Categorie: Voeding & Gezondheid

Elke dag groen

Laat me nog eens terugkomen op een stokpaardje : groen in de voeding. Al sinds 1981 is het ons duidelijk dat groen nooit in de voeding mag ontbreken, en dat we al het mogelijke moeten doen om naast een flinke portie fruit ook een flinke portie groene bladgroenten te eten. 

Waarom zijn groenen zo belangrijk?

Groene voeding heeft het potentieel om:

  • je te helpen de onbedwingbare trek en alle soorten verslavingen te overwinnen (klinkt dat bekend in de oren?)
  • helpt om het ideale gewicht te bereiken
  • helpt om je zo energiek te voelen dat je letterlijk uit je bed zou springen in de ochtend!
  • helpt gebitsproblemen voorkomen en genezen
  • helpt om tekorten te voorkomen en te overwinnen.

Hier zijn een paar feiten over groene (blad)groenten:

  • groenen bevatten meer vitamine E dan volkoren granen
  • groenen bevatten meer B2 dan melk
  • groenen bevatten kwalitatieve eiwitten
  • groenen bevatten meer vitamine A dan wortelen
  • groenen bevatten meer vitamine C dan sinaasappels

Maar er is iets belangrijker.

Groenen leveren essentiële alkalische mineralen zoals calcium en magnesium die in onvoldoende hoeveelheden aanwezig zijn in fruit, noten en zaden, en niet te vergeten, andere meer conventionele zuur vormende voedingsmiddelen zoals brood en vlees.

Om te voorzien van voldoende mineralen, moeten voldoende groene groenten toevoegen. We moeten ook een goede variëteit van groene groenten gebruiken – selderij en Romeinse sla volstaan misschien niet om te voorzien in de mineraal behoeften van de meeste mensen.

Eet je genoeg groen?

Er is nog een probleem … we moeten bladgroen op zo’n manier eten dat de voedingsstoffen gemakkelijk kunnen opgenomen worden door het lichaam.

Salades zijn geweldig, maar vaak worden de taaie vezels van groenen niet voldoende gekauwd of afgebroken om de voedingsstoffen te kunnen opnemen. Dat resulteert dan in de vaak gehoorde reacties van mensen die later het verbod kregen om „rauwkost te eten”. Deze opmerking zou nooit gehoord worden, als mensen hun bladgroenten en wilde kruiden zouden eten in een gemakkelijker opneembare vorm, bv. als sap, in soepen, sausen, smoothies en in ieder ander gerecht. 

We moeten groene groenten vaak aan onze voeding toevoegen in een vorm die gemakkelijk opneembaar is door het lichaam – zodat de voedingsstoffen uit de taaie vezels van de groenten kunnen worden onttrokken. We moeten vooral de rijkere groenen, zoals spinazie, bladkolen, en andere diepgroene bladgewassen, die de meeste mineralen bevatten, vaker aan onze voeding toevoegen. 

Groene bladgroenten zijn de beste bron van foliumzuur – van bijzonder belang voor zwangere vrouwen.

Andere voordelen van groenen

Groene groenten zijn rijk aan kalium, calcium, ijzer en zink en ook aan magnesium. Al deze mineralen zijn essentieel voor de gezondheid van de mens.

Ben je klaar voor een groene revolutie?

Je zult niet geloven wat er zal gebeuren met je gezondheid als je eenmaal deelneemt aan de groene beweging. Je begint te worden wat je altijd had kunnen zijn, omdat je begint te doen, wat je altijd had moeten doen !

Het was Dr. Greger die uitpakte met “Het Gezonde Dozijn”, twaalf groepen van voedingsmiddelen die een korf van gezondheid vormen. Dat is één van de exploraties van deze cursus: gaan voor echt voedsel !

We kauwen niet genoeg

We kauwen niet voldoende op ons voedsel.

Als je wil begrijpen wat er precies gebeurt tijdens de spijsvertering, begin je best bij een studie van wat er gebeurt in de mond. Niet voor niets wordt de mond “de keuken van het menselijk organisme” genoemd (Dr. Nolfi). Het is de plaats, waar het voedsel wordt bewerkt, dit is gekauwd, verkleind, ingespeekseld, verwarmd of afgekoeld… Kauwen is een verzameling van elkaar aanvullende activiteiten :

