Licht aan het einde van de tunnel

Bedankt beste lezers om op deze Paasdag aan mij te denken met jullie goede wensen. Als een wederwens, stuur ik je deze mail. Mocht deze dag verdieping geven en een meditatie over wat Jezus voor ons heeft gedaan… Ik kan er niet bij dat Hij mijn plaats heeft ingenomen. Dat vult me met dank en verering en daar kunnen de omstandigheden niets van afdoen. Vrijdag plaatste ik op www.goednieuws.org een artikel dat nadenkt over waar ik en jij staan in het licht van de eeuwigheid.

Sinds het uitbreken van de Covid-19-pandemie is de wereld snel aan het veranderen – economisch, ecologisch, technologisch en sociaal. Hoewel de meesten zo snel mogelijk weer naar ‘normaal’ willen, zal de wereld er over enkele maanden anders uitzien… Jawel, de bloemen zullen bloeien, de dag zal zich aankondigen met beloftevolle zonnestralen, het avondrood zal ons doen wegmijmeren…

Laat me eerlijk zijn, ik heb nog nooit zoveel bange mensen gezien.Waarschijnlijk  ben ik niet de enige die dit opmerkt. Het gevoel van angst en paniek op de gezichten van mensen alleen reeds, geeft een vreemd gevoel over wat de toekomst zal brengen. 

Veel mensen op het gebied van natuurlijke gezondheid lijken hun standpunt op de plot kwijt te zijn. Sommigen hebben uitspraken gedaan die zichzelf van de ene op de andere dag tegenspreken, anderen zijn ongewoon stil, anderen reageren nerveus op gebeurtenissen en complottheorieën zijn wijdverbreid.

Hoewel de cijfers die we dag na dag horen, geforceerd zijn, denk ik dat Covid-19 een geniepige ziekte is en niemand zit erom te roepen om ermee geconfronteerd te worden. We kennen allemaal iemand die is overleden of erdoor is getroffen en het is heel triest; maar het is even belangrijk om de zaken in perspectief te plaatsen.

Volgens de medische gemeenschap hebben de meeste mensen die aan deze ziekte overlijden reeds bestaande lichamelijke aandoeningen, soms chronisch. Maar daarentegen lees je ook de krantenkoppen: Gezonde jongen van 13 sterft met virus. Zonder onderliggende gezondheidsproblemen. En ik denk: wacht even, zeggen dat iemand geen onderliggende gezondheidsproblemen heeft, betekent niet dat ze gezond zijn. Gezondheid staat niet gelijk aan het ontbreken van symptomen. Je kunt vandaag asymptomatisch zijn en er morgen achter komen dat je kanker hebt, terwijl de kanker al vele jaren, zelfs decennia, in je groeide.

Een politicus gaat op de intensive care met coronavirussymptomen, terwijl een journalist van een geloofwaardige nieuwszender hem omschrijft als ‘relatief gezond’. Deze politicus in kwestie – die ik niet ga noemen, is 170 cm groot en weegt 102 kilo. Neem me niet kwalijk als ik ongelijk heb, maar ik zou iemand die klinisch zwaarlijvig is niet ‘relatief gezond’ noemen. Als je de mails van de voorbije weken las, zie je dat ik meer dan 10 verschillende factoren aangaf, die een risico kunnen vormen en waar nauwelijks enige aandacht aan besteed is. Indien deze crisis mensen massaal naar gezondheidsacties had gedreven, had dit een bijzonder waardevolle periode geweest, maar ik heb dat niet gezien…

Ik geloof dat een groot aantal mensen zich irrationeel gedraagt ​​en deze ziekte onevenredig aan andere ziekten vreest. Ik ben het eens met de autoriteiten die lockdown-maatregelen opleggen om de gezondheidszorgstelsels niet te overspoelen. Ik heb de regels gevolgd, thuis blijven, enzovoort.  Maar mensen in paniek zien raken over deze ziekte vind ik helemaal te gek, omdat ik letterlijk honderden andere ziekten kan bedenken, die ik niet ga noemen, die veel erger zouden zijn dan Covid-19.

