doorlopen we in deze serie ongeveer alles dat een bijdrage levert voor natuurlijke gezondheid en genezing. – Behalve deze vier regelmatige publicaties, wordt ook de cursus Natuur&Gezondheid verder afgewerkt. Deze cursus bevat alles wat we hebben aan aparte thema’s, artikels, klankopnames, schema’s… en blijft permanent beschikbaar, module per module, of het geheel als de cursus Natuur&Gezondheid. Een overzicht van de 20 Modules is beschikbaar op aanvraag.

Aanvragen Module Q via het email-adres waarop je de Module(s) wenst te ontvangen)

Kosten : Module Q : 30 euro / Complete cursus Natuur&Gezondheid : 200 euro.

Maak je keuze en betaal op de Natur-El – rekening : IBAN: BE43 9733 7932 4901 – BIC: ARSPBE22 tnv Natur-El

Vragen en Antwoorden

Ik zoek een oplossing voor mijn aanhoudende hoofdpijn. Ik heb al vanalles geprobeerd. Ik sta er ’s morgens mee op, dat gaat dan soms weer over, om dan later op de dag in alle hevigheid weer uit te barsten, me uit mijn slaap net houden. Ik word er knettergek en moedeloos van.

We zijn bezig de laatste hand aan het leggen aan een nieuwe “Vraag en Antwoord” die in de eerste week van juli zal gepubliceerd worden. Het is een compleet nummer gewijd aan levenswijze en de impact daarvan op de gezondheid. Daar geven we ook enkele voorbeelden van gezondheidsklachten en hun aanpak. Wat je hier leest, is de inleiding van het antwoord op bovenstaande vraag :

“De vrouw werd in de grot vastgehouden door mensen van haar stam. De medicijnman plaatste een scherpe puntige steen aan de basis van haar schedel. Hij sloeg met een andere steen tegen de puntige rots. Er werd een gat in het hoofd van de vrouw geslagen. Hij glimlachte tevreden. Hij had de vrouw net van haar hoofdpijn “genezen”. Nu konden de boze geesten ontsnappen.

Als je een paar duizend jaar geleden leefde, zou dit de manier zijn waarop hoofdpijn zou worden behandeld. Zoals vele “genezingen” was deze erger dan de ziekte. En zo vond de mens andere interessante manieren uit om de meest voorkomende pijnklacht, hoofdpijn, te behandelen.

Een populaire remedie tegen hoofdpijn was een mengsel van koeienhersenen en geitenuitwerpselen die over het hele hoofd werden uitgesmeerd. Blijkbaar werd je waarschijnlijk zo walgelijk van de behandeling dat je vergat dat je hoofdpijn had. Minder rommelig was de Mexicaanse ‘remedie’ tegen hoofdpijn – ze wreven een levende pad over het voorhoofd. De Engelsen gebruikten een mengsel van gedroogde vliegen in sterke azijn dat op het lichaam werd gewreven tot er blaren ontstonden.

Dieren werden vaak gebruikt bij primitieve behandelingen tegen hoofdpijn. Sommige stammen gebruikten maskers van slangenhuid om hoofdpijn af te schrikken. De Amerikaanse Indianen dronken alcohol waarin de geslachtsdelen van de bever waren gedrenkt. Een favoriete oude remedie tegen hoofdpijn was die waarbij ze de kraal van een dode buizerd om je nek hangen. Dit zou waarschijnlijk een effectieve behandeling zijn, want dan zou iedereen automatisch weten dat je hoofdpijn had en je met rust laten.

Je kunt lachen om deze hoofdpijn “genezingen” en remedies, maar vergeet niet: de “genezingen” zijn nog steeds bij ons, en helaas ook de hoofdpijn. Dr. Joel R. Saper, een hoofdpijnspecialist, zegde: “Misschien zullen wij ooit in de toekomst worden beoordeeld op onze methoden om hoofdpijn te behandelen. Per slot van rekening slikken we pillen, halen we schedels open en steken plastic buisjes in elke denkbare lichaamsopening, volledig primitief, zelfs naar onze eigen huidige normen en perspectieven.

Tegenwoordig heeft aspirine de mengsels van koeienhersenen en bevergenitaliën vervangen als favoriete remedie tegen hoofdpijn. Aspirine doet echter absoluut niets om de oorzaak van de hoofdpijn weg te nemen. De pijn is er nog steeds; je merkt het gewoon niet. Zoals alle medicijnen kan aspirine niet genezen; in plaats daarvan is het irriterend. Zijn aanwezigheid in het lichaam zorgt ervoor dat het lichaam zijn energie omleidt van hoofdpijn naar uitdrijving van het medicijn.

