Categorie: Mensen maakten een verschil

Strijd tegen de pudding

Are Waerland, één van de pioniers in de reformbeweging

pastedGraphic.png

Hoewel Waerland als grondlegger van het vegetarisch / hygiënistisch voedingssysteem wellicht niet de bekendheid geniet die hij verdient, kunnen zijn ideeën sommigen inspireren om “iets te doen” aan hun levenswijze en voeding. 

Are Waerland (1876-1955) was één van de kopstukken van de vegetarische beweging.  Deze Zweedse filosoof studeerde geneeskunde om zijn eigen zwakke gezondheid te verbeteren.  Zo kwam hij tot een voedingstherapie met veel rauwe groenten, fruit en granen.

Toen de twintigjarige rederszoon uit Ekenäs in Nijland / Zweden zich in 1896 liet inschrijven op de faculteit filosofie aan de universiteit van Helsingfois, volgde hij daarmee eerst en vooral zijn filosofische overtuiging.

Het materialisme was volgens hem de hoofdschuldige aan de vervalverschijnselen  van onze cultuur.  Zijn ziekelijke toestand verhinderde hem zijn studies voort te zetten.  Hierdoor stond hij steeds sceptischer tegenover de conventionele methodes van de klassieke geneeskunde.  Voortaan hield hij zich nog enkel bezig met medische problemen.

Hij verdiepte zich eerst en vooral in het begrip “gezondheid”.  Dit werd echter in geen van de bekende medische woordenboeken verklaard, noch aan de universiteiten onderwezen.  Het Engelse openluchtleven had hem al lang geïmponeerd.  Hij besloot om naar Engeland te emigreren om daar het geheim van de gezondheid op te sporen en de studies van geneeskunde aan te vatten.  Door zelfstudie definieerde hij uiteindelijk gezondheid als: de geschiktheid om zonder lichamelijke klachten alles wat men in aanleg heeft, ongestoord tot ontwikkeling te brengen. 

Ziekte daarentegen kon enkel het gevolg zijn van een zich losmaken van de verbondenheid met de natuur en een verwaarlozing van haar grondprincipes.

Bijgevolg heeft iedere mens die door een beschavingsziekte is getroffen, voor het herstel van zijn gezondheid als taak: de echte verbondenheid met de natuur zo lang na te streven tot men zijn lichaam niet meer voelt.  

Are Waerland was namelijk van mening, in tegenstelling tot de klassieke geneeskunde, dat iedereen zijn gezondheid alleen maar zelf behouden of wéér opbouwen kan!

Mens, genees jezelf!

Doorslaggevend bij elk regeneratieproces was voor Waerland de juiste voedingswijze.  Net zoals Hippocrates was hij van mening dat de lichamelijke conditie van een mens zowel van de keuze van zijn voedsel als van zijn levenswijze afhangt.  Hijzelf had zich namelijk door een radicale omschakeling op een lacto-vegetarisch dieet, door een bewuste houding en zoveel mogelijk beweging in open lucht tot een gespierde sportman ontwikkeld.  Sindsdien bestond zijn levenstaak in het doorgeven van zijn ervaringen aan de door de beschaving gehavende mensheid om ze tot een harmonisch leven te leiden, omdat slechts een gif- en klachtenvrij functionerend lichaam, de menselijke ziel die ontplooiingsmogelijkheden biedt die het leven zinvol maken.

Beslissend voor de latere ontwikkeling van Waerland was zijn vriendschap met de chirurg W.A. Lane en de bioloog Arthur Keith.  Hun wetenschappelijke inzichten overtuigden hem van de waarde van het lacto-vegetarisme.  Bovendien bevestigde hij Alexander Haigs’ stelling dat niet bacteriën infectieziekten veroorzaken, maar wel een foutieve voeding die de menselijke cellen toegevoerd krijgen.

