Papajapitten

In het boekje “Superfoods in je dagelijks leven , waarom God geen fastfood eet ”  van Thorsten Weiss  en Jenny Bos staat dat je de papajapitten ook kan eten nl. door ze te drogen en vervolgens ze door een pepermolen te malen en over je eten te strooien . Dit doe ik al verschillende jaren,  hiermee reguleer je de spijsvertering op een natuurlijke manier. En de pitten zouden zelfs zorgen voor de verbranding van vetten. Nu lees ik ergens anders : gooi de papajapitten weg want ze zijn giftig ! Wat is nu de waarheid?  Weet jij hier iets over?

Beste

Ondertussen is Vraag&Antwoord 4 toegevoegd aan Module Q, waar de mensen die het allemaal zo graag in de diepte bestuderen hun hart zullen kunnen ophalen aan een magazine van meer dan 80 goed gevulde pagina’s. Net toen we de redactie besloten, kregen we ook deze vraag en die krijg je als trouwe lezer van deze blog er als bonus bovenop! Papaya of boommeloen is een vrucht die geliefd is vanwege zowel de heerlijke smaak als het uitzonderlijke voedingsprofiel. Veel mensen gooien de zaden weg en geven de voorkeur aan het zoete vruchtvlees. Wat ze zich niet realiseren is dat de zaden eetbaar zijn, en ook zeer voedzaam. Er moet echter rekening worden gehouden met sommige bijwerkingen voordat je ze eet. Dit artikel gaat dieper in op de voor- en nadelen van het eten van papajazaden en hoe ze je gezondheid beïnvloeden.

Papaya-zaden bevatten een verscheidenheid aan micronutriënten. Ze bevatten veel polyfenolen en flavonoïden, twee verbindingen die als antioxidanten werken om de gezondheid te bevorderen. Antioxidanten bestrijden ziekteverwekkende vrije radicalen om oxidatieve stress te voorkomen en chronische ziekten af ​​te weren. Bovendien bevatten papajazaden een hoeveelheid gezonde enkelvoudig onverzadigde vetzuren, waaronder oliezuur. Het verhogen van de vezelinname kan helpen de bloeddruk en het cholesterolgehalte te verlagen.

Potentiële Gezondheidstroeven

Naast het leveren van verschillende voedingsstoffen, zijn papajazaden gekoppeld aan een aantal potentiële gezondheidsvoordelen.

in het beheersen van infecties

Studies tonen aan dat papajazaden bepaalde soorten schimmels en parasieten vernietigen. Volgens een studie was papajazaadextract effectief tegen drie schimmelstammen, waaronder de specifieke ziekteverwekker die verantwoordelijk is voor het veroorzaken van schimmelinfecties. Een andere kleine studie wees uit dat het drinken van een extract gemaakt van gedroogde papajazaden en honing significant effectiever was in het doden van darmparasieten dan een placebo. Er zijn echter verdere grootschalige studies nodig om te bepalen hoe het eten van papajazaden schimmel- en parasitaire infecties bij mensen kan beïnvloeden. Het is ruim dertig jaar geleden dat ik een predikant hoorde uitleggen wat zijn onmisbare hulpmiddel in de tropen was… gemalen gedroogde papayapitten tegen de parasietenbesmettingen die hij en zijn medewerkers opliepen en die hij met dit compleet ongevaarlijke middel onder controle kon houden.

mogelijk beschermend voor de nieren

De nieren spelen een prominente rol in het handhaven van de gezondheid en fungeren als een filter om afvalstoffen en overtollig vocht uit het lichaam te verwijderen. Onderzoek suggereert dat het eten van papajazaden de gezondheid en functie van uw nieren helpt beschermen en behouden. Een onderzoek bij ratten waarbij een zekere toxiciteit gerd geïnduceerd, wees uit dat papajazaadextract nierbeschadiging hielp voorkomen. Papaya-zaden zijn rijk aan antioxidanten, die oxidatieve schade aan de cellen kunnen blokkeren en de gezondheid van de nieren beschermen. Omdat onderzoek op dit gebied nog beperkt is tot dierstudies, zijn er meer op mensen gebaseerde studies nodig om te concluderen dat papajapitten hier een beduidende invloed hebben.

Hoe zit het met zijn kanker bestrijdende krachten?

