Gezondheidszaken

Ingezonden – Dilbeek 5 maart 2021 Dit wil ik graag met je delen 🙂

Genezen, is dat iets voor de leek, of is het een taak die veel te delicaat is voor mensen en moet overgelaten worden aan beroepsgenezers? Is al dat zelf gissen en missen door niet ingewijden wel te vertrouwen? Dan maar vertrouwen op de arts die met alle deskundigheid en kennis zijn notaboekje boven haalt en ingewikkelde namen schrijft in een handschrift dat nauwelijks ontcijferd kan worden. Met een beetje geluk zegt hij je erbij : “laat me weten of het werkt, want ik zit met hetzelfde probleem”. Als in het spel van het toeval ziekte en ongemak op je weg komen, moet je zijn bij de man of vrouw die heilige pillen voorschrijft, de man of vrouw die nog aanbeden wordt. Nee je kunt er niets aan doen… en voeding, dat heeft er niets mee te maken. In dit corona-tijdperk is zijn status hersteld. Al zijn deskundigheid over bacteriën en virussen en ander verschrikkelijk ongedierte, staat beschreven in lijvige documenten en studies, en vooral hoe je ze moet onderdrukken, te pakken krijgen, de kop in slaan, vermorzelen.

Het goede nieuws is gekomen, er is geen schuld en boete. Je bent het kind van het toeval. De sterren stonden in een verkeerde positie toen je geboren werd. Kom binnen, kom kijken naar ons wetenschappelijke imperium, word overweldigd door toestellen en vruchten van onze vergevorderde kennis en techniek. Je kunt er niets aan doen, en als dat wel zo zou zijn, is het zeker niet bewezen. Trouwens is er de ethiek dat je een patiënt nooit mag verhinderen te lijden aan de ziekte van zijn keuze. Je moet zeker niet proberen om het allemaal te voorkomen; het is trouwens niet bewezen en we gaan ervan uit dat je daar toch het karakter niet voor hebt.

Nee, dat moet je niet doen, zelf voor doktertje spelen. Opgelet, je gaat wat meemaken. Pas op, die tomaten bezorgen je allergie. Pas op met die volkorenboterham. En van dat bio zou ik me heel hard mijden, dat zit vol bacteriën. Klei, wat zeg je? Klei? Maar beste vriend, weet je wel wat je zegt? Daar ga je toch je leven niet aan riskeren? De grond is vervuild, wat voor goeds kan er komen uit een diepe put? Wat zeg je? Ademen? Ademoefeningen? Ik zou daar heel voorzichtig mee zijn, want het is niet de eerste die ontploft is! Ik neem geen verantwoordelijkheid, maar ik moet je toch verwittigen dat je een gevaarlijk spel speelt. Wablief, zonnebaden? Maar beste vriend, dat is ongehoord. Wil je kanker krijgen?

En zo bang als hij was, en zo trouw als hij kon zijn, zat hij met de volgende morgen met een blauw doosje voor zich. Hoe mooi, al die gekleurde pareltjes. Eéntje voor het ontbijt, eentje erna, tijdens de voormiddag drie met een half uur tussentijd. Hij genoot er zichbaar van, zelfs al werd het in zijn hoofd soms een beetje vreemd, gloeide er iets tussen zijn ribben en was zijn hart schijnbaar van streek. Verder had hij alleen maar een brandend gevoel in de keel, een verschrikkelijke druk in zijn ogen en oren, een spanning in de borstkas, het gevoel dat hij elke minuut moest plassen, en voelde hij zich vreselijk moe, maar zich neerleggen was helemaal onmogelijk. Voor de rest ging het prima met hem.

De tijd is voorbij. Laat het kruidenvrouwtje in de bossen en velden mediteren, in de hoop dat ze iets goeds kan doen. Laat de achterlijken denken dat kruiden iemand kunnen genezen, dat voeding mensen beter kan maken, dat levend voedsel gevuld is met de levende sprankel van de zonnevibraties… wat een onzin. We zijn modern. Dat spel spelen we niet mee. Naar de middeleeuwen willen we niet terug. We willen niet dat de apotheek een groentewinkel wordt, met al die vieze en vuile wortels en bladeren.

