Verzuring niet op waarde geschat

In de voorbije weken hadden we contact met allerlei mensen met diverse klachten, en bijna altijd kan je ‘verzuring’ als onderliggende oorzaak aanduiden, gewoonlijk aangevuld met andere risico’s en negatieve omstandigheden. Verzuring kan je als onderdeel van de grote korf van “intoxicatie” meenemen in je verhaal van detox en wat baat het om te vasten en het huis schoon te maken, als men niet leert om daarna met nog meer zorg en precisie de vereisten van het leven te respecteren? 

Verzuring heeft veel gezichten en het resultaat is niet altijd correct af te lijnen. Het levert bij ongeveer iedere aandoening zijn bijdrage, omdat het een voedingsbodem biedt om de zwakke elementen die in elke mens schuilen, aan de oppervlakte te laten komen.

Wat doen mensen om te ontzuren? 

Meestal zoeken ze de gemakkelijke wegen, bv een pilletje of een remedie en begrijpen niet waarom en hoe het lichaam verzuurt. Ze gaan ervan uit dat het niet meer aan hun voeding kan liggen, dat ze daarmee geen verschil meer kunnen maken. “Ze eten al zo gezond”. 

Nadat een dame dit al voor de derde maal had gezegd, adviseerde ik haar om elke dag één liter vers geperst sap, één kilo fruit en één kilo groenten te eten. Dat was buitengewoon extreem, vond ze. Ik kwam erachter dat ze de voorgeschreven “vijf porties fruit en groenten” (samen) at. Hoe kan je vijfhonderd gram fruit en groenten plaatsen in de voeding? Bekijk de streefwaarde van Berg om door voeding een balans te creëren tussen zuren en basen : “Eet naargelang het gewicht, vijf tot zeven maal zoveel aardappelen, groenten en fruit als de som van alle andere voedingsmiddelen tezamen”.  Als we een beetje kunnen rekenen is dat 2000 gram fruit+groenten, tegenover 400 gram voor al de rest – en dat is als we de verhouding 5/1 gebruiken. Als we de verhouding 7/1 gebruiken is dat 2000 gram groenten+fruit, tegenover minder dan 300 gram voor al de rest. Dat is om gezond te blijven en de zuur-basen-balans te behouden. Maar hoe anders is het voor mensen die al chronisch verzuurd zijn?  Daar is het zelfs mogelijk dat zelfs de toepassing van deze perfecte verhouding, niet eens de doorbraak geeft waarop men hoopt. 

Dat is het deel van de voeding, maar er zijn ook andere factoren en daarom moet men de mechanismen van verzuring en ontzuiling begrijpen. Het lichaam probeert altijd om de balans te herstellen. Alle positieve factoren van gezondheid, zoals ademhaling, zuurstofvoorziening, zonlicht, rust, ontspanning, een gezonde slaap, matigheid… versterken de ontzuring. Daarentegen veroorzaken stress, spanning, zuurstofgebrek, overbelasting, slaapgebrek, en zelfs diverse ziektesymptomen die de voorgaande symptomen begeleiden, een verzwakking van het vermogen om te ontzuren. 

Het is zeldzaam om iemand vòòr de volwassen leeftijd te zien lijden aan de typische verzuringsklachten, tenzij er een hormonale stoornis of een groeiprobleem is. Er zijn verschillende mechanismen om te verhinderen dat kinderen in de groei te maken hebben met verzuringsklachten – tenzij de eisen die aan het lichaam worden gesteld, de vermogens te boven gaan. 

Met de leeftijd nemen de krachten om te ontzuren af, terwijl de bronnen van verzuring toenemen.

Jaren geleden heb ik de bevorderlijke en remmende factoren van verzuring en ontzuiling tegen elkaar afgewogen. Als mensen dat schema zouden bestuderen, zouden ze wellicht meer over het behoud en herstel van gezondheid begrijpen dan na het lezen van ganse boeken over gezondheid. 