Een groot deel van zijn leven besteedde Are Waerland met zijn verkregen inzichten te testen, om dan als achtenvijftigjarige met zijn meermaals bewezen levenswijze in het openbaar te treden.  In zijn boek “In the cauldron of Disease” (“Im Hexenkessel der Krankheiten”), dat in 1934 verscheen, publiceerde hij de resultaten van zijn jarenlange voedingsfysiologische studie.

Uit deze periode dateert het ontstaan van de Waerland-beweging, die aanvankelijk eerst in Zweden een sterke weerklank vond.  Daar erkende men dadelijk dat deze levenswijze niet enkel zonder moeite uitvoerbaar was, maar ook een maximum aan gezondheid beloofde.

Strijd tegen pudding

Waerland had zich indertijd van de “pudding-vegetariërs” gedistantieerd.  Deze schrapten weliswaar het vlees uit hun voeding, maar waren verzuurd omdat hun voedsel voor 90% uit gekookte, geïndustrialiseerde, geontmineraliseerde, gesuikerde en gezouten voeding bestond, welke Waerland als “gecastreerd” betitelde.

De kleine hoeveelheid verse groenten kon het tekort aan rauwe voeding niet aanvullen, zodat deze mensen niet minder ziek werden dan vleeseters, omdat ze onvoldoende verweerstoffen bezaten.  In tegenstelling met deze “pudding-vegetariërs” streefde Waerland er naar de synthese te trekken uit alle bestaande inzichten van het moderne voedingsonderzoek.

Hoewel hij zijn boek als afsluiting van zijn werken beschouwde, zag Waerland zich door de vragen van ernstig geïnteresseerden verplicht ook de praktische gevolgen van zijn systeem uit te leggen.  In het Zweedse tijdschrift “Zvisksport” verschenen voortdurend artikels ven hem die hij in 1942 in zijn tweede omvangrijke werk “Umkehr zum Leben” samenvatte.

Bovendien gaf hij voortdurend spreekbeurten die hem deden uitblinken als geïnspireerd schrijver.  Toen in het jaar 1949 de Waerland-beweging vaste voet aan wal kreeg, betekende dit voor hem een grote stap voorwaarts.  Berlijnse artsen nodigden Waerland uit om lezingen te geven over de resultaten van zijn onderzoeken.  Het grote succes dat deze voordrachten kenden, leidde tot de oprichting van een Duitse afdeling en een Duits Waerland-tijdschrift.  Nadat zijn boeken ook in het Duits verschenen, leidde hij op hoge leeftijd een vermoeiend reisleven, dat hem in alle grote steden van het Duitse taalgebied bracht.  Tegelijkertijd ontstonden talrijke Waerland-kuurhuizen en sanatoria, waar zijn methode tot welzijn van de patiënten praktisch werd uitgevoerd.  Zijn vrouw Ebba wijdde zich aan de therapeutische toepassing van zijn kennis en bundelde haar ervaringen in het boek “Die Waerland-Therapie und ihre Erfolge”.

Speciaal voor beschavingsziekten

Door een radicale omschakeling in de voeding en een reeks geneeskundige toepassingen konden zeer merkwaardige resultaten worden behaald bij vele ziekten zoals reuma, jicht, suikerziekte, kanker, maag-, lever- en galkwalen, maar ook bij hart- en bloedvaatziekten.  De patiënten verkregen een verbetering in hun ziektetoestand, door hun actieve medewerking aan het genezingsproces; deze mensen werden aangespoord tot zelfstandig denken omtrent hun geestelijke  en lichamelijke toestand.  Dit behoorde tot Waerlands grondprincipes.  Eigenlijk zou ieder zijn eigen arts moeten worden om de eisen van het eigen lichaam te begrijpen en hierop instinctief te reageren.

De periode tussen zijn 65ste en zijn 75ste levensjaar was voor Are Waerland een fase van onvermoeibaar werk.  Naast talrijke artikels in kranten en tijdschriften schreef hij vlugschriften en brochures, waarmee hij zijn levenswerk harmonisch afrondde.  Twee jaar voor zijn dood trok hij zich in Alassio terug om daar in volledige afzondering zijn filosofisch  werk “Der Weg zur neuen Menschheit” te voltooien.  Hij plaatste dit onder het motto “Voor de grootsheid en schoonheid van het leven”, om nogmaals de op geestelijk en lichamelijk vlak achteruitgegane mensheid tot innerlijke omkering en heroriëntering op te roepen.  Alleen een generatie die bereid is haar lichaam als een tempel van de geest op te bouwen en te verzorgen, heeft nog overlevingskansen!

