We kauwen niet voldoende op ons voedsel.
Als je wil begrijpen wat er precies gebeurt tijdens de spijsvertering, begin je best bij een studie van wat er gebeurt in de mond. Niet voor niets wordt de mond “de keuken van het menselijk organisme” genoemd (Dr. Nolfi). Het is de plaats, waar het voedsel wordt bewerkt, dit is gekauwd, verkleind, ingespeekseld, verwarmd of afgekoeld… Kauwen is een verzameling van elkaar aanvullende activiteiten :
- verkleinen door fijnmalen,
- pletten, en herhaaldelijk bewerken van de voedselmassa.
- oplossing van het voedsel in een waterige substantie, nl. speeksel dat door de speekselklieren wordt afgescheiden. Zelfs een droge hap wordt na langdurig kauwen een soepje.
- het verwerven van informatie over het voedsel door proeven (smaakgewaarwording : belangrijk als voorbereiding voor verdere sapsecreties).
- het bekomen van een zeker voedingsgenot, wat zo lang duurt als het voedsel gesmaakt kan worden. Het is het mengsel van aroma’s, textuur en sensatie in de mond.
- het onderscheiden van echt en vals voedsel
- opwarmen van te koud voedsel
- afkoelen van te warm voedsel
Er zijn veel aspecten aan voeding, zoals wat, wanneer, hoeveel, en elk van die onderdelen hebben we in de hand. Een ander probleem is dat we ons voedsel niet voldoende kauwen voordat we het doorslikken. We slikken ons voedsel door zonder onze tanden de kans te geven het voedsel te breken. Dit zorgt voor extra stress op het spijsverteringsstelsel. Kauwen en inspeekselen is vooral van belang voor zetmeelrijk voedsel. Dat is van nature droog en dwingt tot veel kauwen, denk bv aan een kastanje. Maar we zijn een beetje lui geworden en soppen ons veel te malse broodje in koffie of thee, zodat het zonder moeite door het keelgat glijdt… Daar wordt weinig over nagedacht wat er nu moet gebeuren, want hoe kan de spijsvertering daarvan ooit efficiënt verlopen, als de vertering van zetmeel nu moet verlopen zonder het startersenzym amylase. En dan hebben we het niet eens over de combinatie waarin dit werd gegeten… Dus hebben we leren leven en denken met zuuroprispingen en zuuronderdrukkers… Dat is een hele handel geworden en voor sommigen is het leven ondenkbaar zonder zuurremmers.
Een rijke afgifte van speeksel is noodzakelijk voor de vertering van zetmeel. Speeksel is geen water of kan ook niet vervangen worden door één of andere vloeistof. Speeksel is een waterige lichaamsvloeistof waarin verteringsenzymen opgelost zijn. Het gaat hierbij vooral om het verteringsenzym ptyaline.
In de mond begint de spijsvertering. Hier wordt alles goedgemaakt of verloren. Deze aanzet van de spijsvertering is van kapitaal belang, vooral voor de vertering van zetmeelhoudende voeding. Vooral zetmeel moet langdurig ingespeekseld en bewerkt worden in de mond. Een oude volkswijsheid vertelt ons om minstens vijftig maal op een stuk brood te kauwen tot het vloeibaar is geworden en liefst kan je zetmeel zo droog mogelijk eten zodat je verplicht wordt er lang op te kauwen. Tijdens het kauwen proeft men reeds het begin van de chemische veranderingen : de voedselbrij wordt zoeter naarmate men meer kauwt. Jammer genoeg hebben vele mensen het moeilijk met kauwen. In deze tijd, waarin alles snel moet gaan, zien wij op het vlak van de maaltijden de snelle ideeën uit de pan springen. Alles moet snel gaan, ook eten…
We hebben spijsverteringsproblemen vanwege de afnemende hoeveelheden spijsverteringssappen en enzymen die in ons systeem zitten door jarenlang te veel vlees en gekookt voedsel te eten. Een van de grootste boosdoeners is het eten van magnetronvoedsel. Telkens wanneer we ons voedsel in de magnetron zetten, veranderen we het automatisch in een stof die ons spijsverteringsstelsel extra belast. Je kunt er jaren mee wegkomen… maar je kunt de Natuur niet voor de gek houden! Wees er zeker van dat je zonden je zullen achterna lopen…
De lever, galblaas, maag, pancreas, nieren en het belangrijkste, de dikke darm zijn de laboratoria van het lichaam. Maar dit zijn de meest mishandelde organen van ons menselijk lichaam!
Vergelijk het leven van vandaag met de levensstijl van degenen die 100 jaar geleden leefden. Hun levensstijl was eenvoudig, dag na dag. Ze hadden geen storingen zoals radio, televisie, mobiele telefoons, computers en fastfoodrestaurants of auto’s. Het leven was eenvoudig. Ze liepen naar hun werk of namen paard en wagen. De avonden werden besteed aan lezen of bezoeken. Ze aten voedsel dat werd verbouwd op boerderijen waar de grond en planten niet waren vergiftigd met chemische meststoffen. Om te sporten… liepen kinderen naar school. Tegenwoordig brengen scholen de kinderen met de bus naar school en geven ze vervolgens miljoenen uit om gymzalen te bouwen zodat ze kunnen sporten.
We hebben ook problemen met ons spijsverteringsstelsel vanwege fysieke, mentale en emotionele spanningen die de normale ritmes van ons lichaam verstoren. Dit zorgt voor veel problemen en sommigen drukken het uit “dat ze in de knoop zijn met zichzelf”.
Spijsverteringsproblemen worden beschouwd als de nummer één reden voor ziekenhuisopnames. Vanuit het oogpunt van de bevolking… gaat het om één op de drie mensen! Dit zorgt voor een enorme zorgkost!