Je herinnert je wellicht ons digitale boek (ook nog enkele exemplaren gedrukt) van Magnesium – het MeesterMineraal. Als je dat hebt bestudeerd, dan ken je het belang van magnesium en op welke manier je de magnesium in je lichaam hoog kunt houden. Voeding in de eerste plaats – groen – maar moet je magnesium ook aanvullen als je al relatief gezond eet?
Magnesium is het vierde meest voorkomende mineraal in het lichaam. Ongeveer 50% van het totale lichaamsmagnesium wordt gevonden in het bot. De andere helft wordt voornamelijk aangetroffen in cellen van lichaamsweefsels en organen, met slechts 1% in het bloed. Magnesium is belangrijk voor het in stand houden van gezonde bloedvaten, het produceren van energie en het in stand houden van een gezonde zenuw- en spierfunctie.
Magnesium is nodig voor meer dan 300 biochemische reacties in het lichaam. Het helpt de normale spier- en zenuwfunctie te behouden, houdt het hartritme stabiel, ondersteunt een gezond immuunsysteem en houdt botten sterk. Magnesium helpt ook bij het reguleren van de bloedsuikerspiegel, bevordert de normale bloeddruk en staat erom bekend dat het betrokken is bij het energiemetabolisme en de eiwitsynthese.
Magnesium ondersteunt een gezonde bloeddruk binnen normale grenzen en een gezonde cardiovasculaire functie. Magnesium komt van nature voor in groenten, volkoren granen, bonen en noten, maar gaat grotendeels verloren bij de verwerking van granen tot meel.
De magnesiumspiegels raken snel uitgeput door stress, het gebruik van diuretica en bepaalde medicijnen.
Magnesium- daar doe je het voor :
Cardiovasculair systeem: Ondersteunt en bevordert een gezonde elektrische activiteit in het hart, gerelateerd aan een gezonde hartslag. Helpt bij suboptimale hartfunctie en mitralisklepprolaps.
Hersengezondheid: magnesium bevordert een gezonde arteriële stroom naar de hersenen en kan zelfs begeleidende neuroprotectieve effecten hebben.
Bloeddruk: 600 tot 1.000 mg/d magnesium bevordert een gezonde normale bloeddruk. Bevordert gezonde cholesterolwaarden.
Postmenopauzale osteoporose.
Darm / chronische constipatie: nuttig als laxeermiddel voor constipatie en als antacidum om symptomen van maagzuur te verminderen.
Bloedsuiker: Een hogere magnesiuminname via de voeding wordt in verband gebracht met gezonde insulinespiegels en een verminderd risico op het ontwikkelen van hoge bloedglucosespiegels. Een verhoging van 100 mg/d in magnesium via de voeding gaat gepaard met een risicovermindering van 15% voor het ontwikkelen van hoge bloedglucose.
Beenkrampen en rusteloze benen-syndroom:
Zwangerschapsgerelateerde krampen in de benen:
Premenstruele symptomen, waaronder stemmingswisselingen en vochtretentie bij sommige vrouwen. Chronische hoofdpijn/premenstruele migraine.
Gezondheid van de luchtwegen.
Zenuwpijn: 500 tot 1.000 mg magnesium helpt bepaalde soorten zenuwpijn tot vier uur te verlichten.
Horen: magnesium voorkomt gehoorverlies bij personen die worden blootgesteld aan harde geluiden.
Chronisch vermoeidheidssyndroom
Stress: Magnesium helpt de zenuwen te kalmeren en wordt vaak gebruikt voor het slapen gaan om te helpen ontspannen om te slapen.
Aanvullende doseringen voor volwassenen variëren van 400 mg tot 1.000 mg per dag. (Noteer dat de meeste magnesium-verbindingen slechts 15 tot 20% magnesium bevatten. Bovendien zijn er grote verschillen in de opneembaarheid van de verschillende vormen van magnesium.
De primaire specificiteit van chlorella is de extreme rijkdom aan chlorofyl. We gaan daarom in deze brief over chlorella bespreken wat chlorofyl is en wat de werking ervan op het organisme is.