Stel je voor dat je Covid-19 overleeft, om er een paar weken later achter te komen dat je Parkinson, Alzheimer, perifere neuropathie of kanker hebt, of dat je een dodelijke hartaanval krijgt. Ik ken je niet, maar ik ben me meer bewust van het krijgen van een beroerte en de rest van mijn leven verlamd blijven, waarbij ik hulp nodig heb om zelfs naar het toilet te gaan, dan Covid-19 te krijgen. Dus waarom de gevaren van deze ziekte overdrijven terwijl je niet echt iets doet om andere ziekten te voorkomen? Dit is wat ik niet begrijp. Want als je het voedingspatroon en de levensstijl van de meeste mensen analyseert, handelen ze niet op een manier om zichzelf te beschermen tegen een beroerte, kanker of andere ziekten die het leven aantasten of vernietigen. In plaats daarvan houdt men de euforie levend en laat men de drank rijkelijk vloeien – nu binnenskamers… Het viel me trouwens op hoe een warenhuis een vrijgekomen rek vulde met een verhoogd aanbod van alcoholische dranken…

Veertig jaar geleden had ik geen enkel idee hoe gezondheid wordt gemaakt. Dat eerste deel van mijn leven was op alle vlakken dramatisch. Veel mensen doen er vijftig jaar over om hun gezondheid tegen de vlakte te krijgen. Ik was erin geslaagd om dit op twintig jaar te realiseren. Mijn kijk op gezondheid veranderde dramatisch nadat ik in de tien daaropvolgende jaren de principes van de Natuurlijke Gezondheid ontdekte, en begreep dat we veel kunnen doen om onze voeding en levensstijl te verbeteren om te herstellen van en ziekten te voorkomen zonder medicijnen. Een aantal van die inzichten heb ik nu in verband gebracht met de immuniteit.

Voeding en levensstijl zijn misschien niet genoeg om te voorkomen dat iemand een virus krijgt, maar het kan zeker helpen bij het herstel en vooral kan het de intensiteit waarmee het wordt doorgemaakt verminderen. Medische professionals zijn het hier mee eens, in feite doen ze dat! Daarom raden artsen aan om bijvoorbeeld fit en gezond te blijven voordat ze geopereerd worden. Vind je het niet merkwaardig dat sommige mensen in de zorgsector besmet zijn – zonder veel symptomen. Ik vraag me af of dit wordt onderzocht waarom dit zo is.

Ik bedoel niet dat ik niet ziek kan worden met COVID-19 en zelfs niet dood kan gaan, wie weet; maar dat is niet de bedoeling van dit artikel. Het is mijn basiskennis van natuurlijke gezondheid die me helpt niet bang te zijn, dat is alles. Verlamd zijn door angst is ook niet goed voor het immuunsysteem. Positieve gedachten, ontspanning, slaap, sereniteit heb ik wellicht niet voldoende belicht.

Helaas willen de meeste mensen geen verantwoordelijkheid nemen voor hun daden, ze willen eten wat ze willen en zich gedragen zoals ze doen, en verwachten een magische pil om hun problemen te genezen. Vanwege deze houding zijn wij de puinhoop waarin we ons bevinden. We geven de Chinezen de schuld van het eten van vleermuizen terwijl we een kipburger naar binnen werken. Als de hele planeet in de eerste plaats een plantaardig dieet zou hebben gegeten, zou deze pandemie, evenals andere, waarschijnlijk nooit hebben plaatsgevonden.

Sta hier eens bij stil: deze planeet bestond 1500 jaar, toen de decadentie ten top steeg en de zondvloed over zich kreeg. In de 4500 jaar daarna werd de aarde geëxploreerd, gebruikt, misbruikt en verminkt, maar pas in de laatste 150 jaar is de technologie tot haar huidige niveau geëxplodeerd. Als je terugkijkt op deze jaren en ze in perspectief bekijkt, wat denk je dan dat de belangrijkste gebeurtenis zal zijn? De uitvinding van de verbrandingsmotor? Het internet? Televisie of smartphones? Een mens op de maan zetten? Of denk je dat de belangrijkste gebeurtenis zou zijn dat de mensheid in minder dan 150 jaar een aantal manieren heeft uitgevonden om zichzelf te vernietigen, en hoewel de overgrote meerderheid van ons zich volledig bewust is van de gevaren, tot dusver zijn we er zelfs niet in geslaagd één van deze te elimineren?