Dr Shelton

De vroegste sporen van de hygiënistische beweging, vinden we in 1832, in de praktijk en de voordrachten en boeken van Dr. Issac Jennings en Dr Sylvester Graham. Hoewel deze beide dokters compleet los van elkaar hun systeem op punt stelden, hadden zij grote verwantschap in hun idee over hoe een natuurlijke levenswijze er moest uitzien. Zij legden de basis voor een systeem dat volledig los staat van wat op dat moment zeer erg bedreven werd, nl. diverse vormen van alternatieve geneeskunde. Het hygiënisme kende zijn hoogte- en dieptepunten. Toen Dr Shelton in 1924 de Natuurlijke Hygiëne ontdekte, was het een beweging die op sterven na dood was. 

Een 30-tal verschillende personen hebben mee het werk van Dr. Shelton bepaald. Opvallend is dat nagenoeg allen, op uitzondering van Sylvester Graham, klassiek geschoolde dokters waren, die een andere weg waren opgegaan, nl. deze van het natuurlijke leven. Zij hadden ingezien dat een gezonde levens- en voedingswijze noodzakelijk is voor het behoud of het herstel van de gezondheid.

Het waren mensen die zich voldoende bewust waren van de gevaren van de vergiftigende praktijken op de rand van het bed; en ze hebben al deze kennis overboord gegooid, naarmate zij doordrongen werden van andere waarheden.

Over zijn medische ervaringen vertelt Shelton: “Er was niet de minste overeenstemming over wat voor behandeling bij een bepaalde aandoening diende te worden verstrekt. Wat door de ene werd aanbevolen, werd door weer anderen afgewezen. Op de keper beschouwd was geen enkele behandeling, noch in medisch, noch in menselijk opzicht een succes. We weten niet wat we doen, maar we doen toch iets…” Tegen deze ingesteldheid heeft Shelton zich verzet. Zijn heldere opmerkzame geest, die wist te verzamelen, te vergelijken, te analyseren, te synthetiseren… lieten deze onduidelijke, verwarrende toestand niet toe. Zijn contacten met zoekende medici over de gehele wereld, hebben hem in staat gesteld de standpunten en de kennis over de natuurlijke hulpverlening en de opvoeding omtrent gezond leven te vergelijken en bij te schaven. Hij onderzocht nauwkeurig alle voedingssystemen en zuiverde ze uit tot één levens- en voedingswijze die voor gezonden en zieken een beveiliging en een heropleving betekenen.

Dr. Shelton heeft waarschijnlijk méér mensen begeleid bij vastenkuren, dan wie anders Vandaar ook dat het vasten een beetje vereenzelvigd is met de Natuurlijke Hygiëne. Shelton zelf heeft deze opvatting ten zeerste bestreden. “We moeten ophouden met de idee te verspreiden dat Natuurlijke Hygiëne vasten is, of dat vasten Natuurlijke Hygiëne is. Natuurlijke Hygiëne is een uitgebreid, verantwoord en samengesteld systeem, dat niet tot één enkel idee te herleiden is.”

“Ons motto is: gezondheid door natuurlijk leven.“

De belangrijkste bijdrage van Dr. Shelton is niet in de eerste plaats de inhoud die hij aan de Natuurlijke Hygiëne heeft gegeven, maar de wijze waarop hij een beweging, die op sterven na dood was, nieuw leven heeft ingeblazen. In de beginfase stond hij met al deze ideeën alleen, maar na verloop van tijd werd het Hygiënisme een sterke beweging. De beginfase was gekenmerkt door een herbronning: het herontdekken van de grondbeginselen van de gezondheid en de grondregels die tot revitalisatie en genezing leiden. Dit kostbare erfgoed was bijna vergeten. “De waardevolle literatuur uit meerdere decennia voor mij, stond op het punt verloren te gaan. Dankzij hard werk en de steun van velen die mij hierbij geholpen hebben, zijn vele pioniers, die reeds gestorven zijn, opnieuw tot leven gekomen.”