Chlorofyl is het pigment dat verantwoordelijk is voor de groene kleur van planten. Het speelt een fundamentele rol bij de fotosynthese en als zodanig is chlorofyl het belangrijkste element, de aanjager van leven, op het oppervlak van onze aarde.
Fotosynthese is het proces waarbij groene planten koolstofdioxide uit de atmosfeer van de aarde omzetten in zuurstof die essentieel is voor het leven van dieren in het algemeen en mensen in het bijzonder. Deze fotosynthese maakt gebruik van een energiebron: zonnestraling. Het is des te actiever als de atmosfeer warm en vochtig is.
Fotosynthese is daarom het belangrijkst in de intertropische zone. Daarom wordt het grootste beboste gebied op onze planeet (het Amazone-regenwoud) de long van de aarde genoemd. Met dit beeld kunnen we begrijpen dat ontbossing in het Amazonegebied op lange termijn een reële bedreiging vormt, omdat het leidt tot een afname van het gehalte van zuurstof in de atmosfeer, die we absoluut nodig hebben om te leven.
Deze ontwikkeling gaat gepaard met een intensivering van de vervuiling (industriële, stedelijke en auto-industrie) waardoor het gehalte aan kooldioxide en andere giftige gassen zoals kooldioxide in de atmosfeer toeneemt.
Er treedt dan een broeikaseffect op dat onze omgeving ondoorzichtig maakt en de fotosynthese verstoort, een echte vicieuze cirkel. Genetische mutaties zijn het gevolg, op menselijk niveau, wat leidt tot de zorgwekkende toename van degeneratieve pathologieën.
Als zodanig kunnen we zeggen dat de inname van chlorofyl, dankzij chlorella en andere diepgroene groenten, een heilzame benadering is om ons lichaam te beschermen tegen de meest ernstige ziekten. Deze preventieve indicatie mag niet over het hoofd worden gezien.
Aan de ene kant ontwikkelt de plantenwereld zich uitsluitend in een aquatisch milieu, inclusief chlorella algen, en produceert de energie die nodig is voor zijn ontwikkeling door fotosynthese. Aan de andere kant is de dierenwereld volledig afhankelijk van het eerste, omdat het niet in staat is om zijn eigen energie te produceren zonder eerst voedselprecursoren te consumeren.
Toelichting: in het woord fotosynthese zit synthese. Dit betekent dat het chlorofyl de synthese van voedingsstoffen in planten uitvoert, waardoor ze kunnen leven, alleen dankzij zonnestraling. De koolstof in koolstofdioxide in de atmosfeer wordt door chlorofyl omgezet in energiekoolhydraten die essentieel zijn voor de plant, die zuurstof (vrijgemaakt uit koolstof) en water produceert.
Chlorofyl is aanwezig in alle planten behalve schimmels. De concentratie is des te belangrijker omdat de groene kleur van de plant sterk is. Het is MAXIMAAL in chlorella. Chlorofyl is gelokaliseerd in organellen van het cytoplasma van plantencellen die daarom chloroplasten worden genoemd (het voorvoegsel chlor geeft hun functie aan: het opslaan van chlorofyl).
De chlorella-alg is een hoger eukaryoot eencellig organisme, in tegenstelling tot de lagere prokaryotische organismen. Chlorofyl is, net als in elke andere plant, geconcentreerd in de chloroplasten van het cytoplasma van chlorella, dat een perfect gedifferentieerde kern omringt en de genetische code in zijn deoxyribonucleïnezuur draagt.
Chlorofyl heeft een originele moleculaire structuur: het is een eiwitmacromolecuul met in het midden een magnesiumatoom. Het chlorofylmolecuul lijkt op een neuron, met een centraal cellichaam rondom het magnesiumatoom en een staart die doet denken aan het neuronale axon. De aanwezigheid van magnesium in elk chlorofylmolecuul is nuttig om bepaalde specifieke eigenschappen van chlorella te begrijpen, aangezien dit essentiële mineraal bijdraagt aan de belangrijkste cellulaire stofwisselingsprocessen.