Vanwege hun indrukwekkende voedings- en antioxidantprofiel, tonen sommige onderzoeken aan dat papajazaden kankerbestrijdende eigenschappen kunnen hebben. Dat vind ik net iets te ver gaand. In de laatste Vraag&Antwoord heb ik na een artikel over “alternatief genezen”, een paar artikels geplaatst over natuurlijke kankerbestrijding. Ik ben altijd verbaasd over de interesse die er leeft over al die natuurlijke voedingsmiddelen en kruiden die “kanker genezen”. Dat wijst op een compleet verkeerd idee over kanker. In feite zou alles op alles moeten gezet worden op het voorkomen van kanker. Zelfs al blijkt dat extract van papajazaad helpt om ontstekingen te verminderen en te beschermen tegen de ontwikkeling van kanker, mag dat niet het gevoel geven dat – voor het geval het zover komt – er toch veel natuurlijke middelen bestaan om er iets aan te doen. Het is waar dat er een studie is die aantoonde dat zwarte papajazaden de groei van prostaatkankercellen verminderden. Maar de waarheid is dat kanker nooit echt genezen wordt – of, zoals het werd beschreven in Sheltons’ “Road to Health” (vertaling De Weg naar Gezondheid) : Hygiënisten beschouwen kanker als een onomkeerbare pathologie. We denken dat, behalve in uiterst zeldzame gevallen, de patiënt, als kanker eenmaal is ontwikkeld, zal sterven aan kanker, op voorwaarde dat hij niet wordt gedood door een operatie, radium of röntgenfoto’s. Hygiënisch leven kan het leven verlengen van de kankerpatiënt en voorkomen dat hij een drugsverslaafde wordt. Het moet algemeen bekend zijn dat kankerpatiënten veel meer van hun medicijnafhankelijkheid omkomen dan van kanker.

De bemoedigende boodschap die de Natuurlijke Hygiëne heeft over kanker is dat het kan worden voorkomen. Een echt hygiënisch leven zal de evolutie van kanker voorkomen. Het is algemeen bekend dat kanker zich nooit ontwikkelt in gezond weefsel, maar altijd in chronisch ziek weefsel. Het behoud van een goede gezondheid zal de ontwikkeling van kanker voorkomen. Dit is een belangrijk feit dat aan de wereld bekend moet worden gemaakt, opdat er een einde kan worden gemaakt aan de huidige kankerverdwazing.

Een betere spijsvertering

Net als andere zaden zijn papajazaden een goede bron van vezels. Vezels bewegen onverteerd door het maagdarmkanaal en voegen massa toe aan de ontlasting om de regelmaat te bevorderen. In feite bleek uit een beoordeling van vijf onderzoeken dat een toenemende vezelinname de ontlastingsfrequentie verhoogde bij mensen met constipatie. Het verhogen van de vezelinname kan ook verschillende andere aspecten van de spijsvertering verbeteren. Studies tonen aan dat voedingsvezels beschermen tegen inflammatoire darmaandoeningen, symptomen van aambeien kunnen verlichten en de vorming van darmzweren kunnen voorkomen.

Mogelijke bezwaren tegen het eten van papajapitten

Hoewel papajazaden in verband zijn gebracht met verschillende gezondheidsvoordelen, zijn er enkele potentiële gezondheidsproblemen die ze kunnen opwekken:

Dierstudies hebben aangetoond dat papajazaden de vruchtbaarheid kunnen verminderen. Een studie toonde bijvoorbeeld aan dat het toedienen van grote doses papajazaadextract aan apen een aandoening veroorzaakte die azoöspermie wordt genoemd, die wordt gekenmerkt door een gebrek aan sperma in het sperma. Een onderzoek bij ratten nam vergelijkbare bevindingen waar en rapporteerde dat papajazaadextract zowel het aantal zaadcellen als de beweeglijkheid van het sperma verminderde. Interessant is dat onderzoekers ontdekten dat deze veranderingen binnen 45 dagen na het stoppen van de behandeling ongedaan werden gemaakt. Merk op dat de onderzoeken een veel hogere dosering papajazaden gebruiken dan de mensen gewoonlijk consumeren. Er zijn menselijke studies nodig om te kijken hoe het consumeren van papaja in de hoeveelheden die gewoonlijk in het dieet worden aangetroffen, de vruchtbaarheid beïnvloeden.