Aspirine is niet het veilige medicijn dat de meeste mensen denken dat het is. Het veroorzaakt maagbloeding met een snelheid van één theelepel bloed voor elke twee ingenomen tabletten. Maagzweren ontstaan uiteindelijk door langdurig gebruik van aspirine.

Aspirine-misbruik is het meest voorkomende drugsprobleem in dit land. We slikken elke dag veertig tot vijftig ton aspirine. Deze hoge aspirineconsumptie stoort doktoren niet te veel. “Neem twee aspirientjes en bel me morgenochtend” is niet alleen een vaak genoemd grapje; het is tegenwoordig een algemeen recept. Een directeur van een grote hoofdpijnkliniek schudt aspirinemisbruik van zich af: ‘Ik maak me zorgen’, zegt hij, ‘als de patiënt meer dan honderd aspirines per maand slikte.’ Iedereen die elke maand honderd pillen slikt, moet zijn gezondheid en leven van A tot Z opnieuw evalueren. Er klopt iets niet.

Lees de rest in nummer 3 van Vraag & Antwoord : het nummer afzonderlijk kost 9 euro / het abonnement op de serie 2021 (Module Q) kost 30 euro. Aanvragen

De Garage Verkoop van 20/6 gaf een opbrengst van 1330 euro. Deze werd overgemaakt aan ADRA voor de internationale hyulpprogramma’s.

“Overtreated”

Waarom teveel ‘genees’kunde ons zieker maakt

In haar populaire boek uit 2008 beschrijft Shannon Brownlee de tragische evolutie van onze illusie dat meer medische instanties, begeleiding en services automatisch leidt naar meer gezondheid.

Het hele corona-gebeuren heeft onze wereld meer dan ooit gemedicaliseerd. Meer nog, de media hebben de illusie gevoed dat medische opvolging onvermijdelijk is en dat de heersende protocollen de beste oplossing zijn voor de problemen die zich voordoen. We zijn met onze neus op de feiten gedrukt dat onze medische infrastructuur “ontoereikend” is en uitgebreid moet worden, investeringen vraagt, en de controlemechanismen en informatie van het publiek moeten worden versterkt…

Onze gezondheidszorg was al schrikbarend duur, maar ons systeem van ziektekostenverzekering maakt dat de meesten geen enkel idee hebben van de werkelijke kosten die worden afgewend op een systeem van “solidariteit”. Als die kosten effectief gedragen zouden moeten worden door de individuele “patiënten”, zouden velen afhaken, maar dat willen we natuurlijk niet.

We hebben van de meest bekwame artsen ter wereld, maar toch overlijden er elk jaar honderdduizend patiënten door medische fouten. Terwijl de hele wereld gericht is op screening, preventiebeleid, veiligheidscampagnes… blijft de medische wereld in de middernachtelijke duisternis van haar praktijken. Ze sluit de ogen voor de oorzaken van ziekte en gezondheid en ziet het als haar taak om te “behandelen” op vraag.

In dit aangrijpende, eye-opening boek neemt de bekroonde journalist Shannon Brownlee lezers mee het ziekenhuis in om enkele van onze meest vereerde mythen over de westerse geneeskunde te ontkrachten. Brownlee ontleedt wat zij ‘het medisch-industriële complex’ noemt en legt de achterlijke economische prikkels bloot die in ons systeem zijn ingebed, en onthult een verbluffend portret van de zorg die we nu ontvangen.

Desalniettemin brengt Overbehandeld uiteindelijk een boodschap van hoop over door het debat over hervorming van de gezondheidszorg te herformuleren. Het biedt een manier om de kosten te beheersen en de onverzekerden te dekken, terwijl tegelijkertijd de kwaliteit van de geneeskunde wordt verbeterd. Shannon Brownlee’s humane, intelligente en indringende analyse stelt lezers in staat om de gevaren van overbehandeling te vermijden en wijst de weg naar betere gezondheidszorg voor iedereen. Maar in de 12 jaar sinds de publicatie is er niets wezenlijks veranderd… De huidige crisis was een kans om onze hele levenswijze en voeding en medische verantwoordelijkheden te herdenken… maar het werd gebruikt om de medische mythes te versterken…

Verzuring niet op waarde geschat

In de voorbije weken hadden we contact met allerlei mensen met diverse klachten, en bijna altijd kan je ‘verzuring’ als onderliggende oorzaak aanduiden, gewoonlijk aangevuld met andere risico’s en negatieve omstandigheden. Verzuring kan je als onderdeel van de grote korf van “intoxicatie” meenemen in je verhaal van detox en wat baat het om te vasten en het huis schoon te maken, als men niet leert om daarna met nog meer zorg en precisie de vereisten van het leven te respecteren?