  • verkleinen door fijnmalen,
  • pletten, en herhaaldelijk bewerken van de voedselmassa.
  • oplossing van het voedsel in een waterige substantie, nl. speeksel dat door de speekselklieren wordt afgescheiden. Zelfs een droge hap wordt na langdurig kauwen een soepje.
  • het verwerven van informatie over het voedsel door proeven (smaakgewaarwording : belangrijk als voorbereiding voor verdere sapsecreties).
  • het bekomen van een zeker voedingsgenot, wat zo lang duurt als het voedsel gesmaakt kan worden. Het is het mengsel van aroma’s, textuur en sensatie in de mond.
  • het onderscheiden van echt en vals voedsel
  • opwarmen van te koud voedsel
  • afkoelen van te warm voedsel

Er zijn veel aspecten aan voeding, zoals wat, wanneer, hoeveel, en elk van die onderdelen hebben we in de hand. Een ander probleem is dat we ons voedsel niet voldoende kauwen voordat we het doorslikken. We slikken ons voedsel door zonder onze tanden de kans te geven het voedsel te breken. Dit zorgt voor extra stress op het spijsverteringsstelsel. Kauwen en inspeekselen is vooral van belang voor zetmeelrijk voedsel. Dat is van nature droog en dwingt tot veel kauwen, denk bv aan een kastanje. Maar we zijn een beetje lui geworden en soppen ons veel te malse broodje in koffie of thee, zodat het zonder moeite door het keelgat glijdt… Daar wordt weinig over nagedacht wat er nu moet gebeuren, want hoe kan de spijsvertering daarvan ooit efficiënt verlopen, als de vertering van zetmeel nu moet verlopen zonder het startersenzym amylase. En dan hebben we het niet eens over de combinatie waarin dit werd gegeten… Dus hebben we leren leven en denken met zuuroprispingen en zuuronderdrukkers… Dat is een hele handel geworden en voor sommigen is het leven ondenkbaar zonder zuurremmers.

Een rijke afgifte van speeksel is noodzakelijk voor de vertering van zetmeel. Speeksel is geen water of kan ook niet vervangen worden door één of andere vloeistof. Speeksel is een waterige lichaamsvloeistof waarin verteringsenzymen opgelost zijn. Het gaat hierbij vooral om het verteringsenzym ptyaline.

In de mond begint de spijsvertering. Hier wordt alles goedgemaakt of verloren. Deze aanzet van de spijsvertering is van kapitaal belang, vooral voor de vertering van zetmeelhoudende voeding. Vooral zetmeel moet langdurig ingespeekseld en bewerkt worden in de mond. Een oude volkswijsheid vertelt ons om minstens vijftig maal op een stuk brood te kauwen tot het vloeibaar is geworden en liefst kan je zetmeel zo droog mogelijk eten zodat je verplicht wordt er lang op te kauwen. Tijdens het kauwen proeft men reeds het begin van de chemische veranderingen : de voedselbrij wordt zoeter naarmate men meer kauwt. Jammer genoeg hebben vele mensen het moeilijk met kauwen. In deze tijd, waarin alles snel moet gaan, zien wij op het vlak van de maaltijden de snelle ideeën uit de pan springen. Alles moet snel gaan, ook eten…

We hebben spijsverteringsproblemen vanwege de afnemende hoeveelheden spijsverteringssappen en enzymen die in ons systeem zitten door jarenlang te veel vlees en gekookt voedsel te eten. Een van de grootste boosdoeners is het eten van magnetronvoedsel. Telkens wanneer we ons voedsel in de magnetron zetten, veranderen we het automatisch in een stof die ons spijsverteringsstelsel extra belast. Je kunt er jaren mee wegkomen… maar je kunt de Natuur niet voor de gek houden! Wees er zeker van dat je zonden je zullen achterna lopen…

De lever, galblaas, maag, pancreas, nieren en het belangrijkste, de dikke darm zijn de laboratoria van het lichaam. Maar dit zijn de meest mishandelde organen van ons menselijk lichaam!

Vergelijk het leven van vandaag met de levensstijl van degenen die 100 jaar geleden leefden. Hun levensstijl was eenvoudig, dag na dag. Ze hadden geen storingen zoals radio, televisie, mobiele telefoons, computers en fastfoodrestaurants of auto’s. Het leven was eenvoudig. Ze liepen naar hun werk of namen paard en wagen. De avonden werden besteed aan lezen of bezoeken. Ze aten voedsel dat werd verbouwd op boerderijen waar de grond en planten niet waren vergiftigd met chemische meststoffen. Om te sporten… liepen kinderen naar school. Tegenwoordig brengen scholen de kinderen met de bus naar school en geven ze vervolgens miljoenen uit om gymzalen te bouwen zodat ze kunnen sporten.

We hebben ook problemen met ons spijsverteringsstelsel vanwege fysieke, mentale en emotionele spanningen die de normale ritmes van ons lichaam verstoren. Dit zorgt voor veel problemen en sommigen drukken het uit “dat ze in de knoop zijn met zichzelf”.