Papajazaden bevatten benzylisothiocyanaat, een stof die ook in kruisbloemige groenten voorkomt. In studies is deze verbinding in verband gebracht met een aantal gezondheidsvoordelen, vooral als het gaat om kankerpreventie. Sommige onderzoeken suggereren echter dat het in grote hoeveelheden schadelijk kan zijn. Ik hoef er niet op te wijzen dat verse papayapitten redelijk scherp smaken, wat eigenlijk al een waarschuwing zou moeten zijn. Als de pitten niet gekauwd worden, hebben ze weinig of geen invloed en worden niet verteerd. Gedroogd wordt de aanwezigheid van deze bitterstof verminderd, maar toch voldoende om parasieten af te voeren. Als ooit bezwaren worden geuit tegen het eten van papajapitten, is het gewoonlijk wegens dit benzylisothiocyanaat, dat in hoge concentratie toxisch is.

de schandpaal

Enkele weken geleden verscheen President Biden op het scherm met een scherpe boodschap en de mimiek waarmee ze werd gebracht was al even veelzeggend als de boodschap zelf : “My patience with you, a shaming 37 percent of Americans, for choosing not to take any COVID shot, and half the country for not being “fully vaccinated” is running thin. Moreover, I and many others are livid over your unconstitutional attempts to force businesses to mandate COVID shots. You have no authority, and your actions amount to crimes against humanity, are treasonous and should, if there is any justice left, land you in prison for your remaining days!” Dat is krasse taal… en dat klinkt heel anders dan tijdens de verkiezingscampagne waar hij spottend een dergelijk experiment aan de kaak stelde met de woorden “wie zou een dergelijk vaccin ooit willen?”… Kijk uit. Het geheugen van de massa wordt opgefrist door de uitspraken die wijd en zijd zijn vastgelegd en die niet zullen worden vergeten.

Hoe moet ik mijn daarachter voelen? Een misdadiger? Een verrader? Een gewetenloos persoon die anderen in gevaar brengt? Een rebel? Maar wat gebeurt? Enkele dagen later hoor ik bijna dezelfde boodschap uit de mond van onze eigenste Premier De Croo, dat ik niet het recht heb om anderen in gevaar te brengen…! Heb ik dat gedaan? Heb ik de zwaksten belast met iets waar ik zelf niet om gevraagd heb? Doe ik niet mee aan die poppenkast?

Blijkbaar is dit een brug te ver en hebben ook anderen dit opgemerkt. In ieder geval was het aanleiding tot de in gebreke stelling van Minister De Croo door de Brusselse advocaat Philippe Vanlangendonck :

Lees hier de brief

Merk op : Vorige week heeft De Croo de volgende uitspraken gedaan tijdens de publieke persconferentie:

“Onze afdelingen intensieve zorg zijn een verzamelplaats van niet-gevaccineerden aan het worden. “

“Als samenleving kunnen we niet aanvaarden dat mensen keuzes maken die anderen in gevaar brengen.”

“Niemand heeft het recht om vrijwillig anderen in gevaar te brengen.”

“Wie zich niet laat vaccineren, zet zijn eigen leven en dat van anderen op het spel.”

“Wie zich niet laat vaccineren is mede verantwoordelijk voor het feit dat op sommige plekken strengere maatregelen blijven.”

“Deze epidemie is een epidemie van niet-gevaccineerden aan het worden.”

“De vaccins zijn veilig, gratis en overal beschikbaar.”

Met deze publieke uitspraken heeft hij o.a. artikel 443 van het Belgische strafwetboek overtreden.

Art. 443. Hij die in de hierna aangeduide gevallen aan een persoon kwaadwillig een bepaald feit ten laste legt, dat zijn eer kan krenken of hem aan de openbare verachting kan blootstellen, en waarvan het wettelijk bewijs niet wordt geleverd, is schuldig aan laster, wanneer de wet het bewijs van het ten laste gelegde feit toelaat, en aan eerroof, wanneer de wet dit bewijs niet toelaat.

Bestudeer hoe advocaat Philippe Vanlangendonck deze stellingen weerspreekt – met feiten die iedereen die een beetje kritisch kijkt naar de huidige ontwikkelingen, kan terugvinden. Mag ik hopen dat de ogen van de mensen mogen open gaan en dat er openlijk neen wordt gezegd aan deze intimidaties. Nergens krijgen we te horen wat mensen kunnen doen om zich te beschermen – om gezonder te worden en te blijven. Nergens krijgen we enig bericht over wat ziekte werkelijk is, een reinigingsactie van het lichaam, die in hevigheid verschilt naarmate de toxiciteitsgraad van de betrokkene…

Een Australische demonstrant heft trots en vol vertrouwen een bord op dat het gevoel weergeeft dat velen in 2020 en vooral 2021 hadden, nu de COVID-shot-druk met de week toeneemt en vrijheden verdwijnen in landen over de hele wereld.