Gezondheidszaken? Lang leve de spuit en het vaccinatiekanon. Lang leve de scanners en de analyses. Dat is tenminste objectief.

Gisteren bracht de postbode een brief met een grijs randje. Mijn oog werd er zowaar door bewogen en ik voelde een traan. Hoe is het mogelijk?

Anders genezen

Ongelijke kansen voor therapieën die de kassa niet doen rinkelen

In zijn boek stelt Jon Barron de vraag, waarom – als het gaat over kanker – de alternatieven in de behandelingen, nooit een eerlijke kans krijgen tegenover de klassieke therapie.  

Hij geeft daar direct een antwoord op, “omdat de kankerindustrie nu eenmaal zo in elkaar zit en in de wedloop is voor de miljarden dollars giften en winsten. Zelfs al is het relatief eenvoudig om de proportie van kankers bij benadering tot 90% te verminderen, naar een niveau dat vergelijkbaar is met zo’n 100 jaar geleden, is in de hele medische gemeenschap bijna niemand te vinden die je daarover iets zal vertellen.

Hoe doe je dat dan, de kankergevallen met zo’n 90% verminderen?  Gewoon door de kankeroorzaken (toxines) in je lichaam te verwijderen. Veel van die toxines bestonden niet eens 100 jaar geleden en zijn nu substantieel aanwezig in je lichaam. Begin met het regenereren van je lichaam met essentiële kankerbeschermende voedingsstoffen – die je niet vindt in massaproducten, bereid industrieel voedsel dat het gros maakt van wat mensen vandaag eten.” 

“Zelfs al zijn er vandaag natuurlijke behandelingsalternatieven die de vergelijking doorstaan met chemotherapie, radiatie, en chirurgie (en die niet moeilijk te doen zijn, in vergelijking met de drastische en ineffectieve methoden met dergelijke nadelige neveneffecten), zal geen enkele medicus er je over inlichten. En ondanks het feit dat de ganse wedloop om een “kuur tegen kanker” te vinden een rookgordijn is, zal je er steeds weer op aangesproken worden om je bijdrage te leveren in het verslaan van dit monster.”

Jon Barron getuigt van- een vrouw die borstkanker had en de gewone kankerbehandelingen had doorlopen – zonder succes – en naar huis gestuurd was om te sterven. Als een laatste strohalm, hield ze zich vast aan het Baseline of Health Programma en herstelde volledig. Om haar herstel te vieren, loopt ze nu regelmatig in “borstkanker-wedstrijden” en helpt zo onrechtstreeks om geld te verzamelen voor het “medisch onderzoek” en is zich in het geheel niet bewust van de  contradictie.”

In zijn boek, Lessons from the Miracle Doctors, legt Jon Barron uit hoe, “als het over kanker gaat, we geconfronteerd worden met leugens – knap bedachte fabeltjes – en statistische trucjes.”

“Volgens de medische gemeenschap overleven meer mensen van kanker dan ooit tevoren. Maar als sterftecijfers vrijwel ongewijzigd zijn (zoals vermeld in het Journal of the American Medical Association), en 800 tot 1.700 procent méér mensen krijgen kanker dan tevoren, Dan zullen 8-17 keer zoveel mensen “gered” worden zonder verbetering van de behandeling, of hebben we het mis? Wat zijn dan de opvallende vorderingen waarover je in de pers leest? Wat je niet zo vaak hoort, is dat 8-17 keer zoveel mensen ook aan kanker sterven – wat de opmars van kanker tot de positie van nummer twee moordenaar in de VS (en Europa) verklaart. Het is de moeite om in gedachten te houden dat de bevolking van de VS met 400 procent is gestegen de laatste honderd jaar (75 miljoen tot 300 miljoen). Dat betekent dat je zowel de overleving als de sterftecijfers door vier kan delen voor de toenemende bevolking. Als je dat doet, krijg je al een betere kijk op de overlevingswinst, maar je zit dan nog met een verhoogde mortaliteit van 3-5 keer. 