Magnesium helpt calcium en fosfor te fixeren, normaliseert het zenuwevenwicht, geeft impulsen door aan spieren, reguleert hartcontracties, voorkomt atherosclerotische degeneratie en neemt deel aan het afweerproces van het lichaam. We zullen daarom chlorella – rijk aan magnesium – in veel omstandigheden gebruiken: spasmofilie, neuromusculaire aandoeningen, hypertensie, hartkloppingen, angina pectoris, atherosclerose, huidveranderingen, endotheliale genezingsproblemen, stress, infectieziekten (microbieel en viraal), gegeneraliseerde immunosuppressie van het lichaam.
Chlorella heeft een bijzonderheid: de chlorofylische macromoleculen hebben het vermogen om te combineren om holochrome complexen te vormen die worden gekenmerkt door hun uitzonderlijke absorptiespectrum van zonnestraling. Daarom heeft chlorella deze kleur, diepgroen. En dit verklaart ook de chlorofylconcentratie zo intens, zo gunstig voor mensen die chlorella-algen consumeren, als geen ander in de natuur.
Chlorofyl wordt vaak “plantaardig bloed” genoemd en dat is terecht. Inderdaad, het chlorofylmolecuul en het hemoglobinemolecuul verschillen slechts door één atoom: magnesium voor chlorofyl, ijzer voor hemoglobine. En we zullen de verwantschap van deze twee stoffen opmerken wat betreft de intimiteit met zuurstof: het is dus hemoglobine dat het middel is voor het transport van zuurstof in het menselijk lichaam.
Naast zijn rijkdom aan magnesium heeft chlorofyl een belangrijke functie in het lichaam: het beschermt ons tegen de invasie van opportunistische ziekteverwekkers. Dit wordt het barrière-effect genoemd.
En om het extreme belang van deze actie te begrijpen, is het noodzakelijk om het chlorofyl te situeren in de omgeving waar het optimaal werkt: de dikke darm. Dat is wat Dr. B. Jenssen – een enthousiaste chlorellapropagandist – had uitgedrukt in zijn befaamde zin “When you’re green inside, you’re clean inside” en als je vanbinnen zuiver bent, heeft ziekte geen reden van bestaan.
Dit artikel is een onderdeel uit de nieuwe publicatie “De Groene Kracht“. Hierin wordt de rol van de groene factor van de voeding in relatie tot een goede gezondheid bestudeerd – zowel diepgroene groenten als groene voedingsaanvulling. In volgende brief bestuderen we hoe de darmwerking verbetert door dagelijks meer groen te gebruiken. Elke verhoging van de groene portie is waardevol !
Dag Stefaan & Riet, Na het stopzetten van de inspirerende samenkomsten in Vloesberg bleef ik wel mijn kennis gebruiken maar kreeg nooit de motivatie om 100% vegan te gaan. Meerdere maanden geleden kreeg ik twee filmen te zien op Netflix. What the health en The Gamechangers. Hierin werd oa een test gedaan met brandweerlui. Hun bloed werd getrokken voor en dan een week na het vegan leven. De resultaten voor hun cholesterol waren zeer gunstig. Hierdoor raakte ik geïnspireerd. In het verleden probeerde ik reeds met voeding mijn cholesterolwaarden te verbeteren zonder goed resultaat. Mijn huisarts zei dat ik met voeding geen grote waarden kon bereiken. 100% vegan wou ik nu wel eens proberen en in de film bleek dat het reeds na een week gemeten kon worden. Ik had nog enkele bloedtest papieren liggen dus kon ik aan de slag.
In de film dook Dr Barnard op wiens naam ik zocht op Spotify voor podcasts en nadien op YouTube. Hij had het ook over een onderzoek op Harvard University door Gerald Shulman met een MRS scanner waarmee ze effectief kunnen zien wat Dr Barnard verkondigt. Hier is een wetenschappelijk onderzoek dat ze deden https://journals.physiology.org/doi/full/10.1152/physiol.00007.2004 Mogelijk kan mijn getuigenis wel helpen om anderen te overtuigen 🙂 Ben