Gezond(er) worden

Voor het binnenkort verschijnende digitale magazine “Vraag en Antwoord” heb ik een interessant artikel vertaald van Dr. Bernarr Zovluck : “Alternatieve genezing – wat niemand begrijpt”… Het is een scherpe maar correcte waarheid dat zeer weinig mensen “genezing” verstaan. Ze doen allerlei zaken, maar stuk voor stuk maken ze de genezing meer onmogelijk, in plaats van binnen handbereik. Daarom ben ik blij dat ook u dit nummer van Vraag en Antwoord op 1 oktober zult kunnen lezen. (Kijk alle informatie ivm Vraag&Antwoord 2021)

Ondertussen vertaalden we “The Road to Health“, een weinig gekend werk van Dr. Shelton. Het is de neerslag van 12 kleine lezingen die hij hield om mensen bekend te maken met de Natuurlijke Hygiëne – wat het is en wat het niet is; wat het kan en wat het niet kan. 

Shelton had zijn stijl. Hij week geen duimbreed af van de natuurlijke weg. Hij was niet om te praten om allerlei compromissen te maken, ook niet als door compromissen resultaten kunnen worden behaald. 

Dat heeft hem veel kritiek opgeleverd en ook nu nog, na zijn dood, wijzen mensen hem met de vinger omdat wat hij zegt misschien maar 90% van de waarheid is. Maar sommigen proberen het te stellen met de 10% die we vinden in methodes, technieken, omstandigheden, supplementen… en vergeten de nadruk die Shelton legde op de oorzaken en het vermijden ervan om tot genezing te komen. 

Het is regelrechte dwaasheid om de ogen te sluiten voor al de risico’s, verzwakkingen, uitputtingen, en het dan te verwachten van stimulatie of verdoving. Ik hoop dat die boodschap voldoende doorklinkt en dat mensen op zoek naar gezondheid en genezing hun onderzoek nauwgezet zullen voeren… en ontdekken dat er inderdaad oorzaken zijn – niet één, maar een meervoud – en er dan alles zullen aan doen om de oorzaken ongedaan te maken. 

Ik weet het, we zijn betoverd door de media en door alle berichten over de successen van de klassieke therapie – vergiftigen, verbranden, verwijderen, onderdrukken – en dat alles onder de naam van “genezen”. Al de rest is sjarlatanisme, kwakzalverij… of zag je het toch anders? 

Ja, je moet goed in je schoenen staan… en daarom moet je weten wat ziekte is, waarom het optreedt, wat de zin ervan is, wat toxines zijn, wat zenuwenergie is, hoe het lichaam zich reinigt en wat die reiniging onderbreekt… 

Dat zijn enkele thema’s die dit boek je zullen leren en daarom heb ik het willen vertalen, omdat het een eenvoudig concept is, door iedereen te begrijpen… zodat je de natuurlijke wegen met grotere overtuiging kunt gaan, ook als het er ernstig aan toe gaat. 

Wil je deze vertaling lezen? Dat is mogelijk. Je krijgt de pdf in je mailbox na betaling van 5 euro op de Natur-El rekening : IBAN: BE43 9733 7932 4901 / BIC: ARSPBE22 tnv Natur-El. Stuur ons ook een email.

Vijgen uit eigen tuin

De vijgenplant is afkomstig uit de streken rond de Middellandse Zee waar de vruchten gegeten worden sinds de oudheid.

De vijgenplant met grote eetbare vruchten, is zoals de meeste fruitsoorten het resultaat van een kruising tussen meerdere wilde soorten en variëteiten, zoals Ficus pseudo-carica, Ficus palmata, Ficus afghanistana, enz.

Naargelang de afkomst zal de plant uitgroeien tot een struik of boom. De bladeren zullen klein en lobbig of enorm groot en diep uitgesneden zijn.

Rond de Middellandse Zee, kweekt men de plant voor haar heerlijke vruchten.
Er bestaan meer dan 750 cultuurvariëteiten, waarvan er voor ons klimaat een twintigtal geschikt zijn. In onze streken dragen ze ieder jaar vruchten, op voorwaarde dat men ze aanplant op een beschermde en zonnige standplaats. 
Hoe zonniger en hoe beter beschermd, hoe meer kans op een jaarlijkse grote oogst. Je kan ook gemakkelijk de planten kweken in grote potten op het terras. Bij vorstgevaar kunnen de planten in een veranda overwinteren.

In warmere streken (of in een jaar met vroeg uitlopen van de planten en een mooie nazomer) en soms ook in kas of serre, dragen ze tweemaal per jaar vruchten. 