Dus, wat is de belangrijkste statistiek? Simpel, geen van al deze. Het feit is dat overlevingspercentages vrijwel ongewijzigd zijn. Wat dat betekent is dat het moderne “genezen” niet echt veel verschil maakt. Sterker nog, de sterftecijfers zijn echt slechter dan ze zich voordoen. Denk eraan dat wanneer een kankerpatiënt chemotherapie ondergaat en vervolgens aan longontsteking overlijdt, omdat zijn/haar immuunsysteem is weggekwijnd onder de behandeling, het wordt opgenomen als sterfte door longontsteking, geen kanker. Voeg nu alle mensen toe die zijn gestorven aan de bijwerkingen van chemotherapie en bestraling, en je ontdekt dat de overlevingscijfers niet alleen onveranderd zijn, maar er op achteruit gegaan zijn.“

Mensen kunnen er zelf iets aan doen – en niemand kan dat in jouw plaats doen.

Obesitas en Immuniteit

Op zijn site Nutritionfacts besteedt Dr. Michael Greger een serie aan obesitas. Hij wijst erop dat obesitas minder onschuldig is dan zomaar wat extra kilo’s met zich meedragen. Obesitas gaat gepaard met een verhoogd risico op tientallen ernstige aandoeningen, waarvan hij een ‘ABC’ maakt. Daaruit pluk ik voor deze brief de effecten van obesitas op het immuunsysteem en nier- en leveraandoeningen

“De SOS-studie, die het lot van duizenden bariatrische chirurgiepatiënten gedurende een decennium of twee volgde (vergeleken met een controlegroep die hun gewicht handhaafde en degenen die operatief ongeveer 20 procent van hun lichaamsgewicht verloren, leefden niet alleen langer, leden minder aan diabetes en minder aan hart- en vaatziekten, maar ze kregen ook minder kanker. Dit kan zijn omdat de antitumor-immuniteit lijkt te worden beïnvloed door het gewicht. Natuurlijke Killer-cellen zijn de eerste verdedigingslinie van het immuunsysteem tegen kankercellen (evenals vele virale infecties), en hun functie is ernstig aangetast bij obesitas. Wijs zwaarlijvige personen toe aan een afslankprogramma en er volgt een significante reactivering van hun natural killer-celfunctie binnen slechts drie maanden, en daarom is het moeilijk om de impact van het gewichtsverlies zelf te meten, aangezien fysieke activiteit alleen de activiteit van de natuurlijke killercellen kan stimuleren.

Aan de andere kant van het immuunspectrum wordt vermoed dat obesitas een oorzakelijke risicofactor is voor de ontwikkeling van de auto-immuunziekte multiple sclerose. Dit suggereert dat obesitas wordt geassocieerd met het ergste van twee werelden als het gaat om immuunfunctie: onderactiviteit als het gaat om bescherming tegen kanker en infectie, maar overactiviteit als het gaat om bepaalde inflammatoire auto-immuunziekten.

Maar er is meer; denk maar aan de relatie tussen obesitas en geelzucht. Dankzij de obesitas-epidemie is niet-alcoholische leververvetting nu de meest voorkomende leveraandoening in de geïndustrialiseerde wereld. Vet komt niet alleen in onze buik en dijen terecht, maar in sommige van onze interne organen. Meer dan 80 procent van de mensen met abdominale obesitas kan vette infiltratie in hun lever hebben, en bij mensen met ernstige obesitas kan de prevalentie meer dan 90 procent bedragen. Dit kan leiden tot ontstekingen, littekens en uiteindelijk tot cirrose en leverkanker. Momenteel is deze niet-alcoholische vette hepatitis de belangrijkste oorzaak van levertransplantaties bij vrouwen, en mannen zullen naar verwachting de vrouwen op de voet volgen.

Dan is er ook de impact op de nieren. Obesitas is ook een van de sterkste risicofactoren voor chronische nieraandoeningen. Je nieren compenseren de metabolische eisen van het overtollige gewicht door een rode lijn te vormen in wat ‘hyperfiltratie’ wordt genoemd om de extra werkdruk op te vangen. De resulterende verhoogde druk in de nieren kan de gevoelige structuren beschadigen en het risico op nierfalen op de lange termijn vergroten.