Spijsverteringsproblemen worden beschouwd als de nummer één reden voor ziekenhuisopnames. Vanuit het oogpunt van de bevolking… gaat het om één op de drie mensen! Dit zorgt voor een enorme zorgkost!

Is het de schuld van de koolhydraten

Maakt suiker dik ? 

Petr Cech in “Fruit can save your ass“

Suiker wordt vaak verweten dat het mensen met overgewicht maakt. Er is bijna een oorlog tegen suiker; sommigen vermijden het alsof het een soort ongedierte is. Velen zullen tegenwoordig eiwitrijke en suikerarme diëten volgen in een wanhopige poging om af te vallen, maar het leidt maar al te vaak tot verlies van gezondheid. Maar is het echt de suiker die we de schuld moeten geven van overgewicht, en wat is mijn ervaring na meer dan 14 jaar een dieet te hebben gevolgd dat bestaat uit 80-90% van de geconsumeerde calorieën onder de vorm van koolhydraten? Nou, ik stel voor dat je kijkt naar het onderzoek van de prominente Deense professor in voedingswetenschap, Arne Astrup. Samen met twee collega’s heeft hij in 2003 een artikel geschreven met de titel ‘Koolhydraten maken niet dik’. In het artikel gaat Arne Astrup in op de hoax over suiker en de epidemie van obesitas. Suiker wordt naar eigen zeggen bijna nooit omgezet in vet in het menselijk lichaam. Zelfs als we meer eten dan onze energiebehoefte en we onze glycogeenvoorraden aanvullen, zal ons lichaam de oxidatie van suiker verhogen en de oxidatie van vet verminderen en vet gaan afzetten in vetweefsel (vetcellen). Mijn ervaring is dat als ik alleen fruit en groenten eet met een hoog watergehalte en een laag vetgehalte, zoals meloenen, mango’s, papaja’s, nectarines of sinaasappels, het voor mij simpelweg onmogelijk is om dik te worden, hoeveel ik ook eet. Simpel gezegd, niemand kan mogelijk alleen fruit met een hoog watergehalte zoals watermeloenen eten en dik worden, ongeacht hoeveel ze in hun maag kunnen stoppen. Maar als ik meer geconcentreerd fruit eet, met een lager watergehalte en een hoger caloriegehalte, zoals bananen en dadels, en ik eet veel meer dan mijn energiebehoefte, dan kan ik een klein beetje aankomen in de vorm van vet. Het is waarschijnlijk niet omdat de suiker wordt omgezet in vet, maar omdat elk fruit wat vet bevat en dit vet zal worden afgezet in vetweefsel als we veel meer eten dan onze energiebehoefte is en onze glycogeenvoorraden maximaal vullen. Maar overgewicht krijgen op een dieet met vers, sappig fruit en een laag vetgehalte klinkt mij als sciencefiction in de oren, ook omdat ik nog nooit iemand heb ontmoet die dit voor elkaar heeft gekregen.

en de suikerspiegel bij het eten van fruit ? 

Ik heb er nooit bij stilgestaan ​​dat het eten van fruit problemen met je bloedsuikerspiegel kan veroorzaken. Maar op een dag werd mij gevraagd door een van mijn vrienden, die een boek had geschreven over hoe je je bloedsuikerspiegel kunt stabiliseren, of ik mezelf een dag lang kon testen en bloedsuikermetingen kon doen.

Ik moet zeggen dat ik een beetje nieuwsgierig was toen ik mijn bloedsuiker begon te meten: wat zouden de waarden zijn? ‘S Avonds, toen ik klaar was met de laatste meting, was ik een beetje verrast. Niet omdat de waarden te laag of te hoog waren. Ze waren gewoon normaal, het laagst voor de maaltijd met 4,8 mmol/L en het hoogst na de maaltijd met 5,6 mmol/L. Nadat ik de metingen aan mijn vriendin had teruggegeven, vertelde ze me dat een dieet met veel fruit en groenten en weinig vet het beste dieet was dat ze ooit had gezien om een ​​stabiele bloedsuikerspiegel te behouden, aangezien ze al vele jaren met verschillende diëten had geëxperimenteerd om de meest optimale te vinden.

Als er sprake is in dat artikel van “suiker”, gaat het niet om geïsoleerde industriesuiker, maar om de natuurlijke suikers, zoals ze in fruit voorkomen. Natuurlijke suikers in combinatie met hun natuurlijke drager, reageren in het lichaam compleet verschillend tov geïsoleerde suiker.