Bij ons worden de vruchten gevormd in de herfst. Ze ontwikkelen verder in de lente en men kan ze oogsten in de zomer en vroege herfst.

De vijg is eigenlijk geen vrucht. Het is eerder een vlezige bloeiwijze. De bloemen zitten in de groene, peervormig uitgegroeide bloembodem: de vrouwelijke onder in de holle ruimte, de mannelijke boven bij de kleine opening. De vruchten worden 5-8 cm lang, zijn eerst groen, en rijpen naar hun kleur. Het vruchtvlees is groen of rood, smaakt aangenaam zoet en bevat een heleboel kleine zaadjes.

Er bestaan eenhuizige en parthenocarpe vijgenrassen. De peervormige vrucht is eigenlijk een schijnvrucht. Er zijn ook zaadloze vijgen, de zogenaamde Adriatische vijgen. Voor Nederland en België zijn enkel de parthenocarpe vijgenrassen geschikt. Zij geven vruchten zonder dat bestuiving nodig is. (Parthenocarpie = vruchten zonder bestuiving)

Bereid een plaatsje voor in eigen tuin:

Vijgen groeien op voedselarme, lichte grond & warme, droge grond. 
Het beste planttijdstip is vanaf februari tot half april, bij vorstvrij weer.
Plant bij voorkeur tegen een muur gericht op het zuiden.

Gebruik enkel planten in pot. Vijgen houden er niet van om verplant te worden en een ontwikkelde uitloper zal moeilijk aanslaan. Sommige soorten geven vanaf het eerste jaar vruchten, andere pas in het derde of vierde jaar.

Sommige planten die in de handel zijn geven in ons klimaat geen rijpe vruchten! Het is een veel gehoorde klacht en ik heb het al honderden keren uitgelegd aan mensen die wel een massaal uitgegroeide boom hebben, maar nooit het geluk hadden om vruchten te plukken. Meestal gaat het om planten die uit Italië of Zuid-Europa massaal en goedkoop werden ingevoerd, maar die niet voldoen aan de eigenschappen om hier vrucht te dragen (meestal behoefte aan bestuiving, terwijl het insect daarvoor ontbreekt). Dan is er niets anders te doen dan de boom vervangen door een soort die hier wel degelijk vruchten kan voortbrengen.
Planten in rust verdragen tot -12 /-20°C. De vruchten verdragen slechts vorst tot -5°C. Het kan dan zijn dat alle vruchten bevroren zijn, terwijl de plant intact blijft. Dan hangt het af van de start van het voorjaar, of er een nieuwe vruchtzetting volgt, die binnen de daarvoor geschikte maanden kan afrijpen.
Een goede wind/vorstbeschutting is wenselijk (om vruchten te krijgen). Vooral windbeschutting is belangrijk! De laatste 50 cm van de twijgen moeten goed beschermd worden bij uitdrogende oostenwinden.
Kies een windbeschutte standplaats uit, want vijgen verdragen geen langdurige, harde wind. Staan ze toch op een windrijke plaats, dan worden de bladeren lelijk door de uitdrogende wind en hebben ze veel water nodig.

In open lucht rijpen de vruchten niet meer vanaf half oktober omdat het te fris wordt. Enkel als de planten tegen een warme muur staan, of in kas worden gekweekt of als het een mooie, warme nazomer is lukt het nog om rijpe vruchten te oogsten. Vroeg rijpende rassen geven in open lucht meestal de beste resultaten.

Een vroege zomeroogst van eetbare vijgen kan je verwachten van de zeer kleine vruchtjes die vlak voor de winter, gevormd worden in de toppen van de twijgen. Deze overwinterende vruchtjes zullen vanaf april uitgroeien tot mooie, zoete en rijpe vruchten in juli of augustus.
Een winterbeschutting van deze kleine vruchtjes is nodig opdat deze niet zouden afvriezen. 
Deze winterbeschutting is enkel nodig bij strenge vorst en kan gebeuren met o.a. rietmatten en jutte zakken.

De meningen zijn verdeeld over het juiste snoeitijdstip. Wacht tot einde november, zodat de plant voldoende in rust is. (Alle bladeren zijn dan afgevallen). Als je al het eenjarige hout wegsnoeit, heb je gewoonlijk geen vruchten. Het is belangrijk om selectief te snoeien en alleen daar takken weg te nemen – om te verjongen, licht in te brengen, de kracht te concentreren op minder takken…
Bij laat snoeien kan de vijgenstruik bloeden. Hij scheidt dan een soort melksap af.