Verzuring van het lichaam is niet hetzelfde als de zure smaak van voeding. 

De zure smaak wordt hoofdzakelijk veroorzaakt door verhoging van de waterstofionen. Maar ook die zuren moeten door het lichaam bewerkt worden. 

Ik zou zeker ananas niet aanbevelen om te ontzuren. Vrije zuren moeten geneutraliseerd worden en dat gebeurt gewoonlijk door toevoeging van zuurstof. Dat kan evident lijken bij mensen die zeer actief zijn, maar voor mensen die eerder passief zijn, moeten ook vrije zuren gelimiteerd worden. Mosséri heeft dit zo vaak en zo uitgebreid beschreven en hoe meer ons systeem “gehandicapt” wordt door diverse ziekten en verzwakkingen, hoe zuiniger wij moeten zijn met toegevoegde zuren. 

Wist je dat slechte voedselcombinaties (vooral met vetten en eiwitten) tot het tienvoudige van de zuren kunnen produceren in het lichaam, als wat via voeding kan worden gebruikt? Wist  je dat spanningen, stress, verdriet… je vermogen om te ontzuren drastisch verminderen? 

Lees er meer over in de Module R – Reuma, Verzuringsziekten, Verzuring, Ontzuring. Deze Module bestaat uit diverse digitale publicaties die helpen verzuring in het juiste perspectief te brengen. Bijdrage : 30 euro. Aanvragen

Wat niemand anders kan doen

Gezondheid is… verzuring ongedaan maken
Voor de meeste mensen is het een raadsel hoe de natuur geneest. In “Reuma natuurlijk genezen” zet Stefaan de grote groep van aan reuma verwante klachten in de schijnwerper en hij gaat in op de vele risico’s en factoren die een invloed hebben op het ontstaan en de ontwikkeling van reuma. Hij verklaart waarom de meesten denken “dat reuma niet te genezen is”. Zolang ze doorgaan daden te stellen die in de kaart van reuma spelen, is dat waar. Zijn advies : “verlaat de wegen waarop ziekte haar intrede doet, en schep een genezingsklimaat en ook reuma blijkt dan te verdwijnen”. De genezing van reuma wordt niet herleid tot het niet gebruiken van risico-voedingsgroepen, of het toevoegen van een gezondheidsbevorderende suppletie of supervoeding, maar wordt gezien in het consequent toepassen van alle gezondheidsprincipes. Zelden kreeg u in zo’n kleine uitgave zo’n volledig beeld over wat reumapatiënten zélf kunnen doen om hun gezondheid te herwinnen. Een aanrader voor al diegenen die de moed en de durf hebben om hun voedings- en levensgewoonten te herzien, en bereid zijn een eind met de natuur mee te gaan.
In twaalf hoofdstukken wordt aangeknoopt met tientallen positieve maatregelen tegen reumatische klachten. Ook het zuur-basen-evenwicht wordt nauwkeurig belicht.

Annick schreef vorige week nog : “Ik lees momenteel jouw boek over Reuma, het brengt veel verduidelijking. Ben een week aan het sappen en ondervind dat mijn ontstekingspijn weg ebt.”