Als je door het obesitas-alfabet van de ermee verbonden risico’s wilt gaan, kan de L voor een verminderde longfunctie zijn, M voor het metabool syndroom, enzovoort…. Er is zelfs een X – voor xiphodynie – pijn aan het uiteinde van de onderkant van het borstbeen doordat de buik naar voren wordt gebogen.

Gezien de talloze gezondheidsproblemen die samenhangen met overgewicht, bedragen de jaarlijkse medische uitgaven die direct toe te schrijven zijn aan obesitas gemakkelijk 2.000 euro per jaar, waarbij zwaarlijvige werknemers met meerdere aandoeningen bedrijven tot 10.000 euro meer aan gezondheidszorgkosten kosten, vergeleken met slanke tegenhangers. Dit kan in feite een verklaring zijn voor een deel van de loonkloof die zwaarlijvige werknemers ervaren, aangezien bedrijven proberen deze kosten door te berekenen die verder gaan dan alleen brutale discriminatie. Tussen de kosten van de gezondheidszorg en de verminderde productiviteit in termen van verloren werkdagen, worden de totale levenslange kosten van obesitas voor kinderen en tieners geschat op meer dan 150.000 euro.

Volgens sommige schattingen bedragen de nationale kosten van zwaarlijvigheid ongeveer 150 miljard dollar, met nog eens 50 miljard per jaar toegevoegd in 2030 naarmate onze steeds zwaardere babyboomers ouder worden. Anderen zijn het hier diametraal niet mee eens, op basis van het ziekelijke feit dat zwaarlijvige personen misschien niet zo lang leven. Net zoals de medische kosten van aan tabak gerelateerde ziekten meer dan gecompenseerd kunnen worden door de kortere overleving van rokers, kunnen de levenslange gezondheidszorgkosten van zwaarlijvige personen lager uitvallen omdat verwacht wordt dat ze zoveel eerder zullen sterven. Dus de werkelijke kosten zijn misschien meer in levens dan in euros. In hoeverre verkort overgewicht jouw leven? Of is het je besluit om hier iets aan te doen en/of je hierbij te laten begeleiden?”

Had je trouwens onze publicatie, “Natuurlijk, Slank! al gelezen?
Het bevat enkele interessante benaderingen om op een natuurlijke manier gewicht te verliezen.

Wie rekent, rekent verkeerd

Waarom volwaardige voeding meer is dan de som van de bestanddelen.

Wat maakt een appel zo goed voor jou? Is het zijn vitamine C? Vitamine K of B6? Zijn het de oplosbare vezels (pectine) of juist zijn bulkvormende cellulose? Of is het de kalium of de phytosterolen?

Het is een interessante benadering… Maar hoe erg we ook zoeken naar een afzonderlijk deel en hoe dat zijn geneeskracht of voedingskracht vormt… het zit niet in een afzonderlijk gedeelte, maar in het geheel.

Dertig jaar geleden maakte ik al de vergelijking. We kennen bijna alles van wat in een appel zit: de hoeveelheid water, de vitamines, mineralen, enzymen, cellulose, antioxidanten. Stel dat we dat allemaal kunnen namaken en we nemen een glas water en voegen daar alles bij elkaar wat we denken dat in een appel hoort… dat geeft ons nog altijd geen appel. Laat me uitleggen waarom dat zo is.

De westerse wetenschap is geobsedeerd door het deconstrueren van voedsel, het onderzoeken en analyseren van de samenstellende delen, het isoleren van de ‘actieve ingrediënten’, het herverpakken ervan in pillen of poeders en het voorschrijven van dagelijkse doses. Maar volgens Dr Annemarie Colbin, auteur van Food and Healing, staat deze op chemie gebaseerde voedingstheorie volledig op zijn kop.

Dr. Colbin, oprichter en CEO van het Natural Gourmet Institute for Health and Culinary Arts, heeft haar eigen voedingstheorie opgesteld op basis van meer dan 30 jaar voedingspraktijk en onderwijs. Ze vergelijkt voeding liever met de systeemtheorie en gelooft dat een heel voedsel, net als de mens die het consumeert, complex is en veel groter dan de som der delen.

