THE GREATEST ADVENTURE! is een verfilming uit 1955 door Dr. Jack Dunn Trop, opgedragen aan de pioniers : Dr. Russel Thacker Trall, Dr. Issac Jennings, Sylvester Graham, en geeft erkenning aan de Hygiënische beweging. Het is een uniek historisch document dat de boodschap van het hygiënisme, gisteren en vandaag, in geen enkel opzicht veranderd is. In tegenstelling tot de honderden documentaires die elkaar opvolgen de laatste jaren over voeding, geneeskracht enz, is deze film gemaakt door een gedisciplineerde en ervaren hygiënist en zijn boodschap is over de hele lijn hygiënisch correct. Het is een film uit de oude doos en dat kan niet worden verborgen. Ondanks de remastering blijven de roodbruine, gelige tinten en wellicht zal het origineel niet zoveel anders geweest zijn, als je probeert de films uit die jaren te herinneren. Je kunt het een probleem vinden… of er de charmes van zien. Je duikt nog even in de wereld van 1950, de auto’s, kleding, huisraad en inrichting, de winkel… en de manier van werken. Ja, in die zeventig jaar is het leven veranderd. Tendensen die toen zijn ingezet : de exploitatie van de natuurlijke rijkdommen en de verwoesting van de levensruimte gaan door. De schets die wordt gegeven over de tijd toen… is nu alleen veel erger. De boodschap die de film brengt, is vandaag van grotere waarde dan toen de film pas werd uitgebracht, vooral het hoopvolle perspectief.
En wat is die boodschap? Je kan echt zeggen dat Jack Dunn Trop zich geen moeite gespaard heeft om er een unieke prent van te maken, waarvan een moderne verfilming zou inslaan als een bom. Hij start met een getrouwd paar en hun gezondheidsproblemen en voegt hier het getuigenis aan toe van maar liefst 33 andere personen of families. Doorheen het verhaal krijgt men de hele hygiënistische boodschap, als de enige juiste weg voor de mensheid om beter te worden en gezond te blijven ! Jack rusht door de 10 energiebevorderende factoren in 1 verhaal van 1 familie, ondersteund door het succesverhaal van 33 andere. Je ziet even in een glimp Dr. Herbert Shelton, Dr. William Esser, Dr. Gian-Cursio, en Hereward Carrington! Je reist doorheen het Amerika van die jaren, op zoek naar de oases waar mensen de weg vonden naar de NH. Op uitzondering van het openingscontrast waar mensen verkeerde keuzes maken, gaat het doorheen de film zonder uitzondering over het terug-naar-de-natuur-thema. De 34 personen of families, elk met hun 1 tot 7 kinderen, worden in beeld gebracht. Het resultaat is lachende, vitale en blozende kinderen – stralend van gezondheid. Daarom is het een film voor al diegenen die van kinderen houden en hen graag zien opgroeien volgens de hoogste standaard van gezondheid.
Wat is de rode draad in de film? In feite kan je eender wie nemen die je kent, al die mensen waarover je me spreekt of belt of mailt en waarvoor je inlichtingen vraagt… mensen die na twintig, dertig, vijftig, zeventig jaar de Standaard Voeding te hebben gebruikt, zo ziek zijn geworden en de wereld van de remedies en middeltes afschuimen, en die niet willen luisteren als je hen spreekt over volwaardig en levend voedsel. Dat zijn Rose en Sheldon, twee mensen tussen dertig en veertig. Sheldon is ziek met ernstige colitis en psoriasis en heeft “duivels veel jeuk”. Zijn gezichtsvermogen vermindert, zijn haar valt uit, en de tanden rotten uit hun kassen. Daarnaast 30 kg overgewicht, altijd moe, en bij het ontwaken heeft hij een afschuwelijke smaak in zijn mond. Klinkt dit vertrouwd in de oren? Hij en Rose zijn er slecht aan toe. Ze zoeken troost bij hun parkiet Pluto en de vissen van het aquarium, maar hun droom is onvervuld : een eigen kind.
Dan komt Dr. Jack op hun weg. Hij introduceert Rose en Sheldon aan de kijker en toont hun levenswijze… in het bijzonder hun ontbijt en middagmaal. Maar dat is voor jou geen verrassing, dat weet je. En toch is het verschrikkelijk. Het zijn de voorbeeldvolwassenen die doof zijn voor de aanmoediging om andere wegen te gaan. Ze gaan stilletjes door met hun ziekten te onderhouden en te versterken. Maar Jack geeft niet op en onderwijst hen in NH. of ze dat nu willen of niet. Het resultaat ? Sheldon verliest gewicht en voelt zich gaandeweg beter.
De film eindigt in ieder geval met een Happy End: een viriele Sheldon, en Rose die haar moederschap met veel liefde op zich neemt. Doorheen de film zien we drie andere koppels die doorheen onvruchtbaarheid zijn gegaan en die de stap zetten naar NH, met als gevolg : gezonde kinderen.
Nu is het ook geen sprookje of bereikt in één adem. Sheldon en Rose hebben een inspanning moeten doen. Maar alles kan veranderen en dit is een film van verandering : Sheldon had niet één boek meer gelezen sinds hij de school verliet. Naarmate de film vordert, breidt zijn boekenplank uit: op het einde van de film : drie planken. Verandering zal maar gebeuren door zelf-opvoeding. Laat me eerlijk zeggen dat ik het verhaal prachtig vind, de getuigenissen subliem, de weergave van de boodschap van NH uniek… dat ik deze film kan aanbevelen aan alle lezers.
info@natur-el
We gaven 200 euro als participatie voor dit project om deze “verloren” film te remasteren. In ruil daarvoor kregen we 10 DVD’s.
Zin in jouw exemplaar? Voor 20 euro heb je het.
Het kan ons verdriet doen dat iets dat goed is, juist is, een licht kan zijn… niet gekend is of gewaardeerd wordt. Dat heeft mij in 1982 gedrongen om de boodschap van de Natuurlijke Hygiëne bekend te maken met de middelen die ik had. Dat heeft me soms bittere vijanden opgeleverd, in discussies gebracht… en ik moet bevestigen dat Orwell gelijk had…
Mark Twain zei het anders : “De leugen reist de hele wereld rond, voor de waarheid haar schoenen heeft aangetrokken.”
De Frietmobiel deed zijn ronde in Brugge
“De jaarlijkse griepvaccinatiecampagne bij de woonzorgcentra en het personeel van Mintus in Brugge is een schot in de roos. Naast het vaccin tegen COVID-19, hebben ze de voorbije maanden dus ook massaal voor een ‘traditionele’ griepprik gekozen.
Het is niet de eerste keer dat West-Vlaamse ziekenhuizen en zorgcentra hun personeelsleden op deze manier verlokken om te kiezen voor valse veiligheid. Wellicht hebben ze de argumenten van James Taylor om het niet te doen, niet gelezen.
“Zo’n tachtig procent van onze mensen lieten een griepprik zetten”, zegt voorzitter Pablo Annys (Vooruit). “En dat belonen we traditiegetrouw met een bezoek van de frietmobiel, dit keer aan woonzorgcentra Minnewater, Hallenhuis, Ten Boomgaarde en De Vliedberg.” De traktatie viel letterlijk en figuurlijk in de smaak – meldt de lokale pers. Tientallen personeelsleden schoven aan voor een portie verhit vet.