Dr. Herbert Shelton schreef 40 boeken. Het zijn boeken met een gefundeerde, wetenschappelijke inhoud, omtrent voedings- en levenswijze. Het eerste boek was “Basisregels van de natuurgeneeskunde.” Later heeft hij dit boek hertiteld tot: “Inleiding tot de Natuurlijke Hygiëne.”

In de cursus Gezondheidsopvoeding zijn talrijke pagina’s vertaald opgenomen. De brochure “Baby- en Kindervoeding” is grotendeels ontleend aan Shelton’s boek over dit thema. Zijn beschrijvingen zijn logisch, helder, ongecompromitteerd. De natuur is geen mysterie. 

“Het drama van onze cultuur is, dat wij duizenden en duizenden jonge mannen en vrouwen hebben, die met idealen beginnen aan hun studies, maar die later afstuderen aan universiteiten,  en ze zijn gewillig en begeren om de kennis die ze op gedaan hebben aan de universiteit te gebruiken in dienst van de industrieën. Ze nemen het geld en doen datgene waarvoor ze betaald zijn: het beliegen van het publiek, omdat hun job berust op het verspreiden van de leugen.  Soms denk ik dat het ergste in onze beschaving onze opvoeding is. Soms denk ik dat het medische beroep het ergste in onze beschaving is. De werkelijke bron van al onze problemen ligt bij de chemische industrie. Zij vertellen aan de universiteiten wat ze moeten onderwijzen. Ze schrijven de schoolboeken. Ze vertellen aan de dokters wat ze moeten voorschrijven en hoeveel. Ze hebben hun tijdschriften en hun rapporten en bezoeken de dokters en voorzien ze van literatuur. Ze schenken aan gewillige dokters aantrekkelijke beloningen. Die chemische industrie, die de medicamenten ontwikkelt en promoot, leidt de opvoeding en geeft trainingen om dit soort middelen hun weg te laten vinden naar de massa. Deze mensen houden zichzelf voor wetenschappers. En ze komen aan de rand van je bed met hun pistolen en hun messen en zagen en hun chemicaliën, zonder de oorzaken te verwijderen. Ze moeten behandelen, ze cultiveren de illusie dat ze genezers zijn. Neem nu een man die aan de drank is en je vindt een middel om hem nuchter te maken, zodat hij weer kan drinken. Dat is het verhaal.”

Dr. H.M. Shelton in de voordracht “Herstel je gezondheid” – vertaald door Natuur-El – verkrijgbaar op CD

Charlotte Gerson

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is gerson.jpg


Herinnering aan Charlotte Gerson: een pionier in natuurlijke gezondheid


Met een bezwaard gemoed melden we het trieste verlies van Charlotte Gerson die op natuurlijke wijze in haar slaap thuis overleed. Ze leefde 96 prachtige lange jaren. Ze was een grote kracht in de beweging voor natuurlijke gezondheid, die haar werk en kennis deelde en ervoor zorgde dat de nalatenschap van Gerson blijft groeien en sterker wordt. Maar het is tegelijk met vreugde dat we haar leven vieren en erop terugkijken. Ze was een charismatische pionier van de natuurlijke gezondheid en blijft een inspiratie voor iedereen die zich tot voeding heeft gewend als een alternatieve behandeling voor chronische ziekten.