Misschien kijk ik maar naar één kant van de medaille. Ik kan de ongelooflijke vooruitgang die de mensheid op het gebied van de geneeskunde heeft gemaakt niet ontkennen. Ik denk zelfs dat de vooruitgang zo verbazingwekkend is dat we blind zijn voor het feit dat de ziekten die ze proberen te genezen, ook het resultaat zijn van de beschaving. En ik zou liever met deze laatste beginnen. Er komt licht aan het einde van de tulen… en hopelijk niet voor we een langere tunnel induiken ! Een heel fijne tijd !

Calcium, niet altijd een zegen

Onder de titel “Calcium is een bom”, las ik vanmorgen een artikel over calcium als bron van ziekte. Het zou kunnen dat je dit niet had verwacht, en dat je overtuigd bent dat veel calcium nodig is voor ‘sterke botten’, en dat een beetje extra calcium nooit kwaad kan. Dit artikel nuanceert dat.

Veel mensen kijken oppervlakkig naar dingen. Het is waar dat calcium fysiek het meest vertegenwoordigd is in het menselijk lichaam – naast fosfor – maar wanneer we een diepgaand overzicht maken van het calciumverhaal, komen we tot de vaststelling dat de stabiliteit van calcium er is dankzij tal van ondersteunende factoren, en dat, bij gebrek eraan calcium een ander verhaal blijkt te vertellen. Denk bv. aan hart- en bloedsomloopproblemen, die nog steeds de belangrijkste oorzaak van chronische ziekten en sterfgevallen in Europa zijn. Wereldwijd voorspelt de WHO dat in 2020 11,1 miljoen doden per jaar aan hart- en vaatziekten zullen overlijden. Ten minste 40% van de volwassen bevolking neemt een of meer voorgeschreven medicijnen voor een of ander type hart- of circulatieprobleem, die niet werken omdat ze de verkalking niet omkeren en het magnesium niet leveren om het hart gezond te houden.

Calcificatie gebeurt wanneer calcium zich ophoopt in lichaamsweefsel, bloedvaten of organen. Deze opeenhoping kan de normale processen van ons lichaam verharden en verstoren. Calcium wordt getransporteerd door de bloedbaan. Het wordt in elke cel gevonden. Als gevolg hiervan kan verkalking in bijna elk deel van het lichaam optreden. Volgens de National Academy of Medicine zit ongeveer 99 procent van het calcium in ons lichaam in onze tanden en botten. De andere 1 procent zit in het bloed, spieren, vocht buiten de cellen en andere lichaamsweefsels.

De belangrijkste vraag die we ons moeten stellen is waarom we op alle verkeerde plaatsen een ongewenste calciumopbouw vinden, zelfs als onze calciumspiegels normaal zijn? Waarom veroorzaakt calcium, een essentieel mineraal, zoveel problemen door deel te nemen aan de oorzaak van veel ziekten? De meeste artsen houden geen rekening met de mogelijke toxiciteit van calcium, in de overtuiging dat calcium gewoon per toeval ergens komt vast te zitten en dat het niets anders is dan pech hebben, wanneer calcium afzettingen vormt.

De medische wetenschap heeft recentelijk de nano-bacterie ontdekt, die zo klein is dat deze de definitie van het leven op de proef stelt. Het zijn langzaam groeiende entiteiten die zich in een harde schaal van calcium wikkelen. Ze zorgen ervoor dat goed calcium anders slecht wordt. Weinig artsen vermoeden dat verstopte bloedvaten kunnen worden veroorzaakt door deze nano-bacteriën? Die knobbels in je borsten? Fibroid? Ziektevormende calciumafzettingen komen veel voor.

Magnesiumtekort, dat endemisch is in moderne populaties, maakt calcium giftig. Magnesium regelt calcium, maakt calcium beter opneembaar, waardoor het minder waarschijnlijk is dat calcium zich ergens in het lichaam zal vastnestelen. Magnesium verhoogt de oplosbaarheid van calcium. Het aanvullen van magnesium aan het dieet heeft een significant effect aangetoond bij het voorkomen van recidieven van nierstenen.