Verzuring heeft veel gezichten en het resultaat is niet altijd correct af te lijnen. Het levert bij ongeveer iedere aandoening zijn bijdrage, omdat het een voedingsbodem biedt om de zwakke elementen die in elke mens schuilen, aan de oppervlakte te laten komen.

Wat doen mensen om te ontzuren?

Meestal zoeken ze de gemakkelijke wegen, bv een pilletje of een remedie en begrijpen niet waarom en hoe het lichaam verzuurt. Ze gaan ervan uit dat het niet meer aan hun voeding kan liggen, dat ze daarmee geen verschil meer kunnen maken. “Ze eten al zo gezond”.

Nadat een dame dit al voor de derde maal had gezegd, adviseerde ik haar om elke dag één liter vers geperst sap, één kilo fruit en één kilo groenten te eten. Dat was buitengewoon extreem, vond ze. Ik kwam erachter dat ze de voorgeschreven “vijf porties fruit en groenten” (samen) at. Hoe kan je vijfhonderd gram fruit en groenten plaatsen in de voeding? Bekijk de streefwaarde van Berg om door voeding een balans te creëren tussen zuren en basen : “Eet naargelang het gewicht, vijf tot zeven maal zoveel aardappelen, groenten en fruit als de som van alle andere voedingsmiddelen tezamen”. Als we een beetje kunnen rekenen is dat 2000 gram fruit+groenten, tegenover 400 gram voor al de rest – en dat is als we de verhouding 5/1 gebruiken. Als we de verhouding 7/1 gebruiken is dat 2000 gram groenten+fruit, tegenover minder dan 300 gram voor al de rest. Dat is om gezond te blijven en de zuur-basen-balans te behouden. Maar hoe anders is het voor mensen die al chronisch verzuurd zijn? Daar is het zelfs mogelijk dat zelfs de toepassing van deze perfecte verhouding, niet eens de doorbraak geeft waarop men hoopt.

Dat is het deel van de voeding, maar er zijn ook andere factoren en daarom moet men de mechanismen van verzuring en ontzuiling begrijpen. Het lichaam probeert altijd om de balans te herstellen. Alle positieve factoren van gezondheid, zoals ademhaling, zuurstofvoorziening, zonlicht, rust, ontspanning, een gezonde slaap, matigheid… versterken de ontzuring. Daarentegen veroorzaken stress, spanning, zuurstofgebrek, overbelasting, slaapgebrek, en zelfs diverse ziektesymptomen die de voorgaande symptomen begeleiden, een verzwakking van het vermogen om te ontzuren.

Het is zeldzaam om iemand vòòr de volwassen leeftijd te zien lijden aan de typische verzuringsklachten, tenzij er een hormonale stoornis of een groeiprobleem is. Er zijn verschillende mechanismen om te verhinderen dat kinderen in de groei te maken hebben met verzuringsklachten – tenzij de eisen die aan het lichaam worden gesteld, de vermogens te boven gaan.

Met de leeftijd nemen de krachten om te ontzuren af, terwijl de bronnen van verzuring toenemen.

Jaren geleden heb ik de bevorderlijke en remmende factoren van verzuring en ontzuiling tegen elkaar afgewogen. Als mensen dat schema zouden bestuderen, zouden ze wellicht meer over het behoud en herstel van gezondheid begrijpen dan na het lezen van ganse boeken over gezondheid.

Verzuring van het lichaam is niet hetzelfde als de zure smaak van voeding.

De zure smaak wordt hoofdzakelijk veroorzaakt door verhoging van de waterstofionen. Maar ook die zuren moeten door het lichaam bewerkt worden.

Ik zou zeker ananas niet aanbevelen om te ontzuren. Vrije zuren moeten geneutraliseerd worden en dat gebeurt gewoonlijk door toevoeging van zuurstof. Dat kan evident lijken bij mensen die zeer actief zijn, maar voor mensen die eerder passief zijn, moeten ook vrije zuren gelimiteerd worden. Mosséri heeft dit zo vaak en zo uitgebreid beschreven en hoe meer ons systeem “gehandicapt” wordt door diverse ziekten en verzwakkingen, hoe zuiniger wij moeten zijn met toegevoegde zuren.

Wist je dat slechte voedselcombinaties (vooral met vetten en eiwitten) tot het tienvoudige van de zuren kunnen produceren in het lichaam, als wat via voeding kan worden gebruikt? Wist je dat spanningen, stress, verdriet… je vermogen om te ontzuren drastisch verminderen?

Lees er meer over in de Module R – Reuma, Verzuringsziekten, Verzuring, Ontzuring. Deze Module bestaat uit diverse digitale publicaties die helpen verzuring in het juiste perspectief te brengen. Bijdrage : 30 euro. Aanvragen