Gezondheid is – Zelf de handen aan de ploeg slaan !
“Ongeveer twintig jaar heb ik er voor nodig gehad om een zo volledig mogelijk beeld te maken van wat gezondheid en ziekte zijn, hoe ze bereikt en onderhouden worden. Ik heb in die tijd heel wat vooroordelen en ingeprente ideeën moeten loslaten… om te komen naar wat het betekent “de natuur het werk te laten doen”.
We zijn ervan overtuigd dat we in het geval van ziekte “iets moeten doen”… maar we hebben ziekte vaak niet eens begrepen. Hoe kunnen we dan weten wàt we kunnen of moeten doen ?
Veel mensen doen dan beroep op hulpdiensten, mensen die er hun beroep van gemaakt hebben om anderen te helpen ‘genezen’. De patiënt legt zijn lot in de handen van therapeuten en dokters en verwacht ervan dat deze de zaak oplossen. De dokter is er toch voor geplaatst om je lichaam – en indien nodig ook je geest – te herstellen? Slechts zelden komt er iemand op het idee dat gevolgen ook oorzaken hebben. Ik heb gebruik gemaakt van vergelijkend onderzoek, publicaties, wetenschappelijke analyses, diverse signalen die door verschillende instanties worden gegeven, ontelbare getuigenissen van mensen die hun eigen aftakelende conditie wisten om te keren. De voorbije dertig jaren heb ik enkele van die boeken vertaald naar het Nederlands om deze toegankelijk te maken voor een groot publiek. De reacties op veel van die publicaties zijn zo warm onthaald door het publiek, door dokters en mensen uit de verzorgingswereld, dat ik op vraag van velen in “Het 12-punten-Programma”  een samenvatting maak van de essentiële punten die iedereen moét weten, bij wijze van een bewustwordingsproces en om het persoonlijk engagement op dit terrein aan te moedigen.
Ik heb me tot doel gesteld een werk af te leveren waarin in vogelvlucht de “gezondheidsmakers” worden afgewogen tegen de “ziektemakers”. Zelfs al ben ik me ook bewust dat ik met het publiceren hiervan veel mensen en instanties en belangengroepen tegen de kar rijd, toch mag het me er niet toe brengen deze informatie bij te werken, zodat ik iedereen wat meer naar de mond spreek… Bij deze ga ik uit van het principe dat eenieder zelf moet in staat zijn te beoordelen wat het hem of haar waard is om in goede gezondheid te blijven en wat men ervoor wil doen. In ieder geval zal “Gezondheid, Doe het zélf !” (de ondertitel) helpen begrijpen “waarom” er zoveel ziekte en lijden is… tevergeefs.

Naast enkele zeer sympathieke aanbevelingen en tips bevat het boek ook enkele moeilijkere thema’s die de wil tot verandering zullen activeren. Maar we moeten ook weten waarover dit boek handelt ! Het is geen kleinigheid, niet iets wat men op één twee drie realiseert. Het is geen kuur, een advies voor enkele weken, maar een levenswijze die niet aan de ‘mode’ onderhevig is. 

Boekenserie

 

Verzuring en ziekte

Ziekten hebben een oorzaak: aanleg, verkeerde voedingsgewoonten, leefstijl, o.a. roken, alcohol, gebrek aan beweging, enz..  

Gezonde voeding is een belangrijke factor als het om gezondheid gaat. Welke therapie men ook volgt in geval van ziekte, de basis moet altijd gezonde voeding zijn. Daarom willen wij wat dieper ingaan op algemeen geaccepteerde zienswijzen over gezonde voeding.

Het menselijk lichaam werkt als een chemische fabriek. Er vinden aan één stuk door reacties plaats door tussenkomst van enzymen.

Gezonde Voeding en Ziekte

Als voedsel ons lichaam binnenkomt, krijgt het een eerste voorbewerking door de inwerking van ons speeksel.  

Daarna komt het voedsel in de maag,  waar een mengsel van zoutzuur en pepsine voor verdere vertering zorgt.  

Dan is het de beurt aan de twaalfvingerige darm, waarin gal en alvleeskliersappen aan de voeding worden toegevoegd. 

Vervolgens komt het voedsel in de dunne darm, waar onder invloed van verschillende soorten enzymen de verdere vertering plaats vindt. 

Gaat er in de lange weg van omzettingen in de spijsvertering iets mis, dan krijgen we een onvolwaardig eindproduct met alle gevolgen van dien.

Om goed te functioneren moet ons lichaam geregeld “bijtanken”, want er wordt steeds voedsel verbruikt om energie te leveren, lichaamsfuncties te laten plaatsvinden, reparaties uit te voeren en er worden voorraden aangelegd die zo nodig later kunnen worden aangesproken.  