Het is veilig om aan te nemen dat voldoende inname van magnesium verkalking overal in het lichaam voorkomt, maar zodra verkalking wortel schiet, hebben we sterkere artillerie nodig om verharde verkalkingsafzettingen te desintegreren. Calcium zal uiteindelijk terechtkomen in de spieren van het hart, de hartkleppen en de bloedvaten, wat leidt tot hart- en vaatziekten als je onvoldoende Vit C, D3 en K2 krijgt. Maar met een voldoende aan magnesium, en deze vitamines, ziet het er heel anders uit, en zal je lichaam het calcium uit voedsel, brengen waar het thuishoort, en nietals afzettingen in je hart en bloedvaten doen neerslaan. En daar is het om te doen. We hebben niets aan mineralen die wel kwantitatief voldoende aanwezig zijn, maar die zich tegen ons keren, omdat we andere dingen over het hoofd hebben gezien.

Calcium is één van de mineralen die grondig bestudeerd werden in de nieuwe brochure Mineralen & Gezondheid. Deze is afzonderlijk beschikbaar, of maakt deel uit van het abonnement op Natuur & Gezondheid.

Overleven op aarde

Midden in de Corona-crisis denken we na over wat we daarna zullen doen…

Er zijn drastische maatregelen genomen. Terecht vinden sommigen, anders hadden we dramatische taferelen gezien. Maar de prijs van de maatregelen is zwaar en ik vraag me af of de naweeën niet meer slachtoffers zullen maken dan wat de maatregelen zelf hebben proberen te voorkomen. Wat me het meest gestoord heeft in de afgelopen maand is de aanhoudende dreiging, angst, spanning… Ik denk aan al die mensen die een dierbaar familielid hebben verloren, zonder daar de nodige aandacht aan te besteden, zonder afscheid te nemen, zonder die sereniteit die nodig is in dergelijke omstandigheden.

Als een aantal mensen hun slag thuisgehaald hebben, kan je zeggen dat deze wereld nu weer een beetje meer gemedicaliseerd is. Vanaf de geboorte tot de dood sta je onder medisch toezicht. Er valt niet te ontsnappen.

Er werd en wordt gerekend op onze medewerking. Meewerken, maar hoe? Afstand houden, binnen blijven, handen wassen. Iemand merkte schamper op dat dat handen-wassen weer zo’n slechte zaak is voor de immuniteit. Kijk hoe kinderen alles besabbelen en in hun mond steken en hun wereld ontdekken… Zelfs al leven we in een vuile wereld, omringd met chemicaliën in water, lucht, in huizen en op straten, zichtbaar en onzichtbaar…

Mee-werken… Als er iets is, dan is dat ervoor zorgen om de emmer te ledigen, ervoor zorgen dat de volgende druppel (of virus) hem niet doet overlopen. Dat wil zeggen de-toxen, dat heeft veel namen en toepassingen. Dat kan op veel manieren, maar het zou kunnen dat je direct denkt aan het drinken of eten van iets heel bijzonder… liefst heel wansmakelijk, een remedie, een nieuw ontdekte boost. Nee, dat is het niet, het is integendeel iets heel aantrekkelijk. In voorbereiding voor de komende editie van Natuur & Gezondheid, vertaalde ik vandaag een artikel van Dr H.M.Shelton “Fruit & Eiwitten”. Dat komt na een artikel van dezelfde schrijver over “Hoeveel Eiwitten”, waar ik kort kan op antwoorden: veel minder eiwitten dan je gewoon bent te eten. Hij legt uit wat fruit is, hoe fruit onze natuurlijke voeding is, maar na anderhalve eeuw in de betovering en stimulatie van de eiwitten te hebben verkeerd, nog niet zijn echte doorbraak heeft gekend. Fruit is voeding – die zo perfect overvloeit in de menselijke stromen, dat het nauwelijks energie kost om opgenomen of verwerkt te worden, waardoor al de krachten van het lichaam kunnen worden ingezet voor andere activiteiten: leven en het huis schoon houden ! Als er iets is waar we de hemelse Vader kunnen om bejubelen, is de wetenschap dat fruit een hemels geschenk is voor de instandhouding van de gezondheid, en het herstel van de gemaakte fouten van overdaad in het verleden.

