Dat is wat ik op de eerste voordracht in Waregem in de serie “Nieuwe Start” ook heb gezegd, toen ik het lijstje overliep van het aantal Europese lijders aan chronische ziekten (als je de aantallen optelt krijg je meer dan het dubbel van het aantal Europeanen, omdat velen meer dan één chronische ziekte hebben). Tussen haakjes, is elke chronische ziekte problematisch. Men leeft nog, maar men leeft ver beneden het menselijk potentieel – om niet te spreken van het lijden en de maatschappelijke impact… Maar het verschil tussen de Nieuwe Start-cursus en deze studie is dat we niet ophouden met een opsomming van feiten, maar dat we mensen aansporen om dergelijke condities te voorkomen en wijzen op oorzaken en risico’s.
Dergelijke cijfers en statistieken wijzen erop dat het hele farmabedrijf en de medische industrie inefficiënt zijn en niet gericht zijn op gezondheid. Hun stelling “Prevention is not worth a penney”, is duidelijk gebleken in de afgelopen twee jaar. De lippen waren op elkaar gekneld als het erom ging om mensen ook maar één woord te zeggen over wat kan gedaan worden om een betere weerstand op te bouwen. Het lijkt alsof niets kan worden gedaan en dat men het alleen maar kan ondergaan als volgzame schapen die nu eens moeten leren dat alles wat gedaan wordt voor het gemeenschappelijk belang is. Maar wat zijn de criteria waaraan een geloofwaardig gezondheidssysteem (en niet een ziektemachine) moet voldoen? Het moet onderwijs geven in wat mensen kunnen doen om hun leven op de beste manier te leven…
Het was trouwens diezelfde Benjamin Franklin die wist : “Veel medicijnen, weinig genezing”…
“Oorzaken” kunnen te vinden zijn in de acht domeinen van het Nieuwe Start-programma. Levenswijze, voeding, dranken, gebrek aan vitaminen, mineralen, enzymen, te weinig beweging, te weinig houvast… Je vindt het beschreven in “Een Nieuwe Start”.
In de voorbije weken was er weinig bemoedigend nieuws in de ether, maar ik hoop dat je de mail van gisteren goed hebt gelezen, en vooral het artikel in ’t Prikje, waarin een zeer genuanceerd verslag te vinden is over de stand van zaken ivm Corona en hoe dit een onderwerp in de politiek en media is geworden. Terwijl de deskundigen hun uitleg deden, stelden de nieuws-verslaggevers vragen ivm de capaciteit van onze ziekenhuizen. “Zal het wel volstaan”. In één nieuwsbericht is dit meer dan 10 maal herhaald !!! Wat moet je daarna besluiten? Dat dit overgemedicaliseerd landje zijn infrastructuur nog niet toereikend is ! Ik houd mijn hart vast, wat de politieke gevolgen zullen zijn, en wat in de toekomst nog zal kunnen. Pas maar op, de volgende keer dat je hoest of niest, dat ze je niet in quarantaine plaatsen ! En wat zal men ervan maken als het eens ernstiger is? Is dit een scenario voor ieder jaar in de toekomst, gezien het nu eigenlijk nog altijd beneden de normale waarden van een griep-epidemie blijft? Zelfs als het dodental verdubbelt, zal dit een rustig winterscenario zijn.
Wat me vooral treft, is de boodschap wat we niet moeten doen. Ik hoop dat u de mails van Natur-El de voorbije weken hebt gevolgd, maar we hebben de focus elders willen leggen: het onderhoud van een goede gezondheid, beschermende maatregelen, natuurlijke versterking van de afweer… Het zou kunnen dat je daar elders heel weinig over gehoord hebt. Daar is commercieel geen voordeel uit te rapen. Dat houdt de mensen weg uit de kabinetten en van bij de farmaceutische industrie. Men wil ons zo ver krijgen, dat we zullen smeken om vaccins.
Het is een paar jaar geleden dat ik schreef over “Natuurlijke Vaccins”… of “de gezondheid beschermen door gebruik te maken van vaccinniums ” of bessen zoals bosbessen, vossebessen… Die raad blijft. Eet elke dag bessen, fruit, citrusvruchten… Dat is heel wat anders dan wat ik veertien dagen geleden in de nieuwsberichten zag, hoe mensen de spaghetti’s en pasta’s wegkaapten uit de winkels “om te overleven”… Als je MucusVrij hebt gelezen, kan je dat maar beter niet doen ten tijde van risico’s op longaandoeningen, en zou je zo mucusvrij mogelijk moeten kunnen eten. Daarom is het nodig om levend voedsel in de kijker te zetten, voeding die je rauw en ongekookt kunt eten: het hele assortiment van fruit en groenten, aangevuld met gedeshydrateerd voedsel, waarbij de voedseltemperatuur niet hoger is geweest dan 45°C.