Dat gebeurt ons leven lang, dag en nacht en wij vinden het zo vanzelfsprekend dat we er helemaal niet bij nadenken. En dan “opeens” worden we ziek”. Het lichaam verplicht ons om te rusten, te vasten, te bewegen, het uit te zweten…  En het zou kunnen dat we het vervelend vinden. Het komt ongelegen, je had nog zoveel te doen… 

Maar, voorkomen is beter dan genezen, laten we daarom nadenken over wat we kunnen doen om met veel plezier en gemak door het leven te gaan zonder teveel onaangename verrassingen !

H E T   Z U U R – B A S E N   E V E N W I C H T

Om iets te begrijpen van het zuur-base evenwicht in het lichaam kunnen we de vergelijking maken met onze auto, als we daar regelmatig verkeerde benzine in gooien, gaat er wat mis.  Zo gaat het ook met ons lichaam. Het maakt uit wat we eten om ons lichaam van de nodige voeding te voorzien.

Natuurmensen aten veel fruit, groenten, wortels en zaden en het eiwit- en vetgehalte van hun voeding was lager dan van de hedendaagse voeding. ‘Welvaartsziekten” kwamen niet voor. Geleidelijk aan is de voeding een industrieproduct geworden en de reclame zorgt ervoor dat bij mensen de behoefte wordt gekweekt aan producten die niet nodig zijn om ons lichaam in stand te houden; denk aan snoep, frisdrank, chips, sigaretten en alcohol.

Door het veranderd voedingspatroon treedt een verandering op in het evenwicht in ons lichaam. Wij gooien eigenlijk verkeerde benzine in onze tank. Wij vervuilen en langzaam maar zeker worden de gevolgen daarvan zichtbaar in de vorm van ziekten en kwalen.

De Zwitserse arts Paracelsus (1493-1541) was de eerste die de “oververzuring” van ons lichaam als basis van ziekten beschouwde. Wij vinden dat dit niet opgaat voor ziekten die door erfelijke aanleg ontstaan en een aantal ziekten veroorzaakt door bacterie- en virusinfecties, maar dat was in de tijd van Paracelsus nog niet bekend.

De Zweedse natuurkundige Dr. Ragnar Berg publiceerde in 1913 zijn theorie over het evenwicht tussen zuren en basen in het menselijk lichaam. Hij ging er vanuit dat wanneer de voeding teveel zuur vormende stoffen bevat in verhouding tot stoffen die basen vormen in het lichaam, slakken worden gevormd die worden afgezet in de weefsels, voornamelijk het bindweefsel. Volgens hem was de goede verhouding 80% basen 20% zuren.  Deze stelling is inmiddels aanvaard door alle deskundigen op dit gebied.

Onder zuren worden in dit verband stoffen verstaan die na de omzetting van onze voeding in het lichaam een zure reactie geven.  Het is niet zo dat zuur smakende voeding ook een zuur vormt in het lichaam, het is zelfs zo dat over het algemeen zuur smakende producten zoals b.v. fruit na het omzettingsproces in het lichaam basen vormen.

Welke voedingstoffen vormen zuren in het lichaam? Dat zijn alle granen, bloem, bonen, erwten, brood, suiker (ook verborgen in allerlei producten zoals jam, koekjes, frisdrank), vlees, vis, schaaldieren, ei, kaas en alle noten. Verder melkproducten en vetten. 

Ook alcohol, tabak en chemische medicijnen geven een zure reactie.

Daarbij moet nog worden opgemerkt dat de voedingstoffen met een zure Ph (zuurgraad) nog onderling sterk verschillen.  De hoogste zuurgraad heeft vlees, het laagste scoren zure melkproducten. Basenvormend in ons lichaam zijn alle vruchten en groenten, wortelgewassen, zuidvruchten, sojaproducten en amandelen. Als we het voedingspatroon van de meeste mensen bekijken dan moeten we constateren dat bij de meesten de balans doorslaat naar een te zure voeding.