Ik heb daar niets over gehoord. Niets over voeding, niets over minder eiwitten, niets over minder vlees, niets over het elimineren van zuivel, kaas, melk, niets over het stopzetten van wit meel, wit brood, en andere “plakkerige voeding”, niets over enzymen, niets over rauwkost, niets over fruit of vers geperste sappen, niets over de echte preventieve maatregelen, niets over simpele hulpmiddelen om op eigen krachten klachten onder controle te krijgen, niets over wat mensen zelf kunnen doen, bv. een plezierige babbel, een lachsessie, relaxatie, ademoefeningen…

Wat zullen we doen na het CV? Gewoon ons leventje weer verder zetten… Alles geloven wat er dag na dag ingehamerd wordt… en ons noodlot nemen voor wat het is. Dat is een afschuwelijke conclusie met een afschuwelijke prijs.

Rob stuurde me een mail met een link waar een Duitse viroloog onderzoek deed/doet naar wat corona eigenlijk is en doet, hoe “gevaarlijk” het echt is, en geeft verrassende inzichten. Voor diegenen die geen Duits verstaan nog het volgende: Het besmettingsgevaar verloopt niet via kappers maar desondanks zijn alle kappers gesloten, dat er tussen normale menselijke contacten ook geen besmettingsgevaar is, en ook niet via winkelwagentjes of andere objecten zoals geld of stoelen of mandjes, of pincodeapparaten etc, maar wel als men uitbundig feestviert of wild danst, of met iemand spreekt die met consumptie spreekt. Dit soort dingen worden tussen de 17de en ca 20ste minuut uitgelegd. Normale afstand houden zoals in Zweden ook gedaan wordt is voldoende en als iemand ziek is of voelt dan moet die gewoon thuisblijven zoals bij andere ziektes ook. Je kunt het ook allemaal zelf volgen via : https://www.youtube.com/watch?v=VP7La2bkOMo

Els stuurde me zopas ook een mail van de Belfort Groep (Peter Vereecke), die het zoekt in de vele intoxicaties waar we mee geconfronteerd worden, vooral de golven van stralingen… Daar kunnen we niet zelf iets aan doen, behalve eventjes verontwaardigd zijn, en achteraf weer zoveel blijer zijn dat het internet weer zoveel sneller loopt… Het is dubbel.

Na al die jaren meedogenloze behandeling van het dier, is het tijd om er vriendschap mee te sluiten, en niet om ze op te eten. Bekijk hoe al onze dierenpraktijken doorheen de geschiedenis betrokken zijn geweest in het overbrengen van ziekten… Als je er wil aan meewerken om daar iets aan te doen, daar word ik blij van.

Eiwitten en weerstand

De eerste publicaties van Natur-El waren de vertalingen van drie boeken over het eten van fruit, niet zomaar, als een dessertje of tussendoor, maar als voeding, een maaltijd. Om de dag te beginnen, ’s middags, of om de dag af te sluiten. Kan niet, zeg je… Hoe weet je dat zo zeker? In de nieuwe publicatie over Eiwitten & Voeding wordt een heel ander beeld geschetst van de ‘versterkende voeding – tegenover fruit…
Ondertussen is het uitgaven-programma geweldig uitgebreid, en probeer ik om er een complete cursus van te maken. Twintig jaar na de cursus Voeding en Gezondheid, komt er een nieuw concept onder de naam “Cursus – Natuur & Gezondheid”. Het staat nog in zijn kinderschoenen, maar ik werk er elke dag aan om dit verder te ontwikkelen. De vier nummers van Natuur & Gezondheid zullen daar ook deel van uitmaken.

Een ander punt, waar niets over gezegd is in de media – die trouwens niets hebben gezegd over echte preventie, behalve dat het wachten is op een vaccin, is de impact die voeding heeft op vatbaarheid en herstel van infectieziekten. (Zie dit ook in combinatie met eerdere berichten over rauwkost en enzymen).