“Compleet voedsel”, aldus dr. Colbin, zijn die “voedingsmiddelen die de natuur biedt en alle eetbare delen.” Ze beperkt ze tot voedingsmiddelen met één ingrediënt, zoals planten/groenten, volle granen, bonen, fruit, noten en zaden.

Dierlijk voedsel is lastiger te identificeren. Eieren zijn een volwaardig voedsel, maar steaks zijn dat niet tenzij je de hele koe eet. Ze omvat kleine vissen als je de kop en de botten eet, en kleine vogels zoals kwartels. Volle melk is inbegrepen, maar magere zuivel niet.

Waarom doet het ertoe om het voedingsmiddel “helemaal” te eten ?

De theorie van Dr. Colbin is dat ons lichaam het verschil kent tussen een heel voedsel en een verzameling geïsoleerde voedingsstoffen. Het menselijk lichaam is zo ontworpen om het voedsel te eten dat de natuur aanbiedt en als dat voedsel uit elkaar is gehaald of “gefragmenteerd”, weet het lichaam het en gaat het op zoek naar de ontbrekende delen.

Dr. Colbin suggereert bijvoorbeeld dat als je gefragmenteerde tarwe eet, zoals witbrood, waar de zemelen en kiemen van het volkoren zijn verwijderd, je lichaam nog steeds honger zal hebben en het ontbrekende deel van het voedsel zal zoeken, dat wil zeggen iets met vezels. Evenzo wanneer mensen tarwekiemen of tarwezemelen afzonderlijk verslinden, zullen ze ook het gevoel hebben dat er iets ontbreekt en kunnen ze ’s nachts hunkeren naar geraffineerd meel in de vorm van cake.

Echt compleet voedsel kan helpen om verslavingen te overwinnen

Wanneer we slechts een deel van een voedsel eten dat “gefragmenteerd” is, d.w.z. afgebroken in zijn samenstellende delen, weten en willen onze lichamen wat er ontbreekt. Volgens dr. Colbin kan dit ervoor zorgen dat we een drang hebben om dit aan te vullen. .

Als voorbeeld nemen we tafelsuiker. Het is een gefragmenteerd voedsel dat uit het hele voedsel wordt gehaald, suikerriet. Zo weinig van het suikerriet komt in het eindproduct dat Dr. Colbin berekent dat er 5 meter suikerriet nodig is om een ​​kopje suiker te maken. Wat ontbreekt, is vooral het watergehalte in natuurlijk suikerriet, en het resultaat is dat suiker je dorstig maakt. Als je frisdrank drinkt, die 12 theelepels suiker in een portie bevat, heb je daarna dorst en blijf je meer drinken, waardoor een vicieuze cirkel ontstaat.

In feite kan dit probleem zowel mensen die gezond proberen te zijn, als mensen die junkfood eten, treffen. Dr. Colbin waarschuwt voorzichtig te zijn met vitamines en mineralensupplementen. Hoewel ze op bepaalde momenten een plaats kunnen hebben om een ​​aandoening of tekort te behandelen, zijn het ook fragmenten van voedsel. Het lichaam, zegt ze, kan moeite hebben om deze geïsoleerde voedingsstoffen buiten het hele voedsel te verwerken. Zeker als supplementen er voor zorgen dat je minder snel groenten wilt eten en dat je trek krijgt in junkfood om te veel vitamines of mineralen in evenwicht te brengen, hebben we het omgekeerde gedaan van waar het om gaat. Een publiciteit vertelde ooit dat het equivalent van 500 gram groente of 500 gram fruit, te vinden was in slechts twee kleine capsules… Dit is een gevaarlijke redenering en nooit zal je lichaam deze ‘logica’ volgen!

Het draait allemaal om het behoud van het natuurlijke evenwicht in het voedsel dat de natuur biedt. Streef naar minstens 70% complete voedingsmiddelen in je voedingswijze om alles in evenwicht te houden. Vooral fruit en groenten, een kleine toevoeging van noten, zaden en pitten, en traditioneel bereide granen en peulvruchten. Wat we ooit nog meer zullen te weten komen over de substanties in fruit en groenten, maakt niets uit. Het is het geheel dat telt… een levend voedingsmiddel.