Charlotte is in 1922 geboren als dochter van Dr. Max Gerson en is een drijvende kracht geweest achter de natuurlijke gezondheidsbeweging. Als jong meisje werd bij haar de diagnose tuberculose van de botten gesteld, wat op dat moment als ongeneeslijk werd beschouwd. Ze werd genezen na het volgen van haar vaders baanbrekende therapie, nu bekend als de Gerson-therapie. Deze therapie maakt gebruik van een strikt voedingsprogramma van biologisch voedsel, sappen en supplementen om de natuurlijke immuniteits- en ontgiftingsroutes van het lichaam te activeren. Howard Straus zei over zijn moeder Charlotte: “Er zijn mensen over de hele wereld die van haar houden en wiens levens zijn veranderd door de Gerson-therapie.” Hij plaatste dit bericht op de blog van de Gersontherapie en kondigde aan dat zijn moeders ontslapen:

“Ze had geen pijn, maar het was duidelijk haar tijd en ze” gleed weg “. Ik geloof dat met de hoeveelheid goeds die ze in de wereld deed, haar verdere reis zal worden gevuld met licht en liefde …

Toen haar vader overleed, was Charlotte vastbesloten om zijn werk voort te zetten en haar leven te wijden aan het geven van onderwijs en training aan mensen die strijden met kanker en andere chronische ziekten. In 1977 richtte Charlotte het Gerson Institute op, een non-profitorganisatie die zich inzet voor het delen van de waarheid over het natuurlijke vermogen van het lichaam om te genezen. Ze heeft verschillende boeken geschreven, waaronder een bijgewerkte versie van haar vaders baanbrekende werk: “A Cancer Therapy: Results of 50 Cases.”

Door de jaren heen heeft haar integriteit en vastberadenheid haar gevestigd als een van de grondleggers van alternatieve geneeskunde. Vandaag zetten we haar nalatenschap voort en staan in bewondering voor haar toewijding aan de waarheid. Het menselijk lichaam is voorzien van opmerkelijke vermogens om te vechten en zich te verdedigen tegen ziekten. De juiste voeding kan helpen om deze natuurlijke afweer te activeren en biedt een alternatief voor toxische behandelingen.

Max Gerson – haar vader -werd geboren in Wągrowiec, (Polen, onder Duits statuut) in 1881 en studeerde medicijnen aan de universiteit van Freiburg van 1899-1906. Als student, leed Max Gerson aan ernstige, slopende migraine-hoofdpijn waardoor hij dagenlang niet kon functioneren. Omdat zijn professoren hem niet konden helpen, wilde Max Gerson zichzelf genezen van zijn toestand door drastische veranderingen aan te brengen in zijn dieet en specifieke natuurlijke supplementen toe te voegen. Hij elimineerde het zwaar gezouten, verwerkte, vette voedsel en vlees dat een belangrijk onderdeel was van het standaard Duitse dieet en verving ze door rauwe en gekookte, ongezouten, biologische groenten en fruit. Binnen een paar weken verdwenen de migraine.

Eenmaal afgestudeerd, en praktiserend in Bielefeld, Duitsland, paste Dr. Gerson met succes zijn “migraine”-dieet toe op zijn patiënten toen hij een volledig genezen geval van huidtuberculose ervaarde. Dit succes trok de aandacht van de wereldberoemde thoracale chirurg, Ferdinand Sauerbruch en samen begonnen Gerson en Sauerbruch met een onderzoek naar het dieet bij 460 terminale tuberculosepatiënten. Van de 460 patiënten die werden behandeld met de Gerson-therapie, waren er 456 volledig genezen, waardoor Gerson een begrip werd in heel Europa.

Toen Hitler aan de macht kwam, vluchtte Dr. Gerson uit Duitsland terwijl hij ternauwernood aan zijn eigen dood in de Holocaust ontsnapte. Na een korte vlucht naar Frankrijk, maakte Dr. Gerson uiteindelijk zijn weg naar de Verenigde Staten, waar hij een praktijk had op Park Avenue in Manhattan. Dr. Gerson verloor al zijn zeven broers en zussen in de Holocaust.