Nu Natuur & Gezondheid 2 (Mineralen) verschenen is, ben ik al een paar weken bezig met de voorbereiding van het volgende nummer, dat volledig gewijd zal zijn aan de Eiwitten. Het zit boordevol met feiten die maar niet in de voedingspraktijk van de massa geraken, hoewel vanaf 1917 de eerste gegevens daarvan bekend raakten.

In zijn boek Nutritional Problems in Times of Shortage (Basel, 1947) schreef A. Fleisch, voorzitter van de Swiss Wartime Nutritional Commission “dat een verhoogde eiwitconsumptie de inschatting van het aantal opgenomen calorieën verlaagt, dwz dat mensen hun behoefte over-schatten en er dan automatisch veel ruimer gebruik van maken dan wenselijk.” De stimulerende eigenschappen van eiwitten – vooral vleeseiwitten – leiden tot overschatting (van de behoefte) en overconsumptie, die niet worden gerechtvaardigd door de voedingsfysiologie omdat ze leiden tot een “weelderige verbranding” – een inefficiënte “verbranding” van overmaat. Er moet een ander, vooral stimulerend, irriterend effect zijn van het eten van vlees, buiten de irriterende effecten van overtollig eiwit (specifiek-dynamisch effect) en de extractieve en algemene producten van het roosteren. Dit irriterende effect, dat sindsdien is geïsoleerd, wordt veroorzaakt door urinezuur, een sterk irriterend middel voor de sympathische zenuwen. En dus hebben we bij vlees een sterk hypermetaboliserend drievoudig irriterend effect. Dit heeft bijgedragen aan zijn reputatie als ‘krachtvoer’, ver boven zijn werkelijke voedingswaarde. (“Vleesbouillon” betekent hetzelfde als “krachtbouillon” in het Duits.) Onze huidige situatie vereist de mobilisatie van onze beste krachten om de bestaanscrisis in onze cultuur te overwinnen.”

“Ik denk dat we redenen hebben om ons gebruik van stimulerende middelen, dat continu en buitensporig is geworden, te heroverwegen. Voortdurend prikkelen van het ergotrope zenuwstelsel, wat in deze tijd een essentiële noodzaak lijkt te zijn, is geen teken van kracht. Het staat het regeneratieve werk van het trofotrope zenuwstelsel in de weg. Dit is de belangrijkste reden waarom we afzien van alle stimulerende middelen, inclusief vlees. Regeneratie vereist ontgifting en metabole economie. Dit geldt ook voor atletiek, waar de laatste prestatiegraad moet worden gehaald.”
Hij geeft voorbeelden van accurate proefnemingen die aantonen welke effecten dat heeft oa op de ademhaling en de ademhalingsorganen, met ontstekingsreacties.

Hij spreekt verder over de berg eiwit-afval die in het lichaam ontstaat, wanneer meer dan 30 gram eiwit per dag wordt gebruikt. Katenkamp en Stiller noemden deze amyloïdose, ‘buitengewoon alomtegenwoordig in elk soort afgezet weefsel’. Bij amyloïdose moet de sleutel liggen tot genezing van die ouderdomsziekten die eerder niet duidelijk waren. Het is duidelijk dat amyloïd uitsluitend bestaat uit gedegenereerde eiwitreductie door producties die het gevolg zijn van een teveel aan eiwit. Overtollig eiwit moet snel worden verbrand, maar kan niet voldoende worden verwijderd. Amyloid bevat rijke hoeveelheden van de aminozuren tryptofaan en tyrosine. Vijf tot tien keer zoveel tryptofaan en vijf tot zeven keer zoveel tyrosine worden aangetroffen in de droge stoffen van vlees dan in plantaardige eiwitbronnen. Er moet nog worden onderzocht of andere zwavelhoudende aminozuren een vergelijkbare rol spelen en wat de amyloïdesituatie is bij populaties die leven met eiwitarme diëten. 

Alle essentiële aminozuren, vooral de zwavelhoudende, kunnen bij overdosering schade veroorzaken door het ontstaan ​​van giftige stoffen of andere verstoringen. Ik hoop dat dit, in het licht van de corona-crisis, voor de lezers nog een piste opent die uitzicht geeft op preventie en genezing, en dat het jullie al doet watertanden naar de volgende editie… met zeer interessante bijdragen, oa van Dr Ralph Bircher en veel anderen.