Amerikaanse onderzoeken hebben aangetoond dat de verhouding zuur-base daar gemiddeld 80-20 is, het omgekeerde van de gewenste 20 % zuren en 80% basen! 

Een vloed van zuur vormende voeding komt naar ons toe in de vorm van zoetigheid, meelspijzen, snoep, frisdrank, junkfood, alcohol en tabak.

Wat gebeurt er in ons lichaam als er teveel voedsel wordt gebruikt dat zuren vormt?

Om onze lichaamscellen te beschermen zorgt het regelsysteem in ons lichaam ervoor dat de zuurgraad (Ph) van ons bloed en het extracellulaire vocht constant tussen 7,2 en 7,4 blijft. Als er teveel zuren worden aangeboden is ons lichaam verplicht om aanpassingen te maken als noodmaatregel om het bloed en het extracellulaire vocht op het juiste peil te houden.

Dat gebeurt door het teveel aan zuren te binden aan lichaamseigen mineralen zoals calcium, magnesium, ijzer en zink. Door een te zure voeding verliezen we belangrijke mineralen! Deze mineralen worden voornamelijk onttrokken aan haren, huid, botten en tanden.

Mineralen zijn belangrijk voor de aanmaak van enzymen.

Zink bijvoorbeeld is betrokken bij de aanmaak van meer dan 80 verschillende enzymen. Als we teveel zuurvormend voedsel eten, gaat ook onze enzymproductie achteruit waardoor ons lichaam op tal van punten slechter gaat functioneren. Ook onze nieren en onze ademhaling zijn betrokken bij de afvoer van het teveel aan zuren. Als het om kleine hoeveelheden gaat dan kan ons lichaam dat wel regelen.   Als er echter, zoals tegenwoordig dikwijls het geval is, een overvloed aan zuurvormende voeding wordt geconsumeerd, dan kunnen we in de problemen komen en zijn allerlei ziekten en kwalen het gevolg.

De verbindingen die gemaakt worden om zuren te binden noemen we stofwisselingsslakken. Ze worden opgeslagen in de lichaamsweefsels, in eerste instantiein bindweefsel en vet en als dat verzadigd raakt komt het spierweefsel aan de beurt. Kleine hoeveelheden bindweefselslakken kunnen afgevoerd worden naar de nieren. Dit proces vind ’s nachts plaats.  Als er echter meer zure eindproducten van de stofwisseling worden gevormd dan we kunnen afvoeren dan begint een proces van zelfvergiftiging dat zich uit in allerlei ziekten en kwalen.

Door de “verslakking” van het lichaam ontstaan een reeks van klachten zoals b.v. allergieën, infectiegevoeligheid, huidproblemen, haaruitval, jicht, reuma, spierkrampen en hart- en vaatklachten. 

Ook geven deze lichaamsslakken vermoeidheid en een vergrote pijngevoeligheid. Ons lichaam reageert nu eenmaal met pijn en vermoeidheid om aan te geven dat er iets niet in orde is.

Een bekend voorbeeld van verzuring is jicht. Urinezuurkristallen worden afgezet op de gewrichten waardoor hevige pijn ontstaat.

Dus: als we teveel zuurvormend voedsel eten, beroven we ons lichaam van een aantal belangrijke mineralen die ook nodig zijn voor de vorming van enzymen en er ontstaan afvalproducten in de vorm van slakken die zich afzetten in onze weefsels, waardoor vermoeidheid en pijn ontstaat. Op langere termijn kunnen zich allerlei ziekten en kwalen gaan ontwikkelen.

We hebben al onze informatie over verzuren en ontzuren nu in één digitaal document samengebracht : “Je Lichaam is te Zuur !”

9 euro / Voor betalingen : abonnement Natuur & Gezondheid, digitale brochures ea : 
IBAN: BE43 9733 7932 4901    
BIC: ARSPBE22  tnv Natur-El

zie ook : digitaal dossier “Verzuring en Verzuringsziekten”