Terwijl hij zijn praktijk had in Manhattan werd Dr. Gerson benaderd door een vrouw die stervende was aan maag- en galblaaskanker. Nadat zij gehoord had van zijn behandeling van tuberculose, smeekte ze hem om het in haar geval toe te passen, maar Dr. Gerson weigerde vanwege de enorme politieke druk waarvan hij wist dat hij onder de kritiek zou komen van zijn collega’s … Na voortdurende smeekbeden van de vrouw was Dr. Gerson het eindelijk eens om haar in het geheim te behandelen … en ook zij werd genezen. Vanaf dat moment gaf dr. Gerson toe dat hij niet langer zijn gezicht kon afwenden van de dodelijke plaag van kanker en mensen die zijn opgegeven om te sterven door de behandeling van hun artsen.

Al snel begon de naam Gerson te verspreiden en als gevolg daarvan werd hij op 1-3 juli 1946 opgeroepen om zich te verantwoorden voor de Senaat van de Verenigde Staten tijdens een hoorzitting voor de Pepper-Neely Antikankerwet, die was ontworpen om 100 miljoen dollar aan financiering toe te kennen aan wie veelbelovend was op het gebied van kankerbehandeling. Gerson presenteerde vijf van zijn vroegere “terminale” patiënten voor de commissie en de volledige records van nog eens vijf. Zo geschokt waren de leden van de kamer, en op de bekende nieuwszender verkondigde Raymond Gram Swing, aanwezig bij de getuigenis, die avond op zijn nationale radio-uitzending aan de hele natie dat er een medicijn tegen kanker was ontdekt. Helaas luisterden ook de duistere krachten van de geneeskunde en vanaf dat moment werd Dr. Gerson een gecensureerd man en de Pepper-Neely Antikanker Bill (document # 8947 van de archieven van de Verenigde Staten) werd verslagen door vier senatoren die artsen waren. In de loop van de volgende 13 jaar zou Dr. Gerson zijn lidmaatschapsprivileges verliezen aan de New York State Medical Society, zijn werk niet mogen publiceren in door vakgenoten beoordeelde medische tijdschriften en uiteindelijk worden verbannen door de medische en farmaceutische industrie die meer geïnteresseerd zijn in het ontwikkelen van grote farmaceutische producten, met meer winst, dan gedreven door het genezen van een stervende en lijdende mensheid.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is q-gerson.jpg
In het Dossier : Natuurlijke Alternatieven bij Kanker, vind je tal van artikels en adviezen geput uit de Gerson-therapie.

De Gezondheidsboodschap

Waar de basis ligt voor onze huidige inzichten over gezonde voeding.

Ellen G. White begreep het bijbelse beeld van de ondeelbare eenheid van lichaam, geest en geest. Ze zag duidelijk dat de interactie en integratie van deze drie componenten de gezondheid van elk vereiste, zodat alle delen effectief zouden werken. Met andere woorden, wat het lichaam ook beïnvloedde, had ook invloed op ziel en geest. Als de geest niet correct gevuld was met het juiste voedsel en rust, evenals positieve, rationele gedachten, dan zouden zowel het lichaam als de ziel minder efficiënt presteren.

De grootste zorg voor Ellen was de impact van een slechte gezondheid in geest of lichaam op het spirituele leven. Ze hield vol: “Alles wat de fysieke kracht vermindert, verzwakt de geest en maakt minder geschikt om onderscheid te maken tussen goed en kwaad. We worden minder in staat om het goede te kiezen en hebben minder wilskracht om datgene te doen waarvan we weten dat het juist is ‘(Christ’s Object Lessons, p. 346).
Ellen volgde een stap voor stap pad bij het ontwikkelen van haar gezondheidsprincipes. Al vroeg – in tegenstelling tot de toenmalige medische wereld – benadrukte ze de gevaren van tabak, thee en koffie. Dit leidde tot de visie en principes die een vegetarisch dieet benadrukten, zelfbeheersing bij het eten en het gevaar van rijke voeding met cakes, taarten, puddingen (met hoge cholesterol).