Het zijn voedingsmiddelen waarvan de natuurlijke enzymen intact zijn en die niet zijn verwerkt door bestraling, gebruik van pesticiden, microgolf, kunstmatige toevoegingen, GGO’s (genetisch gemodificeerde organische stoffen) of koken (verhit boven de 45°C door koken, bakken, braden, braden, roosteren) , enz.).
Levend Voedsel van zijn beste kant
De heelheid van levend voedsel is niet alleen goed voor de gezondheid, maar niet reproduceerbaar door de wetenschap, die de voeding vaak versnippert. Levend voedsel betekent heelheid. Het is de holografische heelheid van het voedsel, het volledige energiepatroon van het voedsel dat er een andere kwaliteit en kracht aan geeft.
Koken en andere vormen van verwerking, zoals magnetron, bestraling en genetische manipulatie, vernietigen de kwaliteit en componenten van het voedsel (en we kennen nog steeds niet de volledige omvang van deze vernietiging).
Koken is niet alleen risicovol, het vermindert ook de hoeveelheid voedingsstoffen, vitamines, mineralen, eiwitten, vetten, organische zuren en andere minder bekende fytonutriënten zoals bioflavonoïden, die belangrijke componenten zijn voor het activeren van positieve genexpressie. Omdat de fytonutriënten actief zijn in levend voedsel, spelen ze een belangrijke rol bij genregulatie. Een hoog percentage fytonutriënten wordt vernietigd wanneer voedsel wordt gekookt. Ik kan daar natuurlijk kanttekeningen bij maken, bv dat het ene koken het andere niet is en dat conservatief koken niet de nefaste invloed heeft van de industriële bewerkingen. Dat is waar, maar voor deze mail, wil ik je graag uitnodigen om niet te snel de compromissen op te zoeken, maar – zeker nu – mee te streven naar het beste wat voeding te bieden heeft.
De effecten van het koken van voedingsproducten
We moeten het effect van het koken van voedsel op onszelf en op het voedsel onderzoeken. Tijdens normaal koken worden enzymen vernietigd, de actieve vormen van vitamines en mineralen worden gedeeltelijk vernietigd, pesticiden en fungiciden breken af tot giftige(re) verbindingen en er is een toename van vrije radicalen. Koken van voedsel coaguleert ook 50 procent van het eiwit, volgens het Max Plank Institute. Ook kan het eten van te hete voedingsmiddelen de spijsverteringsenzymen in het slijmvlies van de maag verstoren. Het eten van gekookt voedsel veroorzaakt ook een onmiddellijke toename van het aantal witte bloedcellen.
De Noodzaak van Biologisch Actieve Enzymen in het Dieet
Op fysiek niveau zijn al onze levensprocessen afhankelijk van de werking van enzymen. Het zijn de fysische agenten van het leven, belangrijk voor de spijsvertering, voor ontgifting door interne vervuiling en externe ecologische vervuiling, voor het herstellen van DNA, voor het in stand houden van ons immuunsysteem en voor al onze metabole en regeneratieve processen. Dr. Ann Wigmore noemt enzymbehoud het geheim van het leven. Dr. Howell, de pionier op het gebied van voedingsenzymen, zegt dat de hoeveelheid enzymen die we in onze systemen hebben, het equivalent is van wat we levensenergie of vitaliteit noemen, en beschouwt ons enzymniveau als een indicatie van onze gezondheidsstatus. Er is enig interessant bewijs dat enzymreserve in verband brengt met een lange levensduur en vitaliteit.
Zo is het amylase in menselijk speeksel dertig keer zo talrijk bij de gemiddelde 25-jarige dan bij de gemiddelde 81-jarige. Het totale enzymniveau bij jonge kevers is tweemaal zo hoog als bij oude kevers. Fruitvliegjes, sprinkhanen en ratten hebben allemaal meer enzymen als ze jong zijn. Na chronische ziekte bij de mens is het enzymgehalte uitgeput. Rauw, natuurlijk voedsel zit boordevol actieve enzymen die nodig zijn voor een groot deel van hun spijsvertering. Ze worden vrijgegeven zodra we beginnen te kauwen en celwanden in het voedsel afbreken. Dit is vergelijkbaar met de bevinding dat onbewerkte koolhydraten zoals graan en ruw suikerriet de juiste hoeveelheid chroom hebben om als cofactor te fungeren bij hun assimilatie.
Wanneer deze commercieel worden verwerkt tot producten zoals witte bloem en witte suiker, verliezen ze veel van hun chroom, dus om ze te assimileren, moeten we putten uit de chroomreserve van ons eigen lichaam. In de loop van de tijd resulteert dit in uitputting van het chroom uit het weefsel, net zoals het eten van gekookt voedsel resulteert in een uitputting van de enzymen.
