Voor je gaat denken dat een vetarme voeding een nieuwe trend is, of een voorbijgaand advies zoals alle andere, of een buitenissige praktijk, zou ik met jou even enkele mensen citeren die gebruik maken van een vet arm dieet:
Verschillende dieetprogramma’s gebruiken een variant van het vetvrije dieet.
– Dr. Esselstyn’s dieet voor het voorkomen en omkeren van hartziekten omvat geen olie of andere vetten, noten en zaden, avocado, olie of kokosproducten. Hij laat gemalen lijnzaad en wat walnoten toe voor patiënten zonder hartaandoeningen, maar mensen met een vergevorderde hartziekte worden geadviseerd om zonder alle vrije vetten en vetrijke producten te gaan.
– Dr. McDougall staat enkele vrije vetten in zijn dieet toe, maar een variant van zijn programma is het McDougall Dieet voor optimaal gewichtsverlies. In deze versie zijn geen vrije vetten en vetrijke producten toegestaan. Anders onderschrijft hij deze aanpak.
– Dr. Doug Graham, die naar mijn weten de term “Overt vet” heeft bedacht, beveelt niet specifiek aan om het hele jaar door vet te vermijden, maar heeft wel gesproken over de voordelen van het volgen van een dergelijk programma van tijd tot tijd.
Populaties die dicht bij dit ideaal leven
De Okinawanen staan bovenaan de lijst van gecertificeerde langlevenden, zoals door het boek The Blue Zones werd gerapporteerd door Dan Buettner, die voor National Geographic werkte. Het is interessant om op te merken dat hun dieet bestond uit voornamelijk zoete aardappelen (met blauw vruchtvlees) en minder dan 6% vet bevatte, waardoor het in wezen een vetarm dieet is.
Als een bijkomend stukje bewijs dat een vetarm dieet perfect gezond is, zijn hier enkele meer traditionele culturen die hebben geleefd dicht bij een vetarm dieet.
– Het dieet van de Bantus in Afrika was naar verluidt slechts 10% vet. Hun incidentie van hartziekten was bijna nul.
– Veel inwoners van Nieuw-Guinea, ook zonder coronaire hartziekten en hypertensie, aten traditioneel voedsel met niet meer dan 10% vet.
– Het Hawaïaanse dieet, voordat ontdekkingsreiziger James Cook deze eilanden in 1776 in contact bracht met de rest van de wereld, was samengesteld uit minder dan 15% vet. Een onderzoek heeft een groep van zwaarlijvige Hawaïanen teruggeplaatst op hun traditionele dieet en de deelnemers kregen opmerkelijke gezondheidsvoordelen.
- Een Amazone bevolking in Bolivia, met de “gezondste slagaders” ooit gevonden, at een dieet samengesteld uit 14% vet.
Walter Kempner
Een therapeutisch voorbeeld van een dieet met een laag vetgehalte is het rijstdieet, ontworpen door de Duitse vluchteling Walter Kempner in de jaren 1940, als een radicale behandeling voor kwaadaardige hypertensie, vóór de komst van medicijnen.
Niet alleen heeft het Rijstdieet de meeste gevallen van ernstige hypertensie genezen, maar het werkte ook om hoofdpijnen, vermoeidheid en hartkwalen te verlichten. Het genas ook verschillende gevallen van diabetes type 2.
De typische samenstelling van het rijstdieet bevatte 565 gram koolhydraten, van fruit, witte rijst en witte suiker. Het bevatte slechts 25 gram eiwit en 5 gram vet. Dus het rijstdieet bevatte minder dan 2% calorieën uit vet!
De aanwezigheid van industriesuiker kan ons in de war brengen, maar het werd toegevoegd om de calorieën te verhogen zonder groenten of andere voedingsmiddelen toe te voegen die natrium zouden kunnen bevatten. Omdat Kempner dacht dat meer natrium de kans bood om meer water vast te houden, begreep hij de waarde van groenten niet. Nochtans had hij kunnen weten dat groenten nog meer kalium bevatten, wat juist water afdrijft / op voorwaarde natuurlijk dat er geen te grote hoeveelheden zout toegevoegd worden en dat het voedsel correct bereid wordt.
Gemiddeld verbruikten patiënten 400 calorieën per dag uit witte suiker (100 gram). Ze hebben een paar vitaminesupplementen toegevoegd. Het natriumgehalte was slechts 150 mg / dag.
Als therapie, geen dieetkeuze, was dit dieet ongelooflijk succesvol! Gezien de effectiviteit, laat dit gedocumenteerde deel van de medische geschiedenis zien dat onze obsessie voor voedingstekorten (eiwitten, natrium, calcium en vet) misleidend is en aan de feiten voorbij gaat. Hoewel wij geen voorstander zijn van het Rijstdieet, kunnen daarmee zieken aanzienlijk beter worden. Het toont wel aan dat koolhydratenbeperking (low carb) een hype was die niet kan worden volgehouden, en dat vetrijke voeding een andere gevaarlijke hype is, en dat eiwitrijke (verslankings)diëten een hype zijn, terwijl een normale natuurlijke voeding vetarm is en zou moeten zijn, nu en tot in eeuwigheid.
De meeste mensen kunnen baat hebben bij het eten van een beetje noten, zaden en avocado’s in hun voedingspatroon. Maar het is de moeite waard te vermelden dat een voedingswijze met vetbeperking – zeker strikte matiging van vrije vetten – bijzonder nuttig is in gevallen waar niets anders heeft geholpen of waar men teleurgesteld werd in de resultaten.
Verschillende experts wijzen erop dat het ongeveer 90 dagen kost om zich “aan te passen” aan een vetarm dieet. Dat betekent dat je tijdens die overgangsmaanden na een maaltijd niet zo tevreden kunt zijn als gewoonlijk en misschien hunkert naar vet of het gevoel hebt dat er ‘iets ontbreekt’.
Sommige deskundigen hebben gewaarschuwd voor de mogelijkheid van een omega 3-tekort. Het eten van volwaardig voedsel levert ongeveer 5% aan vetzuren en als daar ook voldoende groene groenten in voorkomen, zal dit ook tegemoet komen in de omega 3 vetzuren. Als iemand langer dan drie maanden een vetvrij-dieet volgt, is het misschien verstandig om hierna een bloedtest uit te voeren om te zien hoe je profiel er uitziet en dienovereenkomstig aan te vullen. Je kunt dan beslissen om gemalen lijnzaad, chia, pompoenpitten, hennepzaad of walnoten of veganistische omega 3-supplementen toe te voegen, indien de testen een tekort zouden aantonen.