Ze benadrukte het drinken van zuiver water, het nemen van lichaamsbeweging, het vermijden van giftige medicijnen (die in de 19e eeuw zeer giftig waren), en suggereerde zelfs tegen conventionele opinies – op het moment dat ouders hun zwakheden overdragen aan hun kinderen. Ze geloofde ook dat hoewel handenarbeid (en arbeid in het algemeen) helpt om een ​​karakter op te vrolijken, overwerk – in zelfs het goede doen – de geestelijke en lichamelijke gezondheid ondermijnt.
De meest publieke impact van haar gezondheidsboodschap was gericht op haar drie basisprincipes en hoe haar kerk deze principes in hun praktijk toepaste:

1) Het werk voor het lijden en ten behoeve van onderdrukten waar ook ter wereld. Zevende-dags adventisten staan ​​wereldwijd bekend om hun gemeenschapsorganisaties die er zijn in tijden van natuurrampen en noodsituaties, evenals lokale voedsel- en kledingbanken.

2) Het evangelische principe waarbij predikanten en medisch personeel samen werken in openbare evangeliebijeenkomsten, die de waarde aantonen van het samengaan van zowel gezondheids- als geestelijke kwesties. De hechte relatie, dit principe van de hand en de handschoen, is nuttig en productief op alle continenten, onder alle mensen.

3) Het heilsprincipe benadrukt de nauwe band tussen de gezondheid van geest, lichaam en ziel. Ellen aarzelde niet om te wijzen op de directe relatie tussen dagelijkse gewoonten en karakterontwikkeling. Ze koppelde een goede gezondheid aan morele oordelen, een principe dat duizenden dankbare levens heeft veranderd.

Ellen en haar man James waren actieve promotors van de eerste gezondheidsinstellingen van de kerk. Het wereldberoemde Battle Creek Sanitarium was het eerste van vele, van Massachusetts tot Californië, en uiteindelijk in vele landen wereldwijd.

Tegenwoordig zijn er adventistische gezondheidsinstellingen – van ziekenhuizen landelijk, inclusief de prestigieuze Loma Linda Medical School in Californië. Dit alles vanwege Ellen’s opmerkzaamheid en haar gave om de totaliteit van Gods eeuwige plan te zien, wat de basis werd van het promoten van goede gezondheidsprincipes.


Een onontkoombare conclusie
Een joodse arts genaamd Robert Cohen was zo onder de indruk van het voedingsadvies van Ellen White, dat hij een boek met haar leer publiceerde, getiteld God’s Nutritionist: Pearls of Wisdom, op basis van uitspraken van Ellen G. White. In het voorwoord van het boek zegt hij: “Ze was een voedingsdeskundige met feiten die zo actueel waren als die in de voedingsbladen van vanochtend.“
Het bewijs weegt door ten gunste van meer plantaardig voedsel en minder dierlijk voedsel. Dat heeft geleid tot veel recente veranderingen bij reguliere autoriteiten, zoals die gevonden in de voedingsadviezen van de overheden. Deze richtlijnen pleiten voor plantaardige voeding door ons te adviseren “dagelijks een verscheidenheid aan granen te kiezen, vooral volle granen”, en “dagelijks een verscheidenheid aan groenten en fruit”. Bovendien wordt ons verteld om “een dieet te kiezen dat laag is in verzadigd vet en cholesterol en matig in totaal vet ‘en om onze’ inname van toegevoegde suikers ’te beperken.

De wetenschap onderbouwt wat Ellen meer dan anderhalve eeuw geleden zei – dat het gezondste dieet voornamelijk bestaat uit fruit, noten, granen en groenten.

Diezelfde geïnspireerde bron sprak over talloze andere onderwerpen. Relaties, kerkorganisatie, bijbelse interpretatie, ethiek, moraliteit, psychologie, opvoeding en onderwijs… zijn slechts enkele voorbeelden. De bevestiging van haar gave in de reeds genoemde gebieden moet iedereen vertrouwen geven om haar te geloven in gebieden die niet zo gemakkelijk door de wetenschap kunnen worden bewezen.

Waarom niet profiteren van de voordelen van dit geschenk en meer leren over de bediening en de raad van Ellen G. White vandaag?